Elodie Neukt - 9

Deel 9 van 10

25.

De volgende morgen was Elodie als eerste wakker. Ze gleed uit bed, zocht de badkamer op en ging dan naar de keuken, gekleed in haar ochtendjas. Joke en Diane zaten aan het ontbijt – het was zaterdagochtend.

'Goedemorgen, schat,' begroette Diane haar.

'Goedemorgen,' zei Elodie en kuste de beide vrouwen. Ze ging zitten, schonk zich een tas koffie in en nam een croissant.

'En? Waar is je minnaar?' wilde Joke weten.

'Die slaapt nog.'

'Ja, dat heb je met oude venten, hé,' merkte haar moeder op. 'Hebben uren slaap nodig na een keertje klaargekomen te zijn.'

Haar dochter trok een lelijk gezicht naar haar. 'Hoeveel slaap ze achteraf nodig hebben, is niet van belang. Wel hoe ze hun lul gebruiken. En dat zat wel snor gisteren. Ik voel ze nog altijd.'

'"Ze"?'

'Ja. Die van John én van Michel.' Haar ogen glinsterden bij de herinnering aan de vorige avond. En haar poesje tintelde al opnieuw.

'Ho, de juffrouw heeft er tegenwoordig twéé nodig.'

'Hé, mam, doe niet zo vervelend.' Elodie dronk haar kop leeg.

'Sorry, meid, dat was niet de bedoeling. Ik ga dat neukwonder 'ns even bekijken. Ik moet toch naar het toilet.' De vrouw stond op en verliet de keuken.

'Maak hem niet wakker,' riep haar dochter haar na.

'Was hij echt zo goed?' wilde Joke weten.

'De max,' stelde Ellie onomwonden en begon de vorige avond in geuren en kleuren te beschrijven.

Diane plaste, waste haar handen en verliet de badkamer. Ze stopte bij de deur van Elodie's slaapkamer; ze duwde ze op een kier en gluurde naar binnen. In het bed van haar dochter lag de man die haar zo verwend had. Ze wierp één blik op het gezicht en moest vechten om nog adem te krijgen.
'Dit kan niet,' piepte ze. Diane deed een paar passen naar voor om de man beter te bekijken. Het kon wel. 'Oh God,' kreunde de vrouw. Ze verliet de kamer opnieuw en moest steun zoeken tegen de muur naast de deur.
Ze wachtte even tot haar hart terug normaal klopte en ging dan terug naar de keuken.

'En? Wat vind je ervan?' vroeg Elodie.

Diane ging zitten en keek haar dochter in de ogen. 'Ik ben bang dat je ditmaal de hoofdvogel afgeschoten hebt.'

'Hoe bedoel je?' Het meisje voelde zich ongemakkelijk worden.

'Die man...'

'Ja?'

Diane slikte. 'Die man... is je vader...'

'Wat?!' Elodie vloog overeind. 'Dat kan toch niet?'

'Hoe het kan, weet ik niet. Maar toch is het zo. Ik heb hem dadelijk herkend.'

Het meisje liet zich terug op haar stoel zakken.

'Maar... maar... je hebt me toch gezegd dat hij Jan heette?'

'Ik weet dat ik geen universiteit gelopen heb, maar dat is toch Nederlands voor John?' merkte Joke nuchter op.
De twee vrouwen keken haar stomverbaasd aan.
'Toch?' Joke beet zelfvoldaan in haar croissant.


26.

John werd wakker. Eigenlijk was het de onderbewuste gewaarwording dat er iemand in de kamer was en naar hem keek die hem uit dromenland haalde. Hij tilde zijn hoofd op en keek rond. Er was niemand in de kamer. Misschien een droom? dacht hij. Hij stond op, bracht een kort bezoek aan de badkamer, trok zijn broek en hemd aan en ging naar de keuken.
Vanuit de deuropening zei hij: 'Goedemorgen, dames.'

De vrouwen zaten alledrie aan tafel. Ellie links van hem – ze rookte een sigaret en zag er zenuwachtig uit. Ze had haar benen gekruist, en haar rechtervoet wipte onophoudelijk op en neer.
Rechts zat een kortharige brunette. Ze keek hem geamuseerd aan. Omdat ze in niets op Ellie leek, besloot John dat dit Joke moest zijn.
Dat maakte dat de vrouw die met haar rug naar hem toe zat, haar moeder moest zijn. Hij had gemerkt dat toen hij hen goedemorgen wenste, ze ineengekrompen was. Wat was hier aan de hand?

'Goedemorgen, John,' zei Ellie. 'Ga zitten.' Ze wees op de stoel tegenover die van haar moeder.

'Oké,' zei hij en liep rond de tafel. Hij ging zitten en zei 'Dag mevrouw,' tegen Ellie's moeder.

Misschien was de vrouw er toch niet zo gek op dat haar dochter zich inliet met oudere mannen, ook al had zij hem verzekerd dat er geen probleem was.

Diane keek op, recht in de ogen van de man. 'Hallo, Jan,' zei ze eenvoudig.

De mond van John zakte open. Hij moest even in zijn geheugen zoeken, zoveel was duidelijk. 'Diane?' zei hij na een paar seconden.

'Ja, dat is mijn naam.'

'Niet geloven,' zei hij. 'Wat een toeval, dat ik net jouw dochter ontmoet heb...'

Elodie schonk hem een kop koffie in.

'Dank je,' zei hij en nam een slok. 'Dit is wel een beetje... vreemd...' ging hij verder terwijl hij de kop terug neerzette.

'Vreemd?' herhaalde Diane zijn woorden.

'Dat ik het met moeder en dochter gedaan heb. Pijnlijk, zou ik bijna zeggen. Ik hoop dat je het me niet kwalijk neem,' zei hij tegen de moeder. 'Ik kon het niet weten. Hoelang is dat trouwens geleden?'

'Twintig jaar, elf maanden, en tien dagen.'

'Hoe weet je dat zo precies?' zei John en dacht, "ik moet wel een zeer groot effect op haar gehad hebben."

'Simpel. Ik weet wanneer Elodie verjaart en daar tel ik negen maanden bij...'

'Wat bedoel je...?' Hij voelde zich plots heel ongemakkelijk.

'Ik ben je dochter,' zei het meisje en plaatste haar hand op zijn schouder. Haar aanraking had het effect van een elektrische draad.

John vloog met zoveel geweld overeind dat zijn stoel tegen de wand achter hem knalde. 'Wat???'

Joke was bang dat de man een toeval kreeg. 'Rustig maar, oude jongen,' zei ze terwijl ze hem bij de hand nam. De man keek haar verward aan. 'Ga maar terug zitten.'

Met trillende handen zette John de stoel terug recht en ging opnieuw zitten. Hij keek met ogen vol ongeloof naar Ellie. 'Jij bent mijn dochter?'

Elodie knikte.

Dan keek hij naar Diane. 'Jij bent daar zeker van?'

Diane knikte.

'En hoe noemde je haar? Elodie?'

'Ja, ik heb haar genoemd naar het schip waarop je toen voer. De "Elodia Grande".'

'Maar waarom noem jij jezelf dan Ellie?'

Het meisje haalde haar schouders op. 'Omdat de meeste mensen vinden dat Elodie zo ouderwets klinkt.'

'God, wat een situatie,' kreunde John. Het idee dat hij zijn eigen dochter geneukt had, legde een grote knoop in zijn maag.

'En als mijn moeder me gezegd had dat mijn vader een zeeman was en dat hij voer op een schip dat de "Elodia" heette, was dit waarschijnlijk ook niet gebeurd.'

'Tja kindje, wat kan ik zeggen? Aan de ene kant ben ik dolblij dat jij er bent, maar aan de andere kant wilde ik zo weinig mogelijk over je vader praten. Zo weinig mogelijk aan hem denken. Dat deed teveel pijn...'

Een onaangename stilte daalde neer over de tafel.
Elodie rookte haar sigaret op.
Diane dronk koffie.
Joke nam nog een croissant.
En John verborg zijn gezicht achter zijn handen. Wat een toestand. Hij had zijn eigen dochter geneukt. Incest. Dat ene begrip tolde door zijn hoofd. Hij had altijd gevonden dat mannen die zich daaraan bezondigden, opgeknoopt moesten worden. En nu was hijzelf zo'n zondaar... Maar hij had het niet geweten. Dat was toch een verzachtende omstandigheid, niet?
Hij stond op. 'Ik moet hierover nadenken,' zei hij.

'Wat ga je doen?' wilde Elodie weten.

'Ik ga naar huis. Ik heb trouwens nog andere dingen te doen vandaag.' Dat was waar. Hij had een afspraak om in de namiddag een huis te gaan bekijken. Maar of hij nog zo graag in deze stad wilde blijven...? Dat was één van de dingen waar hij over moest nadenken.

Vijf minuten later stond hij aan de deur. Diane en Elodie begeleidden hem. God, wat leken ze op elkaar, nu hij ze zo naast elkaar zag staan. Diane’s figuur was een beetje beter gevuld dat dat van Elodie en haar haar was iets korter, maar niemand kon ontkennen dat ze moeder en dochter waren. Was hij zo geil geweest voor Ellie dat hij dit gemerkt had? 'Ik bel je nog wel,' zei hij tegen haar.

Het gelaat van het meisje lichtte op. 'Echt?'

'Natuurlijk. Hé, je bent mijn dochter, niet? En ik wil je graag leren kennen.'

'Dat zou ik ook graag willen,' verzekerde zij hem.

'Tot ziens, dan maar.' Hij draaide zich om, in de richting van zijn wagen.

De twen zei: 'Wacht even.'

John draaide zich opnieuw naar haar toe.

Elodie wierp haar armen rond zijn nek en kuste hem op de wang. 'Als je dat soms al mocht denken: ik ben niet boos op je. We wisten het niet, juist?'

Er viel een pak van het hart van de man. Ze was niet boos op hem. En niet "vies" van hem. Anders zou ze hem toch niet omhelsd en gekust hebben?
Even later reed hij terug richting stad.


27.

De volgende drie dagen probeerde John zoveel mogelijk te doen wat er gedaan moest worden. Telefoontjes naar de States om zijn zaken af te handelen, ontmoetingen met makelaars om huizen te bezoeken, bankzaken die afgehandeld moesten worden.
Ieder vrij moment van de dag dacht hij na over wat er gebeurd was tussen Ellie en hem. Elodie. Zijn dochter.

Hij zag haar voor zich op zijn tafel, naakt, uitdagend, benen open. Hij voelde haar handen op zijn lichaam, haar lippen rond zijn lul. Hij proefde haar poesje op zijn lippen, hij rook haar kuttesap.

En in plaats van dit weerzinwekkend te vinden, moest hij merken dat zijn pik niet wist hoe snel hij overeind moest klimmen iedere keer als hij eraan dacht.

Toen hij de tweede nacht van Ellie droomde, en hij 's morgens een grote spermavlek op zijn laken aantrof, wist hij het zeker: hij moest haar weerzien. Hij wilde haar nog ‘ns neuken. Ook al was het moreel verwerpelijk. Maar als hij eerlijk moest zijn: hij had niet het gevoel dat hij iets verkeerd deed. Zij was zijn biologische dochter, dat was wel waar, maar hij had niet het gevoel haar vader te zijn. Hij kende haar nog maar een paar dagen, en wist dus eigenlijk niets van haar. Alleen dat ze een fantastisch lijf had en wist hoe ze het moest gebruiken om een man gek te maken en vervolgens te bevredigen.

Elodie dacht er net zo over. John was haar vader, maar in eerste instantie was hij haar minnaar. Ze praatte er die avond over met Diane. Haar moeder kon haar standpunt wel begrijpen.
'Dus je zou niet boos zijn als ik nog met hem naar bed ga?'

'Neen, natuurlijk niet, schat. Op dat vlak heb ik je nooit iets verboden, dus ga ik er nu ook niet mee beginnen. Als jij denkt dat dit is wat je wil, dan is dat goed voor mij.'

Ellie kwam uit haar zetel en wierp zich in de armen van haar moeder. 'Dank je, mam, je bent fantastisch.'

'Weet ik,' grapte Diane; ze kuste haar dochter op haar wang. 'Wie gaat de eerste stap zetten?'

'Ik,' zei de dochter vastberaden. 'Ik ga hem dadelijk bellen.'

Joke, die naast Diane op de sofa zat, keek op van haar tijdschrift. 'Hoeveel hiervan meende je?' vroeg ze.

'Vijfenzeventig procent,' antwoordde haar partner. 'Zie je, ik vind nog steeds dat ze beter af zou zijn met een jongen van haar leeftijd, maar het heeft geen zin om daarover door te drammen. Dus, als met John naar bed gaan haar gelukkig maakt, het zij zo. Hij is trouwens een geweldig goede neuker.'

Joke herkende de blik in de ogen van haar vriendin: ze was zo geil als wat. Ze boog zich naar Diane en de vrouwen kusten elkaar teder. Joke's hand schoof onder de rok van Diane en vond haar kut. Bloot, kaal en kletsnat. Precies zoals zij haar kutten graag had. 'Gaan we naar boven?' fluisterde ze hees.

'We moesten er al zijn,' hijgde Diane. Ze trok haar vriendin overeind.

Op dat ogenblik kwam Elodie terug de woonkamer ingelopen. Ze had John met haar mobieltje getelefoneerd vanuit de keuken. 'Hij komt over een uur naar hier!' kondigde ze aan. Ze wipte van het ene been op het ander van opwinding. 'Hij moest eerst nog een paar zaken regelen.'

'Dat is goed nieuws,' zei Diane.

'Ja, hé. Dus ga ik nu snel onder de douche.' En met deze woorden vloog ze de trap op.

De lesbo's volgden haar, iets rustiger, en gingen naar hun slaapkamer. Binnen de kortste keren lag Diane met haar hoofd tussen de benen van Joke, met haar tong tegen haar kittelaar; met de duim van haar rechterhand vingerneukte ze de poes van haar gezellin en met haar wijs- en middelvinger haar kontgaatje.

'Oh, Diane, niet stoppen,' kreunde Joke. Golven van genot sloegen te pletter tegen haar lichaam en geest. Om de gewaarwording nog intenser te maken, kneedde ze intussen zelf haar borsten.

'Natuurlijk stop ik nog niet,' stelde Diane haar gerust. 'Ik heb nog dorst!' Ze drukte haar lippen op die van Joke en slurpte zoveel mogelijk kuttesap naar binnen.

De trillingen die dit veroorzaakte, waren voldoende om Joke te doen komen. Ze sloot de ogen, kermde, duwde Diane's gezicht tegen haar lekkende vagina en verkrampte gedurende een seconde; dan begon ze spastisch te kronkelen en allerlei onzinnige geluiden voort te brengen. Dit duurde zo'n vijftien seconden. 'Dank je, lieveling,' zei de vrouw toen ze weer op adem gekomen was. Ze keek in het gezicht van de glimlachende Diane, dat glom van haar intieme sappen. Ze streelde haar haar en zei: 'Ik wou dat ik de tijd had om jou te verwennen, maar het is tijd dat ik ga...' Zij had de “late” vandaag en moest zich aankleden en vertrekken, anders kwam ze te laat. En daar kon de commissaris niet mee lachen.

Tien minuten later trok ze de deur open en ging naar buiten. Op dat ogenblik draaide John de inrit op.

'Hallo,' begroette ze de man, die haar verbaasd aankeek. Hij had niet verwacht dat zij een agente was. 'Laat je me vertrekken?'

'Natuurlijk.'

Joke stapte in haar wagen, zag hoe John achterwaarts terug de straat opdraaide en volgde dan zijn voorbeeld. In haar spiegels zag ze de man terug binnen rijden. Veel plezier, wenste ze Elodie.


28.

John sloot de deur die Joke voor open gelaten had en ging de keuken in – vandaar kwamen geluiden.

Diane had zich ook terug aangekleed en was begonnen aan de afwas.

'Hoi,' begroette hij haar.

Zij draaide zich naar hem toe. 'Dag, Jan. John, bedoel ik. Het is moeilijk wennen aan je nieuwe naam.'

'Tja, als jij Jan gemakkelijker vindt dan John, geen probleem. Heb je hulp nodig?'

'Neen, het zijn maar een paar glazen en borden. Trouwens, jij bent niet hier om af te wassen,' zei de vrouw en keek de man aan met een ondeugende blik.

'Dat is juist. Ik kom voor Ellie. Weet je, het is moeilijk om aan haar te denken als "mijn dochter"...' Hij haastte zich om er 'Niet dat ik je niet geloof als jij zegt dat zij van mij is' aan toe te voegen.

'Ik weet wat je bedoelt. Ik heb dat ook. Ik wéét dat jij haar vader bent, maar 't is moeilijk om zo over jou te denken. Je bent één van de vriendjes die ze mee naar huis brengt, en daarmee afgelopen.'

'Zijn er zo veel?'

'Ja, ze weet waarvoor haar kut dient,' moest Diane toegeven.

'Net zoals haar mama,' zei John plagerig.

Ze lachten allebei en dachten terug aan de dag dat ze elkaar ontmoet hadden in een café in een zijstraat van de markt.

'Bestaat dat nog, dat café?' vroeg John. 'Waar wij elkaar ontmoet hebben?'

'De Verloren Echtgenoot,' hielp Diane hem. 'Ja, dat is er nog.'

'Echt?'

'Ja. Het is de dochter die het nu uitbaat.'

'Ken ik niet. Nu ja, ik ben er maar een paar keer geweest.' Hij schraapte zijn keel. 'Diane, als ik geweten had dat je zwanger was, was ik gebleven, dat moet je geloven.'

'Lief dat je dat zegt. Misschien maar goed dat je het dan niet wist...'

'Denk je?'

'Ja. Ik was jong en geil. Niet verliefd. Voor het fatsoen was ik misschien met je getrouwd, zoals m'n ouders het wilden. Maar hoe lang zou dat geduurd hebben? We zouden ons ellendig gevoeld hebben. Nu ben ik gelukkig geweest in mijn leven. Ik hoop dat jij hetzelfde kan zeggen...'

'Ja, in grote lijnen wel, ja.'

Ze trok de stop uit de afwasbak, nam een handdoek om haar handen aan af te drogen en zei: 'Dan is het goed. En laten we nu het beste maken van het geweldige toeval dat ons weer samen gebracht heeft. In jouw geval wil dat zeggen: naar boven gaan en je dochter neuken! Het arme kind wacht vol ongeduld op je.' Lachend sloeg ze naar hem met de handdoek om hem de keuken uit te jagen.

'Au!' riep hij. 'Ik ga al - ik ga al!' Hij liep de trap op met een licht gevoel in zijn hoofd en hele wezen, omdat een toestand die gemakkelijk op een drama had kunnen uitdraaien, voor al de betrokkenen goed ging aflopen.

Wordt vervolgd