Mijn Verhaal - 14

Mijn weekend bij Marc zinderde nog na. Nee, het was geen sensationele seksorgie geworden. Enkel tweemaal intens genoten en uren lang samen naakt gezeten, iets wat we in onze puberteit blijkbaar gemist hadden;

Wanneer ik mijn laatste twee jaar bekeek, dan had ik een fantastische job als leraar aan volwassenen. En ik had ook een aantal sekscontacten gehad, het ene al onstuimiger dan het andere. Ik beschikte over een aantal leuke mannen waar ik zeker opnieuw mocht gaan. eigenaardig genoeg, ik hield er niet aan om elke dag seks te hebben. Nee, absoluut niet. Anderzijds, ik verlangde er wel naar. En…

Tijdens de lessen betrapt eik er mij op dat ik sommige mannen anders ging bekijken. Er volgden ook enkele leuke vrouwen les bij mij. Deze interesseerden me minder. Jaja, ik stond hen met alles wat ik kon bij wanneer ze een probleem hadden met de opdrachten die ik gaf. Maar de mannen bekeek ik op een andere manier. Ik vroeg me af of ze ene grote of een kleinere piemel hadden. Echt ! En bij sommige ervan kreeg ik half en half een erectie als ik hen bekeek en erover fantaseerde. Vooral Werner en Pieter deden mijn hartslag stijgen. De twee zeventienjarigen die op zaterdagochtend de inleiding tot het programmeren volgden. Werner, de kleine boy, pikzwart haar, rond gezicht. Pieter de opgeschoten blonde krullekop. Twee hartsvrienden. Hun ouders brachten ze afwisselend naar de lessen. Soms praatte ik na de les wel eens met een van hun vaders. toffe, verstandige mannen.

Eind januari had Werner een folder mee van een uitgebreide hard- en softwarebeurs in Amiens, Frankrijk. Leuke uitgebreide folder. Er ware ook standen over de laatste mogelijkheden voor licht en geleid. . Tijdens de pauze vertelde Werrner dat zijn buurman het jaar voordien die beurs bezocht had en er enorm veel van opgestoken had. Dit jaar ging die buurman er niet naar toe en Werner vond het wel jammer anders kon hij voor twee dagen mee gaan.

- Twee dagen ? vroeg ik.

- Ja, en dan heb je nog niet alles bekeken.

Meteen begon mijn hart wat sneller te kloppen. Als ik nu eens… Als… Met mijn motorhome, plaats voor…

Na de les, het was kwart voor twaalf, maakte ik een omweg om in Rickys Friture mijn middagmaal te nemen : een forse portie frietjes met een lookworst. Nergens elders kon je zo’n lookworsten vinden : groot, niet te pikant van smaak. Daarbij een fris pintje. Het was kwart voor ene als ik thuis aankwam. Meteen pc inschakelen en zoeken naar info over die bewuste computerbeurs ergens bij Amiens. Die begon op zaterdag en duurde een week lang. Er waren diverse voorstellingen en referaten, zowel voor ingewijden als voor beginnelingen. Mijn hersenen werkten plots allen in dezelfde richting : hoe ko in met die twee boys twee of misschien wel drie dagen lang die beurs aflopen ? Waar konden we met mijn motorhome parking vinden ? Waar konden we goedkoop eten ? Wanneer konden we vertrekken ? Hoe moest ik het aanleggen om hen naakt te zien ? ’s Avonds belde ik Werner op. Hij was meteen enthousiast en wilde maar graag meereizen naar die beurs. Een uur later belde hij mij op. Ja, Pieter zou zeker mee reizen. Ik zuchtte heel diep. De eerste stap was gezet. Nog twee weken en dan… Dan….

Deed ik er wel goed aan om met die twee jongens naar die beurs te gaan ? Deed ik het voor het bezoek aan die uitgebreide nieuwigheden of om samen met die kerels te zijn, buiten de lessen? Om ermee te slapen in mijn motorhome. Om hen…Om hen naakt te zien ? Zouden zij zich volledig uitkleden in mijn gezelschap ? Ik twijfelde. En ik bedacht hoe ik het zelf aan boord zou leggen om he helemaal naakt te krijgen. Ik zou gewoon moeten doen zoals ik het wilde, mezelf spontaan uitkleden om in bed te gaan, mezelf helemaal uitkleden, doen alsof dit de gewoonste zaak van de wereld was. Hoe zouden zij reageren ? Zou er seks bij te pas komen ? Zou… Zou…

Zaterdag. De pa van Pieter bracht de twee vrienden. Na de les praatten we ene hele tijd. Die pa vond het leuk dat ik samen met de twee bengels – zo noemde hij ze –die uitgebreide beurs wilde bezoeken.

De week die volgde verliep heel normaal. Ik gaf alle cursisten een uitgebreide opdracht mee voor in de krokusvakantie. Op zaterdagmiddag sprak ik definitief af me Werner en Pieter. Vertrek op maandagochtend rond acht uur. Ik zou hen bij Pieter thuis ophalen.

Op zaterdag bekeek ik nog eens de omgeving van Amiens. Waar kon ik gemakkelijk parkeren met mijn mobilhome, ergens op een camping of zo. Even buiten de stad vond ik een kleine camping speciaal voor mobilhomes. Er was aansluiting voor water en elektriciteit en in het bijhorende restaurantje kon je douchen en eten. Juist wat ik zocht ! Ik ging diesel tanken en vulde de waterreservoir aan. Wat kleinigheden voor eten en, oke, klaar voor het bezoek aan de beurs.

Zondagochtend om elf uur, telefoon. Pieter, met de vraag of zijn neef, Marnix ook mee kon gaan. Een toffe kerel, beweerde Pieter, bijna achttien jaar. Ik dacht even na. Dus, met drie jonge kerels. Er was plaats in mijn mobilhome voor vijf personen. dus, ja, waarom niet ? Meteen begon ik te fantaseren. Drie jonge kerels en ik erbij. Zou ik ze naakt te zien krijgen ? Zou er aan seks gedaan worden ? Die neef van Pieter, had die seks met Pieter ? Op zondagnamiddag keek ik tv, cyclo-cross met Sven Nys en Richard Groenendaal. Spannend, maar Declercq won.

Ik sliep slecht. Voor drie dagen naar Frankrijk met drie jonge kerels in mijn camper. Drie dagen samen leven, samen de beurs bezoeken, samen eten, samen slapen… Vooral de laatste hield me bezig. Thuis sliep ik al jaren poedelnaakt. Maar nu, met die kerels er bij ? Voor alle zekerheid nam ik een pyjama mee. Zich omkleden moest er wel bij zijn. Heel gewoon doen. Slipje uit, even naakt zijn. Misschien samen douchen in dat servicegebouw om die camping voor motorhomes.

Wakker om zes uur. Douchen, aankleden, ontbijten. Weerbericht beluisteren op de radio. Mooi lenteweer verwacht. Om acht uur stipt belde ik aan bij Pieter. Leuke villa waar hij woonde. Even naar binnen, goeiedag zeggen aan Pieters mama. Ik zag die Marnix. Net zoals Pieter een opgeschoten slanke kerel, blonde haardos, lachend gezicht. Miljaard, mijn hart klopte meteen wat sneller. Waarom heeft God zo’n adonissen geschapen ?

Rugzakken inladen, instappen en “en avant pour la France”. Autostrade via Rijsel tot Arras. Dan de Route National dwars doorheen het oorlogsgebied Eerste Wereldoorlog richting Amiens. Aankomst voorzien tussen half elf en elf uur. Werner zat naast mij. Ik had liever Pieter of Marnix naast mij gehad. Ik vond die aantrekkelijker. De twee neven zaten achter mij. Werner ontpopte zich als een echte prater. Vertellen over de school waar hij en Pieter zaten. Vertellen over de reizen die hij met zijn ouders gemaakt had. Achter mij hoorde ik Pieter lachen en plots uitroepen

- Hé, blijf van mijn bille, ge weet toch dat ik niet wille..;

- Wat is dat daar ? vroeg ik.

- Marnix voelt aan mijn dij…

- Hij heeft dat graag, verweerde Marnix zich.

- Héhé, geen handtastelijkheden hé !

Mijn hart klopte wat sneller. Zouden zij … ? Echt ? Zou die Marnix nu echt aan de dij van Pieter gevoeld hebben ? Met welke bedoeling ? Die twee hebben zeker al wel eens samen geslapen. Neefjes onder elkaar. En…?

De toch naar Amiens verliep vlotter dan ik verwacht had. Kwart over tien stonden we op de parking van de beurshallen. Parkeerticket kopen. Zo’n tweehonderd meter naar de ingang van de hallen wandelen. Toegangsticket voor drie dagen. Een catalogus kopen. Ergens aan een tafeltje gaan zitten, cola drinken en de catalogus doorsnuisteren. Op het grondplan aanduiden wat we wilden bezoeken, waar onze voorkeuren lagen. Die Marnix was geen dommerik, absoluut niet. Om kwart over elf uur begon onze tocht doorheen de hallen. Eerst de natuurlijke behoeften gaan voldoen. Marnix en ik stonden naast elkaar te plassen. Geen tussenschotten. Ik sloeg mijn ogen naar links beneden en zag zijn forse waterstraal. Ik voelde als een schok toen ik een glimp van zijn piemel opving. zou Marnix zijn ogen naar rechts beneden geslagen hebben ?

Hop, eerst de laatste laptops opzoeken. Mens, mens, wat er allemaal voorgesteld werd van nieuwigheden. We keken ons bijna de ogen uit. We zagen ook hoe het binnenwerk van een laptop er uit zag en een videovoorstelling van hoe zo’n laptop nu eigenlijk werkt, de stroomschema’s en al die dingen meer. De productie van chips hield ons geruime tijd bezig. Even na de middag aten we een broodje. En de hele tijd bekeek ik Marnix en bonsde mijn hart af en toe sneller dan gewenst. Hoe zou de inhoud van zijn jeansbroek er uit zien ? Zou ik die ’s avonds te zien krijgen ? Mocht ik daar wel aan denken ?

Om half zes hielden we het voor bekeken voor die dag. Met de motorhome even buiten de stad naar een kleine camping speciaal voor motorhomes. Ik bood me aan bij de receptie. Ja, we konden er eten die avond en ook ’s ochtends een ontbijt nemen. En, we konden er gebruik maken van de douchezaal. Op de camping stonden nog twee mobilhomes, meer niet. Even beraadslagen. Oke, een douche om de vermoeidheid van de dag wel te spoelen. Werner zocht in zijn rugzak.

- Tedju, ik heb nu wel geen zwembroekje mee zeker…

- Zwembroekje ? vroeg Marnix.

- Welja, om te douchen.

Marnix schoot in een lach uit.

- Zeg, zijde zot ? Hoe kun jij je nu wassen met een zwemslip aan… En dan vanavond liggen rukken zeker !

Dat beloofde. We namen een handdoek en douchegel mee en samen naar de douchezaal in het gebouw. Nu moest het gebeuren. Nu zou ik ze naakt zien. Nu…

Monsieur Gérard toonde ons de douche-installatie : kleedzaaltje en doucheruimte geheel in faiencestenen bezet met drie broeskranen; Nu.. Nu…

We kleedden ons uit – helemaal. Naar de broeskoppen. Het water over ons heen laten stromen. Marmix en Pieter dicht tegen elkaar aan onder eenzelfde sproeikop. Alhoewel Pieter en Werner zich wat afzijdig keerden, toch kon ik ze beloeren, vooral naar hun piemels kijken. Werner was niet zo groot maar had een fantastische penis, die op een kegel geleek, spits toelopend naar de eikel toe, helemaal stijf, net als die van mij. Pieter was echt goed bedeeld qua piemel en ballenzak. Maar die Marnix ! Die stond daar gewoon naar bij gekeerd. Whaw ! Wat een kanjer van een spuitpaal, halfslap over een magnifieke ballenzak waarin twee knollen duidelijk zichtbaar waren. En die stond daar alsof het de meest normale zaak van de wereld was dat hij helemaal naakt was. Ik deed alsof ik het ook helemaal gewoon vond, maar mijn ogen zochten voortdurend naar hun speelgoed. Toen Pieter wat tegen zijn neef duwde om ook onder de waterstraal te raken, gaf Marnix hem plots een ferme klets op zijn blote billen.

- Hé, momentje jé !

We lachten. Pieter kreeg een erectie. Marnix bekeek hem.

- Héhé, jouw jantje wordt wakker.

We lachten.

Afdrogen, handdoek rond onze kont, kleren onder de arm, naar onze mobilhome. Andere kleren aantrekken. Heel even nog samen naakt zijn. Heel even ? Die Marnix stond daar potverdorie poedelnaakt zijn lul te betasten.

- Schoon materiaal hé, lachte hij.

Hij had schoon materiaal.

- We gaan daar vanavond eens mee spelen, beloofde hij.

Zou hij echt ? Die durfde nogal. Mijn eigen lul was wat gegroeid. Hadden zij het gezien ?

Aankleden en tegen zeven uur naar het restaurant. Er waren nog zes personen. Voorgerecht à gogo met een keuze van diverse groenten, gekookte eieren en een soort paté. Daarna carbonades à la flamande met frietjes, zoveel je maar wilde. als dessert fruit en kaas. De jongens aten buik-sta-bij en dronken cider. Het was na negenen toen we onze mobilhome opzochten. Jas uittrekken, schoenen uittrekken, en in de zetels gaan zitten. Even napraten over de voorbije dag. Het was Marnix die opnieuw begon.

- ‘”s Avonds zit ik op mijn kamer graag in mijn bloten.

Die durfde nogal zeg. Toch een curieuze gast die Marnix. Hij zegde dat zomaar, terwijl hij mij in feite toch niet zo goed kende. Pas deze ochtend elkaar voor het eerst gezien. Onder de douchestraal deed hij ook alsof het de doodgewoonste zaak van de wereld was dat hij daar in zijn pure bloten stond. De andere twee probeerden zoveel mogelijk hun piemel te verbergen, wat niet helemaal lukte. En nu begint die Marnix met te zeggen dat hij op zijn kamer graag naakt zit.

- Dan speel je nudistje, repliceerde ik.

- Bij mij thuis zijn we nudisten…

- Hé, leuk zegde Werner.

- Al lang ? wilde ik weten.

- Ja, al van toen ik nog een kleine ukkepuk was. Elk jaar voor drie weken naar ene nudistencamping in Frankrijk.

- Amaai, zegde Werner. En loop je dan hele dagen in je blootje ?

- Binnen de camping, ja hoor.

- Ga je ook naar het naaktstrand in Bredene ? vroeg ik.

- Nee, te veel voyeurs. Nee, zeker niet.

Er volgde nog een geanimeerde babbel over bezoek aan een nudistenkamp en het verschil tussen nudisten en naturisten.

Na het avondmaal terug naar mijn motorhome. Ik had de verwarming aangelegd en binnen was het lekker warm. Marnix bekeek mij.

- Willen we nudistje spelen ? vroeg hij en deze avond samen in ons blootje zitten.

De kerel durfde in elk geval. Pieter reageerde.

- O, dat zou leuk zijn….

Ze keken me aan. Naakt de avond door brengen bij de kerels. Wat een kans !

- Doen ? drong Marnix aan.

Ik hoefde niet na te denken.

- Ja, waarom niet ? In de douches zagen we elkaar ook naakt.

- Ha, ha jé, lachte Werner.

Dus, hup-hup, kleren uit. Elkaar even bekijken. Werner en ik hadden een erectie. We namen plaats in de zetels. Pieter en Marnix naast elkaar, Werner en ik elk apart. Vooral die Werner bekeek ik. Klein van gestalte, maar echt gespierd. En ook gespierde dijen, die redelijk zwaar behaard waren. Hij ging af en toe fitnessen. Een prachtkerel.

- Nog iets drinken ?

Ik nam cola en limo uit het frigootje. Geen glazen nodig, slurpen uit de flesjes. Marnix bekeek me.

- Davy is mijn neef. Je kent hem hé.

- Davy ? vroeg ik verrast.

- Ja, hij heeft nog les gevolgd bij jou en je bent eens bij hem geweest…

Ik verschoot. Davy, de neef van Marnix. Mens, wat is de wereld toch klein. Zou die verteld hebben, over wat er met mij gebeurd was ? Dan wist Marnix dat ik tot meer in staat was dan gewoon naakt te zitten. Misschien had hij het wel aan Pieter verteld en deze zal Werner wel ingelicht hebben. Nu zat ik hier naakt bij dit drietal die wellicht meer over mij wisten dat wat ik al verteld hebben. Wilden ze seks ? Ik keek op mijn uurwerk. Het was kwart voor tien. Te vroeg om reeds te slapen. Mijn hart klopte sneller.