Zolderspook - 15

Er was wat gebeurd. Meer dan dat ik wist. Het veranderde alles weer. Dit was wat ik nog meekreeg:

Ten eerste: Ana die meer wist en die me zei haar te volgen. Mijn andere 'ik' dan. Ik wist nu waar ze woonde en ongeveer waarom ze het deed. Ik wist niet wat er precies met die andere versie van mijzelf was gebeurd naderhand...

Ten tweede: Dat boek was van Ana. Maar was het nu wel of niet de bedoeling dat het bij mij terechtkwam? Ze was in ieder geval erg blij dat het zo gegaan was. En ik ook!

Ten Derde: Ze is een heks, en er bestaat magie. Blijkbaar. Ik kon het niet geloven en tegelijkertijd leek er geen andere verklaring mogelijk. En wat voor een heks... Geen pukkels, rimpels of een haakneus. Een goddelijk lichaam wat er alleen maar beter op werd zolang ze maar seks had, of zoiets.

Ten vierde: Klonen kon met een tijdspreuk. Als zij het zegt... Achteraf misschien wel slim geweest. Het werd ook te veel in m'n hoofd. En tegelijkertijd wilde ik mezelf nog wel een paar keer klonen. Dan kon ik de drie dames tegelijkertijd gangbangen met een spookje of twintig... Een reden om Ana misschien wel op te zoeken, als ik nog durfde.

Ten vijfde: Ze wilde mijn hulp en dat ik aan haar zijde zou staan. Dat zei ze me, tegen de ander. Waarmee precies had ze niet gezegd. En ik kon er denk ik wel vanuit gaan dat die andere versie van mij nog bestond. Ik hoopte maar dat hij vrijwillig mee mocht doen met haar.

Ten zesde: De bedwelmingsspreuk. Ook blijkbaar iets wat bestond. Het verklaarde wel waarom die meiden allemaal zo gewillig waren van begin af aan. Zou dit echt op alle vrouwen werken dan? Echt iets om uit te zoeken! Ik had zoveel vragen aan Ana, alles leek mogelijk!

En tot slot...: De klap en de onwisse toekomst van m'n kloon. Ik kreeg een klap. Uit het niets op m'n achterhoofd terwijl ik in het park liep te spoken en meekeek met wat de kloon allemaal meemaakte. Alsof ik met een plank op m'n achterhoofd werd geslagen. Ik dreigde voorover te vallen en werd door een ongekende kracht overeind gehouden. En toen was ik plots alleen. Ik kon niet meer meekijken. Wat was er gebeurd? En wat was er gebeurd met m'n andere 'ik'? De connectie was weg. Was de kloon er nog wel?

Vragen zat. Maar of ik op alles een antwoord wilde? Dat wist ik nog net zo niet. De rust was terug in mijn hoofd en dat was prima. Heerlijk, zelfs. Toch kon ik het niet laten om nog een kijkje te nemen op school. Ik had het gevoel dat er iets niet klopte. Ik moest het voor m'n gevoel ook nog even afsluiten. Zou Ana er nog zijn? En zou mijn andere 'ik' er nog steeds op onderzoek zijn? Ik kon mezelf niet zien. De reden waarom de kloon ook nog had blijven bestaan. Maar liepen er nu dan twee versies van mij rond? En moest ik daar bang voor zijn? Zou ik jaloers worden als ik denk Maddy te kunnen bezoeken voor een lekkere beurt, en ik haar aantref in bed al pijpende op een andere spookpik. Wel die van mij. Maar ook weer niet. Snap je? Zou ik dan jaloers op mezelf worden? Geen idee. Of... Ik had wel een idee. Want toen ik op school naar het kantoortje van Ana liep, en ik door het raampje naar binnen keek, zag ik haar genomen worden in het niets. Ik hoorde haar en ik zag haar. Er liepen talloze scholieren en personeel van school voorbij haar kamertje, maar niemand leek wat door te hebben. Dit moest vast iets magisch zijn. Wat ook magisch was, was toekijken. Nee, ik was niet jaloers. Niet op Ana. En mijn kloon bestond zo te zien nog. Niet dat ik hem zag, maar je snapt het wel. Ze stond voorovergebogen tegen haar bureau en met open mond kreunde ze en moedigde ze de andere, onzichtbare persoon aan vooral zo door te gaan. Die stond duidelijk achter haar. Ze droeg een mooie zomers jurk die over haar heupen was gelegd. En je kon de grip op de stof bij die heupen zien. De kloon had haar stevig vast en te zien aan hoe heftig zij tegen aan bureau werd aangeduwd, nam hij het er goed van. Ik dus. Of was dit een ander onzichtbaar persoon? Wie weet hoeveel dingen ze al heeft uitge-'spookt'. Ik keek om me heen. Had de rest nou weer niks door, net als met dat lokaal. Hoe kon dit, en waarom? Ana kreunde zichzelf heerlijk klaar en daarna draaide ze zich om en zakte ze gewillig naar de grond. Te zien was hoe ze om de beurt haar wangen kort vulde, om vervolgens snel heen en weer te gaan met vanuit haar nek. Ze was hem nu aan het pijpen. En zo te zien goed ook. Als dit mijn kloon was, had hij het in ieder geval niet slecht. Ze schudde even met haar haren en bood haar gezicht aan. Ze wachtte even en te zien aan hoe ze haar ogen dichtkneep en de gulle lach op haar gezicht, vond ze het vooral aangenaam om in haar gezicht beschoten te worden met onzichtbaar zaad. Ik wist genoeg. Dat kon niet anders dan mijn kloon zijn daar die haar een beurt had gegeven en haar nu de volle lading gaf. Het gebeurde op klaarlichte dag, op school in haar kantoortje en niemand had wat door. Wat een leven.

Ze kwam op me afgelopen. Nee, allebei. De deur ging open nog voordat ze er was. Hij deed die dus open.

'Ik zie je straks thuis.' fluisterde ze nu wel terwijl ze vlug om haar heen keek. Nu was ze dus wel bang gehoord te worden. Ik stond er nog geen meter vanaf en zag en hoorde hoe ze een pets op haar kont kreeg in het luchtledige. Die andere ik durfde wel, zeg. Niemand keek verder om en ze begroette nog een andere leraar die net voorbij liep.

'Ik zie je straks.' hoorde ik daarna net zo zacht en ze werd nu ook duidelijk op de mond gekust. Was ik dat wel? Jawel. Ik hoorde het aan zijn stem. Mijn stem dus. En daarna bleef ze staan. Zou ze hem kunnen zien? Ik niet, in ieder geval. Was hij er nu nog? Nee, dat ook niet.

'Nou, kom je nog binnen, of niet?' fluisterde ze geruisloos, en een beetje nijdig mijn kant op. Ze wist dat ik hier was. Aangezien ik toch een hoop vragen had... wipte ik snel naar binnen en toen ze deur achter ons dicht deed, begon ze weer hardop te praten, en dit keer niet zo nijdig. 'Vroeg me al af of je nog zou komen.' zei ze namelijk, licht verleidelijk. Eén spookje was voor haar dus zeker niet genoeg.

'Waarom hoorde niemand jullie?' wilde ik vooral weten. 'En ik wel.' wees ik haar er ook op. Ze taste de lucht af en vond mijn lichaam, mijn handen, en trok me mee naar haar bureau.

'Jij bent aangeraakt door magie. Net als mijn kantoortje. Zodra die deur dicht is, hoort of ziet niemand iets. Tenzij je zelf een beetje magisch bent. Zoals jij.' wist ze me redelijk simpel uit te leggen. Het zal wel. Daar kwam ik niet voor. Maar waar ik wel voor kwam, leek haar ook vrij weinig te kunnen schelen. 'Je hebt vast vragen voor me... Maar eerst wat echt belangrijk is.' Ze ging op haar bureau zitten en ze trok me voorzichtig voor haar. Haar handen lieten de mijne los en gleden over mijn onzichtbare onderbuik naar beneden. Ze leunde voorover en mijn harde hield haar tegen door tegen haar borstbeen te drukken. 'Zie dit maar als een goedmakertje voor wat ik je heb ‘aangedaan’...' lachte ze wat stout. Ik had natuurlijk niks te klagen en was haar juist dankbaar. Iets wat zij ook wel begreep. En zij wilde zich ook dankbaar opstellen, voor mijn begrip of zo, ik weet het niet. Daar ging het ook niet om. Ze wilde gewoon seks. Want daar ging het haar wel om. Zij was een seksheks of zoiets. Dus vonden haar handen nu al m'n schacht en begon ze me langzaam af te trekken terwijl ze haar mond naar beneden richtte en daar de eikel vond van de pik die keurig in een hoek van 45 graden omhoog stond. En ze zoog hem zo naar binnen. Terwijl ik door het raampje keek en daar allerlei leerlingen en leraren zag voorbij lopen, besloot zij zich tegoed te doen aan weer een onzichtbare pik. Ik was mijn vragen spontaan vergeten.

Het gekke was dat dit compleet normaal voelde. Ik heb lang en veel over Ana gefantaseerd toen ze nog gewoon die lekkere docente Spaans was, mijn collega. Er was sindsdien veel gebeurt. Dat dit allemaal zou gebeuren, kwam zelfs niet in mijn stoutste fantasieën voor. En nu gebruikte ze haar mond op mijn steenharde pik en het voelde goddelijk. Alsof ze dit al een duizend keer gedaan had bij mij, zo natuurlijk voelde dit aan. En misschien was dat ook wel zo. Geen duizend keer, maar vast al een aantal keer sinds de breuk met mijn kloon. Zij oogde in ieder geval erg natuurlijk. Ik stond daar maar. Ik was onzichtbaar. Aan mij viel niks te zien. Maar ik stelde me voor dat zij en de kloon op regelmatige basis van bil gingen op allerlei manieren. Dat die kloon dan ondertussen het zelfvertrouwen had om haar te zoenen en op haar billen een tik te geven, leek me niet meer dan logisch. Ook ik had sinds dit alles wel meer zelfvertrouwen gekregen, al was het maar door het nieuwe fysiek, wat niemand zag, maar er wel was en toedeed. En Ana leek ook niet anders te verwachten. Wat ze van plan was, en of dit altijd al het plan was geweest, wist ik nog altijd niet. Maar zoals ze me afzoog, zo lekker was ik nog nooit afgezogen. En de eerste keer met haar. Voor mij dan. Of ja, nou goed, we snappen het wel. Voor haar dus niet de eerste keer met mij. En dat was te merken. Wat een gretigheid. Ik wilde haar ook wel van achteren nemen, maar die mond voelde al zo goddelijk, dat ik dat nooit ging volhouden. En dan zat er eigenlijk onzichtbaar zaad ergens op haar gezicht van een paar minuten terug. Bizar. Al die tijd had ik dit nooit over haar geweten. En eigenlijk zonde dat niemand het zag. Stel je voor dat je hier op school zit en je elke dag loopt te geilen op deze lekkere lerares. En dan zou je haar zo zien zitten op de rand van het bureau, bewegingen maken alsof ze iemand aan het pijpen was. En zou je dan blijven kijken, zou je, als je heel goed kijkt, kunnen zien alsof iemand een hand op baar achterhoofd plaatste met hervonden zelfvertrouwen. Je zou kunnen zien alsof het leek dat er een grote, dikke lul haar keeltje in werd gewerkt. Speeksel klotste over haar onderlip en beukend leek een heel geil spookje haar mond en keel te gebruiken voor het eigenbelang. En ook voor haar belang. Maar niemand die dat wist. Je zou haar zien kokhalzen in het luchtledige. Met tranen in haar ogen keek ze op naar iets, naar niets. En plots verstijfde ze even terwijl de lul wat langer dan normaal in haar keel bleef hangen, en door het vele geproest zou je kunnen denken dat ze zich bijna verslikte in een enorme lading zaad. Als je naar binnen kon kijken, zou je dat allemaal gezien hebben. Nu was ik de enige die dat zag, die dit meemaakte. En dan was het nu toch echt tijd voor een paar vragen, al leek ze nog niet helemaal klaar te zijn met mij, zoals ze me stevig vast bleef houden en haar tong sensueel over de afgezogen eikel bleef bewegen...

'Ik moet je wel vragen hier niet meer naartoe te komen.' maakte ze toen bekend. Een minuut geleden slikte ze nog plezierig m'n zaad weg en dacht ik juist meer dan ooit welkom te zijn bij haar, en nu zei ze me dit.

'Waarom?' vroeg ik nog. 'Je lijkt m'n aanwezigheid wel te kunnen waarderen. Je wilt niet weten hoe vaak ik hier van gedroomd heb.' probeerde ik er toch een slaatje uit te slaan.

'Geloof me. Ik ook.' lachte ze me verrassend tegemoet. 'En geloof me. Je komt niks tekort. Meerdere keren per dag nemen we elkaar even goed onder handen.' verklapte ze, en doelde ze natuurlijk op die andere versie van mij die dus niks tekort kwam. Ik was jaloers op mezelf. Dat voelde toch een beetje vreemd. 'Ik heb hem ook gevraagd zich niet meer te bemoeien met die drie meisjes. Zijn het er nog steeds drie?'

'Oh, okay. Ja, klopt.' reageerde ik wat verrast. Ik wist natuurlijk niet wat ze wel wist en wat niet, wat 'ik' haar wel en niet verteld had na de afscheiding van mijn kloon.

'Waarom?!' vroeg ze toen alsof ze er geen klap van begreep.

'Hoe bedoel je?' vroeg ik haar dan ook, omdat dit uit het niets kwam.

'Waarom maar drie? Waarom die drie? En je hebt er maar met één echt seks gehad, begreep ik. Waarom in hemelsnaam?' verduidelijkte ze zichzelf, maar niet echt. Ze stond op en plaatste jaar hand op m'n wang die ze zo wist te vinden. 'Lieve Ryan...' zuchtte ze. 'Ga de wereld in. Elke vrouw is kansloos in jouw aanwezigheid. Ik heb je verteld over de bedwelmende werking die met de spreuk komt. Ik weet dat je dat gehoord hebt, maar ben je het vergeten?' ik had er niet bij stilgestaan verder. 'Jouw aanwezigheid maakt elke vrouw geil. Vertrouw me. Niemand kan zich hiertegen weren, zelfs ik niet...' keek ze me kort verleidelijk aan. Weer keek ze me aan alsof ze me kon zien. Dat was zo intens. Haar hand viel van m'n wang af en vond de pik die weer hard was en ze begon eraan te trekken. 'Welke vrouw wil nou niet zo'n pik? Dat willen we allemaal.' wist ze zeker. 'Zoek je oude liefdes op, pak elk meisje waar je hard van wordt. Het kan gewoon. En je verdient het.' maakte ze er daarna van. Dat laatste wist ik nog niet zo zeker.

'Ik hecht me snel aan mensen.' zei ik toen maar, maar het klonk alsof ik dat niet meende. Dat gaf ik als reden waarom ik enkel en alleen met Maddy ook echt seks heb gehad. Dat sloeg natuurlijk nergens op.

'Nee, je bent bang afgewezen te worden. Dat hoeft niet meer. Echt niet. Als jij die meiden een jaar links laat liggen, zullen ze nog elke dag aan je denken en naar je verlangen. En zodra jij ze weer opzoekt gaan die mondjes vanzelf openstaan. Echt waar.' wilde ze me garanderen. Iets om uit te zoeken, misschien, dacht ik nog. 'Maar hier niet meer komen. Dat is bet enige wat ik van je vraag. En dan wil ik best nog één van die fantasieën van je laten uitkomen. Maar daarna moet je gaan.' liet ze me nu geen keuze meer. Ik kwam alleen om te kijken of... Ik wist niet eens meer waarom ik kwam. Misschien wel gewoon om Ana te neuken, even plat gezegd. Ik vond het dus prima. Ik hoefde hier niet meer terug te komen met wat ik nu wist. Het was goed met mijn kloon. Dat wilde ik vooral weten. En nu zakte Ana naar de grond af en terwijl ze voorzichtig op haar knieën ging zitten, begon ze aan die fantasie. Haar ogen keken me weer strak aan en met een glimlach begon ze de grote, onzichtbare lul te pijpen zoals eerder. Zo lekker. Eén ding wist ik zeker. Ik was hier nooit naartoe gekomen om een oplossing te vinden voor dit 'probleem'. Dit wat zij me gegeven had was allesbehalve een vloek. Zeker als ik haar moest geloven.

-

Ze pijpte me vol overgave. Het bleef een genot om te zien hoe niets de mond van een mooi meisje of mooie vrouw op zo’n geile manier kon vullen. Maar bij Ana was het wel anders. Ze was er waanzinnig goed in en ik vond het hemels hoe ze op die eikel wist te zuigen, ze hem haar wangen in begeleidde, en hoe ze moeiteloos mij wist te deepthroaten. Maar het was wel anders. Bij die anderen had ik altijd het idee dat ze zich afvroegen of wat ze wel deden goed was, of het wel kon, en of het wel waar was. En tegelijkertijd verloren ze zich dan in alle lusten die ik blijkbaar opriep door alleen maar bij ze te zijn. Ana keek me aan alsof ik niet onzichtbaar was. Zij had dit vast vaker gedaan. Niet alleen met de andere ik. Er was vast een hoop wat ik niet wist over haar. Veel wat ik nooit had kunnen indenken. Zij was een heks. Een hele geile en bloedmooi. Mooier dan ik haar ooit gezien had. En Maddy, Sarah en Hannah waren elk ook bloedmooi, en sinds ik er was dus ook hartstikke geil. Geil voor mij. Zoals alle vrouwen dat zouden kunnen zijn, was wat Ana me duidelijk probeerde te maken. En ik vond dat nog geiler dan deze Ana die hier voor me zat. Dat wat ik zag als ik met Maddy was, dat onbekende in haar ogen van waar ze in hemelsnaam mee bezig was, dat maakte mij zo geil. Ik was dat spook. Voor hun was ik echt een soort spook. Voor Ana niet. Die wist alles. Die wist wat ik was en wat ik ben. Al weet ik zelf amper wat ik ben. En begrijp me niet verkeerd. Ik had nu zeker niets te klagen. Haar handen gleden soepel over mijn buik en benen en ze ging fanatiek heen en weer vanuit haar nek en ik geloof niet dat ik ooit zo lekker gepijpt was. Ik wilde haar neuken. Liever dan ooit. Maar dat leek ze te weten. En door me dit te geven, haar mond op de allerbeste manier, kwam het er niet van. En nog altijd klaagde ik niet. Kreunend nam ze de eikel diep in haar mond en schoven haar lippen en tong langs dat harde vlees wat nog altijd niemand kon zien. Zou er nu iemand naar binnen kijken, zagen ze niks. Maar zouden ze haar wel zien zitten, dan was het prachtig om te zien. Zo’n mooie en sexy vrouw op haar knieën, met de mond open, haar tong soms naar buiten en die handen die ergens overheen leken te wrijven. Die handen vonden tot slot mijn schacht weer en in hetzelfde tempo als haar mond trokken ze over de penis heen en weer, totdat ik mijn hand op haar achterhoofd legde, mijn eikel furieus in haar keel duwde, en hard kreunend klaarkwam en haar al m’n zaad gaf, waar ik geen tekort aan leek te krijgen. Zuchtend liet ik haar los en ze moest toch even proesten na dit alles. Daarna veegde ze haar mond af, keek ze me vrolijk aan terwijl ik opstond en kuste ze me op de wang.

‘Ik heb zo les.’ zei ze dan. ‘Goed je gekend te hebben.’ gaf ze me nog mee. Dat laatste omdat ze nu wel verwachtte mij hier niet meer te zien. Het was het minste wat ik kon doen om haar te bedanken voor dit nieuwe leven, wat misschien nu pas echt kon gaan beginnen.