Lars Wordt Volwassen - 6

Exclusief

Dus ik was me aan het afvragen of dit een relatie was, en intussen deed hij het gewoon nog steeds met hem, ook. Er knapte iets in mijn hoofd. Zo wilde ik het niet. We hadden geen ‘officiële exclusiviteits-afspraak’, maar dit ging er bij mij heel slecht in. Hij leek zich intussen van geen kwaad bewust.
Rechtdoor was de route naar mijn huis, rechtsaf naar dat van hem. Ik hield het kort, vlak voor die kruising: “Ik ga deze kant op. Even geen zin meer in je. Moet nadenken. Tot morgen!” Ik fietste hard rechtdoor.
Op Noah’s berichten reageerde ik pas nádat ik twee anderen had geappt.

Dit waren de app-berichten van die avond waarop ik 18 was geworden. Deels op de fiets verstuurd, en deels terwijl ik thuis wachtte op de kant-en-klaar-maaltijd die in de magnetron stond:
Lars aan Annemarie: “Ik doe het nooit meer net je, maar hebt wel gelijk: seks is een transactie, en verder niks.”
Lars aan Coen: “Hoi! Heb je wat te doen?”
Coen aan Lars: “Nu aan het eten, maar daarna niks. Hoezo?”
Noah aan Lars: “Ik snap het niet. Heb ik iets verkeerds gezegd?”
Lars aan Coen: “Zin om samen niks te doen?”
Annemarie aan Lars: “Het is beter als ik niets meer tegen jou zeg. Fijne avond!”
Coen aan Lars: “Ja, leuk! Bij jou, kan dat? Geen zin in vragen van m’n moeder.”
Lars aan Coen: “Da’s goed. Ik app je zo m’n adres. Over half uur of zo?”
Lars aan Annemarie: “Begrijp ik. Jij ook een fijne avond.”
Coen aan Lars: “Prima, tot straks!”
Lars aan Coen: “Heb ook honger. Eten is bijna gaar, maar is niet genoeg denk ik 😉 :$.
Coen aan Lars: “Damn, nu opeens? Ik kom hoor, maar what changed your mind?”
Lars aan Coen: “Iemand doet stom. En jij doet nooit stom.”
Lars aan Noah: “We hebben het er morgen over. Sorry, nu niet. Laat me maar even, alsjeblieft.”

Noah belde me, meteen daarna; ‘gesprek weigeren’. En nog één app naar hem:
Lars aan Noah: “Echt even niet. Laat me.”
Noah aan Lars: “Oké. Ik mis je, en ik vind je leuk. Hoop dat het goed gaat met je. Kus.”

Godver, daarmee raakte hij me weer direct in mijn hart. Die lieve, grappige, sexy, Noah, die zo voor me was opgekomen bij Ad024. En die ervoor had gezorgd dat mijn eerste keer met een man zo fijn was geweest. Hij had me gerustgesteld en aangespoord; precies wat ik op dat moment in al mijn onzekerheid nodig had gehad. Zijn zinnetje “pak me, Lars” zou ik altijd onthouden. Maar nu wilde ik hem niet. Nu keek ik naar mijn telefoonscherm. Coen had zijn locatie met me gedeeld. Hij kwam steeds dichterbij. Wat er precies zou gaan gebeuren wist ik niet, maar we zouden in ieder geval niet zijn trainingsschema analyseren of zoiets. Ik schrokte nog wat happen eten naar binnen, en vroeg mezelf hardop af: ‘is dit vreemdgaan?’

Onder de jas die hij meteen na binnenkomst uittrok, droeg Coen een rood T-shirt, dat nauw om zijn zwemmerslichaam sloot. “Mooi shirt”, zei ik, terwijl we tegenover elkaar stonden in mijn kamertje. “En je bent sowieso mooi.” Zijn ogen glinsterden. Hij streek met zijn hand door zijn blonde haar. Onder zijn shirt zag ik zijn spieren bewegen. Wat ik flirterig in die app had gezegd, was nu nog veel meer waar: ik had trek in hem.
Coen zei: “Jij ook. Maar je wist al dat ik dat vind. En fijn om jou, en de plaats waar je toen lag, in drie dimensies te zien, in plaats van via een schermpje.”
Over mijn volgende zin had ik nagedacht, en godzijdank kwam het er probleemloos uit: “Het is heel erg plotseling he? Weet ik. En het is ook als reactie op iemand anders. Ik wil dat je dat weet. En ik zou het helemaal begrijpen als je daar geen zin in hebt. Wil je niet ‘gebruiken’ of zo daarvoor.”
“Gebruik me maar hoor”, zei hij, terwijl hij op me af kwam. Met zijn gezicht vlakbij het mijne ging hij door: “Ik ben heel blij met je appjes. En ik verwacht verder niks. Maar misschien kan ik je een eerste ervaring geven? Of heb je die inmiddels gehad?” Hij greep naar mijn kruis. Zoals hij die vorige keer mijn bil had gegrepen.
Met raspende stem bracht ik uit: “Ja. Eén keer.”
Coen zei zacht: “Oké, dan ga ik je nu één keer vragen wat je wil. Wat je écht wil. En daarna is het aan mij.”
Hij legde zijn hand tegen mijn zij. Onze monden waren een paar millimeter van elkaar verwijderd. Ik zei: “Ik wil seks met je. Weet niet precies hoe en wat. Maar dat wil ik heel graag: seks met jou.”

We zoenden. Hij was dominant; zijn tong verdween meteen in mijn mond. Dat was ik niet gewend. Weer een nieuwe ervaring. Het duurde niet lang; hij duwde me richting bed, waar ik op m’n rug op viel. Coen stond ernaast, en zei: “Binnen vijftien seconden zijn we allebei naakt. Go!” Zo nam hij de leiding, en dat beviel me nu uitstekend. Ik hoefde niet na te denken over moeilijke gevoelens, en zelfs niet over wat ik nu moest doen. Ik frommelde haastig mijn kleren uit, en zag naast me dat gebeeldhouwde lijf tevoorschijn komen. Ik had het eerder gezien, ook naakt, maar nu was hij écht hier, en was hij nog zoveel mooier.
Veel tijd kreeg ik echter niet om het in me op te nemen; Coen zat op z’n knieën naast me, en duwde zijn harde pik tegen mijn lippen. Ik hapte gretig toe, en meteen duwde hij hem dieper in mijn mond. Ik vond het geil, maar had er toch ook moeite mee. Niet dat zijn stijve zo enorm was – wat kleiner dan de mijne in elk geval – maar bij Noah had ik zelf kunnen bepalen hoe diep ik ging. Coen daarentegen drong zijn paal aan me op. Geil, én moeilijk. Maar het lukte: ik begon te zuigen, en hoorde hem zwaar kreunen: “Ja, goed zo. Pijp me.” Intussen pakte hij mijn stijve vast, en vroeg of ik glijmiddel had. Met een mond vol knikte ik. Boven me glimlachte hij.

Even dacht ik dat hij het glijmiddel ging gebruiken voor mijn kont. Hij was ten slotte zo dominant, dat het me logisch leek als hij me zou willen neuken. Wat ik niet wilde. In elk geval nóg niet. En wat ook niet klopte met onze chat, eerder. Maar ik zou het nu toch logisch vinden. Het klopte ook met porno films: de gespierde brede man is de top. En wat was Coen gespierd. Ik keek hem aan, terwijl hij het flesje uit mijn nachtkastje haalde, en vroeg bezorgd: “Sorry, maar wat ga je doen?”
“Rustig maar. Precies wat ik toen ook al wilde doen. Kom hier met je hand.”
Twee vingers van mijn rechterhand werden nat gemaakt. Coen ging op me zitten, met zijn knieën naast mijn bovenlichaam. Hij pakte mijn natte hand, en begeleidde die tussen zijn benen door naar zijn anus. Hij vroeg of ik dit al eerder had gedaan. Toen ik ‘nee’ schudde, zei hij: “maakt niet uit. Vingeren hoeft niet, als je niet wil.. Als je het maar goed nat maakt daar.”
Maar mijn wijsvinger gleed er makkelijk in. En toen ik die boog, kreunde Coen. Boven me zag ik dat grote brede lijf, en een glimlach. Gesloten ogen. Ik hoefde niet te vragen of ik het goed deed; hij genoot er overduidelijk van. Met mijn andere hand streelde ik zijn buik, zijn lies, kneep toen in zijn dij. Hij pakte zijn erectie vast; trok er zachtjes aan, terwijl hij fluisterde: “Goed zo. Doorgaan.” Ik was al een tijdje met die vinger bezig, toen hij het flesje glijmiddel pakte, en achter zich mijn paal nat maakte.
Vervolgens pakte hij mijn rechter arm. De wijsvinger had net nog in zijn anus gezeten, maar die pols werd nu stevig tegen het matras gedrukt, naast mijn hoofd. Ik keek naar zijn indrukwekkende borstspieren. Aarzelend, maar helemaal oprecht, zei ik: “Coen, ehh.. Sorry, ik snap het niet helemaal. Je overpowert me, of zoiets, maar je wil ook dit…”
“Heeft niet per se met elkaar te maken he? Een bottom kan best dominant zijn. Let maar op.”
“Sorry, het is nieuw voor me.”

Hij gaf me een kus, maakte mijn pik nog eens extra vochtig, en zei zacht: “Niet meer sorry zeggen. Blijf lekker liggen, en laat je door me leiden, oké? Om te beginnen: raak mijn buik aan, als je bij me naar binnen gaat.” Hij was dwingend. En het was natuurlijk allemaal bepaald geen straf, seks met deze overheerlijke jongen. Coen schoof naar achteren, zette mijn eikel tegen zijn ster, en terwijl ik een hand tegen zijn aangespannen sixpack legde, zoals hij wilde, slokte zijn holletje mijn pik helemaal op. In één keer zakte hij over me heen.
Zijn gezicht vertrok, en hij hijgde meteen daarna allemaal hete dingen: “Shit.. Dikke paal. Lars.. Je rekt me uit.. Pff.. Fuck, lekker. Je knots diep in m’n kutje.” Ik voelde allemaal bewegingen om mijn lul. Coen boog eerst voorover, kuste m’n voorhoofd, en ging toen weer rechtop zitten, boog wat naar achteren, pakte mijn rechterhand, legde die opnieuw tegen zijn keiharde sixpack. Ik kraste met mijn nagels over dat wasbordje, en dat beviel hem blijkbaar wel: “Jaah, blijf dat doen! En nu ga ik je klem zetten.” Hij had niet gelogen; zijn bovenbenen sloten als een bankschroef tegen de zijkanten van mijn torso. Ik keek naar beneden; zijn piemel was half stijf. Daar kwam verandering in toen hij zich met behulp van die sterke benen oprichtte, en zich vervolgens weer liet zakken. En nog eens. Bij elke penetratie werd zijn piemel harder. Ik pakte die vast, maar Coen sloeg m’n hand resoluut weg. “Nog niet. Afblijven.” Ik legde die hand dan maar weer tegen zijn sixpack. Maar Coen boog nu half voorover, pakte mijn polsen vast, en drukte ze tegen het matras. “En ook niet stoten. Dat doe ik.” En hij ging weer op en neer. Ik kon geen kant op. Hij had me vast, hij bepaalde, ik kon slechts ondergaan. Deze gespierde sportman had me volledig in zijn macht. Terwijl ik hier toch de top was!

Coen liet zich langzamerhand steeds wat sneller op mijn pik zakken. Ik ging dit niet meer lang volhouden. Dat wilde ik zeggen, maar net op dat moment hield hij stil. Hij liet mijn handen los, kwam overeind, en zei: “Trek me af. Wil op je spuiten.” Ik pakte meteen zijn paal vast. Met een hand op zijn borst, en de ander losjes in zijn haar, ging hij weer bewegen. Op en neer. Op zijn torso parelden zweetdruppeltjes. Zijn paal klopte in mijn hand. Opeens hijgde hij: “Nu! Lars! Stoten! In mijn ritme.” Ik had zijn ritme snel gevonden, en stootte naar boven, elke keer als hij zich liet zakken.
Er veranderde opeens iets. Nu mocht ík even alles doen, zo voelde ik. Tot dan toe had hij eigenlijk míj geneukt. Maar nu.. Aan het standje was nauwelijks iets veranderd, maar nu liet hij zich pakken. Hij hield stil, en spoorde me aan om door te gaan: “Maak me klaar, Lars! Ah, wat voelt die knots goed!” Ik stootte, trok aan zijn pik, en zei eindelijk ook eens wat: “Spuit je maar lekker leeg. Dan krijg je daarna mijn zaad.”
Eén stoot later was het zover: Coen sproeide mijn buik, borst en hand helemaal onder. Hij bracht, terwijl er nog steeds sperma uit zijn pik droop, hijgend uit: “Nu jij. Toe maar. In me. Nu. Hard. Diep. Spuit. Het mag.” Ik keek hem aan: zijn blik was weer als een paar minuten geleden. Even had hij de overhand aan mij gelaten, maar nu was hij weer de sterke dominante man. Die zich intussen wel vol liet rammen, en het steeds had over zijn ‘kutje’, en over hoe goed mijn ‘knots’ voelde daarin. Man, wat was dit verwarrend voor mij. Maar wat was het ook geil. Ik ontlaadde. Kreunend en langdurig spoot ik, en spoot ik, en spoot ik. Straal na straal verdween diep in zijn hol. Die zo dominante Coen hijgde nu helemaal niet dominant: “Jaah, pomp m’n kutje vol.” Ik zag nog net een gelukzalige grijns op zijn gezicht, voordat ik mijn ogen sloot.

Toen ik ze weer opende, waren daar Coen’s blauwe ogen en zijn wipneus vlakbij mijn gezicht. Het moet iets later zijn geweest, maar ik wist niet hoeveel later precies. Hij lag rechts naast me, half over me heen gebogen. “Hoi. Je was even weg. Dat zal ik maar opvatten als compliment.” Hij grinnikte.
Uit de grond van mijn hart zei ik: “Wauw! Ongelooflijk lekker! Dank je wel.”
“Héél graag gedaan. Weet je nog waar je bent?”
Ik lachte, voelde mezelf blozen, en zei: “Niet meer in jou, maar dit is ook superfijn. Kus me.”
Langzaam en loom speelden onze lippen met elkaar. Ik voelde de behoefte meer van zijn lichaam te voelen. Toen we neukten, had ik zijn bovenlichaam de hele tijd kunnen zien, maar had het alleen met mijn hand aangeraakt.. Misschien moest ik eens wat vaker zelf gaan aangeven wat ik wilde. Ik draaide me op mijn linkerzij, trok Coen’s rechterarm om me heen, en zei zacht: “Hou me vast.” Hij liet me onmiddellijk genieten: greep me met beide armen stevig vast, kuste mijn schouder. Even dacht ik aan Noah. Voelde ik me schuldig? Het feit dat ik over die vraag moest nadenken, was eigenlijk al een antwoord: het viel nogal mee met dat schuldgevoel. Dikke kans dat Noah nu ook als binnenste lepel in de armen van een man lag. Waarschijnlijk Stijn. Na hun tweede vrijpartij van die dag.

Ook nu hij ontspannen lag, voelde ik die topsport-spieren van Coen tegen me aan. En zijn tepels schuurden tegen mijn schouderbladen, zijn piemel was nat en half stijf (nog steeds, of opnieuw). Ook die drukte hij tegen me aan. Ik zuchtte: “Zo wil ik even blijven liggen, goed?”
“Graag,” antwoordde hij meteen.
“Zin om vannacht hier te blijven?”
“Ook graag.” Coen moest de volgende dag wel vroeg op dan, maar dat was niet erg. We zouden ook vroeg gaan slapen.
“Ik ben trouwens jarig,” zei ik.
“Wat? echt?!? Had dat eerder gezegd! Dan had ik een cadeautje meegenomen, en keihard voor je gezongen.”
“Haha, wat dat zingen betreft ben ik dan blij dat ik het niet gezegd heb. Dat vond ik vanmorgen op stage ook al behoorlijk gênant. En het cadeautje heb je me al gegeven, daarnet.”
“Hoe oud ben je geworden?”
“Achttien.”
“Gefeliciteerd, lekker ding. Heb je een leuke verjaardag gehad?”
“De avond is in ieder geval top. Dat heeft heel veel goedgemaakt.”

Toen we een tijdje zo lagen, vroeg hij of ik iets wilde zeggen over die andere jongen, die stom deed. Maar dat wilde ik niet. Ik wilde er nu niet aan denken. Dat kwam morgen wel weer. “Dat is goed,” zei Coen, “maar dan alleen de vraag: had je met hem die ene seks ervaring? Heb je hem geneukt?”
“Ja. Dat was ook super lekker, en totáál anders,” grinnikte ik, “hij lag, en liet zich pakken, met een onderdanige blik in zijn ogen. Nou, dat deed jij daarnet niet bepaald.”
“Hehe, dat is heel anders, ja. Hou ik ook wel van hoor. Kan ook vet geil zijn.”
“Bedoel je dat jij je dan op die manier laat nemen? Of dat je dat bij de ander doet?”
“Allebei.” Hij duwde veelbetekenend zijn pik harder tegen mijn bil. “Als je wil…”

Dat zou die avond niet gebeuren, maar er werd wel weer een vakje in mijn brein geopend. Tot dan toe had ik er nooit naar verlangd, maar misschien zou ik er best van kunnen genieten als een jongen mij nam. In elk geval genoot ik van Coen’s armen om me heen. En toen hij die nacht ook nog zijn been tussen mijn benen duwde, voelde ik: ‘ik kan me overgeven. Aan Coen, maar ook aan een ander.’ Ik zou het altijd fijn vinden om bepalend te zijn in bed, maar het hoefde helemaal niet; dit kon net zo lekker zijn. Coen omhelsde me de hele nacht. Toen ik wakker werd omdat ik moest plassen, en me uit bed wurmde, klonk achter me slaapdronken gemompel: “Schiet op. Snel weer hier komen.” En toen ik na mijn wc-bezoek weer ging liggen, werd ik onmiddellijk weer omsloten door zijn armen. Het was een heerlijke nacht.

Op de fiets onderweg naar Ad024 dacht ik aan Noah. En aan de woorden van Coen, die ochtend. Hij was eerder dan ik opgestaan, had zijn kleren aangetrokken, en was nog even op de rand van mijn bed gaan zitten. Hij had duidelijk verteld hoe het zat: “Het is super fijn met jou. Maar twee dingen. Ten eerste: jij moet uitzoeken hoe het met die andere jongen zit. En ten tweede: Áls ik een relatie zou willen.. Nou eerlijk gezegd.. Dan was het met jou. Want je bent fokking leuk en lekker, en jou omhelzen zoals vannacht.. Daar ga ik nooit genoeg van krijgen. Maar ik wil niet iets serieus. Nú niet, dan. Het is te druk, met trainen, school.. Begrijp je? Maar vooral dat eerste ding: volgens mij moet je die andere dude helemaal kapot naaien, en het probleem tussen jullie oplossen. In willekeurige volgorde, haha! Sorry, daar zou ik niet om moeten lachen.”
Ik vond het lief dat hij dat laatste eraan toevoegde. Van mij mocht hij best lachen om zijn eigen grapje. En hij had gelijk.

~

“En nu is het klaar! Ik weet niet wat er met jullie is, maar het houdt NU op!” Voor de tweede keer ooit zag ik Arno uit z’n vel springen. Die eerste keer was toen ik hem had verteld over de geluidsopname die ik had van Annemarie. Toen was hij vooral verbijsterd geweest. Het had me drie dagen schorsing opgeleverd. Nu was zijn reactie anders: “Ik weet niet wat jullie probleem is, maar jullie gaan NU allebei weg hier, verdomme! Ga samen iets doen of zo. Wandelen, fietsen, neuken… Het maakt mij niet uit. Als je het maar oplost.”
Zijn uitbarsting middenin de redactieruimte, waar dus ook andere collega’s bij waren, was verschrikkelijk ongepast. Maar ik snapte het wel, achteraf. Noah en ik waren onuitstaanbaar geweest, die ochtend. Ik had mezelf voorgenomen om meteen bij binnenkomst met Noah te praten, maar er kwamen toen al telefoontjes tussendoor. Die ik aannam, omdat ik de confrontatie wilde uitstellen. Vervolgens hadden we elkaar ontweken, tot de redactievergadering. Waarin we elkaars ideeën nijdig onderuit probeerden te halen. De sfeer was om te snijden. Terecht dus, dat Arno hard ingreep. Hij sloot af met: “Ik zie jullie over twee uur in mijn kantoor. Overtuig me er dan van dat jullie normaal kunnen samenwerken. Wegwezen!”

Met de staart tussen de benen pakten we onze jassen. Bovenaan de trap bonkte mijn hart in mijn keel, twee verdiepingen lager was dat al een stuk minder. Noah liep achter me aan naar buiten. Toen we voor de deur stonden, keken we elkaar aan. We wisten allebei dat we iets moesten, maar ik had geen idee waar te beginnen. Godzijdank brak hij het ijs: “Bewust één van je strakkere spijkerbroeken aangetrokken, zeker?”
Ik ging er grappend in mee: “Ja, ik dacht: als hij m’n kont goed kan zien, is hij vast al snel minder boos.”
“Oké, het is een grap, maar ergens zit er nog een kern van waarheid in ook. Je ziet er belachelijk lekker uit, helemaal in die broek. Maar daar gaat het niet over. Zullen we een rondje lopen?”

Toen Noah me de avond daarvoor had ge-appt, had hij oprecht niet begrepen waarom ik plotseling bij hem vandaan was gefietst. Gelukkig begreep hij het later wél, zo vertelde hij nu. Hij schaamde zich, zo zei hij. En toen ik hem aankeek, zag ik dat hij het meende. Hij richtte zijn blik vervolgens naar de grond, en sprak hakkelend. Zo kende ik hem niet. Hij was anders altijd zo zelfverzekerd. Maar nu kostte het hem duidelijk moeite om uit te leggen dat het blijkbaar voor hem een gewoonte was, om zo om te gaan met mannen. Dat hij me wel degelijk héél serieus nam, en dat ik ook voor hem niet zomaar een scharrel was. “En toch neuk ik dan met Stijn. Het is fucking stom. Het spijt me.”
“Aan de andere kant: we hadden het niet uitgesproken. We hadden geen afspraak dat we exclusief waren, of zoiets.”

We kwamen naast elkaar op een bankje terecht. De ganzen-baby´s in de vijver voor ons waren inmiddels uitgegroeid tot forse vogels; bijna volwassen. Die zouden spoedig uitvliegen. Noah pakte mijn hand vast. Het eerste gedeelte was uitgesproken, en het was goed zo. Maar ik duwde die hand weg, want er was natuurlijk meer. Ik vroeg of hij die avond ook weer naar bed was geweest met Stijn. Zijn antwoord deed me ontzettend veel pijn: “Nee. Ik wilde dat niet. Ik wilde met jou zijn. Met niemand anders. Niet alleen qua seks. Gewoon met jou zijn.”
Nu voelde ik me pas écht schuldig. “Shit! Ik.. Ik was boos. En toen..”
“Laat me raden: je hebt die zwemmer gebeld, van die fotoshoot? Coen, was het toch?”

Nadat ik mijn vorige avond met trillende stem had samengevat, zei hij: “Kijk me aan.” Ik richtte mijn blik op naar links, keek in zijn ogen. Die prachtige ogen, blauw, maar nu ook een beetje rood. Er viel een traan uit. Toen hield ik het ook niet meer. Ik snikte: “Dat was zo fokking dom.” Hij zei zacht: “Klopt, maar we zijn allebei vet dom blijkbaar.”
Noah trok me naar zich toe. We omhelsden elkaar. Het was fijn, en eng tegelijk. Wat moest hiervan komen? Ik besloot, nu we ons toch al zo kwetsbaar opstelden, precies te zeggen wat ik voelde. Dan maar mezelf het ravijn in gooien, in de hoop dat hij me zou opvangen. Zo niet, dan zou alles kapot zijn. Het paste in een heel kort zinnetje: “Ik hou van jou.” Dat zijn antwoord begon met een vloek, paste perfect bij de situatie, vond ik achteraf. “Godverdomme, ik ook van jou!”

~

“Ik weet dat het helemaal niet oké is als ik de term ‘drama queens’ gebruik, maar ik hoop dat jullie snappen hoe ik het bedoel,” zei Arno. “En weet natuurlijk dat ik het heel mooi vind voor jullie, dat ik blij ben dat jullie het meteen zeggen, en dat ik er vanuit ga dat jullie werk er alleen maar beter van wordt.”
Noah en ik hadden op het bankje onze tranen weggeveegd, hadden nog even zwijgend naast elkaar gezeten, dicht tegen elkaar aan, en hadden toen besloten dat we meteen aan onze baas gingen melden dat het weer oké was. Meer dan dat zelfs. We hadden een relatie.

Toen ons korte gesprekje in zijn kantoor klaar was, stuurde Arno ons naar de redactieruimte, kwam er zelf achteraan, en begon een korte speech, voor de andere aanwezige collega’s (het zullen er ongeveer tien zijn geweest): “Beste mensen, even luisteren! Lars en Noah hadden wat problemen die we allemaal wel kennen. Gevoelens en zo, en daarom was het vanmorgen helemáál niet gezellig. Maar dat boeit allemaal niet meer. Ze zijn nu een stel, en ook dat boeit eigenlijk niet, want jullie gaan daar bijna niets van merken. Maar het is wél tof! En nu weer aan het werk, graag!”
Daar stonden we dan, naast elkaar voor die groep mensen, Noah links van mij. Arno verdween meteen weer in zijn kantoor. De reacties en vragen kwamen onmiddellijk. Allemaal aardig en goedbedoeld en oprecht, maar ik vond het verschrikkelijk; in het middelpunt van de belangstelling staan is mijn idee van de hel. Het toegezongen worden op mijn verjaardag had ik al verschrikkelijk gevonden, en nu wilde ik helemáál door de grond zakken. Noah had er zoals verwacht veel minder problemen mee. Hij legde zijn rechterarm tegen mijn zij, en zei tegen de groep: “Oké, maar nu ga je er even wél iets van merken, maar dat is om jullie stil te krijgen. Die vragen komen nog wel eens.” Hij pakte mijn hals vast, draaide me naar zich toe, en pakte me op mijn mond. Ik wilde dit niet. Of ja, ik wilde dit wél. Ik had er in elk geval geen weerstand tegen. We verzonken in een zoen. Een liefdevolle, natte zoen. Die kort duurde. Noah gaf me daarna een knipoog. “Whoohoo!” juichte opeens redacteur Denise. Een paar anderen lachten. Ik voelde m’n kop knalrood worden, maar wist ook: het is hier goed. We zijn samen, en nu gaan we weer gewoon aan het werk.

Toen Noah zoals altijd tegenover me zat aan de redactietafel, klapten we tegelijk onze laptop open. Het eerste wat hij deed, was een bericht via Whatsapp web: “Dit was niet leuk voor jou he? Ik denk dat het even nodig was, om ze hun kop te laten houden. Oké?”
“Niet echt oké, maar misschien heb je gelijk.”

~

Zo was alles goed tussen Noah en mij, en juist daarom kwam het volgende heel slecht uit: die avond zou hij met zijn familie vertrekken, voor een paar dagen in een huisje op Ameland. Dat was al lang geleden vastgelegd, en ik wist het ook al een tijdje, maar wat was de timing nu slecht. Juist nu ik niets anders wilde dan elke vrije minuut met hem doorbrengen. Maar dat ging de komende dagen dus juist niet gebeuren. Noah had een maaltijdsalade en zijn ingepakte weekendtas meegenomen. Hij zou wat langer op kantoor blijven, daar ook eten, en dan vanuit daar naar het treinstation fietsen.

Dus bleef ik ook. Ik was moe, had honger (en geen eten bij me), maar dat ene uurtje dat we nog samen konden doorbrengen ging ik echt niet aan me voorbij laten gaan. Gelukkig werkte vandaag verder niemand over. We zouden dus even echt met z’n tweeën zijn. We hielden de klok voortdurend in de gaten. Om 17.19 uur precies vertrok de laatste collega. Eindelijk.

We stonden allebei onmiddellijk op, liepen om de tafel heen, en zoenden. Onze handen gingen wild over ruggen, door haar, tegen billen.. Mijn spijkerbroek zat al best strak, en dat werd nu alleen maar erger. Ik hijgde: “Moet je nu snel eten?” “Nee, ik heb wel even hoor. En desnoods neem ik een trein later.” Hij drukte zijn lippen weer op de mijne. Ik ging erin mee, en kuste daarna ook zijn wang en hals, en kneep in zijn kont. “Lars, ik wil je. Nu,” fluisterde hij. “Wat? Hier?” “Ja waarom niet? Heb je hier toch al eerder gepijpt. Maar nu wil ik meer.” Hij kneep in mijn kruis, knoopte vakkundig en snel mijn broek los, en stak zijn hand in mijn boxer.
Het was me wel duidelijk wat hij met dat ‘meer’ bedoelde, helemaal toen hij mijn hand pakte, die tegen zijn billen legde, en me een knipoog gaf. Het was dus helemaal niet nodig, maar wél heet, dat Noah het ook nog eens expliciet zei: “Je moet me neuken, lieverd.” Ik was bloedgeil, maar vond het nog enger dan de vorige keer. Als er toen iemand binnen was gekomen, had ik snel mijn broek kunnen dichtritsen. Nu zou snel stoppen waarschijnlijk niet lukken. Al was het maar omdat er meer kleding uit moest. Vooral bij Noah. Die begon daar dan ook meteen mee: hij schopte zijn schoenen uit, zijn broek volgde, net als zijn boxershorts. Hij leek geen enkele twijfel te hebben. En zo had ik die ook niet meer. Het moest ook gewoon gebeuren. Ik móest hem neuken. Ik zei nog met raspende stem: “Moet dat dan eh.. met spuug of zo?” “Dat kan, maar hoeft niet. Heb lube bij me. Voor het geval dat..” Weer een knipoog. Overal op voorbereid, die jongen.
Noah liep naar ‘zijn’ plaats aan de tafel en pakte het spul uit zijn tas. Wauw, die blote kont.. Smal, bol, en hoe dat allemaal bewoog tijdens het lopen.. Ik stond vlug weer tegenover hem, hij met zijn rug richting de tafel. Ik knoopte zijn overhemd los, hij trok zachtjes aan mijn stijve. Maakte die nat met glijmiddel. Hij probeerde ook mijn broek naar beneden te duwen, maar dat ging niet zo makkelijk; die zat te strak om mijn benen. We kwamen tot de conclusie dat mijn schoenen en broek ook uit moesten. Als we betrapt zouden worden, zou aankleden sowieso te langzaam gaan, ook als ik die broek half aan zou houden.
Terwijl ik die dus helemaal uittrok ging Noah op de rand van de tafel zitten. Hij zei het vervolgens weer lekker duidelijk, zoals altijd: “Moet wel eventjes wat voorbereiden daar beneden. Wil eigenlijk dat je me vingert of likt, maar heb haast, dus ik doe het nu maar weer even zelf; dat is sneller.” Hij liet zich achterover zakken, en liet net als de vorige keer eerst één, en toen twee natte vingers in zijn gaatje verdwijnen. Ik vond het allemaal helemaal goed. Al die andere dingen zouden nog wel komen. Nu hadden we haast. Daar was ik het hartgrondig mee eens.

Noah kwam weer overeind, trok me naar zich toe. Met zijn benen om me heen deelden we een zoen die vol verlangen zat. “Moet echt nú,” hijgde ik. “Ja”, was zijn antwoord, “alleen dit nog weg. Wil je sixpack zien.” Hij kroop met zijn hand onder mijn T-shirt. Dat trok ik dus vliegensvlug uit. Zijn lichtblauwe overhemd was niet uit, maar wel los. Toen hij weer ging liggen op de eikenhouten tafel keek ik naar zijn ranke borst, en toen omhoog naar zijn natte mond. En daar waren die ogen weer. Hongerig als de vorige keer, en toch was het anders. Ze keken me werkelijk aan. Die eerste keer las ik erin dat hij het wilde, nu veel meer dat hij míj wilde. Maar ik kan me dat verschil best ingebeeld hebben. Ik greep hem in ieder geval aan de zijkanten van zijn borstkas vast en verschoof hem iets, zodat mijn lul precies bij zijn gaatje kon.
Ik wist alleen niet zo goed wat ik het beste met mijn handen kon doen. Het werd een beetje klungelig. Noah snapte het, en hielp: “Eerst je paal naar binnen, en pak dan m’n dijen als je gaat bewegen. Maar schiet op.” Zo fijn dat hij me kon helpen op deze momenten. Dat was uiteraard ook in zijn eigen belang. Ik duwde mijn pik langzaam helemaal in dat warme gaatje van hem. De tafel had precies de juiste hoogte hiervoor, zo bleek. Hij kreunde; helemaal toen ik zijn bovenbenen vast greep en een paar diepe stoten uitdeelde. Die bloedhete nauwte om m’n pik was weer overdonderend. Noah’s handen gingen eerst over zijn eigen borst, en zijn rechter rijkte toen naar me. Ik boog wat voorover; hij streelde mijn buikspieren. Een beetje zoals ik dat de avond ervoor had gedaan bij Coen. Flits! Coen! Daar was hij opeens even in mijn brein.

Gelukkig was hij ook weer snel verdwenen. De rest van de avond dacht ik alleen nog maar aan Noah. De fantastische Noah, met wie ik zoveel meer wilde doen, en die nu zijn eigen stijve vastgreep. Ik stootte harder, ook iets sneller, en keek hem aan. Dacht aan wat hij me eerder vertelde: dat hij al zo lang had gedacht over neuken met mij. Ik vroeg, terwijl ik diep in hem stil hield: “Had je ook al gefantaseerd over deze plek, om dit te doen?” Zijn antwoord liet niets aan duidelijkheid te wensen over: “Heel vaak. Als je me op je eerste dag had gevraagd om dit te doen, had ik honderd procent zeker meteen mijn benen wijd gedaan.”
Met mijn staalharde paal boorde ik weer een paar keer in zijn grot.
“Ahh! Maar het is beter,” kreunde Noah op hoge toon.
“Hoezo?” Ik hield opnieuw even stil.
“Beter dan ik fantaseerde. Je bent geweldig, Lars. In alles, maar in elk geval óók hier in. En hoe je ruikt.. En je dick is geweldig.. Fok, zo lekker.. Ga door.. Paal me..” Ik trok wat terug, en gaf een harde stoot. Meteen kreunde hij weer: “Ahh! Shit ik ga komen. Nu al! Jouw schuld.. Fuck.. Harder! Bijna!” Ik ramde met volle overgave in hem, en zag hem met half open mond tot zijn orgasme komen. Terwijl zijn buik en hand onder het zaad kwamen te zitten, kreeg ik een idee. Nu eens níet één standje. Ik had me tot dan toe steeds laten leiden, maar nu nam ik het heft in handen. Zoals ik de vorige avond ook al had bedacht: ik moest maar eens wat vaker doen wat ikzelf graag wilde. Ik pakte Noah’s schouder, trok hem overeind. Liet mijn pik uit hem glijden. Draaide hem om. Hij begreep het. Zijn linkerbeen bleef op de vloer, zijn rechterknie legde hij op de tafel. Zijn prachtige billen uit elkaar. Ik kroop met mijn hand over zijn rug, onder dat losse overhemd, en kon me toen toch nauwelijks voorstellen dat hij nog zou willen. Toch weer die twijfel, gebaseerd op mijn eigen ervaringen: als ik net was klaargekomen, had ik nergens meer zin in. Maar Noah dus wél nu, zo liet hij blijken. Hij draaide zijn hoofd naar rechts, likte langs mijn wang, en zei zacht: “Doorgaan nu. Ben helemaal van jou.”
Ik drong weer in hem. Hij bleef overeind terwijl hij me kreunend ontving. Bleef ook half omgedraaid, zodat hij me kon blijven aankijken. Een arm losjes om mijn lijf. Hij bleef me ook zoenen. Jezus, hoe flexibel was deze ongelooflijk geile jongen? Ik besloot me maar te concentreren op stoten. Zo diep mogelijk in hem verdwijnen. Slag na slag. Ik weet niet precies meer wat mijn armen en handen allemaal deden. Ik voelde wel zijn dunne lijf, het overhemd dat losjes om hem heen hing, en dat Noah – nog steeds hongerig - naar me bleef kijken, en precies aanvoelde toen ik was waar ik wilde zijn. En ik weet ook precies wat hij toen fluisterde: “Zoen me, en spuit me helemaal vol, lieverd.” Dat was precies wat ik deed.

~~

Dat was Lars’ verhaal. In de loop van het verhaal is hij steeds meer onze verteller geworden. Het ging ten slotte vooral over hem; vandaar ook de titel. In het volgende (en laatste) deel, is het woord nog één keer aan Noah. Hij vertelt dan hoe het verder ging.