Zolderspook - 19

Maddy was alleen thuis. Mooi! Alle tijd. Ik had haar voor het laatste bewaard. Ook aan haar zou ik de boodschap verkondigen dat het allemaal wat stiekemer moest en dat ik wellicht wat minder vaak langs zou komen. Dat leek me toch wel zo netjes na alles.

Ik trof haar op haar kamer waar ze de boel flink aan het verbouwen was. Bed tegen de muur, een extra kussen en dekbed erbij, en nog een matras op de grond. Blijkbaar verwachtte ze het een en ander voor de avond. Zolang bet maar geen jongens waren...

'Hey, je bent er nog.' klonk ze enthousiast toen ik mijn handen op haar heupen had gelegd en ik baar plots van achteren had gepakt, en even snoof aan haar mooie, donkere haren en haar geur in me opnam. Ze leek al redelijk in haar hum te zijn, en de verbazing zat hem niet zozeer in dat ik er überhaupt was, maar dat ik er alweer was. 'Dacht dat je zei niet meer zo vaak te komen...' lispelde ze geheimzinnig en ze draaide zich om. Ze legde haar hoofd liefkozend op m'n borst en haar handen vonden de stijve die haar net nog in de rug prikte. 'We moeten een keer bijhouden hoelang we het achter elkaar kunnen doen.' deed ze een prachtig voorstel. 'Zo zie ik je een week niet... Je begrijpt wel wat ik bedoel.' lachte ze om baar eigen uitspraak. 'En nu twee keer op een dag.…' leek ze er vooral naar uit te kijken. Het was maar goed dat ze me niet kon zien, want de vraagtekens in mijn ogen waren zelfs nu bijna zichtbaar. Waar had ze het eigenlijk over?

'Vind je het goed als ik jou alleen doen?' vroeg ze me en ze zakte al af. 'Voel hem nog een beetje van eerder...' lachte ze ondeugend. Ik krabbelde aan m'n hoofd en had al die tijd nog niks gezegd. Ik keek gewoon toe en probeerde te ontdekken waar ze het over had, terwijl ze zwoel de ogen sloot, haar mond opende en heel langzaam op die onzichtbare eikel begon te sabbelen. Heerlijk weer. Maar niet alweer. Niet voor mij. Niet vandaag. Met wie had zij vandaag dit soort dingen al uitgespookt dan? Zover ik wist, was er maar één ander spookje hier in de buurt. En zover ik begreep zou hij, namelijk de andere ik, hier niet meer komen, net als ik niet meer op school zou komen... Maar een andere verklaring had ik er niet voor.

Ik probeerde het uit te vogelen, maar tegelijkertijd keek ik meer op die prachtige Maddy die zich uit het niets had laten verrassen, en alles had laten vallen om haar spookje maar te bevredigen. Ze zoog zo lekker langzaam en zacht op m'n eikel die ze over haar natte tong naar binnen loet glijden. Haar ogen dicht, een verstopte glimlach op lippen die er zo lekker aan konden lurken.

'Had je nog gevonden waar je voor kwam?' vroeg ze vrij luchtig. Onze relatie was anders dan met die andere twee. Maar ik probeerde het toch wat gesloten te houden. Maar zij gaf wel steeds meer prijs op deze manier van een eerder bezoek, al dan wel of niet van mijn kloon. Maar wat zou iemand hier kunnen vinden? Zoals zij deed, moest ik het wel zijn. Als ik tegen haar had gesproken, had ze moeten herkennen of ik het wel of niet was. En dan heb ik het dus over de kloon die nu aan Ana's zijde zou moeten staan. Wat deed hij hier? En gek dat hij met dezelfde boodschap was gekomen en gezegd had minder vaak langs te komen. Wist hij meer? Het enige wat ik kon verzinnen, was dat hij was gekomen voor het boek. Ik was dat ding totaal vergeten. Maar het was van Ana en die wilde vast niet dat ik er nog verder mee ging experimenteren. Voor de rest had ik ook geen bezit. Ja, Maddy dan. Zij was in ieder geval bezeten van het spook. De eikel klotste steeds verder haar mond in en waar ze zo rustig begon, werd ze geiler met de minuut en vroeg ik me toch af of ze echt alleen wilde pijpen.

'Ik meende het wel.' sprak ik toen rustig, terwijl ik tot die tijd vooral lekker had gepuft en gekreund op haar gepijp. 'Ik kan niet zo vaak meer komen. Zeker niet als dit steeds bekender wordt.' wilde ik toch nog even m'n boodschap overbrengen en blufte ik dat ik wist wat de kloon tegen haar gezegd had. 'Maar zeg hier maar eens nee tegen.' lachte ik baar ook tegemoet terwijl ze geil omhoogkeek in het niks met dat ze mijn onzichtbare eikel van baar ene wang naar haar andere wang bracht zonder haar handen te gebruiken.

'Ik ben er altijd voor je.' klonk ze wat wanhopig toen de eikel aan de buitenkant over haar wangen gleed. 'Zou je echt het liefst de hele dag bij me hebben. Jij en ik samen.' Bezeten dus. Verliefd klonk ze. Al had ik het ook graag zo gezien. Wel liever in m'n oude leven, maar goed. Dit was ook geen straf, natuurlijk.

'Maar als je het geheim wilt houden, moet je misschien beter gaan nu.' stelde ze voorzichtig, en toch ook lichtelijk teleurgesteld.

'Oh?' stelde ik op een manier die me vooral verbaasde, al was het wel gespeeld. 'Bepaal jij dat nu?' gooide ik er toch nog even dat dominante sausje overheen. Figuurlijk, nog niet letterlijk. 'Verwacht je iemand? Toch niet mijn vervanger?' ging ik door op haar eerdere activiteiten. Het was duidelijk dat ze gasten kreeg voor het slapen. Ik kon wel raden wie, natuurlijk. Maar zij schrok vooral, bang dat ze was mij af te schrikken met haar haast.

'Ik bedoel alleen...'

'Nee, stil. Ik ga pas als je klaar bent. Als ik klaar met jou ben. Het zou zomaar de laatste keer kunnen zijn.' gooide ik er wat ernst in, die nergens op gebaseerd was.

'Nee, ja, natuurlijk.' zei ze daarna snel en poeslief. 'De bel kan alleen zo gaan...'

'Dan wachten ze maar.' bleef ik direct en vooral heel duidelijk. 'Tenzij je het niet meer bevalt, natuurlijk. Twee keer op één dag.…' haalde ik de eerdere ervaring van haar er nog maar bij, niet wetende wat er precies gebeurd was.

'Sorry, zo bedoelde ik het echt niet. Ik...' ik ontnam niet alleen haar spreken maar ook kort haar adem met dat ik zonder pardon de onzichtbare stijve voorbij haar lippen duwde en zo haar keel in. Niet lullen, maar pijpen. Laat maar zien wat je waard bent, dacht ik nu, en voelde me ergens wel lichtelijk verraden. Het voelde toch een beetje alsof ze vreemd was gegaan, en dat nog wel met mij... En dat ze me probeerde af te wimpelen en weg wilde sturen, beviel me ook niet. Het riep een wat strengere kant in mij naar boven, die dit niet tolereerde. Gelukkig kwam dit ten goede van ons beide.

Zo kwamen we er al snel achter dat Maddy mij natuurlijk helemaal niet weg wilde jagen. Het liefst had ze me de hele dag bij haar. Dat waren haar eigen woorden. En toen ik me ontspande, en m'n lul haar mond dreigde te verlaten, pakte ze hem snel beet, en met de tranen nog in haar ogen van het kokhalzen, zette ze weer aan. Slobberend ging ze te werk en liet ze me weer zien dat ze me niet voor lief nam. En zo zag ik het graag; een mooi, jong en geil meisje wat er alles aandeed om die grote, onzichtbare lul te plezieren. En of er dan meer speelde, deed er niet toe. Ik had haar wel beet bij haar haren, maar liet het werk aan haar over. Haar hand had me stevig vast en draaide fanatiek over de kletsnatte en glibberige lul in navolging van haar natte mond die op een neer ging en mijn eikel en schacht samen wisten te vertroetelen. Ik hijgde hard en moedigde haar aan zo door te gaan.

Ik drukte m'n eikel weer fel haar keel in terwijl ze begon te hoesten en zich probeerde af te zetten. Het orgasme was overweldigend en ik hield haar hoofd vast terwijl ik alles direct in haar maag probeerde te lozen. Ze pijpte heerlijk. Ik hoefde geen enkele stoot zelf te geven, maar toen ik kwam, nam ik het heft snel weer in handen en gaf ik haar geen uitweg. De bel was net al gegaan en verschrikt had ze opgekeken, maar ze had het niet aangedurfd te stoppen. En nu klotste het onzichtbare zaad rijkelijk in haar keel, maar ook naar buiten over haar gesperde lippen waar die dikke lul nog steeds bet een en ander forceerde. Te zien aan de natte vlekken die ontstonden op haar shirt en het speeksel wat mee naar buiten vloog, kon je zien dat dit meisje echt een enorme lading te verwerken had gekregen. En dan... Net als zo vaak eerder, was ik opeens weer weg. Ik trok me terug uit haar mond, sloop stiekem van baar vandaan om van een paar meter afstand te kijken hoe ze het vervolgens ging aanpakken. Want beneden stonden ze op jaar te wachten.

Snel trok ze haar shirt uit en mikte ze die in wasmand en vond ze een ander mooi shirtje. Haar hoofd was nog rood, haar make-up verlopen rond de ogen. Dat probeerde ze snel te fixen, maar het ontging haar ongeduldige vriendinnen niet dat Maddy niet helemaal zichzelf was toen ze eindelijk opendeed. Haar haren nog wild... Toch zocht niemand er meteen wat achter. En Maddy verklapte ook niks. Ze had het kunnen zeggen. Dat zou niet de eerste keer zijn. Maar ze hield wijselijk jaar mond en gooide het maar op het feit dat ze haar kamer aan het verbouwen was, en dat klonk nog geloofwaardig ook. Ik stond boven aan de trap en zag de drie naar boven lopen om haar dan maar te helpen. Sarah en Hannah bleven vannacht hier slapen. Hannah had niks door, maar Sarah leek toch al iets te voelen, al liet ze de rest niet merken. Maddy zat nog duidelijk in een roes en wat verstrooid maakte ze haar kamer af met hulp van de twee. Er werd pizza besteld en er stond een film op de planning. Dus gingen ze weer naar beneden. En ik volgde. En straks zouden ze hier overnachten. En misschien moest ik dat ook maar doen? Alle drie wisten ze van mijn bestaan af en dat het hier was begonnen. Ze hadden vast verwachtingen. Eens zien wie er stil kan blijven als ik vannacht aan het spoken sla...