Sven De Hulpscout - 1

Iets meer dan een jaar geleden stond ik voor het eerst langs een voetbalveld met mijn camera en gloednieuwe 400mm-lens. Ik vond voetbal al sinds jonge leeftijd een mooie sport om te zien en te doen, maar bleek er zelf niet geschikt voor. Lichaamsbeheersing had ik wel, maar oog voor de bal amper. Ik vond mijn teamgenoten en tegenstanders te mooi om te zien en zag door de bomen het bos niet meer. Mijn laatste team, ik was toen dertien, was mooi gemengd.

Van zwart met kroeshaar, via donker Midden-Oosters en donker Zuid-Amerikaans, lichtgetint Aziatisch en lichtgetint Oost-Europees naar de typisch westerse blond-blauwogigen. Klinkt raar, maar je kunt dus wel raden dat ik in een stedelijke omgeving woonde. Is overigens nu nog, maar dan in een andere stad.

Op mijn dertiende trok ik mijn conclusie. In de laatste vier maanden van het voetbalseizoen had ik tijdens het douchen de zakken van vier teamgenoten groter en groter zien worden. Twee van hen kregen bovendien binnen twee maanden een slurf die richting volwassen formaat ging en Edward, onze nummer 10, was sowieso al ruim een jaar in alles groot en indrukwekkend. Die heb ik twee keer, toen wij als laatste over waren in de kleedkamer, met een stijve gezien die groter bleek dan die van mijn vader. Ik kreeg door dat ik misschien gay was en wist sowieso dat ik amper een goede speler genoemd kon worden. Die twee dingen hebben overigens in het algemeen niets met elkaar te maken, maar in mijn geval misschien wel.

Zelf ben ik een Europees mengelmoesje. Mijn moeder komt van een eiland(je) in de buurt van Dubrovnik (Kroatië) en mijn vader is een geboren Amsterdammer, met wortels in Friesland en Brabant. Opa van vaders kant was rond mijn dertiende bezig zijn werkzaamheden als universitair hoofddocent te verminderen. Hij was gespecialiseerd in de historische taalkunde van Slavische talen en wilde vervroegd met pensioen om zuidoost-Europa (samen met oma) voor de zoveelste keer, maar nu veel uitgebreider, te bereizen. Over een bezoek aan de Russische federatie twijfelde hij. Niet dat hij iets kon voorzien van wat zich nu afspeelt, maar hij was wel op z'n hoede. By the way: oma is een levensgrote, krullig blonde topvrouw die 'haar mannetje staat'. Zij heeft in de verpleging gewerkt.

Mijn Kroatische opa en oma heb ik in mijn leven ongeveer tien keer gedurende drie weken gezien. Zij wonen nog steeds op het eiland, runnen een soort bed&breakfast en zijn supergastvrij. Ze koesteren mij als ik er ben, maar reageren verder amper op pogingen van mij virtueel contact te krijgen. Volgens ma zijn de verbindingen gewoon te slecht en weten zij zich niet zo goed raad met moderne technieken.

Volgens mijn ouders ben ik op het eiland verwekt, ergens juli/augustus 1997. Mijn vader maakt er een romantisch verhaal van: in een olijfgaard aan de rand van een baai. Ma lacht zich er suf om, want volgens haar hebben ze het maar één keer in een olijfgaard gedaan.

Van mijn moeders kant heb ik een weelderige bos heel donkerbruin haar. Niet de mooie krullen van verpleegster-oma, maar wel een slag in het haar. Van mijn vaders kant heb ik de felblauwe ogen en dat vond ik raar toen ik op de middelbare school voor het eerst geneticalessen kreeg. Inmiddels begrijp ik dat er op het eiland donkerogigen rondlopen die al langer geleden gemixt zijn met Hollandse zeelieden.

Ik vergeet bijna iets over pa en ma: pa werkt als manager in de zorg en ma is docent wiskunde. Pa werkt nog steeds fulltime, ma heeft altijd een halve baan gehad. Ik heb één broer, Maarten, die vier jaar (en twee maanden) ouder is. Niet een heel fijne jongen, vind ik. Super macho en super hetero. Ik ben ook - eerlijk gezegd - een beetje afgunstig. Nu al - met z'n achtentwintig jaar - is hij adjunct-directeur van een ICT-bedrijfje, sleept bakken met geld binnen en verslindt de ene na de andere jonge vrouw.

Of moet ik 'meisjes' zeggen als ze 22 zijn? Ze gaan bij hem meestal niet langer dan twee maanden mee. Ik heb een fantasie dat dat komt omdat hij te groot geschapen is. Dat laatste komt niet van pa's kant, maar van ma's kant. Heb ik niet. Ik ben uiteindelijk niet klein gebleven, maar mijn 16x4,5 haalt het niet bij zijn monsterlul. Heb ik nooit gemeten, uiteraard, maar als hij me 24x6,5 zou zeggen, zou ik hem geloven.

By the way: ik heet Chris, ben vierentwintig jaar en heb onlangs in Leiden mijn eerstegraads lesbevoegdheid Nederlands gehaald. Ik word knettergek van de werkgevers die me benaderen, want ik wil op z'n minst twaalf maanden geen werk. Dat ik dat kan, is overigens aan Maarten te danken. Ik kan wel op hem afgeven, maar in de kern is hij nooit onaangenaam tegen me geweest. Hij heeft hij er de laatste twee jaar voor gezorgd dat ik een buffer van twintigduizend euro kon opbouwen. Pa en ma hebben er bovendien voor gezorgd dat ik geen studieschuld hoefde op te bouwen. In dat opzicht ben ik dus een gezegend mens.

Ik ben ook gezegend met een mooie hobby: fotografie. Daarmee ben ik begonnen toen ik veertien jaar oud was. Amsterdam heeft - als het lichtval betreft - een grote variëteit aan mogelijkheden. In het heel oude gedeelte rondom De Wallen genoeg smalle straten met licht van boven. De grachtengordel heeft zowel breed licht als hoog smal licht. En de parken zijn groot genoeg voor landschapsachtige fotografie.

Rond mijn zestiende ben ik veel gaan fotograferen tijdens evenementen op mijn school. Ik kreeg toen voor m'n verjaardag een soort sportcamera die snel is en tegelijkertijd in schaars licht goed werk levert. De twee lenzen van mijn eerste camera pasten erop en zijn nog steeds mijn beste maatjes. Ik wil niet zomaar reclame maken, dus ik houd het bij een 50mm f1.4 en een 85mm f1.8, een standaardlens en een portretlens.

Ik merkte steeds meer dat ik het fotograferen van mensen het leukst vond. In grotere ruimtes bleek ik iets meer televermogen nodig te hebben en op mijn zeventiende kwam er dus een 135mm f2.8, een cadeau met deels eigen bijdrage. Dank aan pa, ma, alle opa's en oma's en ook Maarten, hoewel die toen nog niet zo welvarend was.

Vanaf mijn zeventiende ben ik gaan sparen voor een echte 'reus', de al genoemde 400mm. Het model dat ik veertien maanden geleden bestelde, bestond op mijn zeventiende nog niet, maar ik wist al wel dat het om een bedrag zou gaan dat ik niet eventjes bij elkaar zou sprokkelen. Voor de kenner: ik bestelde een 400mm f2.8 en daar kun je een leuke tweedehands auto voor kopen.

Na twee weken kreeg ik de lens binnen en heb er gedurende twee weken flink mee geëxperimenteerd. Ik neigde gedurende die twee weken meer en meer naar het sneaky fotograferen van mooie jongemannen in mijn studentenstad. Lekker op een terrasje gaan zitten en de straat afturen. Een paar oud-studiegenoten hebben me er wel eens op aangesproken en eentje bleek niet helemaal consistent: na een paar dagen kwam hij bij me zitten, bestelde een biertje en vroeg of hij ook eens mocht. Hij zag dat ik vooral jongemannen op de geheugenkaart had staan, keek me aan en zei: "Dat heb je mooi verborgen gehouden. Ben je van de mannenliefde?" - "Jawel, maar ik heb amper ervaring." - "Zin om met me mee te gaan?" - "Uh, jij woont in een studentenhuis, liever mee naar mij."

Casper is een hoogblonde blauwoog, ongeveer 1.80 m lang, licht atletisch gebouwd en gelukkig zonder studentenbierbuikje. Hij kleedt zich altijd casual ruim. Niet overdreven, maar wel zo dat je eigenlijk amper een inschatting van lijf en sekspakket kunt maken. Het zojuist gemelde 'licht atletische' wist ik pas toen hij zich vrijwel meteen na binnenkomst in mijn appartement volledig voor me uitkleedde. Voor z'n leeftijd nog jongensachtig en amper lichaamsbeharing.

Maar wat hij daar had hangen, was alles behalve jongensachtig. Een dikke, middellange slurf met een fikse, licht hangende zak. Zijn eikel was slechts voor tweederde bedekt met voorhuid. - "Maak maar foto's van me. Waar wil je me hebben?" - "Uhm, ik heb wel goed licht nodig. Tjee, wat ben je mooi." - "Dank je, ik ben zelf nogal gecharmeerd van die beauty van een kop van jou. Zou ik aan m'n pik vastgerijgd willen zien." - "Uhm, ja, jij bent snel. Ga eens in die hoek staan."

Ik wissel mijn nieuwe lens voor de portretlens, dirigeer Casper naar z'n plek, draai hem een beetje en dan zie ik dat zijn pik langzaam omhoog komt. Casper kijkt me diep in m'n ogen: "Zulke donkere haren met zulke blauwe ogen. Jongen, je weet niet hoe mooi dat is." Caspers slurf begint een boomstam te worden. Hij pakt hem vast, staat even te masturberen en dan staat er in vol ornaat een beauty met een pik van zo'n 22 cm bij 6,5 cm dik. - "Fucking geil." - "Het is je geraden dit fucking geil te vinden. Op je knieën."

Ik leg de camera weg, ga op mijn knieën en pak zijn grote stam in mijn rechterhand. Ik krijg m'n vingers er niet helemaal omheen. - "Chris, je hebt een brede mond met zwoele lippen en je nek is breed. Ik vermoed dat je voor mijn lul geschapen bent." - "Tjesus Casper, wat jij hebt, is mega." - "Weet ik, maar jij bent ook mega, als je maar wilt." - "Haha, maar niet op deze seksplek." - "Ik bedoel mega zuiger, gewoon proberen." Ik trek het laatste stukje voorhuid naar achter, zie een prachtige eikel die gelukkig niet veel dikker is dan de stam en neem die plus een stukje extra in mijn mond. Ik kijk naar boven en zie dat Casper met een fikse schittering in de ogen aanschouwt wat ik doe. Ik laat de eikel met een smak uit m'n mond gaan en zeg: "Dat zou een mooi portret zijn geweest." Een ministroompje voorvocht komt uit Caspers geile apparaat en ik lik het op. - "Uitkleden, Chris. Foto's komen later."

Ik ga op drie meter afstand van Casper staan en kleed me uit. Ik ben net zo lang, ietsje gespierder, ietsje breder in de schouders, ietsje smaller in de heupen en vooral veel kleiner in m'n kruis. Dat laatste lijkt Casper niet uit te maken. Hij blijft volledig op mij gericht, bekijkt me van onder naar boven, pakt z'n pik vast - ook hij kan hem niet geheel omvatten - en begint langzaam op en neer te gaan over z'n prachtige eikel. Binnen een minuut weer een stroompje voorvocht en ik zie zijn ballen stijgen naar z'n kruis.

Ik loop op hem af en, als ik binnen handbereik ben, grijpt Casper me en trekt me tegen zich aan. Ik voel de knots tegen m'n kruis en buik en begin Casper te kussen alsof hij al jaren m'n partner is. Casper reageert precies zo en we raken in een mondverstrengeling die vele minuten duurt. - "Geil jochie, het gaat je lukken", fluistert Casper in m'n oor en duwt me op m'n knieën. De dikke knuppel is nog harder geworden en op één of andere manier lijkt me dat gemakkelijker. Ik spuug schacht en eikel volledig nat, kijk naar de lichte voorwaartse buiging in het geheel en begrijp dat die pik waarschijnlijk echt voor mij geschapen is.

Casper pakt mijn hoofd teder vast en zegt: "Ik leid je wel. Rustigaan. Eerst voor de helft en dan langzaam meer. Voorzichtig met je tanden en houd je mond breed." Ik open m'n mond en voel de eikel tergend langzaam dieper en dieper gaan. Als hij bijna tegen m'n huig dreigt te komen, trekt Casper terug, haalt z'n totale geilheid uit me en laat een fikse, dikke fluim op zijn eikel vallen. Als vanzelf smeer ik de eikel er snel mee in en begin nu zelf het tempo te bepalen. Ik neem de boomstam meteen tot aan m'n huig en druk door. Geen reflex en dat verbaast me. Ik kijk op naar Casper en zie hem liefdevol kijken: "Wat ben jij mooi zo aan mijn trots." Dat is voor mij voldoende aanleiding weer wat meer in me te nemen, maar eerst zuig ik nog wat lucht naar binnen.

Ik voel m'n keel gevuld worden en lijk wat voorvocht te voelen. Ik grijp met m'n linkerhand onder de schacht en voel de grote zak nu keihard tegen de onderkant staan. Zo fucking geil en ik stoot door tot aan de geringe hoeveelheid schaamhaar van Casper. - "Wow", hoor ik en inderdaad: zo is het ook voor mij. Mijn adamsappel is fiks naar buiten gedrukt. Ik ga voor de helft terug, adem uit en in en ga weer diep en terug, diep en terug, diep en knijp dan niet al te hard in Caspers zak. - "Ik spuit je vol, makker", hoor ik en dat gebeurt. Ik trek na twee stralen terug en voel de zak nog vier keer samentrekken. De laatste straal komt, als ik los ben, over m'n haar en gezicht.

Casper kijkt me gespeeld serieus aan en zegt: "Jaja, amper ervaring. Met wie heb je dan wél ervaring?" Dan vertel ik hem over Edward, de zwarte middenvelder uit mijn laatste voetbalteam. Met hem heb ik gedurende twee maanden een intense relatie gehad. Die heeft iets meer een lans, andere verhoudingen, maar die lans valt ook in de categorie ver bovengemiddeld. - "Waarom stopte het?" - "Edward was bang dat z'n vrienden erachter kwamen. Hij kwam alleen naar mij in Leiden. Ik mocht niet naar hem in Amsterdam." - "Heb je foto's van hem?" - "Ja natuurlijk."

Ik loop naar het keukentje, pak keukenpapier, reinig m'n gezicht en roep dan Casper. Casper en ik lopen naar mijn redelijk ruime slaapkamer. Ik start de computer op m'n bureau en open binnen de map Foto's de submap Edward. Ik kies ervoor om een naakt totaal te laten zien. - "Zo jongeman, dat is gewoon een model. Was twee maanden van jou?" - "Yep." - "Zou ik ook willen." - "Ik wil hem best terug. Ooh sorry, bedoel ik niet negatief naar jou." - "Maak je geen zorgen. Ik ben niet uit op een relatie. Maar jou af en toe als speeltje, lijkt me leuk." - "Vind ik oké."