Warmte In De Kou - 4

Op de route terug naar de kazerne zouden wij sowieso bespied worden of wij wel onze eigen kaartroute liepen. We konden ervan uitgaan dat dat in het eerste deel ook was gebeurd. Wij hadden kaart Echo-7-4. Dat moest zoiets betekenen als 'sergeant nummer 7 - koppel 4'.

Ik liet dat door me heen gaan en realiseerde me dat Berendsen dus in ieder geval vier duo's in de gaten moest houden. Kortom: ergens in de buurt van onze lijn liepen parallelroutes. Maar we konden ook aannemen dat we voorop liepen. Wel raar: Berendsen had dus ingeschat dat wij snel zouden zijn - och nee: de majoor had hem waarschijnlijk op de hoogte gesteld.

We hadden inmiddels weer zo'n drie uur gelopen, het was 05:15 uur en ik wilde een risico nemen: "Paul, ik heb een misschien een raar voorstel." Ik legde Paul kort uit wat ik bedacht had en toen vroeg Paul: "Snap ik en wat is je voorstel?" Nou, ik heb eerst een vraag: "Ben jij alweer een beetje ... uh ... opgepompt?"

Paul kijkt me met een lieve glimlach aan, trekt me naar zich toe, we staan stil en we staan daar in het open veld te tongen. "Dat gaan we binnen een paar minuten voelen, Steven", zegt hij dan en dan voel ik zijn lijf aandrukken tegen het mijne, hij kust me intens en wrijft zijn kruis over mijn kruis, met licht neukende bewegingen. Binnen no time is er amper zijdelingse beweging meer mogelijk, want zijn en mijn gezwollen lid houden dat tegen.

"We gaan dan wel eerst even nog wat meer tempo maken en zoeken op de kaart een goede plek voor jouw ontmaagding." We hebben verder geen woorden nodig, zien beiden meteen een uitgelezen plek niet ver naast de route, snappen dat we nog een half uur in versnelde pas moeten gaan lopen en doen dat vervolgens.

'Links-twee-drie-vier, links-twee-drie-vier ...' ging er continu door mijn hoofd. We waren na vier maanden training en opleiding beiden behoorlijk goed afgerichte militairen. Maar - bedacht ik me ook - we hadden onszelf in die maanden ook beter leren kennen en waren inmiddels wat meer 'basic'. Niet basic overigens in onze bouw: de oude Grieken zouden ons allebei 'gespierde Adonis' hebben genoemd. Twee keer per dag minimaal een half uur gevarieerde training op onze leeftijd had zoden aan de dijk gezet.

Na 25 minuten zagen we rechts voor ons een bosrand en we vermoedden dat daarbinnen een beschut struikgedeelte zou zijn. We stopten de versnelde pas en wandelden het bosdeel in. Binnen twee minuten werden wij op ons wenken bediend: lage wilgenstruiken, weliswaar zonder blad, maar beschut genoeg en wellicht met een open stukje erbinnen. "Even oppassen, Steven, die takken kunnen je gezicht openzwiepen, niet direct achter elkaar lopen."

Ik laat Paul voorgaan, wacht even en dan hoor ik: "Dit is te mooi, kom maar." Ik volg de richting van zijn stem en na dertig seconden kom ik op een open binnenstukje met zachte heide en mos. "Tjee, een bruidsbed", zeg ik en Paul moet daarom lachen. "Jij deze keer de bruid en ik de bruidegom." "Klopt", zeg ik, "maar ik wil het niet op z'n hondjes. Ik wil dat je me dan ook echt als een vrouw penetreert."

Paul loopt op me af, ontdoet mij van diverse attributen, ontstrikt mijn kistjes, trekt ze uit en begint mij van boven naar beneden volledig uit te kleden. Hij legt alles wat geschikt is als een soort matras op de heide en het mos. Dan staat hij mij vanaf ongeveer drie meter van boven naar beneden volledig af te turen en zie ik zijn broek ongenadig opzwellen. "Ooh jongen, ik ga je zo diep nemen: I will fuck the cum out of you." Raar, dat Engels klinkt fijn en teder, bedenk ik me. Ik wil op hem aflopen, maar hij houdt dat af en begint een soort striptease te houden voor me. Elke keer vult hij het semi-matras aan met iets extra's. Jee, wat is hij mooi, mannelijk en slank, gespierd maar toch fijnzinnig glooiend en dan gaan broek en ondergoed uit: die fucking megatoorts staat als een kanon schuin omhoog te trillen. Ik slik: het gaat gebeuren.

"Ik wil er zo'n vijftien minuten voor uittrekken, Steven. Geen absurd gehaast. Wij zullen in elkaars ogen zien of op een andere manier aanvoelen wanneer ik super diep mag gaan." Paul neemt met zijn rechterhand mijn linkerhand, trekt me naar het bruidsbed, legt me op mijn rug neer, spreidt mijn benen en gaat op zijn knieën ertussen zitten. Zijn hoofd gaat naar mijn inmiddels behoorlijk harde pik, neemt hem kortstondig diep in zijn keel, laat hem langzaam uit zijn mond glijden en begint vervolgens in volle overgave mijn sterretje te rimmen terwijl hij mijn knieën omhoog houdt. Nat, super nat maakt hij mijn jongemannenkut. En de hele tijd zie ik zijn forse apparaat betonhard vooruitsteken.

Paul spuugt een flinke klodder op zijn hand, wrijft zijn pik in, laat mijn knieën los, kronkelt met zijn bovenlijf over mijn lijf richting mijn hoofd, begint me te tongen en dan voel ik z'n eikel tegen mijn kutje. Hij heeft geen sturing nodig met een hand: die pik staat op de juiste plek in de juiste stand en dan treedt hij bij me naar binnen. Kalm en teder, maar resoluut, word ik door die dikke staaf langzaam opgevuld. Ik hou niet tegen, maar hij wel, hij begint draaiingen in me te maken. Zo lekker, zooooo ... ik word wild en grijp hem bij z'n billen en trek hem diep in me. Zijn ogen schieten vuur, de nachtelijke winterlucht geeft aan de rand van hen een soort lichtje en dan besef ik dat mijn ogen voor hem als blauwe schitteringen zullen zijn.

Ik worstel me in draaiing bovenop hem en begin hem te berijden als een volleerde schandknaap. Nu zie ik zijn ogen met het hemellicht, iets grijzer dan de mijne en met een blik die volledig genieten verraadt. Mijn pik wordt harder en harder, ik kijk ernaar en zie dat ik een nieuw maximum bereik. Nee, niet zijn formaat, maar in het nachtelijke licht met onze witte lijven ben ik ineens een beetje onder de indruk van mezelf.

Paul wendt zijn blik naar ons koppelpunt en dan voel ik zijn megaknots vechten om de grootte. Ik weet niet wat ik meemaak: ik lijk wel opengescheurd te worden, maar besluit me lichtjes achterover tot het diepst te laten vullen met deze superdikke mannelijkheid. Paul wordt wild, ik word wild en terwijl ik warme sappen in me voel pompen, sproei ik de spuitgast volledig onder.