Factor Begrip Een Moeilijkheid

We zaten net gezellig aan een spelletje halma, mijn ouders, Isa en ik. Mijn `vriend` was net vertrokken en het voelde bij mij aan als een opluchting. Vanavond probeerde hij me namelijk te kussen maar het riep bij mij alleen maar weerstand op en toen hij zei: neem alle tijd die je nodig hebt Brenda voelde ik me erg opgelucht en kon hem met een aardig excuus de deur uit jagen. Mijn ouders vonden het te langzaam gaan met mijn vriend en mij, ze zagen de kleinkinderen al rond rennen, en dat begreep ik natuurlijk wel, maar dat was niet wat ik eigenlijk wilde. Ik zag een werkend bestaan voor me en zag daar geen ruimte in voor kinderen. Isa begreep me wel, zij had ook geen kinderwens en zag ook een carrière in het verschiet, maar voor pappa en mamma was dat onbespreekbaar. Zij vonden dat de hoofdtaak van een vrouw was zorgen voor het voortbestaan van het geslacht.

Maar hier hadden we het dus niet over, het was een gezellige avond. Toen we klaar waren ging pappa naar bed, hij ging altijd vroeg naar bed, en we bleven nog even met mamma in de kamer zitten. We praatte over van alles en nog wat maar het kwam ook even op Andre en mijn relatie met hem. Ik weet het nog niet mamma, zei ik, maar ze zei: doe het nou maar meisje, pappa en ik kunnen heel goed zien dat het wel goed zit met jullie, wat vind jij ervan Isa? Ik keek naar Isa, die zei: nou, ik hou me hier liever buiten hoor, dit gaat mij niet aan. Toen ze wegging liet ik haar even uit en in de gang zei ze zachtjes tegen me: Je moet die Andre dumpen Brenda, je wilt dit helemaal niet. Ja maar pappa en mamma dan?, vroeg ik. Ze lachte en zei: die groeien er echt wel overheen hoor, ze zijn wel wat gewend, en ze liep de straat in.

Isa woonde al op zichzelf in een leuk klein appartementje, waar alles in zat dat ze nodig had, niets teveel, maar ook niet te weinig. Ik was vaak bij haar. Deels om even thuis weg te zijn, maar ook omdat het altijd erg gezellig bij haar was en we erg goed met elkaar konden praten. Ik werk in een bloemenzaak en Isa in de boekenzaak ernaast. We droomde al een hele tijd over samen een winkeltje te beginnen in het centrum, maar we hadden nog geen idee wat voor winkel en hoe we het precies moesten aanpakken. Volgende avond zou ik naar Isa gaan en ik zou er ook een nachtje blijven slapen. Het was voor mij de 1e keer en ik vond het best spannend. Normaal zou ik dit niet doen, maar ze was jarig en gaf een feestje en het zou best laat kunnen worden en dan ging ik niet meer over straat. Ik pakte een klein tasje in en had geen idee wat ik moest meenemen en deed er eerst maar een schoon slipje in en een nachtponnetje en natuurlijk mijn tandenborstel en een doosje tampons, voor het geval dat.

Toen ik ging zei mamma: nou kindje, het zal wel even raar zijn vanavond, het is de eerste keer dat pappa en ik weer alleen zijn. Ik lachte en zei: kleine meisjes worden groot mamma, en ik stapte naar buiten. Toen ik bij Isa kwam was het feest schijnbaar al begonnen want ik hoorde buiten al harde muziek en zag veel fietsen voor de deur. Ik belde aan en moest best wel lang wachten en belde nog maar een paar keer, tot de deur eindelijk open ging. Isa stond in de deuropening en ze riep: Brenda, eindelijk ben je er al, ik was al bang dat je niet meer zou komen. We gaven elkaar een kus op de wang, iets dat we altijd deden, en liepen de kamer in. Meteen zag ik Andre op de bank zitten en verder stond de kamer vol met mensen, die ik bijna allemaal wel kende. Ik zag dat er veel bier werd gedronken en ook een paar met een glaasje wijn. Door de muziek kon je elkaar bijna niet verstaan, maar toch was het er erg gezellig. Alleen baalde ik dat Andre er ook was.

Hij riep me meteen en klopte naast zich op de bank en ik liep er maar naartoe, terwijl ik daar eigenlijk geen zin in had. Isa riep: wat wil je drinken Brenda? Ik riep terug: heb je ook limonade? Zij riep weer: het is feest vanavond Brenda, laat je eens gaan, ik zal een glas wijn voor je pakken. Ze liep weg en ik dacht: ik drink bijna nooit wijn want ik ben bang dat ik dan rare dingen ga doen. Ze kwam weer terug met 2 glazen wijn, voor zichzelf ook 1 en kwam naast ons zitten. Dat vond ik wel erg prettig want Andre had al een arm om me heen geslagen, alsof ik zijn eigendom was. Ik nam meteen een slokje, en vond het erg lekker. Andre was zich vol aan laten lopen met bier en keek ook al een beetje lodderig uit zijn ogen. Toen Isa weg liep om voor ons in de keuken opnieuw in te schenken trok Andre me stevig tegen hem aan en hij legde zijn hand op mijn been, die ik er meteen weer vanaf duwde. Ik vond het erg vrijpostig als hij dat deed.

Hij keek meteen beledigd en gelukkig kwam Isa weer met de wijn en ik nam meteen een slok. Ik babbelde even met Isa toen Andre ineens tegen me riep: hallo, ik ben er ook nog hoor! Ik vond het erg storend, en Isa vond het ook nogal vreemd, aan haar gezicht te zien ten minste. Ik babbelde gezellig met Isa door toen hij me ineens over hem heen trok en zijn gezicht voor die van mij hield en hij riep: dan gaan we nu maar kussen schatje, dan luister je misschien weer naar mij! Hij kwam steeds dichterbij met zijn gezicht en ik raakte helemaal in paniek, ik wilde dit niet. Of het nou de paniek was of de alcohol, ik zal het nooit weten, maar ik deed nu iets dat ik nog nooit eerder had gedaan. Ik sprong boos op en ging tegenover hem staan en riep hard: blijf met je poten van me af Andre, je zit me hier gewoon te verkrachten, ik wil je nooit meer zien. Hij schrok er duidelijk van, keek om zich heen en zei tegen Isa: ik ga weg hoor, want hier zijn schijnbaar mensen die niet tegen alcohol kennen. Hij waggelde naar de deur, hij was behoorlijk aangeschoten, en vlak voor de deur viel hij op de grond. Iedereen schoot in de lach en een paar vrienden van hem riepen: neem nog een biertje Andre!

Zijn gezicht stond op onweer en hij krabbelde overeind en liep de deur uit. Ik ging weer zitten en nu sloeg Isa een arm om me heen, maar dat vond ik niet erg. Ze zei: wat vind ik dit erg voor je Brenda, als ik dit geweten had, had ik hem niet uitgenodigd. Ik lachte naar haar en zei: maak je niet druk Isa, ik ben best wel opgelucht dat die weg is. Ik vind het maar niets als die aan me zit te frunniken. Ze schrok een beetje en trok meteen haar arm terug en zei: sorry meid, ik wist niet dat je dat niet prettig vond. Ik pakte haar arm en sloeg hem weer om me heen en zei: jij mag dat wel Isa, dat is aangenaam, jij bent mijn vriendin en Andre is, zeg maar, een foutje dat nu gelukkig voorbij is. Het feest ging nog erg lang door en toen de laatste gasten de deur kamer verlieten bleven wij uitgeput op de bank zitten. Ik keek om me heen en zag overal glazen en rommel staan en liggen en zei vermoeid: nu moeten we dat eerst ook nog even opruimen.

Ben je gek, riep ze, dat is voor morgen. Wij blijven gewoon nog even lekker babbelen en dan naar bed. Ik was best wel blij want ik had nu helemaal geen zin meer om op te ruimen. Ze zei: ik wil eerst even een pyjama aandoen Brenda, want straks ben ik daar te lui voor. heb jij ook een pyjama meegenomen? Natuurlijk Isa, zei ik stoer en ik pakte mijn tasje en we liepen samen de slaapkamer in. Daar kleedde we ons uit en trokken een ponnetje aan en ik zag dat we bijna dezelfde hadden. Het was een heel kort ponnetje met bij mij een banaan en bij haar een aardbei erop. Isa lachte en zei: ik zie het al meisje, we gaan een groentezaak beginnen. In de kamer nam ik meteen weer een slokje en we hadden het weer over Andre, en zijn merkwaardige gedrag. Ik zag dat ik een paar appjes had en opende ze. We lazen ze samen en ze waren van Andre. De 1e was: stomme trut, ga jij maar lekker door met die trut Isa, je mag van mij door de stront zakken. De 2e was van een uur later met: sorry van mijn vorige berichtje, zo heb ik het niet bedoeld. Toen de 3e om het af te maken: ik mis je zo Brenda, kan je het mij vergeven? Ik keek naar Isa en zei: ik lees net dat jij een trut bent. Ze lachte en zei: ik zag het ook, weer een mannetje die ik kan schrappen van mijn vriendenlijstje. Ik zei: ik wist niet eens dat die op jou lijstje stond. Ze lachte en zei: dat wilde ik eigenlijk ook niet, maar omdat het jouw vriendje is, of was, had ik hem uitgenodigd. Nou, zei ik, zeg maar was, want ik wil niets meer met die gast te maken hebben.

We dronken nog een glaasje wijn en gingen toen naar bed. Het was even wennen, want het was een vreemd bed voor mij, en ik was het ook niet gewend om samen met iemand in bed te liggen. Ik had natuurlijk wel eens gehoord over vrouwen die met elkaar en bed vreeën en ik hoopte maar dat Isa geen gekke ideeën in haar koppie zou krijgen. Maar al snel hoorde ik haar zacht snurken en het klonk wel aandoenlijk. Volgende morgen liepen we eerst de keuken in voor wat koffie en ik wilde het maken, dan had ik even wat te doen. Zij zat aan de keukentafel en ik stond aan de aanrecht met mijn rug naar haar toen. Opeens hoorde ik haar zeggen: weet je Brenda, je bent eigenlijk best een erg mooi meisje. Ik kleurde meteen en wilde me niet omdraaien en vroeg: waarom zeg je dat Isa? O, zomaar, zei ze, het valt me nu goed op nu je daar zo staat in dat kleine ponnetje. Om toch maar wat te zeggen zei ik: nou Isa, jij ziet er ook helemaal niet verkeerd uit hoor. Weet je dat zeker Brenda?, vroeg ze, want ik vind zelf mijn borsten veel te groot. Mijn kleurtje was weer weg en ik zette de koffie op tafel en zei: hoe kom je daarbij Isa, je hebt wel grote borsten, maar het zijn mooie grote borsten.

Nu zag ik op haar gezicht een kleurtje en zei maar snel: maar zo na de koffie eerst maar even de rommel opruimen. Ja balen, zei ze, dat is het nadeel van je eigen feestje. De koffie smaakte in ieder geval heerlijk en we gingen aan de slag. We zette alle glazen in de keuken en de aanrecht stond al aardig vol. Toen ruimde de kamer zelf nog een beetje op en voor we aan de afwas begonnen gingen we ons eerst aankleden. In de slaapkamer trokken we ons ponnetje uit en ik zag dat ze haar borsten vast pakte. Ze zei: dus jij vind ze ook groot Brenda? Ja, zei ik, maar dat is bij jou juist erg mooi, want het zijn mooie stevige borsten. Ze kwam naar me toelopen en pakte nu mijn borsten vast en ik schrok er wel van. Er was nog nooit iemand aan mijn borsten geweest en ze zei: die van jou zijn anders ook erg groot hoor, maar wel erg mooi. Ze stond zo dichtbij dat onze borsten tegen elkaar drukte en we keken elkaar strak aan. Toen merkte ik dat ze haar slipje liet zakken en ze fluisterde: ik vind jou helemaal erg mooi Brenda. We bleven elkaar aankijken en als vanzelf liet ik ook mijn slipje zakken.

We brachten onze lippen naar elkaar en pakte elkaar vast en begonnen te kussen op de mond. We wreven over elkaar rug en een beetje over de billen en ik liet mijn tong in haar mond gaan. Ze pakte mijn borst stevig vast en ik die van haar ook en na een tijdje tongen stopte we en kleedde ons snel aan. In de keuken zei ze: sorry hoor, maar het gebeurde gewoon. Ik lachte en zei: denk er niet meer aan Isa, ik liet het ook gebeuren. Na de afwas babbelde we nog even met een glas wijn erbij en toen was het voor mij weer tijd om naar huis te gaan. Ik vond het best jammer want ik had het hier bij haar erg naar mijn zin. Thuis vroeg mamma, was het een gezellig feestje Brenda? Ja, erg gezellig, zei ik. En was Andre er ook?, vroeg pappa. Ik zuchtte en zei: ja, die was er ook maar dat was geen succes. Is er dan iets gebeurd?, vroeg die. Ach, zei ik, we hadden een onenigheid en ik heb het uit gemaakt. Ze vielen er stil van en mamma vroeg: weet je wel zeker dat je het juiste gedaan hebt kind? Ja, heel zeker, zei ik, en liep de kamer uit naar boven naar mijn eigen kamer.

Op mijn kamertje dacht ik nog na over die kus met Isa en haar hand die mijn borst vast hield. Ik had het heerlijk gevonden en vond het raar dat ik daar zo’n fijne gevoelens bij had en bij Andre juist niet. Ik liet het er maar bij en trok mijn ponnetje aan want voor mij was het nu bedtijd. Ik kon maar moeilijk in slaap vallen want steeds moest ik denken aan Isa en hoe mooi haar blote lichaam was. Het lukte me uiteindelijk toch en volgende morgen werd ik wakker van de wekker. Snel waste ik me en beneden dronk ik nog een beker melk. Als ik moest werken was het altijd heerlijk in de morgen, want dan lagen pappa en mamma nog in bed. Mamma was altijd huisvrouw geweest en pappa sinds een paar jaar met pensioen. Isa haar ouders had ik nog nooit gezien. Ze had me ooit verteld dat ze niet meer welkom was bij haar ouders, maar nooit waarom niet en we hadden het er ook nooit meer over.

Op mijn werk begon ik meteen met een paar bloemstukken want die zouden die middag worden opgehaald. De tijd vloog en ik had helemaal niet in de gaten dat Isa achter me stond. Ze zei lachend: hé mooi meisje, ga je nog mee een broodje eten? Ik draaide me om en zei: verrek zeg, is het al zo laat? Ik keek nog even naar de bloemstukken, en die waren wel klaar, dus een broodje kon er wel eerst even in. Inpakken deed ik wel als ik weer terug was. We liepen door de stad en al snel pakte ze mijn hand vast en zei nonchalant: wat is het een heerlijk weertje hè? Ik vond het best wel leuk dat we elkaars hand vast hadden en we liepen samen naar een kleine broodjeszaak waar we in de pauze meestal heen gingen. De man achter de balie zag ons binnen komen en wees naar me en zei: jij een broodje tonijn en jij een broodje gezond. Je weet het nog goed Harrie, zei ik, en we gingen aan een tafeltje zitten.

Terwijl we wachtte zei ze: ik vond het erg lekker Brenda, die kus van gisteren. Meteen kleurde ik weer en zei verlegen: ik ook Isa, ik heb er nog veel aan gedacht. We kregen onze broodjes en toen ze op waren zei ik: pappa en mamma zijn 3 dagen weg, naar mijn tante Dora, die is ziek. We stonden op en liepen naar buiten en hand in hand liepen we weer terug toen ze opeens vroeg: zeg, als ze toch 3 dagen weg zijn, waarom kon je dan niet een paar dagen bij mij logeren, hartstikke leuk. Ik lachte en zei: je overvalt me nogal Isa, maar het zou inderdaad wel erg leuk zijn. Nou, niet zeuren dan Brenda, jij komt lekker bij mij logeren. Ik zei: dan moet ik straks wel eerst even wat spulletjes halen hoor. Dan loop ik lekker met je mee, zei ze, en zo werd het afgesproken. In de zaak pakte ik snel de bloemstukjes in en ze waren nog maar net klaar toen de klant kwam om ze op te halen. Wilma, de eigenaresse van de zaak zag dat ik erg onrustig was en ze vroeg wat er aan de hand was. Ik zei: ik ga zo bij Isa logeren Wilma, en ik moet voor die tijd nog een paar dingen doen. Ze vroeg: Isa, dat is toch die leuke meid van de winkel hiernaast?, waar je ook altijd een broodje mee gaat eten?

Ik knikte en ze keek me een tijdje aan en zei: weet je Brenda, het is erg rustig vandaag, ga maar lekker en haal die Isa op, dan hebben jullie wat meer tijd. Dat is erg aardig Wilma, zei ik, maar ik weet niet of Isa ook eerder weg kan. Ze lachte en zei: vast wel meisje en ze pakte de telefoon en ik hoorde haar zeggen: schatje, laat Isa maar wat eerder gaan, ze heeft een date met Brenda van hier. Ik kleurde meteen erg rood en toen ze ophing zei ik: wat zegt u nu Wilma, het is geen date hoor. Ze keek me weer aan en glimlachte even en zei: ga nu maar lieverd, jullie zijn een mooi stelletje. Ik wist echt niet wat ik hiervan moest denken en pakte mijn tasje en liep naar buiten. Daar stond Isa al op me te wachten en ook zij had een rode kop. We liepen snel hand aan hand de straat uit en hadden het er toen over. Wilma en de vrouw van de boekenwinkel hadden al jaren een relatie en allebei hun eigen winkeltje, ze woonde wel samen. Bij mijn huis gingen we snel naar binnen en ze liep mee naar mijn slaapkamer. Ik pakte een ponnetje en een paar slipjes en mijn tampons en tandenborstel en toen ik om me heen keek zei ze: doe gewoon nog een jurkje in de tas en dan gaan we. De rest wat je nodig hebt heb ik vast ook wel.

We gingen op pad naar haar appartement en ik vond het heel spannend. Ik zei: gek hè, Wilma vond ons een leuk stelletje. Isa schoot in de lach en vroeg: zei ze dat echt? Ik knikte en toen zei ze: nou, ze zal het wel weten, ze heeft iets met vrouwen. We waren gelukkig bij haar deur en konden het weer over iets anders hebben. Maar vanaf Wilma dat zei moest ik steeds aan die kus en haar naakte lichaam denken. Binnen vroeg Isa, wat doen we meid?, koffie of een glaasje wijn. Doe dan maar wijn, zei ik, want dit een logeerfeestje. Ze vroeg: zullen we dan eerst weer een pyjama aandoen, want vanavond moeten we wel op tijd naar bed. Goed idee, zei ik en ik pakte mijn tasje en we liepen naar de slaapkamer. Heel snel hadden we de ponnetjes aan en op blote voeten liep ik weer de kamer in, zij de keuken. Ze kwam de kamer in met 2 glazen wijn en kwam naast me zitten. Meteen sloeg ze weer een arm om me heen en ik vond het heerlijk.

Ik zei: morgen moeten we wel na het werk even boodschapjes doen want ik maak nou alles van jou op. Onzin, zei ze, helemaal niet nodig. Nou, dat vind ik wel, zei ik, anders voel ik me schuldig. Oké meisje, jij je zin, en ze gaf me onverwacht een kus op mijn mond. We keken elkaar niet aan en namen een slokje wijn. Na een tijdje zei ze: dat Wilma zoiets zegt Brenda, dat is toch raar? Ja, lachte ik, ik kreeg ook meteen een rode kop toen ze dat zei. Ze keek me aan en vroeg: hoezo Brenda?, schaam je je voor mij? Verschrikt zei ik snel: nee, helemaal niet Isa, ik schaam me echt niet voor je, dat moet je niet denken. Maar waarom werd je dan rood?, vroeg ze. Nu wist ik het even niet, of ik wilde het niet zeggen, maar opeens schoot me iets te binnen. Ik vroeg: waarom had jij dan een rode kop toen je net buiten stond. Ze keek naar beneden en zei: Dora zei ook al zoiets tegen me. Maar waarom was je dan rood? Vroeg ik, en nam een slok, trots op mijn stoer zijn. Ze bleef even stil en zei toen: misschien omdat ik dat ook wel graag wil Brenda.

Ik keek haar aan en zij naar mij en ik vroeg: je bedoel jij en ik een stelletje? We hadden nu allebei een rode kop en ze vroeg: ja, waarom niet? Ik weet het niet Isa, zei ik, ik heb nog nooit zo over ons gedacht. Ik ook niet Brenda, zei ze, maar het klonk zo logisch toen ze het zei. We keken elkaar een tijdje aan en begonnen weer te tongen en ze fluisterde: ik hou van jou Brenda. Ik kuste haar door en toen ze mijn borst pakte hijgde ik: ik hou ook veel van jou Isa. We stopte even met kussen en keken elkaar een tijdje aan. Toen stonden we op en als vanzelf liepen we naar de slaapkamer waar we elkaar uitkleedde. We bleven elkaar aankijken en gingen op het bed liggen en pakte elkaar meteen vast en begonnen te kussen. Ik ging door haar lange haren heen en voelde haar handen op mijn borsten liggen. Ze zei: je bent erg mooi Brenda. Ik kuste haar en zei: jij bent de mooiste Isa en ik ging met mijn hand over haar blote billen. Onze kutjes drukte nu tegen elkaar en dat voelde heerlijk aan. Ik zei: ik word zo geil van je Isa, ik kan er niets aan doen.

Ik voelde haar hand op mijn kutje en ik werd heel erg warm van binnen. Al snel ging ik ook naar haar kutje en terwijl we tongde vingerde we elkaar en we genoten er intens van. Ze kreunde best wel hard en ik hijgde: je hebt zo’n lekker kutje Isa. Ik kneep een beetje in haar borst en ze kreunde: ik ga klaar komen Brenda. Ik bleef doorgaan en schokkend kwam ze naast me klaar. Ze begon me weer te vingeren en fluisterde: je bent mijn schatje Benda, alleen van mij en gillend kwam ik klaar. We lagen nu naast elkaar op het bed en durfde elkaar niet aan te kijken. Isa zei: laten we er maar uitgaan Brenda. We klommen het bed uit en deden ons slipje en ponnetje aan en liepen de kamer weer in. Ik nam een slokje wijn en schoot in de lach. Isa vroeg: waarom lach je nou? Ik zei: nou, ik dacht, dat bedoel Wilma dus. Nu lachte zij ook en vroeg: maar zijn we dan nu echt een stelletje Brenda? Ik denk het wel Isa, zei ik, of vind je het niet leuk? Ze sloeg haar armen om me heen en zei: ik vind het heerlijk schatje, ik ben nu van jou en jij van mij, en ze gaf meteen een kus op mijn mond.

De hele avond praatte we nog over ons en Isa vroeg: wat zou je nou echt graag willen Brenda? Ik dacht even na en zei toen: het liefste zou ik bij je komen wonen Isa. Dat lijkt me geweldig, zei ze, doe dat dan. Ik zei: dat is zo makkelijk niet hoor. Pappa en mamma willen nog steeds graag dat ik met die Andre ga en ze wachten op kleinkinderen. Als ze nu horen dat ik op een vrouw ben en er nog mee samen ga wonen ook krijgen ze een hartverzakking. Ze aaide over mijn rug en zei: makkelijk is het niet, misschien moeten we nog maar even nadenken over hoe we dat gaan doen. Volgende dag waren we gelukkig net op tijd op het werk en ik ging meteen aan de slag. Wilma kwam naar me toe en vroeg: en hoe was het, de 1e dag samen met Isa. Zonder enige rem zei ik enthousiast: het was geweldig Wilma. Ze lachte en zei: ik zei het toch meisje, prima stelletje jullie. Meteen kleurde ik weer rood maar ze vroeg: wat zijn jullie nu van plan? Ik stotterde een tijdje en ze zei: kom, ik doe de deur een uurtje dicht en dan gaan we bij de buren even koffie drinken. Ze belde even snel naar Dora en we liepen naar buiten en ze sloot de zaak af.

We liepen de boekenwinkel in, die Dora ook meteen afsloot en ze namen ons mee naar hun appartement boven de boekenwinkel. We gingen zitten en Dora kwam met de koffie de kamer in. Nou, zei Wilma, zeg het maar meisjes, wat is het grote onoverkomelijke probleem. Daar kunnen we jullie echt niet mee lastig vallen, zei ik. Onzin meisje, zei Dora, wij zijn er om problemen op te lossen, niet waar schatje, en ze kuste Wilma op haar mond. Ze gingen ook zitten en bleven ons aankijken. Isa zei: we willen graag gaan samenwonen. Maar dat is toch geweldig?, vroeg Wilma. Ja, dat wel, zei ik, maar het probleem is mijn ouders. We legde hen de situatie uit en ze keken even naar elkaar en knikte toen. Wilma zei: dit is wat jullie moeten doen meisjes. Jullie krijgen allebei de rest van de week vrij en dan gaan jullie zo meteen beginnen met de spulletjes van Brenda weg te halen uit dat huis. Maar mijn ouders dan?, vroeg ik. Ze lachte even en zei: het is mijn ervaring dat als mensen het er niet mee eens zijn, dat ook niet snel zal veranderen. Je kunt beter eerst verhuizen en dan op een afstandje alles proberen door te spreken met ze.

Je hebt dan 2 dingen, geen hoog oplopende ruzies in huis, en jullie wonen meteen samen dus kunnen het ook samen aanpakken. Isa keek me aan en zei: dat klinkt eigenlijk helemaal niet zo stom meid. Ik lachte en zei: vind ik ook meisje maar wel met de bibbers in de benen. Ze lachte en zei: die wrijf ik er dan wel uit, die bibbers. Nu lachte we allemaal en dronken onze koffie op. De winkels gingen weer open en wij bedankte de dames hartelijk en liepen meteen naar mijn huis. Op mijn kamer keek ik rond en er was eigenlijk helemaal niet veel wat ik mee wilde nemen. Alleen mijn kleren en schoenen, mijn make up en mijn laptop. Dat konden we best meteen in 1 keer meenemen en ik haalde een paar vuilniszakken en deden het er allemaal in. We liepen naar haar appartement en vreemd genoeg keek ik steeds achter me, bang dat pappa en mamma achter me aan kwamen, maar dat kom helemaal niet, die bleven nog een dag bij tante. Bij haar, of eigenlijk nu bij ons, ruimde we mijn spulletjes op en onze kleren hingen bij elkaar. We hadden nu een paar dagen vrij, en dat was wel erg lekker, maar het zat me allemaal niet lekker.

We besloten eerst maar boodschappen te gaan doen en gaande weg werd ik steeds wat rustiger. Thuis ruimde we alles op en net toen we zaten met een glaasje wijn ging mijn telefoon. Ik zag dat het mamma was en die vroeg meteen: kindje, waar ben je? Ik schrok me kapot en keek Isa aan en die fluisterde: zeg het maar gewoon. Ik zei: ik ben bij Isa mamma, daar woon ik nu. Het bleef even stil aan de telefoon en toen zei mamma: maken jullie maar vast koffie, we komen eraan, en ze hing op. Ik keek Isa aan en die zei: ach meid, dan hebben we het maar gehad. Ik scheet bagger want ik had me helemaal nog niet kunnen voorbereiden. Isa zei: 1 ding is erg belangrijk, je moet helemaal eerlijk zijn. De bel ging en Isa zei: doe jij maar open meisje. Met angst en beven opende ik de deur en pappa en mamma stonden voor de deur. Ik had 2 boze gezichten verwacht, maar dat viel gelukkig wel mee. Ik nam ze mee naar de kamer, waar ze vriendelijk Isa begroette en ze gingen zitten.

Isa stond op om koffie te halen en pappa en mamma keken om zich heen en pappa zei: zo Brenda, dus hier woon je nou. Ik keek naar de grond en zei: ja pappa. Het moest nu echt ieder moment los gaan barsten. Isa kwam binnen met de koffie en mamma zei: dankjewel Isa. Toen zei pappa: het was nog al een verrassing toen we thuis kwamen Brenda. Daar begint het, dacht ik en barste in tranen uit. Mamma kwam meteen bij me zitten en vroeg: wat is er toch meisje? Ik riep snikkend: ja, zeg maar dat jullie erg boos zijn en me nooit meer willen zien. Pappa en mamma keken elkaar vragend aan en mamma vroeg: maar hoe kom je daar nou bij meisje? Ik zei snikkend: nou, omdat ik met een meisje ben gaan wonen waar ik veel van hou en niet met een jongen dus ook geen kleinkinderen. Pappa schoot hard in de lach en hij bleef er bijna in. Mamma ging weer in haar eigen stoel zitten en Isa schoof tegen me aan. Ik keek naar pappa en die zei rustig: maar we zijn helemaal niet boos meisje, we waren verrast, maar niet boos.

We kwamen juist om het huisje van jullie te bekijken en om jullie te feliciteerde en te bedanken dat ik nu mijn eigen biljart kamer eindelijk heb. Isa schoot in de lach en mamma vroeg: maar Andre dan? Isa vertelde haar wat er op het feest was gebeurd en ik zag pappa erg boos worden. Denk aan je bloeddruk pappa, zei mamma en toen: hoe heb je ooit zo kunnen denken over ons schatje. Ik weet het ook niet, zei ik, ik dacht het gewoon. Meisje, zei pappa, wij vinden het geweldig dat je nu een echte relatie hebt en of dat nou met een man is of een vrouw, of een aap van mijn part, dat kan me geen bal schelen, als je maar gelukkig bent. Mamma zei lachend tegen pappa: dan hoef ik gelukkig geen kinderoppas te spelen, en weer schoten we in de lach. Het werd nog erg gezellig en de kopjes gingen weg en de wijn kwam op tafel. We lieten ze het hele appartement zien, en ze waren erg tevreden met wat ze zagen. Laat die avond gingen ze weer naar huis en wij vielen elkaar meteen in de armen. Meteen trokken we onze ponnetjes aan en in de kamer zei Isa: veel drukte om niets Brenda!

Ik dacht echt dat ze boos zouden zijn, zei ik. Ze gaf me een kus en zei: ben maar erg blij met zo’n ouders. We besloten de volgende dag even bij Wilma langs te gaan om verslag uit te brengen. Ze was enorm blij om te horen dat mijn ouders zo lief gereageerd hadden en ze gaf ons een groot boeket mee om het te vieren. In een paar dagen tijd had ik alles gekregen dat ik wilde, zonder dat ik wist wat ik wilde, bijzonder.