Pech Onderweg - 1

Shit,shit,shit!
Kan het nóg erger?!
Gefrustreerd kijk ik naar mijn fietsband.Ja hoor hartstikke lek!
"Verdorie,waarom juist nu?"mompel ik.
Ik heb namelijk vandaag een afspraak met je.
Gisteren liet je me weten via een appje dat ik om 19:00 uur op het door jouw aangegeven adres moest zijn.
'Zorg dat je op tijd bent!' stond er nog nadrukkelijk.
En nu sta ik hier met een lekke band.Oh, ik baal echt als een stekker!Wat moet ik nu in godsnaam?!
Het enige wat ik kan doen is jou bellen,met het risico dat ik dan weer heel wat gemopper van jouw kant over me heen ga krijgen.
Ik kijk even hulpeloos om me heen.
Ik kan nu toch moeilijk een voorbijganger aanschieten in deze kleding?
Je vertelde namelijk in datzelfde appje dat ik vooral schandalig sexy gekleed moest verschijnen.De eis was in ieder geval een rokje en zonder beha.
Ik heb dus gekozen voor een kort zwart rokje met een strak mouwloos topje.
Het is immers prachtig warm weer voor de tijd van het jaar.
Daarbij heb ik gekozen voor hoge stiletto's,van het soort waar je iemand zowat mee om zou kunnen leggen.
Eigenlijk was het belachelijk in deze kleding te gaan fietsen.
Iedere keer moest ik tijdens het fietsen mijn rokje omlaag trekken over mijn billen omdat deze om de zoveel tijd langs mijn dijen omhoog kroop.
Maar er zat niet anders op dan met de fiets te gaan.
De auto stond vandaag in de garage voor een grote beurt.
Ik wist immers ook niet dat jij me gisteren plotseling zou appen met de mededeling elkaar weer te ontmoeten.
Gewoonlijk hou ik ervan te fietsen.Bovendien is het mooi weer en is de afstand naar het door jouw doorgegeven adres niet groot.

Ik word ruw uit mijn gedachten gehaald als ik ineens het welbekende deuntje van mijn telefoon hoor.
Ik zie daarbij ook meteen dat het inmiddels al 19:15 uur is.Shit!
Ik vloek nogmaals wanneer ik jouw naam zie staan in het beeldscherm.Ook dat nog...
Ik moet hoe dan ook opnemen want er zit toch echt niets anders op dan dat jij me moet komen halen.
Even blijft mijn vinger zweven boven de groene toets.Ik adem even diep in en neem mijn telefoon op.
"Waar zit je in godsnaam?"klinkt het bars aan de andere kant van de lijn.
Ok...blijkbaar kan er geen 'hallo' meer vanaf?
"Uh"...stamel ik."Ik heb een probleempje ben ik bang"mijn stem klinkt zacht en ietwat onvast waar
ik behoorlijk van baal.
"Wat nu weer?"Ik hoop dat je een goeie reden hebt!" klinkt jou stem op dezelfde toon.
Ik schraap mijn keel even en zeg dan: "Ja...uh...ik vrees dat ik een lekke band heb"
Even is het stil aan de andere kant van de lijn.
Ik overweeg nog te vragen of je er nog bent omdat de verbinding is weggevallen.
Maar dan begin je te praten.
"Serieus? Uitgerekend nu?"je stem klinkt geïrriteerd."Waar sta je?"
Ik wilde nog zeggen dat ik er ook niet om gevraagd heb maar ik slik net op tijd mijn woorden in.
"Iets over de helft ongeveer"zeg ik
Via Google werd aangegeven dat het ongeveer 15 min fietsen was vanaf mijn huis.Niet zo ver dus.
Ik weet dat jij niet heel ver bij mij vandaan woont.
Je hebt ooit tegen mijn gezegd dat het met de auto ongeveer een half uur rijden is vanaf jouw huis naar de mijne.
Ik vond het dan ook erg fijn dat je iets geregeld had wat qua afstand niet heel ver is voor mij,vooral nu ik noodgedwongen met de fiets ben maar ook vanwege mijn thuissituatie.
"Sara?!” Je stem klinkt ongeduldig.
Oh je wacht nog op antwoord.Oh ja..waar sta ik...
Ik ben nooit zo goed met straatnamen maar dit pad weet ik gelukkig.
Ik geef je het adres door waarna ik je hoor zeggen:
"Blijf daar.Ik kom eraan"
Voor ik ook maar iets terug kan zeggen heb je me alweer weggedrukt.
Ik stop mijn telefoon weer in mijn tas
In de verte zie ik een donkere wolkenlucht aankomen en het zonnetje is inmiddels ook ver te zoeken.
Oh nee het zal toch niet...? schiet het door me heen.
Ik doe een schietgebedje dat het alsjeblieft niet ook nog eens gaat regenen.
en kan alleen maar hopen dat jij me snel komt ophalen.
Ik pak mijn telefoon weer en stop de oortjes in mijn oor.
Gelukkig heb ik mijn muziek nog.Vocal Trance brengt me altijd tot rust.Wat ik nu wel even nodig heb.
Ik kijk even om me heen.
Ik bedenk me nu dat ik in de tussentijd nog bijna geen enkele voorbijganger langs heb zien komen.Gelukkig maar.
Ik zou me even geen raad weten in deze kleding.
Ik laat me neerploffen in het gras
En ja hoor,ik voel de eerste regendruppels.
Voor de zoveelste keer komt er een vloek over mijn lippen.
Ik hef mijn hoofd naar de hemel en zie dat er geen ontkomen meer aan is.
Met een gefrustreerde zucht stop ik de muziek op mijn telefoon.
Het zal zodadelijk harder gaan regenen.
Wat betekend dat ik hier alleen sta in schandalig sexy kleding en straks waarschijnlijk ook nog als een verzopen katje.Hoeveel erger kan het nog worden?
Paniek overvalt me als ik voel dat het inderdaad harder gaat regenen.
Gelukkig is het nog niet heel erg koud,dat zou er nog bij moeten komen.
Ik tuur de weg af of ik jouw bekende Audi aan zie komen rijden maar ik zie niets wat ook maar op een auto lijkt.
Weer begin ik te mopperen
Het is inmiddels zó hard gaan regenen dat mijn kleding redelijk doorweekt is.
Tot mijn afschuw zie ik,als ik naar beneden kijk,dat mijn harde tepels te zien zijn door mijn natte topje.
"Had ik nu maar een bh aangetrokken",schiet het door me heen.
"Verdomme,waar blijf je nou?",zeg ik hardop
Mijn rokje plakt inmiddels aan mijn billen en mijn haar hangt als losse natte strengen langs mijn gezicht.
Mijn makeup zal inmiddelijk ook al uitgelopen zijn.Kortom inderdaad een verzopen katje.
Dan opeens in de verte zie ik een auto aan komen rijden.
"Please laat het hem zijn",bid ik
En ja hoor,de bekende Audi mindert vaart en komt tot stilstand.
Ik zie hoe je uit je auto komt en op je dooie gemak mijn kant op komt lopen.
Halverwege blijf je even stilstaan en ik zie hoe je ogen mijn lichaam aftasten
Ik heb een vaag vermoeden wat jij nu moet zien.
Ik krimp ineen van schaamte,helemaal als ik je mondhoeken iets omhoog zie krullen.
Mijn God! hij vind het gewoon amusant om mij hier te zien staan,half bezopen!
Inmiddels komt de regen met bakken uit de hemel en ik zie dat jij weer in beweging komt.
Wanneer je voor mij staat klinkt je stem geamuseerd "Alles goed sletje?"
"Nee,wat denk je zelf?!"Ik kan er niets aan doen dat mijn stem ietwat kattig klinkt.
Ik heb het even helemaal gehad en meneer zit zich hier gewoon te verkneukelen.
"Zet je fiets op slot,we laten hem staan.Ik haal hem morgen op"
"Meekomen nu"
Als ik mijn mond wil openen om er wat tegenin te brengen klinkt zijn stem dwingend:
"Gewoon luisteren en niet tegensputteren"
Nadat ik mijn fiets op slot heb gezet,trek je me ruw aan mijn arm mee richting de auto
Gelukkig is het nu wat minder gaan regenen.
Je opent het portier en duwt me in de auto "Zitten!"
Inmiddels heb ik het koud gekregen en begin te rillen.
Ik zie hoe je naar achter loopt en een handdoek uit de kofferbak pakt.
Daarna ga je weer achter het stuur zitten en reikt mij een handdoek aan
"Afdrogen,je maakt mijn bekleding nat"
"Dank je",zeg ik zacht.Ik durf je niet aan te kijken en droog mezelf zonder morren af.
Ik voel hoe je me van opzij aankijkt.
Ik draai mijn hoofd naar je toe en kijk recht in je spottende maar amuserende blik.
Een fractie van een seconde maar en dan draai je je hoofd van me weg en start je de auto...