Rosalie Krijgt Een Beurt - 21

Op verzoek van velen, naar een idee van één.

Verteld door Rosalie en Julia

Julia zette twee vingers onderaan net boven het randje van Kiki haar roze onderbroek. “Kietelen, Rosalie… is iets wat we allemaal kennen. Als kind zijnde worden we al gekieteld. Soms met een liedje. Komt een muisje aangelopen…” De vingers van Julia wandelde over Kiki heen naar boven. “Zo maar in je holletjes gekropen….” Met twee handen was Julia Kiki weer in haar oksels aan het kietelen en naar beneden over haar ribben. Kiki had een aanstekende lach, eentje die vrolijk en zonnig klonk. Ze gooide haar hoofd lachend in haar nek en trok met haar handen aan de bandjes die om haar polsen zaten. Julia stopte weer. Kiki moest weer even op adem komen. Julia pakte ondertussen mijn hand vast en zette hem neer net onder Kiki haar bh. Ik wist niet wat de bedoeling was maar Julia zei: ”dan is er nog een liedje over een spinnetje….” Ik zette al mijn vijf vingertoppen lichtjes neer en wachtte op Julia. “Een spinnetje, een spinnetje die zocht een leuk vriendinnetje….” Ik liet mijn hand over Kiki heen kriebelen. Ze begon te lachen als een klein kind dat geplaagd werd. “Ze zocht eens hier…” Julia wees aan de zijkant van Kiki haar ribben dus ik liep daar met mijn spinnenhand naar toe en kietelde extra. “Hahahahahaha Jijijijij hahahaha….” kwam er gelijk uit Kiki. En ze probeerde zich te draaien maar ze zat natuurlijk vast. “Ze zocht eens daar….” Julia wees tussen de benen van Kiki net naast haar onderbroek. Dat vond ik wel gewaagd maar liep er toch met mijn spinnenhand naar toe en ook daar kneep ik in met mijn vingers. “Oehoehoehoe…. Hahahahaha….Dat kieteld! DAT KIETELD!!” Het was dus raak. Ze schudde met haar benen en spande haar spieren daar aan. “En toen vond hij haar….” Julia had haar hand ook neergezet net onder de navel, ik liet mijn hand er naar toe lopen en onze vingers verstrengelde zich in elkaar. Ik kreeg een warme golf over me heen en ik wilde eigenlijk niet meer loslaten. Ik keek naar onze vingers, zo perfect in elkaar gevouwen. “Ja, nu zijn we wel klaar hè met kietelen?” vroeg Kiki nalachend, onze betovering verbrekend.

Julia liep van het bed af en ging bij de voeten van Kiki zitten. “Mensen werden vroeger ook wel gekieteld als straf… Of als martelmethode. Bijvoorbeeld om informatie uit iemand te krijgen. “Ik heb geen geheimen…” zei Kiki die naar het plafond staarde.

“Niet? Weet je dat heel zeker?” Julia aaide met een vinger van boven naar beneden onder Kiki haar voet. Die probeerde gelijk haar voet terug te trekken en kromde haar tenen. “Nee, dus je hoeft me niet te martelen. Ik heb niks te vertellen…”

“Iedereen heeft geheimen…”

“Nee hoor, ik ben een open boek…”

“Oké, ik geloof je..” Julia begon beide voeten te kietelen.

“Aaaaah, hahahahaha neeeeheeee stohohohoppp hahaha….”

“Hoezo? Ik vind het wel leuk!” riep Julia boven Kiki uit.

“Rosalie, ik denk dat Kiki nog wel meer kan hebben…”ze grijnsde.

“Neeeheeee, hahahaha, dit kiehiehieteld!”

Ik begon Kiki te kietelen in haar zij en bij haar ribben. Ze schudde alle kanten op. Het was maar goed dat ze aan de mat vast zat en zo op haar plek bleef. Ze probeerde lachend los te komen. Haar hele lijf spande ze aan, ze bewoog haar hoofd heen en weer en op en neer. Lachend en gillend. Ze trok aan haar handboeien om haar polsen, kromde haar rug omhoog en duwde haar rug weer in de mat. Haar voeten bewoog ze snel heen en weer maar Julia bleef gericht kietelen. “Ik plas in mijn broek!” gilde Kiki. Julia ging gewoon door. Mijn vingers kietelde overal, links rechts beneden en boven. Ik kietelde zelfs in haar nek. “Neeeeheeee oooooh stooooooppp! Asjeblieft!!” schreeuwde Kiki hard en lacherig.

Julia stopte en begon Kiki haar voeten te masseren. Ik hield mijn handen ook stil. Kiki hijgde en haar buik ging snel op en neer. “hehe, poeh.” Kiki was helemaal rood aangelopen en zag er verhit uit. Haar hartslag was te zien tussen haar borsten en haar huid was wat bezweet. Ze had tranen over haar wangen lopen. “Gaat het?” vroeg ik lachend. Haar bril was van haar neus gegleden dus die pakte ik voorzichtig beet en zette hem weer goed neer. “Dank je… pffff… Leuk zijn jullie…” ze lachte gelukkig toen ze dat zei. Met mijn vingers veegde ik haar tranen weg en hield haar hoofd even vast. Ze keek me aan met een schittering in haar ogen. “En het leuke is…” grijnsde Julia, die al haar handen weer als een soort krabbetjes boven Kiki hield. Ik liet Kiki snel los en beet op mijn onderlip. “Dat we je nu niet eens meer echt hoeven aan te raken zonder dat je gaat lachen…” ging Julia verder met een gemeen ondertoontje in haar stem. En het was waar. Julia raakte haar niet aan maar door de angst van het weer gekieteld worden en het gevoel dat nog in Kiki zat, begon ze automatisch te lachen. “Nee, stop… niet doen…. Hahaha…”

Julia legde haar handen rustig neer en begon Kiki met haar vingernagels te strelen. Ik zag de rust langzaam in het lichaam terug keren. De ademhaling werd langzamer, de angst van het gekieteld worden verdween en ze kreunde zachtjes. Ze ontspande haar spieren. Ik streelde haar bij haar voorhoofd, over haar haar. Julia masseerde, kneedde en streelde Kiki overal zonder haar te kietelen. Ook tussen haar benen. Kiki deed haar heupen iets omhoog en ik voelde de spanning bij haar. De spanning die ik ook kende, het gekriebel van een clitoris die wacht op aanraking. Op verlossing. Maar Julia bleef netjes alleen langs de roze gekleurde onderbroek strijken.

“We gaan je nu mooi maken, regenboog!” Julia ging in kleermakerszit zitten en pakte een kwast en een tubetje verf. “Nog wensen?”

“Ehum… ja… mag mijn bh los?”

“Tuurlijk, geen probleem…” Julia maakte behendig en snel haar bh los. Doordat haar armen helemaal vast zaten kon hij niet helemaal uit maar wel los onder haar kin. “Dank je, hij zat wat strak.” Haar ronde borsten weken wat opzij en haar tepels wezen bijna helemaal omhoog. Ik keek er verbaasd naar. Kiki zag me kijken en zei zonder schaamte: “ik ben zo geil als wat door jullie gekietel.” Julia grinnikte. “Sommige mensen krijgen ook een orgasme door het kietelen.” Ik keek naar Kiki haar tepels. Ze waren vrij donker van kleur en haar tepelhof was een beetje bobbelig. Ik liet mijn vingers eroverheen gaan. Ik zag dat haar lijf een rilling kreeg en ik glimlachte. De reacties die het lichaam op bepaalde aanrakingen gaf intrigeerde me. Het zag er zo mooi uit, zo bijzonder zonder controle. Ik had een klein kwastje gepakt en was haar tepels aan het strelen zonder verf. Ik zag dat Kiki het lekker vond en al snel stonden haar tepels helemaal op hun hardst. Fascinerend – dacht ik. Er kroop een hunkering door mijn lijf dat ik zoiets ook nog een keer bij Julia kon doen. Kijken hoe haar lichaam reageerde. Hoe haar huid zich onder mijn vingers gedroeg. Ik wilde weten wat haar gevoelige plekjes waren, anders dan tussen haar benen. Want ik begreep nu pas dat er veel meer andere erotische zones waren die Julia me niet had verboden om aan te raken. Dat vooruitzicht bezorgde me een honger die ik nu niet kon stillen maar me wel leidde tot een andere actie. Ik boog me voorover naar Kiki en kuste haar op haar mond. Ze smaakte zoet naar de chocoladetaart en ze kuste me liefdevol terug. Ik trok onze lippen weer los en keek haar aan. “Wouw….” Zeiden haar lippen maar er kwam geen geluid uit haar keel. Ik grijnsde lieflijk. “Dank je Kiki, voor je prachtige lijf.” Ik meende het. En stiekem hoopte ik ook dat Julia jaloers zou zijn dat ik Kiki had gekust.

Ik keek naar Julia terwijl ik het kwastje nog in mijn hand boven Kiki hield. Ze was begonnen met het beschilderen van Kiki haar zij, haar ribben en haar ene borst. De verf gleed als olie over de huid en verkleurde bij het opdrogen. Ik raakte er door in een trans. Hoe Julia dat zo mooi deed. Ze kon prachtig tekenen en al snel was Kiki half bedekt met de meest mooie patronen en beelden alsof het allemaal tatoeages waren. “Wil de prinses ook nog helpen misschien?” vroeg ze kinderlijk aan me. “Ja, sorry ik was even betoverd door je bewegingen…” Julia stopte en keek me aan. Ze grijnsde en haar ogen stonden uitdagend. “Ik ben een heks, dan krijg je dat…”

Kiki lag ondertussen in katzwijm te genieten. Ze was nog net niet in slaap gevallen maar haar mond stond ietsje open en haar ogen waren gesloten. Samen met Julia bedekte ik Kiki helemaal met verf. Ik kon niet zo goed tekenen dus ik maakte gewoon gekleurde sliertjes die ik in elkaar liet draaien en eigenlijk deed ik gewoon maar wat. Liet mijn natte kwast de rondingen en contouren van het lichaam volgen. Het werkte ontspannend. Ik zag ineens dat Julia een wat dikkere platte droge kwast had gepakt en zachtjes over de schaamstreek van Kiki aaide. Ze liet de kwast over de onderbroek tussen Kiki haar benen gaan en er ontstond gelijk een natte plek. Ik keek naar Kiki die haar ogen open had gedaan en op haar onderlip beet. Haar ademhaling zat hoog en haar spieren waren licht gespannen. Was dit wel goed? Wilde ze dit wel? Ik begon licht in paniek te raken. Wat als Kiki de safe woorden vergeten was of niks durfde te zeggen? Ik greep Julia bij haar hand die de kwast vasthield. Julia keek me geschrokken aan maar corrigeerde zich snel. Ze pakte met haar vrije hand voorzichtig mijn hand vast en kneep er zachtjes in. De kwast ging weer verder. Van onder naar boven over het natte slipje van Kiki. Ik hoorde gekreun. “hmmm…. Dit is lekker…” Kiki klonk genietend. Julia knikte naar me. Ze stopte met de kwast en boog zich naar Kiki. Die leek teleurgesteld. Julia grijnsde. We hebben je heel mooi gekleurd lieve regenboog. Maar er mist volgens mij nog wat. Rosalie waar is die doos die je net vast had?” Ik keek om me heen, hij lag achter me. “Hier!” riep ik en hield hem voor Julia over Kiki heen. Julia pakte hem aan en opende hem. Ik zag dat Kiki heimelijk naar Julia keek. “Wat dacht je van deze?” Julia hield de tepelklemmetjes omhoog en Kiki knikte opgetogen. “Wil jij de ene kant doen Rosalie?” samen namen we iedere een tepel. Ik keek eerst hoe Julia het deed. Ze plaatste het klemmetje om de tepel en draaide aan het schroefje wat eraan vast zat. Kiki vertrok haar gezicht in een pijnscheut. Julia draaide de schroef ietsje terug. Voorzichtig klemde ik de andere tepel ertussen en draaide traag het schroefje. De twee mondjes van het klemmetje trokken zich naar elkaar toe waardoor de tepel vast kwam te zitten. Ik wist niet hoever ik moest draaien maar Kiki had nog geen geluid gemaakt van ongenoegen. Dus ik liet hem maar zo vast zitten. Julia trok er speels aan en Kiki slaakte een kreetje. Ik was bang dat het haar pijn zou doen. “Als het zeer doet moet je het zeggen hoor Kiki!” ik keek even angstig van Julia naar Kiki. “Ik heb bijna al mijn piercings zonder verdoving laten zetten, dit valt wel mee hoor Rosalie. Het voelt net als de kwasten, spannend!” Ze duwde haar rug omhoog en Julia trok nog een keer. Gekreun van Kiki en getrek aan haar polsbandjes waren het gevolg. “Aaah, hmm.” Julia liet de kwast in de roze slip verdwijnen en aaide daar op en neer, rustig. Kiki kreunde weer. Julia bracht het kettinkje naar Kiki haar mond zodat Kiki hem vast kon houden. Haar tepels werden hierdoor iets naar boven getrokken. Ik zat er met verbazing naar de kijken. De roze slip werd naar beneden geschoven en Julia overhandigde mij de kwast. Kiki had ook een piercing in haar klit en ik bekeek het geheel aandachtig. Dat leek me erg pijnlijk met zetten, helemaal zonder verdoving. Met de kwast aaide ik heel voorzichtig eroverheen, bang dat het te gevoelig was. Julia pakte mijn hand vast en hielp mijn hand met de kwast de beweging te maken die blijkbaar beter waren. Ik moest wat harder drukken en vanaf verder naar onderen. Steeds van onder naar boven, los en weer van onder naar boven. Ik liet de kwast de piercing aaien, draaide daar rondjes en hoorde gekreun van genot. Julia streelde Kiki over haar buik terwijl ik haar klit en schaamlippen aan het aaien was met de kwast. Kiki werd steeds luidruchtiger en beet op het kettinkje in haar mond. Julia speelde met de tepelklemmen en gebaarde me dat ik sneller moest vegen. Er kwam een beetje wit melkachtig vocht uit de vagina van Kiki gesijpeld en haar benen begonnen te trillen. Ik liet de kwast nog sneller op en neer gaan waarbij ik niet meer de hele stroken af maakte. Kiki was nu duidelijk te horen, misschien zelfs wel bij de buren. Ze bleef het woord “Ah” maar herhalen, steeds sneller. Ik zag hoe haar lichaam zich aanspande, het kettinkje was uit haar mond gevallen en haar ogen waren omhoog gericht. Ze begon hevig te trillen en haar buik trok samen. En lange “aaaaah.” Kwam hard uit haar mond. Julia hield mijn hand vast dat ik moest stoppen met de kwast. Ik keek naar de reactie van Kiki. Haar lichaam schokte, haar vagina en de mat waren nat en haar klit was donker roze en opgezwollen. En dat allemaal door een kwast - dacht ik. Kiki hijgde en begon zachtjes te lachen. “Oh, man…. dat was fantastisch! Dank je Rosalie…” Ik boog me naar haar toe en zij lief “Graag gedaan prachtige regenboog.” We lieten Kiki even bijkomen. Julia bleef Kiki over haar buik en ribben strelen en ik aaide Kiki zachtjes over haar bovenbeen.

“Zo, vrolijke regenboog. Ik zal even een foto van je maken zodat je een aandenken hebt en dan zullen Rosalie en ik je weer losmaken.” Ik schoof van het bed af en Julia maakte een foto van Kiki die met een glimlach haar hoofd overeind hield. Ik moest grinniken. Ze zag er weer kleurrijk uit en haar ogen straalde weer. Dat hadden we goed gedaan. We gingen beide weer aan weerzijde van Kiki zitten om de gespen los te maken.

Ik was halverwege met de gespen los te maken toen Kiki “Er ligt ook nog iets in mijn kast, onderste la”, richting Julia fluisterde. Die stond op en ging kijken. Ze kwam met iets tussen haar handen terug en ik zag het pas goed toen ze weer bij ons op het bed zat. “Deze is prachtig Kiki…” het was een halsband met drie zilveren ringen en een hangslotje eraan. “Ik wil jou Julia, alsjeblieft? Ik zal hem voor je dragen.” Julia keek even vluchtig naar mij.

“Dat is een mooi gebaar Kiki, maar die ga ik niet bij je om doen lieve mooie regenboog.” Julia streelde Kiki door haar haar en over haar wang. “Ik kan je wel in contact brengen met iemand met mijn ex die iemand voor je kan vinden die dat wel wilt.” Kiki leek te twijfelen. Ik zag dat ze licht teleurgesteld was en ik begreep niet goed waarom. Zowel van Kiki niet als van Julia niet. Waarom wilde Julia wel tepelklemmen bij Kiki plaatsen maar geen halsband? Als Kiki dat nou mooi vond? “Ik doe het wel.” Zei ik en stak mijn hand uit. “Nee Rosalie, jij doet dat ook niet.” Julia klonk streng en ik schrok even. “Het geeft niet Rosalie, ik respecteer Julia haar keuze. Echt waar.” Ik begreep er nu nog minder van en ik vond het niet fijn dat Julia dat zo voor mij bepaalde. Julia keek me onderzoekend aan. “Rosalie, weet jij wat dit is?” “Een halsband.” Zei ik bozer dan ik bedoelde. “Dat klopt maar weet je wat Kiki me zojuist vraagt?” Ik keek even naar Kiki die mijn blik ontweek. Ik schudde langzaam mijn hoofd en een naar gevoel bekroop me. “Ze vraagt of ze mijn eigendom mag zijn, of ik haar domina wil zijn.” Ik moest de woorden even laten bezinken. “Sorry, echt sorry… Rosalie… Ik ben gewoon, nou ja… zo jaloers op je…” Ik keek Kiki ongelovig aan. Ze was jaloers op mij dat Julia mijn domina was en had toch in mijn bijzijn Julia gevraagd om haar als bezit te nemen. Ik wist niet zo goed of dat een compliment was of een messteek in mijn rug. “Ik liet me gewoon meeslepen, het spijt me…” Kiki klonk zachtjes. Ik keek naar Julia die met haar duimen over de halsband streek, ze leek in gedachten te zijn. “Maar Kiki waarom…. Waarom wil je…?” Maar ik kon mijn zin niet afmaken. Ik wist de juiste woorden niet. “Je kunt niet zomaar elke domina vragen of ze je als bezit wilt hebben. Dat is een band die je op moet bouwen. Een relatie die je aan moet gaan met elkaar…” Julia klonk wat mat alsof ze haar woorden van weg haalde. “En het is niet dat ik jou niet aardig vind of niet mag, maar ik heb al twee relaties en ik moet ook om mezelf denken…” “Ja, nee, ik snap het Julia. Echt waar. Ik… poeh… “ Kiki lachte ongemakkelijk. “Ik liet me gewoon even meeslepen door de emoties en de gezelligheid….”

Julia grijnsde naar Kiki “Endorfine is inderdaad lekker spul.” Ze begon Kiki haar benen los te maken. Twee relaties – dacht ik. Ze had gezegd dat ze met mij een relatie had. Wie was die andere dan?

Kiki kwam met onze hulp voorzichtig overeind en Julia sloeg gelijk haar schilders jas om haar heen. Vervolgens liep ze de kamer uit, ik keek haar beduusd na en dacht dat ze misschien toch boos of verdrietig was door die halsband. Ik richtte me naar Kiki en aaide haar over haar rug. “En hoe vond je het?”

“Geweldig!” lachte ze. Haar tepelklemmetjes hingen er nog aan en ze keek er naar. “Zal ik ze eraf halen voor je?”

“Nee, ze zitten wel lekker eigenlijk. Hoe vond jij ze zitten?”

Ik voelde dat ik begon te blozen. “Ik heb nog nooit tepelklemmetjes opgehad…. Ik denk dat ik daar wat te gevoelig voor ben.”

“Ja, ik had al in de gaten dat je een gevoelig typje bent.” Kiki keek me liefdevol aan. “Daarom heb ik Julia gewaarschuwd dat ze niet zo met je gevoel moet spelen… ik dacht dat ze je misbruikte voor haar eigen plezier…” ze boog haar hoofd en durfde me niet aan te kijken. “Ik vind het heel lief van je dat je zo om me geeft. Echt waar. Maar Julia zou mij nooit wat aandoen, ze heeft me juist met gevaar voor eigen leven gered.”

“Ja, ze zei het.”

“Om eerlijk te zijn Kiki, Julia is het beste wat me na mijn tweeling is overkomen.” Ik snoof mijn neus en knipperde met mijn ogen om de tranen tegen te houden. “Zonder haar had ik hier nu niet gezeten en had ik je nooit ontmoet. En dankzij haar heb ik morgen een date met misschien wel mijn droomprins…” ik veegde lachend mijn tranen weg. Ik haatte het dat ik zo snel huilde en zo emotioneel was. Kiki keek me aan en ik glimlachte, ze had haar arm om me heen geslagen. “En Julia?” ze veegde met haar hand mijn wang droog en streek even door mijn haar. Ik voelde me ineens moe en hongerig misschien was ik daarom wel zo emotioneel.

“Hoe bedoel je en Julia?”

“Ben jij ook het beste wat Julia is overkomen?”

Er ging een steek door mijn ribben. Ik wist het niet, ik had geen idee. Ik kon me niet voorstellen dat ik Julia überhaupt ook maar enigszins aanvulde zoals ze mij aanvulde. “Ik weet het niet Kiki. Hoewel ik het gevoel heb dat ik Julia nodig heb, denk ik niet dat dat ook andersom is. Zij doet het allemaal voor mij en vraagt nooit wat terug.”

“Dat klinkt haast als een goede fee uit een sprookje.”

Ik lachte. “Julia vindt zichzelf een heks, maar ja het is inderdaad soms net een sprookje met haar.”

Julia was terug gekomen en had voor ons alle drie een flesje sap en een appel meegenomen. Ik begon te lachen, zij en haar appels. Ik gaf haar spontaan een knuffel en drukte haar stevig tegen me aan. De woorden ik hou van jou lagen op mijn tong maar ik slikte ze in terwijl ik mijn neus in haar nek begroef. Ik rook haar, voelde haar armen om me heen en haar zachte krullen tegen mijn wang. Als domina koos zij zelf met wie ze een relatie aan ging, voor wie ze tijd wilde vrijmaken. En ze had voor mij gekozen.

Met z’n drieën ruimde we het bed leeg. Julia maakte de mat schoon en tilde hem weer de trap af door de smalle gang. We hadden allebei onze witte jas weer aan en Kiki liep in haar ondergoed door het huis, haar voorkant bijna in z’n geheel helemaal mooi beschilderd. “Wil je Gina nog vasthouden?” vroeg ze aan me. Ik had geen idee wie Gina was maar voelde me eigenlijk te moe en wilde het liefste gewoon naar huis. “Een ander keertje, goed?” Kiki lachte, “hou ik je aan bloemenmeisje! En anders app ik Julia wel dat ze je moet domineren om hierheen te komen.” We lachte samen. Het was soms allemaal zo onwerkelijk en te raar voor woorden. “Doe dat!”

We namen afscheid. Julia gaf Kiki een knuffel en fluisterde iets onverstaanbaars in haar oor. Ik gaf Kiki ook een knuffel en voor ik het wist had Kiki haar lippen op de mijne gedrukt. Het kriebelde omdat we beide moesten lachen. “Dank je wel Rosalie, jij ook bedankt Julia. Geniet van elkaar!” “Graag gedaan Kiki.” Knikte Julia.

We liepen samen over de galerij. Julia tilde de mat en ik droeg de tas met kwasten, verf en andere dingen die Julia had meegenomen. “Lift maar nemen?” zei ik lief tegen Julia. Ze grijnsde, “Nou vooruit dan maar…” We stapte de lift in.

“Julia?”

“Hmhm?”

De mat stond tegen de zijkant in de lift aangeleund terwijl Julia hem met één hand vasthield.

“Waarom heb je eigenlijk voor mij gekozen als domina?”

“Jij vroeg me, nee eiste zelfs dat ik je domina werd. Weet je nog.”

“Nee, ik bedoel de eerste keer…”

Julia keek me aan en haar donkergroene ogen leken naar woorden te zoeken.

Ze glimlachte ineens breed. “Omdat jij voor mij koos.” Mijn gezicht vertrok in een frons want ik snapte het niet. Ik had voor haar gekozen? Wanneer dan? En Kiki koos nu toch ook voor haar? Ze zag me denken en zei: “Ik had je gevraagd om je gele colbertje aan te doen naar school. Voor wat hoort wat. En dat deed je. Jij koos dus voor mij met wederzijds respect. Jij vond dat ik het verdiende om jou in je gele colbertje te zien lopen zoals ik vond dat jij het verdiende om jou liefdevol te douchen.”

Mijn hart ging te keer en mijn oren waren warm geworden. Zij had mij dus onbewust getest of ik haar tijd waard was. Aan de ene kant voelde ik me licht bedrogen, misschien had ik op een andere reden gehoopt. Misschien dat ik het beste was wat haar ooit was overkomen. Maar dat was natuurlijk een naïeve gedachte. Julia kon iedereen krijgen wie ze maar wilde, dat wist ik zeker. Dus ik zou zeker niet de beste en meest goede keuze van haar zijn. Wat me dus aan de andere kant wel als een klein kind die met gym eens voor de verandering zelf mocht kiezen wie ze in haar team wilde, zo blij maakte. We hadden uiteindelijk voor elkaar gekozen.

De mat lag weer in de auto en mijn tas met spullen stond achter mijn stoel. Rosalie had al op de bijrijdersstoel plaatsgenomen terwijl ik net de achterdeur dicht deed. Mijn telefoon ging af en ik zag Nadia haar naam op het scherm staan.

“Julia.” Ik bleef even buiten de auto staan en leunde met mijn armen op het dak.

“Meneer Hiland heeft naar je gevraagd.”

“Oké, dat is aardig van hem.” Ik had geen idee wie die man was.

“Dus wanneer kun je?”

“Niet Nadia. Ik heb even geen tijd voor hem.”

Het klonk ijzig stil aan de andere kant van het toestel.

“Hij is niet snel tevreden en ik heb hem beloofd dat ik er alles aan doe totdat hij tevreden is.” Ze klonk niet blij.

“Ik zeg toch, ik heb geen tijd voor meneer Hiland. Geef hem maar iemand anders.”

“Nee, je wilt geen tijd voor hem maken. Dat is wat anders en hij wil jou daarom vroeg hij naar je. Hij heeft iedereen die ik in dienst heb al geprobeerd maar niks vind hij goed. Je bent mijn laatste hoop.”

Ik begon boos te worden. Het was mijn tijd die ze vroeg dus ik bepaalde aan wie ik dat besteedde. “Dat is niet mijn probleem Nadia.”

“Please Juul, de meeste meiden zijn hier bang voor hem. Zelfs Charlotte die toch een stevige domina is.”

Ik zuchtte. Ze wist precies hoe ze me kon overhalen. Ik riep altijd dat ik nergens bang voor was en dat ik wel van een uitdaging hou.

“Wat is er met meneer Hiland dan? Wat zijn z’n wensen?”

“Hij zoekt iemand voor een avondje mee uit. Om te showen. Kan moeilijk zijn handen thuis houden en wordt graag bewonderd.”

“En dan vraag je uitgerekend mij?”

“Ik weet het, maar ik weet niks anders.”

“Je hoeft niet elke man te plezieren Nadia. Dan gaat hij maar ergens anders heen.”

“Oké, ik snap het. Jij wilt alleen maar de leuke klanten die ik je geef.” Haar stem klonk beteuterd. “Hoe is het met die mevrouw Montou?”

Mijn hart sloeg een keertje over waardoor ik direct daarna allemaal sterretjes zag en naar adem moest happen.

“Prima.”

“Dat is fijn….”

“Maandagavond, eerder kan ik niet.”

“Dank je Julia! Echt super lief van je! Je bent mijn heldin!”

“Maar dan moet jij wat voor mij doen.”

“Oh, en dat is?”

“Ik heb iemand die een dom of domina zoekt met halsband en alles. Ik heb haar net met Rosalie gekieteld en beschilderd en tot een hoogtepunt gebracht. Kan jij haar verder begeleiden?”

“Ja, geen probleem. Komt helemaal goed!”

“En niet bij Charlotte!”

“Oké.”

Het was stil.

“Zet zijn gegevens maar op de mail.”

“Doe ik. Nogmaals heel erg bedankt Juul.”

“Hmhm… Dag Nadia.” Ik drukte haar weg.

Ik liet me met een zware zucht op de bestuurdersstoel vallen.

“Gaat het goed Julia?” twee bezorgde rondjes keken me aan in een blauw masker van verf.

“Nadia belde, ze heeft weer een klant voor me.”

“Heb je daar wel tijd voor?” vroeg ze lachend.

“Kwestie van tijd maken Rosalie.” Ik glimlachte, hield mijn masker nog even voor haar op.

“Hoe vond je het vanmiddag?” ik had me naar haar toe gekeerd. Mijn aandacht was nu voor haar.

“Erg leuk en heel bijzonder.” Haar witte tanden waren zichtbaar en haar glimlach gaf me een fijne rilling. Ze zag er zo mooi uit als ze lachte.

“Daar ben ik blij om dat je een leuke middag had.” Ik zette mijn stoel goed en deed de sleutel in het slot.

“En jij?” vroeg ze me geïnteresseerd.

Elke middag met jou is een fijne middag - wilde ik zeggen. Maar ik slikte de woorden in.

“Ik vond het een geslaagde middag. We hebben Kiki volgens mij goed geholpen en als Kiki blij is dan ben ik ook blij. Het was erg gezellig samen. Je bent een fijne partner om mee samen te werken” Ik gaf haar een glimlach, startte de auto en zette hem in z’n achteruit. Met één draai stond ik recht op de weg, schakelde in z’n één en reed weg.

“Ik zal je even thuis afzetten mooie prinses. Je ziet er moe uit.”

“Ik ben ook moe ja. Maar dat geeft niet. Ben jij niet moe?”

“En beetje.” Bekende ik. Emma zou misschien nog net wakker zijn als ik straks thuis zou komen. Kon ik haar mooi nog even voorlezen voor het slapengaan.

Mijn lichaam was doodmoe. Ik had zoveel spanning en inspanning gehad vandaag dat ik mijn spieren begon te voelen. Mijn voeten deden zeer van de hakken. Ik deed mijn ogen even dicht terwijl we reden. Ik luisterde naar de geluiden zoals Julia altijd deed. De radio stond niet aan dit keer, ik hoorde de airco blazen en het klikklakken van de richtingaanwijzer. Het was een aangenaam geluid, dat geklikklak. Haast ontspannend. Ik hoorde hem terug springen toen we de bocht om waren. Jammer – dacht ik.

Toen ik mijn ogen opende zag ik een bekende grijns heel dicht voor me. “Schone slaapster ben je.” Haar paarse lippen kuste mijn voorhoofd.

“Hoezo?”

“We staan al een tijdje voor je deur maar ik wilde je niet wakker maken. Vond het wel mooi om je te zien slapen.” Haar hand streek nu over mijn slaap.

Ik voelde het borrelen in mijn buik, ze had naar me gekeken. “Vind jij dat normaal om zomaar iemand in haar slaap te bestuderen?”

“Wist je dat je ooglid ietsje omhoog trekt als je slaapt?” Ze trok met haar duim mijn ene ooglid wat omhoog. Ik perste mijn lippen op elkaar en duwde haar hand weg. “hm.” Bracht ik uit. “Je bent haast een stalker te noemen zo.”

“Ach wel nee, hooguit dominant.”

“Nee, dat is beter wou je zeggen?” lachte ik. Haar donkergroene ogen staarde me tussen alle paarse glitters en verf aan. Ik bleef het een magisch gezicht vinden. Ze leunde met haar hoofd tegen de hoofdsteun en had zich naar mij toegekeerd met haar lichaam.

“IJsblauw.” Zei ze met een glimlach.

“Mooi” zei ik spontaan. Was het de bedoeling dat ik nu een kleur op zou noemen?

“Mijn lievelingskleur is ijsblauw.” Haar stem was rustig en zacht.

Ik voelde een stroom van warmte door mijn lichaam alsof het elektriciteit was en ik was gelijk wakker.

“Waarom?” vroeg ik zachtjes, bang om dit moment te verpesten.

“IJsblauwe ogen is de eerste herinnering die ik heb.”

“Van je vader of moeder?” Ik pakte haar hand vast, kneep er kort in en hield hem vast.

“Van mijn oma….” Haar ogen werden een beetje dof en ik zag dat ze moeite deed om haar glimlach op te houden voor me.

“Wat was je oma voor iemand?”

Julia perste haar lippen op elkaar en even ging er een golf van teleurstelling door me heen, dat ze me misschien niet meer wilde vertellen.

“Mijn oma was een eigenwijze en eigenzinnige vrouw die trots was op haar eigenwijsheid. Ze was streng maar heeft me veel geleerd over verschillende onderwerpen. Ik mocht altijd veel van haar maar moest het wel verdienen…”

Ik vroeg me af hoe dat er vroeger bij hun thuis aan toe ging. Hoe moest Julia iets verdienen? Wat had ze allemaal geleerd van haar oma? Was die ook domina? En wanneer en hoe kwam Omi in beeld? Was het haar oma geweest die haar niet naar school liet gaan? Ik had zoveel vragen maar wilde het haar zelf laten vertellen. Alsof er een bang hertje naar me toegelopen was en ik niet gelijk mijn hand moest uitstrekken omdat het anders weer weg zou rennen. Zo voelde ik me nu. Op mijn hoedde en aandachtig luisterend naar het mooie mens voor me.

“Klinkt een beetje als iemand die ik ken…” Ik schonk haar een liefdevolle glimlach. Ze lachte zachtjes en keek naar onze handen. Ze wreef met haar duim over mijn knokkels.

“Ik weet nog dat mijn oma heerlijk kon koken en het liefst gebruikte ze verse ingrediënten uit de tuin, het park of gewoon uit de winkel.” Ze keek me dromerig aan.

“Recepten gebruikte ze nooit, het zat allemaal in haar hoofd zei ze. Mijn opa zei dat mijn oma een heks was en dat wij uit een heksenfamilie kwamen met speciale geneeskrachten. Als kind geloofde ik dat graag, dat mijn oma kon toveren met haar eten. Dat de soep die ze maakte mijn buikpijn kon verhelpen of dat de speciaal gevulde paddenstoelen me grotere borsten zouden geven. Haar groene gezonde smoothie me nog beter hielp met onthouden van dingen ook al vond ik die heel erg vies…” Ze grijnsde. Ik glimlachte en zag haar als klein meisje voor me zoals de foto die ik had gezien bij haar op de wc. Een beetje zoals Emma maar dan met grote groene ogen. Ik zag voor me hoe ze haar kleine handjes tijdens het eten van die paddenstoelen bij haar borst hield en bij elke hap zat te wachten tot het zou gaan groeien. Zo stelde ik me echt een kleine Julia voor, die er heilig van overtuigd was dat ze grotere borsten zou krijgen en waarschijnlijk boos reageerde toen bleek dat het niet zo werkte. Ach gossie – dacht ik bij de gedachte aan een sip guitig snoetje die met groene ogen tot spleetjes had zitten mokken op haar stoel. Ik beet even op mijn vingers bij dat idee. Wat was ze schattig vroeger. Mijn hart werd opslag warm.

“Mijn opa werd altijd weer vrolijk van het eten wat ze hem voorschotelde, zelfs als hij veel pijn had zei hij dat ze hem bijna weer helemaal beter had gemaakt. Als ik mijn oma dan vroeg waarom ze hem niet helemaal beter maakte…” Ze stopte met praten en staarde me enigszins verdrietig aan.

Ik knikte en had een brok in mijn keel. Net als hoe de huid van Kiki op een kwastje had gereageerd of op het gekietel, zo reageerde ik nu op de inkijk die Julia me bood in haar verleden wat ze met me deelde. Geen controle over mijn tranen en geen controle op het weeë gevoel wat zich in mijn buik nestelde. “Wat is er prinses? Heb ik je verdrietig gemaakt?” ze veegde voorzichtig met haar duim onder mijn ogen. “Nee Julia, ik hou…” mijn woorden bleven in mijn keel hangen. Ik slikte en glimlachte ongemakkelijk: “ik hou ervan als je dit soort dingen deelt. Dank je wel.”

“Graag gedaan lieverd.” Ze kon een gaap niet onderdrukken. Ik voelde me juist klaar wakker. Al had ik wel honger.

“Ik zal de deur even voor je open doen.” Ze maakte aanstalten om uit haar stoel te komen maar ik zei vlug “laat maar, dat lukt wel. Blijf jij maar lekker zitten. Dank voor de leuke dag.”

Ze knikte. “Ga zo maar lekker dromen over die prins morgen.” Ze aaide me over mijn arm.

“Ja…” zei ik enigszins teleurgesteld. Mijn prins, die was er ook nog ergens inderdaad. Ik vond het jammer dat ons intiem momentje weer over was.

Ik stapte uit en deed de deur dicht. Ik voelde mijn hart bonken en ik had het benauwd. De frisse avondlucht maakte dat ik het koud kreeg in de kleren die ik aanhad. Of eigenlijk door het gebrek aan kleding. Ik liep om de auto heen en tikte op het raampje waar Julia achter zat. Ik wilde haar nog even bedanken en vragen of ze de groetjes aan Emma wilde doen. Ze schoof hem op een klein kiertje en twee groene ogen keken me uitdagend aan.

“Wie is daar?” vroeg ze kijkend langs me heen alsof ik niet bestond.

Ik grinnikte en schudde mijn hoofd. “Je ergste nachtmerrie…Doe het raam eens helemaal open.”

“Ah, welkom! Eindelijk! Ik zocht je al! Wat is het wachtwoord?”

Ik dacht even na en zei toen: “vijf minuten nakomen voor elke tel dat ik hier sta.”

Julia grijnsde en telde met haar vingers tot 10. “Ja ga gerust door hoor, ik heb niet gezegd dat je bij mij moest nakomen…” ik grijnsde nu naar haar en een tinteling ging door mijn borst. Ze liet het raam helemaal zakken. “Dat zijn al vijfenzestig minuten nablijven die je verdient hebt…” “Maar mevrouw Montou… ik… u… zij…” Ze wees achter me en ik keek om. De buurvrouw was met haar kliko bezig. Ik keerde me weer naar Julia die keek alsof ze een leerling was die net straf had gehad en het daar niet mee eens was. Ik moest moeite doen om niet in lachen uit te barsten. Zo’n spel spelen was nog behoorlijk lastig.

“Kom jij morgenmiddag maar even na de les bij me.” Ze keek me aan en zei toen heel serieus: “Volgens mij heeft u een date morgenmiddag als ik mij niet vergis.”

Shit – vergeten. “Donderdagmiddag dan.” Vermande ik mezelf. “Blijf jij donderdagmiddag maar even na jongedame.” Ik wees streng met mijn vinger naar haar.

“Ik ben niet bang voor strafwerk mevrouw Montou.” Ze grijnsde zelfverzekerd.

“Oh, maar dit is heel speciaal strafwerk.” Ik gaf haar een knipoog.

Ze wenkte me met een gekromde vinger dus ik boog iets naar voren. “Pas op met wat je wenst, prinses…” en ze trok me aan mijn jas langzaam dichterbij. Ik voelde haar warme adem op mijn lippen en wilde haar kussen maar net toen ik naar voren boog had ze ineens ergens een papiertje vandaan getoverd en hield dat tussen onze lippen in waardoor er een vage afdruk van mijn blauwe lippen op het witte A-viertje kwam te staan. “Wat is dit?” ze had me losgelaten en ik pakte het papier van haar aan. “Instructies van je prins voor morgen.” Haar ogen fonkelde zelf genoegend. Ze was me altijd een paar passen voor had ze gezegd. Verdomme – vloekte ik in mezelf. “Ik zie u morgen in de les mevrouw Montou.” Zei ze flirterig. “Ga je anders morgenmiddag gezellig mee?” Ik had ineens niet zo veel zin meer in die date. Julia plagen en haar beter leren kennen vond ik veel leuker, merkte ik.

“Nou moet je eens goed naar mij luisteren Rosalie. Jij bent een grote meid van vierendertig die helemaal zelfstandig naar de wc kan. Dus kun je ook prima zelfstandig op een date met prins charming lijkt mij zo.” Ze sprak tegen me alsof ik een klein kind was en ik werd daar een beetje licht geïrriteerd door. “Ik ben geen klein kind Julia.”

“Stel dan ook geen retorische vragen.” Ze zat kalm met één hand in de raamopening naar me te kijken. Ik kneep mijn ogen tot spleetjes en balde mijn vuist waardoor het A-viertje kreukelde. “Bovendien heb ik morgenmiddag al wat anders, dus ik kan niet eens mee.”

“AHA!” riep ik hard en wees naar haar met mijn wijsvinger. “Je wilt dus stiekem wel mee. Je kan er zeker niet tegen hè, dat je geen controle over me hebt als ik met meneer van Leeuwen samen ben.”

Ze ging met haar armen over elkaar uit het raam hangen en keek me met een uitdagende blik aan. “Lieve prinses, ik ben je altijd een paar passen voor. Ik bescherm je tegen het kwaad en ik laat je wensen op een bijzondere manier uitkomen. Ik hoef geen controle over je te hebben, dat geef je me zelf wel. Die taart, recept van mijn oma en zoals je weet gaat de liefde door de maag. Ik betover je. Bovendien geniet ik van je standvastigheid en vechtlust waarmee je dapper probeert je te verzetten tegen de stille hunkering die je voor mij voelt.” Ze ging weer recht zitten, deed haar gordel weer om en zei: “geniet lekker alleen van je prins lieverd. Want als je deze heks vraagt om mee te gaan, zal je ook een heks krijgen. En de vraag is of je dat aan kan.” Ze knipoogde en reed weg.

Haar woorden bleven na-echoën in mijn oren. Ze wist verdorie alles van me. Hoe ik me voelde, hoe ik haar wenste, wat ik lekker vond om te eten. Henri, haar collega, had gelijk. Je kon niks verborgen houden voor haar. En ik moest maar elke keer hopen dat ze wat over haar zelf wilde delen. Elk hoofdstuk uit haar boek leek iedere keer een andere taal te zijn die ik niet kon lezen. Ik kreeg ineens een valse glimlach op mijn gezicht. Een duiveltje dat in mijn oor leek te spreken. Als zij alles van mij wist, dan moest ik ook maar eens wat verzinnen om meer van haar te weten te komen. En op school luisterde ze naar mij, dat stond in ons contract. Dus misschien moest ik haar maar eens een lesje van mevrouw Montou geven, vertrouwenspersoon, mentrix en tevens een uitstekende docente. Oh, Julia. Wie de bal kaatst kan hem terug verwachten mooie meid.

”Mama!” Emma kwam aangehold en rende in mijn armen.

“Hoi lieverd.” Ik ging op mijn hurken zitten en drukte haar tegen me aan.

“Hoe was jou dag vandaag mijn kleine muis?”

“Leuk! We hebben op school met gym apenkooien gedaan en Jayda heeft me uitgenodigd voor haar feestje en Merel heeft een vriendschapsbandje gemaakt voor me, kijk!”

Ik zag een vrolijk armbandje van kraaltjes om haar polsje hangen. “Wat lief van Merel.”

“En er zit weer een tand los! Deze! Maar die durf ik er nog niet uit te halen hoor! Oh en Joris heeft dit geschreven…” ze begon te giechelen en haalde een briefje uit haar zak. Ik pakte het met een glimlach aan. “Mag ik het lezen?” ze knikte enthousiast. Ik vind je leuk Emma stond er zo netjes mogelijk geschreven. “Zo, je hebt een bewonderaar. Vind je hem ook leuk?”

“We zijn nu een stelletje!” haar oogjes fonkelde en ze lachte vrolijk.

“Maar dat gaat zomaar niet! Ik weet niet of ik het daar mee eens ben hoor.” Ze leek even geschrokken.

“Is hij aardig voor je?”

“Ja, heel aardig.”

“Hm.” Bromde ik.

“En helpt hij je?”

“Ja, als ik het vraag. Maar ik heb geen hulp nodig hoor.” Dat weet ik, je bent mijn dochter - dacht ik warmhartig.

“En issie knap?”

Emma dacht even zichtbaar na en keek schuin de lucht in. “Hij heeft een beetje grote oren maar dan kan hij ten minste goed luisteren toch?”

Ik schoot in de lach. “Dat hoop ik wel lieverd. Nou vooruit dan maar, ik keur hem goed. Als jij maar ook aardig bent en hem helpt en luistert naar wat hij te vertellen heeft.”

“Ja, okeeeeeeeeee” zei ze met een grote zucht en haar hoofd in haar nek gooiend.

“Hebben jullie nog wat eten voor mij bewaard? En waar is Kasper eigenlijk?”

“Die ligt te slapen op de bank in de bieb. We hebben pastasalade gemaakt en ik heb bijna alle groente gesneden!”

“Dan zal het vast extra lekker zijn.” Ik kuste haar op haar wang en in haar nek waardoor ze begon te lachen. “Dat kietelt mama!” Ze probeerde zich los te wurmen maar ik hield haar stevig vast. “Ik hou van jou.” Zei ik in haar krulletjes.

“Ik ook van jou, kom dan zal ik pastasalade voor je opscheppen!” Ik liet haar los en ze rende naar de keuken. Ik deed mijn hakken uit en voelde mijn voetzolen kloppen van de druk die ze hadden moeten dragen. De honden waren buiten in de tuin aan het rennen op het grasveld. Het begon al te schemeren. Ik liep naar de keuken, waste mijn handen en hielp Emma door haar een bord te geven zodat ze op kon scheppen voor me. “Doe maar lekker veel, ik heb enorme trek. Ik ga me even snel omkleden ben zo terug.”

“Oké!”

Ik trok snel mijn lingerie uit en deed fatsoenlijk ondergoed aan. Een joggingbroek en een shirt met lange mouwen met daaroverheen een lekker warm vest. Ik had het koud merkte ik. Mijn make-up haalde ik straks wel eraf.

Met mijn bord pastasalade en Emma achter me aan liep ik de trap af naar de bieb, daar lag Kasper op de rode bank op zijn rug te slapen. Hij had één been opgetrokken neergezet en de ander languit tot iets over de armleuning gelegd. Zijn ogen waren dicht maar zijn mond stond open. Emma pakte een pastawokkel van mijn bord en wilde dat in zijn mond stoppen maar ik hield haar tegen en schudde mijn hoofd. “Waarom niet?” vroeg ze boos. “Omdat hij zich dan kan verslikken of stikken Emma.” Fluisterde ik terug. Ik ging op de stoel achter een antiek bureau zitten en zette Emma op mijn schoot.

“Wat heb jij gedaan vandaag mama?” probeerde ze zo zacht mogelijk te zeggen.

“Ik heb met Rosalie iemand gekieteld en daarna ingekleurd met verf.” Ik nam een grote hap van de salade en genoot van de smaken. Dit recept was niet van mijn oma maar van Emma en mij samen. We gooide er gewoon alles doorheen waar we zin in hadden samen met wokkelpasta.

“Rosalie is juf hè.”

“Rosalie is een docente maar dat komt op hetzelfde neer in principe. Ze leert kinderen de Nederlandse taal.”

“Maar waarom dan?”

“Zie je al deze boeken?” Ik wees met mijn vork rondom het vertrek. “Dat is allemaal geschreven door mensen die goed kunnen schrijven. Maar om goed te kunnen schrijven moet je wel eerst de taal kennen, woorden weten en hoe je zinnen moet vormen. Ook hoe je zelf teksten moet lezen zodat je weer nieuwe dingen leert of een verhaal kan volgen. Dat leert Rosalie de kinderen onder andere.”

“Maar ik leer toch ook lezen?”

“Dat klopt…” ik nam snel nog een hap anders zat ik hier vannacht nog te eten.

Toen mijn mond leeg was zei ik: “Rosalie leert ons anders lezen en na te denken over de tekst. Maar ook nieuwe woorden en synoniemen.”

“Wat zijn dat synoniemen?”

“Dat is een ander woord voor iets.” Mijn mond had ik weer vlug vol gepropt.

“Wat is een ander woord voor ehum…. Boek?”

Ik kauwde en slikte mijn hap door. “Paperback, pil, pocket, boekwerk, bundel, band….”

“Vork?”

“Eetgerei, riek, hooivork…”

Emma keek om zich heen en vond dit duidelijk een leuk spelletje. Ik at ondertussen door en had al de helft van mijn eten op. Zo’n dag was vermoeiend, zelfs voor mij.

“Bank?”

“Dat ligt eraan wat voor bank je bedoeld. Je hebt een werkbank, een zitbank of een bank voor je spaargeld.” Ik zag Emma nadenken, haar hersentjes werkte overuren. Haar kleine handje ging naar mijn hoofd en ze raakte met haar vingertjes te glitters aan die ik opgeplakt had voor vanmiddag. “Mooi, mag ik dat ook een keertje?”

“Dat kunnen we wel een keertje doen samen inderdaad.”

Vanaf de bank hoorde we een snurkgeluid en gezucht.

“Wat is een ander woord voor Kasper?”

Ik lachte zachtjes. “Wat dacht je van goede vriend, engel, blij ei…”

“Blij ei?” Emma lachte en hield snel haar beide handjes voor haar mond.

“En Heks?”

“Oeh, daar zijn een hele boel woorden voor Emma. Maar de meeste mensen zeggen vaak tovenares, feeks, kol, kwade vrouw of duivelin.”

“Ik wist niet dat het al carnaval was.” Ik schrok me de piep toen mijn buurvrouw ineens naast me stond. Ik was zo in mijn gedachten verzonken over de les voor Julia dat ik haar niet had aan horen komen lopen met haar kliko. Ik stond nog steeds op de stoep waar Julia me zojuist had afgezet. Lillian keek me aan alsof ik een verdachte was in een moordzaak en ze elk detail van me wilde onthouden om me in een line-up te kunnen aanwijzen. “Nee, ik… een vriendin en ik hebben vanmiddag even iemand aan het lachen gemaakt. Iemand die verdrietig was.”

“Een man?” vroeg ze hoogdravend.

“Nee, een jonge meid die haar papegaai vorige week heeft moeten begraven.” Zei ik met mijn kin in de lucht en een rechte rug.

“En wat hebben jullie gedaan dan?”

“Dat wil je vast niet weten Lillian.”

Ze keek naar me, ik grijnsde en haar ogen werden langzaam groot. “Wat moet de Heer daar wel niet van denken?!”

“Ik denk dat die erg genoten heeft van de regenboog die we van haar gemaakt hebben.” Ik wees op mijn schilders jas naar de schildervlekken en draaide mijn hoofd om, om mijn vlechten te laten zien met de kwasten erin.

“Hebben jullie haar beschilderd?”

“Ja nadat we haar hadden vastgebonden.”

“Vastgebonden? Naakt?”

“Nee, ik heb dit aan.” Ik knoopte mijn jas open en liet haar mijn nachtjurkje zien. Haar wangen werden rood en haar ademhaling ging snel. Zou ze er opgewonden door worden?

“Schaam jij je niet?! Je lijkt wel een hoer zoals je erbij loopt!” Ah, ze was duidelijk kwaad en haar stem sloeg over.

“Nee, Lillian, ik schaam me niet meer zo.” Ik spreidde mijn armen en liet ze weer vallen toen ik dat zei.

“Niet meh… Hoezo niet meer? Heb je dit vaker gedaan dan? Is dat waarom je nog geen nieuwe man hebt?”

“Lillian ik zal heel duidelijk en eerlijk met je zijn. Wat ik in bed doe en met wie, dat zijn mijn zaken. Maar ik heb nu al drie keer seks gehad met een vrouw en het was fantastisch. Had ik veel eerder moeten doen! Vincent was een ongelofelijk lul en een klootzak zoals hij mij de schuld gaf van alles en me liet stikken. Julia is het beste wat me ooit is overkomen en het kan me niet schelen wat Hij ervan denkt…” ik wees met mijn vinger de lucht in. “Want uiteindelijk kun je beter zelf voor een hemel op aarde zorgen dan dat je in onzekerheid blijft leven met de ijdele hoop straks in een hemel te komen die misschien wel een hel blijkt te zijn. Niemand is simpelweg perfect dus niemand is verzekerd van een plaats bij Hem in zijn hemel. Daar ga ik niet op zitten wachten in ieder geval. Ik leef nu, dus ik zorg dat ik er nu van geniet.”

Ze stond me met een mond vol tanden aan te kijken. “Heb jij gedronken soms?”

“Nee, niet eens! Kun je nagaan!” Ik kreeg het warm en voelde het bloed in mijn aderen stromen. En ik besefte dat ik op dat moment gewoon simpelweg niet bang was. Ik had haar al zo lang eens de waarheid willen zeggen maar nooit de moed of de woorden gehad. Nu ineens kwam het. Misschien had Julia gelijk en durfde ik meer met mijn masker op.

“Ik zal voor je bidden dat satan snel uit je verdwijnt Rosalie. Dat je snel weer verlost wordt van het kwaad…” ze leek te twijfelen of ze nog iets zou zeggen.

“Dat meisje dat je gered heeft heette die ook niet Julia?”

Ik was lichtelijk buiten adem geraakt van de adrenaline die ik voelde en moest even een hap lucht nemen. “Dat klopt ja.”

“Een duivelskind! Ik wist het wel! Niemand rent zomaar een brandend gebouw in en komt er levend uit zonder dat het sporen achterlaat. Weet je wie ook niet verbranden, heksen!”

Ze leek een paniekaanval te krijgen en ik wist even niet zo goed wat ik moest doen. Ik wilde haar ondersteunen maar ze deinsde geschrokken achteruit. “Blijf uit mijn buurt satan!” Haar man Johan was ondertussen door al het geschreeuw naar buiten gelopen en kwam bij ons kijken. Hij keek eerst naar zijn vrouw, toen naar mij maar zijn ogen gleden al snel naar beneden over mijn nachtjurkje. “Zij heeft een heks in huis gehaald!” de buurvrouw wees met een strenge vinger naar me terwijl ze zich half achter haar man verschool die nog steeds zijn ogen maar moeilijk van mijn buste af kon houden.

“Zeg jij ook eens wat!” Snauwde ze tegen hem.

“Heb je het niet koud?” Was het enige wat hij uit kon brengen. Ik begon te lachen.

“Nee hoor Johan, ik doe het met de duivel en dat is lekker warm.” Hij knikte en ik zag dat hij moeite moest doen om zijn gezicht strak in een plooi te houden.

“wa…. t…… huh, meen je dit nou. Is dat alles wat je kunt bedenken. Hallo ik sta hier!” Lillian haar gezicht was knalrood en haar ogen spuwde zowat vuur alsof ze zelf de duivel was. Ze keek naar Johan en gaf hem een duwtje.

“Als jullie het niet erg vinden, het was een lange dag en ik heb nog niet zo veel gegeten dus ik ga maar eens naar binnen. Fijne avond samen en geniet van elkaar.” Ik gaf ze een knipoog. Ik voelde me vrij en onbezorgd.

“Fijne avond.” Wenste Johan me. Ik liep weg en hoorde dat hij een uitbrander kreeg van Lillian. “Waarom zeg je…. geen fijn avond….. duivelin…. heksenkind….. seks met een vrouw…” verstond ik alleen en ik sloot mijn voordeur met een glimlach dicht.