Leerzaam - 4

De tijd vliegt als je het gezellig hebt. En de tijd was ik dan ook vergeten. Mary Jane moest ook maar snel haar boeken gaan halen.

‘Hoop dat je nog wel tijd vind om misschien een avond langs te komen zoals vroeger en een flauwe film te kijken.’ Dat kreeg nu een hele andere lading, en ik knikte wel, maar wist niet of het verstandig zou zijn…

‘Rens?’ net nadat Mary Jane was opgestaan kwam er een vrij pittig type naar buiten gelopen die mij al had zien zitten en zich afvroeg of ik de persoon was die ze zocht. Ik wist niet eens met wie ik een gesprek had, maar had zo iemand als zij niet verwacht.

‘Ja?’ vroeg ik ook wat stom en stond op, nog half dromend over wat wel en niet kon door Mary Jane.

‘Hoi, ik ben Heather.’ zei ze vrij streng en ze stak haar uit.

‘Hoi, Rens.’ zei ik nog.

‘Dat weet ik. Je bent laat.’ Ik was de tijd zo vergeten dat ik nu te laat was, in plaats van lekker vroeg.

‘Heb ik mijn gesprek met u?’ vroeg ik.

‘Zeg maar je, alsjeblieft.’ was ze ook heel duidelijk in. Ze was ouder, maar niet veel. Begin dertig, denk ik. En heel knap… Maar daar had ik nu geen tijd voor. ‘Ik ben van personeelswerving. Dus volg mij maar, als je nog wilt.’ voerde ze de druk en spanning flink op. Pittig hoor.

Ik moest haar volgen en liep nu voor het eerst binnen waar we door een gigantische hal naar de andere kant liepen en daar een trappenhuis vonden. Er was wel een lift maar ze zei me dat het goed was trap te lopen, zelfs vijf hoog. Zij zag er in ieder geval erg goed uit. Ze had een sjiek jasje aan en daaronder een hagelwit shirt, en mooie donkerblauwe pantalons met hakjes eronder maakten haar vrij indrukwekkend. Ze had een knap gezicht wat zeer aansprak, en met mooi, lang lichtbruin haar, sprak ze al redelijk tot de verbeelding. Ongetwijfeld had Lex het ook over haar.

‘Lex raad je aan. Daarom zit je hier.’ Dat ze zo streng was, had hij niet gezegd. ‘Ik zie geen enkele reden om je aan te nemen, maar hij vond dat ik je echt een kans moest geven, dus voorruit. Uhm, vertel anders maar wat over jezelf.’ Volgens mij ging ik die baan niet krijgen. Ze leek haast te hebben en hoopte vast dat ze me snel weer de deur kon wijzen. Ik liet me echter niet uit het veld slaan en begon te vertellen wie ik was en wat ik graag deed. Ik kwam los en begon te vertellen. Dat kon ik goed. En het duurde ook niet lang voordat ik haar aandacht te pakken had. Ze bleek graag wijn te drinken, en toen ik haar vertelde over mijn cursus en werkervaring van de laatste twee jaar, bloeide er plots een heel gesprek op over iets heel anders dan waarvoor ik hier zat. Ze koelde af. Het strenge verdween en ik praatte haar gewoon naar de mond als ze zei echt te zwichten voor een bepaalde druif uit een bepaalde streek. Ik kon natuurlijk niet achterblijven en gaf haar andere suggesties die ze zeker moest proberen, en ze beloofde me dat ook te doen. Ik kon op een gegeven moment zelfs op een lach rekenen en het hele formele was er al lang vanaf. Het werd zelfs een beetje gek omdat ik haar moest wijzen op wat de functie precies inhield. En zo waren we weer terug bij het gesprek, wat nu echt leek te kunnen beginnen, zeker drie kwartier later.

Ook ik was veranderd in twee jaar tijd, en was echt niet meer het doetje wat schrok van een mooie vrouw zoals Heather. Niet dat ik er iets mee wilde doen, daar was ik ook niet voor gekomen, en leek me zeker niet de bedoeling van een sollicitatie. Maar mocht het niks worden, kon ik altijd nog haar nummer vragen. Zoiets zou ik nu wel durven, zelfs al is ze ouder.

‘Ik moet het nog wel even overleggen met de hoofdconciërge. Die wilde je niet spreken omdat hij er al niks inzag. Dus vandaar dat ik het gesprek alleen deed. Maar ik vond het een erg aangenaam gesprek. Je hoort nog van ons.’ probeerde ze zakelijk over te komen, maar dat lukte al lang niet meer. Haar lach was betoverend en hopelijk veel belovend. We hadden het echt wel even over het werk gehad en op alles wat ze vroeg, kon ik een positief antwoord geven met voorbeeld en al. Het was even geleden dat ik een sollicitatiegesprek heb gehad, maar dit ging best goed. Het beeld van haar hielp natuurlijk wel.

Ik ging terug naar buiten met enige opwinding in mijn hoofd en nam weer plek op het bankje in de zon en besloot Lex maar te bellen om te zeggen dat ik klaar was. Het duurde niet zo lang, en wist wel dat ik moest wachten. Ik ging er dus wel vanuit dat de school in de stad lag, en dacht wel even de stad in te gaan tot die tijd. Dat lag dus anders. Lex nam in eerste instantie niet op, maar belde twee minuten later wel terug.

‘Ik kan eigenlijk niet praten…’ zei hij zachtjes, maar hoorde aan zijn stem dat hij dat wel wilde. Hij had maar weinig geheimen voor mij. Ik wist veel over hun relatie en hij was ook vrij scheutig met het delen van hun seksleven, wat van mij dan weer niet perse hoefde, maar goed. ‘Oh, ja…’ kreunde hij plots en ik keek gek op.

‘Wat ben je aan het doen?’ vroeg ik hem.

‘Ik heb nog twee weken vakantie, he? Daarna kunnen we het wel over werk hebben. Check net een badkamer… In de tussentijd geniet ik gewoon even van de tijd met mijn vrouwtje…’ sprak hij zoals hij nooit tegen me sprak. Het was code, en ik kwam er al snel achter. Hij deed alsof ik iemand anders was. Het hoorde vast bij hun spel, al leek Gijske er niet helemaal van gediend te zijn. Zij mocht in ieder geval niet weten dat hij mij aan de lijn had, maar het kwaad was al geschied en ik wist niet wat er ik van moest vinden.

‘Hang op Lex. Straks hoort iemand ons…’ hoorde ik Gijske sissen. En hij hing ook op waarna hij me een berichtje stuurde met dat het nog even duurt, en dat ik wel wist hoe ze was… Dat wist ik omdat hij vaak over haar vertelde… Gijske was namelijk helemaal niet vies van… ja, van hem. Het beeld ontstond dat die twee tijdens een bezichtiging even de ‘badkamer’ waren ingevlucht en dat zij hem een pleziertje deed met haar hand of mond, denk ik. Het was heel raar en op een heel raar moment… Lex had vaak genoeg verteld dat ze dat echt als geen ander kon… Informatie die ik liever niet hoorde, maar aan de andere kant wond het me ook op. Zo’n meid als Gijske die dat dan deed… Wel superraar dat hij me nu gewoon terugbelde, maar deze hele dag was al raar en verwarrend als het aankwam op de vrouwen. Ze leken me allemaal op te winden.

Dat ik moest wachten had ook z’n voordelen. Rond twee uur, kwam Heather opeens naar buiten gelopen en ze leek op weg naar huis.

‘Je kan wachten tot je de baan krijgt, maar denk niet dat het zo werkt.’ lachte ze deze keer. Heel anders dan een kleine twee uur geleden toen ik haar voor het eerst zag. ‘Wat doe je hier?’ vroeg ze toen maar. Ik legde uit dat ik op Lex moest wachten omdat ik daarmee was meegereden. Ik hoopte niet dat ze dat stom vond. Ik had niet eens eigen vervoer… ‘Lekker groen van jullie.’ zei ze echter. Zo zat ze dus in elkaar. ‘Hoe lang nog dan?’

‘Lang, ben ik bang.’ lachte ik maar. Ze keek even op haar telefoon voor de tijd en stelde toen voor mij nog snel een rondleiding te geven, als ik dat wilde. Ik had toch niks te doen, en zoals ze nu tegen me deed, wilde ik zeker meer tijd met haar doorbrengen. Het was een school van rond de vijfduizend leerling. Echt groot dus. En modern. Ze deed net alsof ze de directrice was. Iedereen kende en groette haar ook en ze vertelde alsof de school van haar met al haar functies en de manier van praten herkende ik. Zo praatte ik als het over wijn ging. Het boeide me dan ook, en al snel hadden we het ook wel naar ons zin en de tijd zou weer opnieuw gaan vliegen. Ze vertelde me 31 te zijn, hier in de stad te leven, en dat alleen. Op zich geen informatie waar ik naar vroeg, maar ze vond blijkbaar dat ik het moest weten.

‘Ik weet niet of je ook hier naartoe gaat verhuizen, maar ik heb eventueel nog een kamertje vrij hoor, voor een overnachting…’ liet ze quasinonchalant vallen, alsof ik de baan al zou krijgen. Haar had ik in ieder geval aan mijn kant staan. Dat ze niet even de tijd nam om me eventueel aan toekomstige collega’s voor te stellen, viel wel op. Ik had wel andere conciërges gezien, die waren er genoeg. Maar geen een sprak ze aan. Ik zou er echter al snel achter komen dat er meer speelde dan ik ooit had kunnen raden. En niks was gebeurd zonder reden.

We liepen op de vierde tussen wat kluisjes toen ik bericht kreeg.

‘Nog een uur… zegt ie.’ liet ik weten en schudde met m’n hoofd. Ik had al aardig wat tijd van haar in beslag genomen, maar zij leek dit nieuws niet vervelend te vinden.

‘Lex had wel gelijk over je. Je bent leuk.’ verraste ze me.

‘Oh? Waar hebben jullie het over gehad dan?’ wilde ik wel weten, maar wist nog niet wat voor een beerput ik opentrok.

‘Lex en ik hebben het over van alles.’ zei ze me. Ze keek me wat schuin aan en haar hand vond haar mooie lange haren die ze krullend over haar schouder liet vallen en waar een vinger wat in begon te draaien. Ja, het was gezellig tussen ons, maar nu leek ze volledig op de flirt te gaan. ‘Ik ken Lex heel goed. Heel goed.’ zei ze me toen. Dit waren dus meer dan collega’s of zelfs vrienden, begreep ik nu…

‘Okay…’ wist ik nog niet wat ik hiermee moest doen.

‘Zou het leuk vinden als je aangenomen wordt. Wordt vast leuk.’ leek ze al te garanderen, en dan had ze het niet over het werk, volgens mij. Ik moest er een beetje om lachen omdat ik dit totaal niet verwachtte. Deze Heather was echt buiten categorie. En dat zag mij nu opeens staan binnen een paar uur nadat we kennis gemaakt hadden. Ik wist nu waarom ze single was, in ieder geval. Al begreep ik tegelijkertijd niet waarom Lex nog iets met Gijske had. Want hier klopte iets overduidelijk niet aan, al had ze het niet letterlijk gezegd. Er leek dus meer te zijn tussen Lex en Heather. En Heather schaamde zich daar totaal niet voor. Die moest toch ook wel weten dat Lex bezet was.

‘Ik twijfel nog wel…’ zei ze toen licht verleidelijk en ze keek even om haar heen, of niemand ons zag. Het was nu zo laat dat de meeste klassen al wel uit waren, en hier leek echt geen kip meer te komen. Ze pakte voorzichtig m’n hand en begeleidde me een pad in tussen de kluisjes waar echt niemand ons meer kon zien. ‘Ik vind dat je werk leuk moet zijn. Vind je ook niet?’ vroeg ze me op een manier die mij m’n adem ontnam.

‘Uh… ja.’ zei ik maar.

‘En daar horen fijne collega’s bij, toch? Collega’s die het net even wat leuker kunnen maken.’ zei ze en ik slikte. ‘Kan jij dat?’ vroeg ze me daarna. ‘Dat zou ik graag willen weten voordat ik je voordraag…’ fluisterde ze tot slot zwoel en ze trok me langzaam tegen haar aan terwijl ze me met grote ogen aankeek. Haar mond opende zich net als de mijne en toen haar handen mijn schouders vonden trok ze me nog dichterbij en zoende ze me zomaar op de mond. Ik had veel verwacht van deze dag, maar dit niet…

Ik zoende toch terug. Ik twijfelde wel of dit wel kon en of dit niet juist m’n kansen zou verpesten. Ze leek het echter echt te menen, en zo ging ze blijkbaar met sommige collega’s om, waaronder dus Lex, kon ik nu wel vaststellen.

‘Dit is geen grap, toch?’ vroeg ik haar nog. Ze lachte er speels om. Die kus was overigens heerlijk en wilde hem helemaal niet verbreken.

‘Hoe denk je dat ik hier ben binnengekomen? Soms gebeuren dit soort dingen gewoon.’ wist ze me te vertellen en te overtuigen. ‘Dus nog zo’n knappe jongen op school is zeker geen straf. Dan hoef je van mij echt geen papiertje te hebben.’ leek ze het echt te menen. Haar mond vond daarna de mijne weer en terwijl ik daar nog totaal verbaast stond, liet ik me kussen voordat ik zelf ook terug begon te zoenen. Ik had niks te verliezen. En ze tongde heel geil. Langzaam haalde ze haar tong door mijn mond en namen we echt even de tijd om elkaar ‘beter te leren kennen’, zal ik maar zeggen. Ik had ondertussen ook al wel een flinke stijve en daar drukte ze haar buik gewillig tegen aan.

‘Dat voelt veelbelovend…’ fluisterde ze op een gegeven moment zwoel naar me. En een paar tellen later voelde ik haar hand die mij even stevig vastpakte, daar waar ik zo hard was geworden, terwijl ze me gewoon door zoende. Dit kon toch helemaal niet, dacht ik nog en die zorgen leek ze te zien.

‘Wacht even. Ik…’ Maar ze suste me.

‘Relax.’ zei ze zacht. ‘Dit gebeurt overal, hoor.’ meende ze. Ik had het nog nooit meegemaakt, maar goed. Voor alles een eerste keer, denk ik.

Haar hand wreef fanatiek over de lengte en ik hijgde steeds harder. Nog even en ik ging al komen, dacht ik nog. Dus stopte ik haar snel.

‘Dit kan toch niet.’ zei ik weer.

‘Tuurlijk wel.’ Ze leek het zeker te weten en haar hand wreef door terwijl ze m’n hals kuste. Ze rook heerlijk en zoiets geils en spontaans had ik nog nooit meegemaakt. ‘Ik en Lex doen dit ook wel eens, hoor.’ zei ze toen wel hardop, wat me gek genoeg nog harder maakte. ‘En in ruil daarvoor knijp ik een oogje dicht, als hij rommelt met een leerling.’ liet ze ook nog ontvallen, zonder enige gêne. En weer weerhield het mij er niet van haar door te laten gaan. Die Lex… En ik maar denken dat hij praatjes had. Zouden hij en Mary Jane…? Nee, toch. Nee, dat zal wel niet. Hij wist dat ik haar kende. Maar wist hij ook dat deze geile Heather zomaar zijn geheim op tafel zou gooien? Zou hij dat weten? Ze zag me nadenken en moest er om gniffelen. ‘Had niet gedacht dat je zo preuts was.’ noemde ze mij toen. ‘Als vriend van Lex.’ Dat was ik dus vergelijken met hun. Maar daar wilde ze duidelijk verandering in brengen toen ze daar tussen de kluisjes ook nog m’n broek begon los te maken.

‘Hier?!’

‘Ja, spannend.’ zei ze dan. Niet normaal. Het was wel spannend, inderdaad…

‘Maar je moet dit wel geheim houden, hoor.’ zei ze toen nog waar ik maar cynisch om lachte. Ik wist heel veel niet, zo bleek. ‘Dan weet ik zeker dat je aangenomen wordt.’ knipoogde ze naar me en ze kuste me weer. Ik voelde haar handen m’n broek helemaal losmaken en beide handen gleden m’n boxershorts in en begonnen dat ding te omvatten. ‘Hmm, grote jongen…’ noemde ze me toen, omdat ik niet alleen keihard was, maar ook terug zoende en dus gehoorzaamde, zou je kunnen zeggen. En waarom zou ik dat niet doen? Zij zakte namelijk af. Daar tussen de kluisjes liet ze m’n harde lul kennismaken met de buitenlucht en zat ze er op een gegeven gehurkt oog in oog mee. Zou Lex weten dat dit zou gebeuren? En wat ging er eigenlijk nog allemaal gebeuren? Heather leek me al welkom te heten en dat op de meeste fantastische manier. Waar had ik dit aan verdiend?

‘Kleed je maar snel aan.’ zei ze nog en dat deed ik. Seks omdat het gewoon kon. Dat was het. Dat had ik nog nooit eerder gedaan, maar kon er wel aan wennen, denk ik. Ik was nog jong en single… Dat hoefde blijkbaar niet als het aan Heather en Lex lag, maar goed.

‘Shit, betrapt!’ gevolgd door wat lachende smiley’s. ‘Laatste bezichtiging gaat niet door. Maar we zijn onderweg.’ had hij nog gestuurd, een ruime tijd geleden. Ondertussen had ik ook wat oproepen gemist van zowel Lex als Gijske. Heather liep mee naar buiten en we deden alsof er niks gebeurd was. Daar zaten Lex en Gijske op het bankje waar ik ook op had gezeten. Het was meteen super ongemakkelijk. Je kon zien dat Gijske zich schaamde. Maar ik wist van niks. Dat maakte Lex me ook duidelijk met enkel zijn ogen. En Heather deed er nog een schepje bovenop door geen moeite te doen haar geflirt in bedwang te houden terwijl ze Lex groette en even later afscheid nam van ons beiden. Gijske leek voor haar niet te bestaan. Allemaal best wel pijnlijk. Zeker het ritje naar huis, wat erg stil was. Ik had ook geen tijd om met Lex te praten en hij vroeg verder ook niks. Alleen hoe het gegaan was. Zelfs Gijske leek niet geïnteresseerd. Die zat duidelijk ergens anders met haar hoofd. Ik moest die avond ook nog werken in de strandtent en kon wat ik vandaag had meegemaakt maar moeilijk een plekje geven.

De dag erop had ik Lex wel alles verteld. Ik had hem even gebeld in zijn pauze, vlak voordat ik naar mijn werk moest. Hij lachte er breed om en lachte ook alles weg daarmee. Ik vroeg hem ook naar Gijske, maar dat kwam wel goed. Hij zei het niet hardop, maar blijkbaar had hij wel eens iets laten vallen tegenover Gijske en helemaal onwetend was ze dus ook niet. Gijske was ook niet dom. Typisch dat ze aan het begin van de middag bij mij aan de bar stond, wat sippig en vertwijfeld. Lex had niet door dat Gijske heel anders was dan bijvoorbeeld een Heather, of hijzelf. Ik zei niks, deed ook alsof ik van niks wist, en luisterde vooral naar wat ze te vertellen had en bood maar gewoon dat luisterende oor. Meer kon en mocht ik haar niet geven. Meer zou ik nog altijd wel willen. Juist nu met alles wat ik wist. Ik zag kansen bij Gijske en dat maakte mij in mijn ogen net zo slecht als Lex. Ze ging wel tevreden en opgelucht naar huis en stom als ik was had ik nog een positieve draai gegeven aan hun relatie. Voor haar was ik tegelijkertijd een goeie en een slechte vriend.

Ik begon anders tegen de wereld aan te kijken. Lex deed net alsof iedereen in Amsterdam zo was. Dat leek me sterk. Maar iets losser kon geen kwaad. Ook niet voor mij. Ik zette Gijske maar uit m’n hoofd, en hoopte snel iets te horen van Heather en hoopte haar ook snel weer te zien, misschien wel buiten school. Ook kwam het ‘oppassen’ op Mary Jane in een ander daglicht te staan. Ik had wel eens gehoord van de term ‘Netflix en chill’. Zou ze dat bedoeld hebben met dat ze samen een flauwe film wilde kijken. Dat zou dan niet zijn zoals vroeger. Maar Mary Jane was ook geen kind meer uit bergen, maar prachtige, jonge dame die nu ook in die stad woonde waar iedereen dus maar zo vrij kon zijn… Het zet je toch aan tot denken.