Mijn Wilde Fantasieën - 18

De volgende dag kon ik me nauwelijks op mijn werk concentreren. Ik dacht steeds weer aan het ongelooflijke gesprek met Joyce van de vorige avond en de seks die erop volgde. Ik kwam daarom later thuis dan verwacht. Een direct gevolg daarvan was dat Chris al weer weg was.

Joyce was in de keuken toen ik thuiskwam. "Sorry schat, ik ben laat," zei ik. "Heb je mijn bericht ontvangen?"

"Ja, dat heb ik," zei ze. "Ik zat in een telefonische vergadering, dus kon niet gelijk reageren."

"Dat geeft niet. Ik wilde alleen maar even checken of je niet vergeten was dat Chris vandaag weer zou komen."

"Ja, dat klopt. Ik was binnen en hij is niet lang gebleven..."

"Oh," ging ze dan verder, "voordat ik het vergeet. Hij mailde me een foto van die deurgreep voordat hij kwam. Hij is gebleven tot ik hem wat geld had gegeven en zei dat hij rechtstreeks naar zijn oom zou gaan om de greep te bestellen. Hij zal ergens volgende week binnenkomen." Joyce gaf me haar telefoon.

"Prima," zei ik na een blik op de foto. "Ja, die ziet er net zo uit als de anderen!"

Ondertussen bekeek ik snel een paar andere appjes die Joyce en Chris uitgewisseld hadden.

"Ik denk dat ze er echt goed uitzien, Louis. Ik hoop niet dat je het erg vindt, maar ik heb hem genoeg geld gegeven voor twee. Waarom zouden we de oude ook niet vervangen, dacht ik. Dan ziet alles er als nieuw uit. De oude begint te slijten, weet je?"

"Ja, dat heb ik gemerkt. Ik weet niet waarom ik niet heb voorgesteld er gelijk twee aan te schaffen," zei ik, haar de telefoon teruggevend.

"Oké, goed. Dan ga ik nu naar boven voor een workout," zei ze. "Doe je met me mee?"

"Bah," zei ik, mijn rug uitrekkend en huiverend. "Maar... oké. Denk je dat je me bij kunt houden?"

"Uh... Ja," zei Joyce, verrassing veinzend.

"O! Dat klinkt als een uitdaging! Ja, ik kom er aan, even een flesje water pakken. Wil je er ook één?"

"Die flesjes moet je niet meer kopen," zei ze, terwijl de keuken uitliep. "Weet je hoeveel kunststof daarin zit?

"Ja, ja," zei ik, de koelkast induikend.

"Ik hoor geen kraan lopen," schreeuwde ze terwijl ze de trap opliep.

"Hoe zit het, zal ik je in plaats daarvan een bakkie koffie geven?" schreeuwde ik over mijn schouder. Joyce schreeuwde iets terug maar ik kon niet verstaan wat het was. Ik had graag nog even de berichtjes willen lezen die zij en Chris elkaar gestuurd hadden. Niet dat ik vermoedde dat het iets bijzonders was maar ik was desondanks heel nieuwsgierig. Maar Joyce verwachtte me boven.

Ik gaf Joyce waar voor haar geld tijdens onze training. "Jezus," zei ze hijgend en voorover gebogen staand. Ze probeerde op adem te komen met haar handen op haar knieën en mij aankijkend. Haar springtouw hing nog steeds om haar nek. Ik staarde naar haar, dronk mijn hele fles water leeg en knipoogde puffend.

"Ik ga nog even wat stretchoefeningen doen en me dan douchen," zei ze.

"Oké, dan ga ik eerst wel douchen. Red je het tot het eten of moet ik een snack voor je maken?" vroeg ik.

"Mm, omdat je het vraagt. Misschien een fruit-en-yoghurtshake?"

"Ik maak het voor je!"

Na een snelle douche liep ik snel naar beneden en maakte eerst Joyce's shake. Toen ik daarmee klaar was, riep ik haar. Omdat er geen antwoord kwam, vermoedde ik dat ze onder de douche moest staan. Ik zette de shake in de koelkast en pakte haar telefoon.

Ze hadden meerdere berichtjes met elkaar gewisseld en dat verbaasde me een beetje. Ik had vermoed dat er misschien wel één of twee verstuurd zouden zijn nadat de foto was verzonden, maar ik had er al vier gelezen en er waren er nog meer.

Allemaal wel vrij formeel. Eerst meldde Chris de kosten van de grepen, dan dat hij het wisselgeld de eerstvolgende keer zou meenemen en een volgend waarin hij Joyce vroeg wanneer ze de grepen kon verwachten. Joyce's antwoorden bestonden bijna altijd uit één of twee woorden.

Het laatste mailtje van Joyce aan Chris viel mij wel op. Niet zozeer vanwege dat zij het naar hem stuurde, maar vanwege het feit dat het een stuk langer was dan de anderen.

"Beste Chris," had Joyce geschreven. "Ik wil mijn excuses aanbieden voor mijn plagende gedrag van gisteren. Ik hoop dat jij je op geen enkele manier benadeeld voelt. Louis en ik waarderen je harde werk en willen dat jij je comfortabel voelt als je hier bent. Met vriendelijke groet, Joyce."

Ik was enigszins teleurgesteld door de neutrale inhoud van alle mails maar ook trots om zo'n trouwe vrouw te hebben. Ik herlas de mail die ze gestuurd had een paar keer en ook stukken van andere mailtjes en apps om dan haar telefoon af te sluiten.

Bij het laatste deel van haar laatste mailtje aan Chris, waarin Joyce schreef dat wij beiden wilden dat hij zich comfortabel voelde... merkte ik dat ik mezelf over mijn groeiende erectie wreef. Ik schrok me dan ook rot toen haar telefoon plotseling trilde.

Het was een binnenkomend mailtje van Chris, zag ik en mijn hartslag vloog omhoog terwijl ik naar zijn naam staarde. Joyce's telefoon toonde de eerste woorden van een inkomende berichtje voordat je hem opende. Ik stond met de telefoon in mijn hand in de deuropening van de keuken en luisterde of ik Joyce hoorde.

"Hoi Joyce. Alles is in orde. Als u dat leuk vindt, wil ik wel..." luidden de eerste woorden van het bericht.

Ik staarde naar Chris' woorden. Ze waren nietszeggend maar mijn pik drukte nu tegen mijn broek. "Als u dat leuk vindt, wil ik wel..." Wil ik wel? Wat wilde hij wel?

Ik vroeg me af of ik het berichtje zou openen zodat ik het helemaal kon lezen. Ik wist zeker dat ik daar geen problemen mee kon krijgen. Joyce deed nooit moeilijk over dat soort dingen. Maar juist op dat moment hoorde ik dat ze de douche dichtdraaide en ik sloot snel haar telefoon. Net op tijd, want een paar tellen later kwam Joyce beneden, een handdoek om haar lichaam gewikkeld en een andere om haar hoofd.

"Hoi," zei ze.

"Hoi. De eh... shake staat in de koelkast."

"Dank je," zei Joyce op haar tenen staand om me een kus te geven en dan doorlopend. "Ik ga buiten een beetje lezen..." glimlachte ze en slurpte van haar shake. "Mm, lekker, bedankt!"

"Ja oké. Ik kom er zo aan. Ik pak even een biertje en trek mijn short aan."

"Oké," zei ze. "Hé, heb jij mijn bikini gezien?"

"Ja. Ik denk dat hij nog steeds in het washok ligt. Wacht even, dan pak ik hem," zei ik, opstaand van mijn kruk.

"Nee, ik pak hem wel en pak gelijk dat biertje voor je," grijnsde ze terwijl ze wegrende.

Niet veel later kwam Joyce in haar bikini terug naar de keuken, met een geopend biertje in haar hand. Ik nam het bier van haar aan en trok haar naar me toe. "Ik hou van je," grijnsde ik en nam een te grote slok bier, waardoor het uit mijn mond liep.

Joyce kuste me. "Mm... mm..." mompelde ze, haar lippen aflikkend. "Het loopt helemaal over je kin. Ik hou van de manier waarop bier..."

Ze onderbrak zichzelf om me vervolgens grijnzend aan te staren. "Ik heb geen flauw idee waarom ik bier lekker vind. Zeg jij het maar," zei ze, me in mijn borst porrend.

"Ik weet waarom ik van bier hou," zei ik, van mijn bier nippend.

"Oh... zeg het dan!?"

"Nee," zei ik ronduit.

"Oh... Ik ben buiten," zei ze, haar boek en hoed pakkend.

"Ik kom zo," lachte ik.

Het was een terugkerend woordenwisseling die we hadden. Joyce was zowel geamuseerd als verbaasd door het feit dat ze bier lekker vond smaken, maar ze kon nooit uitleggen waarom. Ik vertelde haar altijd dat ik wel wist waarom ik bier lekker vond, maar vertelde het haar nooit. Ze zei dat ze er zeker van was, dat als ik haar mijn reden vertelde, het haar zou helpen haar redenen onder woorden te brengen. Ik deed het nooit en dat maakte haar gek.

"De advocate verlaat het gebouw," zei ik terwijl ik keek hoe ze naar de patiodeur slenterde, hem met haar heup openduwde en haar tong naar me uitstak toen ze deur sloot en de patio opliep.

Ik stond op en liep naar het washok om mijn zwemshort te pakken. Terwijl ik me omkleedde, dacht ik weer aan het mailtje van Chris. Ik keek naar buiten en zag dat Joyce lag te lezen.

Toen ik mijn biertje ophad en een ander wilde pakken, zag ik de zwemkleding catalogus liggen waar ze de dag ervoor in gebladerd had. Ik keek opnieuw even naar Joyce, eigenlijk staarde ik naar haar. Ik dacht aan de berichtjes die Chris met haar had gewisseld en werd opnieuw nieuwsgierig naar degene die ik niet gelezen had.

Terwijl ik door de catalogus bladerde, begon ik me Joyce in de bikini's voor te stellen die ik zag. Ik vermoedde dat Chris het gisteren ook had gedaan toen ik zijn mening vroeg. Ik bleef daaraan denken toen ik naar buiten liep en een bedje naast Joyce innam. De rest van de dag bracht ik zo met haar door, tevergeefs proberend ergens anders aan te denken.

De volgende dag was een zaterdag. Joyce ging vroeg weg om boodschappen te doen. Chris en ik waren in de hoek van de tuin bezig toen ze terugkwam. Ze was in gezelschap van Marie. Zij droegen alle twee een T-shirt, een sportbroekje en sneakers. Joyce had een honkbalpet op en haar haren in een paardenstaart. Ze droeg een kan met water en aantal plastic bekers. "Hallo jongens," zei ze glimlachend.

"Ha Joyce, hallo Marie," riep ik. "Gaan jullie hardlopen?"

"Ja, straks. Marie en ik wilden samen met jullie iets drinken en kijken hoe het opschoot."

"Hallo Chris, hoe is het?" vroeg Marie.

"Goed hoor!"

Joyce zette onze bekers in de kruiwagen. "Wow," riep ze uit, met haar handen op de achterkant van haar heupen staand en ons werk bekijkend. "Jullie hebben al veel gedaan. Zo zijn jullie snel klaar!"

"Nou, we moeten nog wel het één en ander doen, maar het schiet op, ja," zei ik.

"Het ziet er geweldig uit, nietwaar Marie?" vroeg Joyce aan haar vriendin.

"Zeker. Erg indrukwekkend."

"Het is mooi zoals de takken van de bomen er overheen hangen, Louis," zei Joyce "En, ik kan maar net over dit ding heen kijken... als... ik op... mijn tenen ga staan. Net aan... " zei ze zich zover mogelijk uitrekkend tegen de schutting.

Chris en ik keken naar haar. Joyce's billen en dijspieren spanden zich en haar rode sportbroekje kroop een beetje omhoog doordat ze zich zo uitgerekte en naar voren leunde. "Wow," zei ze toen ze weer op haar voeten stond en zich glimlachend naar ons omdraaide. "Een mooie hoogte."

"Jij bent een expert Chris," zei Marie. "Heeft Louis wel geholpen?"

"Hé, hé," zei ik terwijl ik wat water over mijn hoofd gooide en mijn haren uitschudde, zo iedereen nat spetterend. De dames gilden en zelfs Chris sprong achteruit. "Sorry hoor," lachte ik, "ik had even genoeg van die mutsen hier."

"Mutsen!?" grinnikte Chris terwijl hij van zijn water dronk.

"Ja, mutsen," zei ik knipogend naar Joyce.

"Hoe noemt hij ons?" vroeg ze sarcastisch grijnzend naar Marie.

"Ha... Bedankt voor het drinken, schat," zei ik. "Ja, we schieten aardig op."

"Mooi, het ziet er al geweldig uit," zei Joyce, nu breed glimlachend naar Chris.

"Heel mooi, Louis," voegde Marie hier aan toe.

"Dank je, Marie."

"Oké, wij gaan. Ik laat dit hier wel staan," zei Joyce naar de kan met water wijzend. "Kan ik verder nog iets voor je doen voordat we weggaan?"

"Mm, nee, ik denk dat we niets nodig hebben nu. Chris?"

"Nee hoor, bedankt."

"Oké dan," glimlachte Joyce. "Er staat eten voor tussen de middag in de koelkast als jullie mannen daar aan toe zijn. Oh, we gaan misschien zo nog even winkelen, dus we zien elkaar wel weer een keer."

"Klinkt goed, schat. Als je bikini's gaat kopen, ik hou van stringbikini's."

"We gaan hele degelijke badpakken kopen," reageerde Joyce.

"Zijn alle mannen zo, Chris?" vroeg Marie.

"Ja, zo ongeveer," antwoordde Chris en schoof zijn pet wat naar achter.

"Alleen de getrouwde mannen die aan de ketting gelegd zijn," grinnikte ik. "Ik heb Chris er alles over verteld."

"Ah..." kreunde Marie en ze trok een lang gezicht naar me.

"Maar bedankt voor het eten, Joyce," zei ik, haar hand pakkend en haar een kus gevend.

"Ja, eh, bedankt, mevrouw van Houten," zei Chris.

"Zeg maar Joyce hoor. En graag gedaan Chris," glimlachte ze.

Toen de vrouwen naar het huis liepen en ik mijn gereedschapsriem oppakte, zag ik dat Chris nog steeds naar hen keek. Toen hij zag dat ik hem zag kijken, kreeg hij onmiddellijk een gespannen uitdrukking op zijn gezicht. Ik probeerde zo nonchalant mogelijk te kijken terwijl ik mijn riem vastgespte.

Chris keek even schaapachtig naar me, glimlachte dan kort, waarna hij zich omdraaide, even keek hoe Joyce's de tuin verliet en dan weer naar mij keek. "Sorry... eh... ik probeer niet respectloos te doen... maar... eh... ze is een mooie vrouw," zei hij. "Je bent maar een geluksvogel."

"Dat kan ik niet ontkennen," zei ik.

"Je wordt niet boos? Ik bedoel... eh... de meeste jongens op school..."

"Nee, ik vind het niet erg," antwoordde ik.

"Nou... ik denk... eh... ik bedoel... Vind je het niet erg dat andere mannen naar je vrouw kijken?"

"Ik ben geen oen," zei ik. "Het zou nogal onrealistisch zijn dat ik zou verwachten dat alle andere mannen op deze planeet Joyce zouden negeren. Vind je ook niet?"

"Ik denk het. Maar... op school? Je kijkt niet naar het meisje van een ander. Ook meisjes doen dat niet... kijken naar de vriendjes van een ander. Dan krijg je problemen, weet je?"

"Ik begrijp wat je zegt, Chris. Maar als je getrouwd bent is er een soort gevoel van veiligheid, weet je? Je trouwt omdat je van elkaar houdt en je elkaar vertrouwd."

"Ik begrijp het," zei hij.

"Je bent zelfs een beetje trots wanneer een andere man naar je vrouw kijkt. Ik vind het zelfs leuk als ik zie dat andere mannen Joyce zo bekijken? En dat is echt zo, ik vind het leuk. Kijk maar goed jongen, zeg ik dan tegen mezelf, ik weet met wie ze naar huis gaat."

"Ha, dat is zo," grinnikte Chris.

Na de lunch werkten we nog een tijdje door, tot we het genoeg vonden voor die dag. "Ik ga een biertje pakken, ik zie je zo op de patio."

"Oké," antwoordde hij terwijl hij zijn gereedschapsriem afdeed en zijn handen afveegde.

Terwijl ik naar het huis liep dacht ik aan het vreemde gesprek dat we gevoerd hadden. Bizar vanwege het onderwerp en het feit dat ik hem voor de tweede keer betrapt had dat hij naar Joyce keek. De eerste keer dat dat gebeurde was dan onder zulke lastige omstandigheden geweest dat we het onder tafel geveegd hadden. Maar deze keer, na zo goed samengewerkt te hebben, moest het niet alleen aangepakt worden maar voelde het ook natuurlijker om te doen. Ik begon me meer en meer op mijn gemak te voelen met mijn eerdere clandestiene acties.

Ik begon al snel weer te twijfelen aan mijn hernieuwde gevoel van gemak toen later Joyce en Marie terugkwamen van het winkelen en Chris Joyce regelrecht vroeg of ze geslaagd was. We zaten samen op de patio en bespraken wat er nog allemaal gedaan moest worden en wat we verder nog nodig hadden, toen zij en Marie ons vanuit de keuken begroette.

"Sorry?" vroeg Joyce tussen mij en Chris aan de tafel plaats nemend. Marie zat tegenover ons en luisterde.

"Zwemkleding?" antwoordde Chris. "Jullie gingen toch zwemkleding kopen?"

Marie glimlachte en zei: "Oh! Het lijkt erop dat iemand er een fan bijheeft..."

"Stop," zei Joyce met haar hand Marie tot zwijgen brengend. "Ik denk dat je te lang met hem in de weer geweest bent," zei ze tegen Chris en in mijn richting wijzend.

We zaten nog een tijdje met zijn vieren te praten, vooral over de schutting, maar ook over de rest van de zomer.

Nadat Marie en Chris vertrokken waren en ik me gedoucht had, zag ik vanuit het badkamerraam hoe Joyce zich met haar boek op de patio had genesteld. In de keuken zag ik de catalogus met zwemkleding weer liggen en dacht aan de vraag die Chris haar eerder vandaag gesteld had. Maar ook hoe Marie had gezegd dat Joyce een fan had.

Ik nam de catalogus mee naar buiten en ging naast Joyce zitten die op haar buik lag te lezen. "Hoi," zei ze opkijkend.

"Hoi," glimlachte ik.

"Ik ben nieuwsgierig." zei ze.

"O ja? Waar over?"

"Wat bedoelde je toen je tegen Chris zei dat jij hem er alles over had verteld? En wat bedoelde je met dat alleen getrouwde mannen dat doen?"

"Oh, eh... we..."

"Vind je het vervelend dat ik dat vraag? Sorry hoor!"

"Nee, natuurlijk niet. Ik heb hem over de voordelen van het huwelijk verteld. Dat je elkaar goed kent, dat in tegenstelling tot wanneer je jong bent en met iemand uitgaat."

"O, in welk context?" vroeg ze op haar zij draaiend en steunend op haar elleboog.

"Context? Wat bedoel je? Hoe we op dat gesprek kwamen, bedoel je?"

"Ja."

"Oh, omdat hij zei wat voor een gelukkige vent ik wel niet was..."

"Ach, kom op..."

"Nee, serieus. We hadden het erover dat jij de lunch voor ons klaargezet had... Oh ja, en... dat vind je vast leuk... dat hij je een mooie vrouw vond."

"Daar geloof ik niets van," zei Joyce me aanstarend.

"Ja, toen jij en Marie wegliepen."

"Uh, uh," grinnikte ze, de tuin in starend.

"En zo kwamen we op... Oh, wacht, even terug. Ik was het natuurlijk helemaal met hem eens."

"Natuurlijk," zei Joyce ronduit en dat maakte me aan het lachen.

"Ja, ik was het grondig met hem eens."

"Oh, ik geloof je," zei Joyce, overdreven knikkend. "Dat is het probleem! Ik weet zeker dat ik niet wil weten hoeveel jij het met hem eens was."

"Kom op... natuurlijk deed ik dat, je weet best wat ik bedoel."

"Oké, oké. Sorry. Waar was je gebleven?"

"Ik zei dat ik het met hem eens was..." ging ik verder en Joyce stompte tegen mijn arm, "en toen kwam het gesprek op... eh... je weet wel, dat wij zo comfortabel zijn met elkaar, dat jij zo'n fijne en mooie vrouw bent."

"Hm... hoezo comfortabel? Als ik dat ten minste vragen mag?" zei ze grijnzend.

"Ha... wil je leuk doen of zo?" vroeg ik.

Joyce schudde langzaam haar hoofd terwijl ze mij nog steeds grijnzend aanstaarde. "Goed ik heb hem in principe uitgelegd dat... eh... ik me geen zorgen maak waar het gaat om andere mannen die naar jou kijken. Aan het eind van de dag... ga jij toch met mij mee naar huis."

Joyce's uitdrukking werd milder. "O... Echt? Heb je dat gezegd?"

"Mm hm."

"En wat zei hij?"

"Hij vond dat cool.."

"Nou... dat was aardig van hem, denk ik." Joyce staarde een tijdje de tuin in, wreef daarna even over mijn been en dook weer in haar boek.

Ik opende de zwemkleding catalogus en begon erdoorheen te bladeren. Het was het geluid van de pagina's die ik omsloeg of mijn gegrom van goedkeuring, maar ik kreeg Joyce's aandacht. "Vermaak jij je een beetje?" vroeg ze naar me kijkend.

"Enorm," zei ik weer een pagina omslaand.

"Iets leuks gezien?"

"Ja, jou," zei ik nog steeds in de catalogus starend.

"Weet je het zeker? Je ogen lijken er wel aan vastgelijmd." Eindelijk keek ik haar aan en glimlachte, haar een tikje gevend met de catalogus.

"Zo, Dat is beter," zei ze.

"Maar... eh... ik vroeg me iets af..."

"Oh?" vroeg ze.

"Welke heb je besteld?"

"Mm, oké. Ik heb hem nog niet besteld, maar ik heb er wel één uitgekozen. Geef eens?" vroeg ze. Ik hield de catalogus voor haar vast terwijl zij er doorheen bladerde. "Nee, die is het niet... Ja, die is het," zei ze een rode bikini aanwijzend.

"Mm... leuk."

"Vind je hem leuk?"

"Ja hoor," zei ik naar haar glimlachend.

"Het is geen stringbikini."

"Oh, ik vind ze allemaal leuk, als jij ze maar aanhebt," zei ik naar andere foto's kijkend. "Is dat de enige?"

"Wil iemand dat ik er nog één bestel?"

"Mm, iemand."

"Laat zien?" lachte ze.

Ik hield de catalogus op bij twee kleine, traditionele bikini's en een sexy bikini uit één stuk en wees ze Joyce aan. "Mm, die twee zijn best leuk, maar... shit, die is wel een beetje erg pittig voor naar het strand," zei ze naar de eendelige bikini wijzend. Ik trok mijn wenkbrauwen op en knikte. "Uh," zei Joyce met een grijns. "Wat ben je toch een pervers mannetje. Bovendien heb ik echt niet nog een extra bikini nodig?"

Ik begon jonge hondjes geluiden te maken. "Oké, oké. Zoek jij er dan maar één uit. Verras me maar."

"Zal ik ze dan maar gelijk bestellen?" vroeg ik, waarop Joyce knikte en weer in haar boek dook. "Uitstekend," zei ik mijn armen rekkend en geeuwend.

"Ik ben erg benieuwd," zei ze uitdrukkingsloos en zonder op te kijken.

"Uaaagh!" gaapte ik. "Ik ben zo comfortabel in mijn huwelijk."

Joyce stompte me in mijn maag en dat verraste me. "Je ziet er nu helemaal niet comfortabel uit," giechelde ze terwijl ze een pagina omsloeg.

Ik wachtte even, stond dan op en goot een plons koud water over haar rug. "Surprise," riep ik toen ze ineen kromp. Ik moest snel wegspringen om te voorkomen dat haar rondvliegende boek mijn hoofd raakte. Ze probeerde haar best te doen niet te lachen toen ze de handdoek ving die ik haar toewierp. Daarna gaf ik haar het boek terug en trok ze mij naar zich toe voor een lange kus.

Joyce wilde nog een buiten blijven, dus ging ik me met het eten bezig houden. Terwijl ik aan het kokkerellen was, begon er zich in mijn hoofd een nogal roekeloos idee te vormen.

Ik pakte Joyce's telefoon en opende de internetbrowser. Ik zocht en vond de online versie van de zwemmode catalogus. Ik wist precies wat ik wilde doen, namelijk Chris uit naam van Joyce foto's sturen van verschillende bikini's en hem vragen om zijn advies, net zoals ik eerder had gedaan. Ik voelde mijn ademhaling versnellen toen ik doordacht had hoe ik het wilde doen.

Na nog even gecheckt te hebben dat Joyce lag te lezen, downloadde ik snel de foto's van drie bikini's. Twee traditionele, een gele en een zwarte en een sexy, eendelige oranje bikini, die met strikjes op de rug, in de nek en op beide heupen vastzat. De voorkant bestond vooral uit een smalle strook visnetachtige stof.

Vervolgens opende ik haar mailprogramma, selecteerde Chris' naam uit haar lijst met contactpersonen en koos voor 'nieuw'.

"Gewoon nieuwsgierig," typte ik als onderwerp, iets wat me plotseling echt geil maakte en in het tekstvak: "Welke kleur?" Dan sloot ik de foto's van de bikini's bij en staarde vervolgens voor wat me overkwam als uren naar het scherm van de telefoon. Ik vroeg mezelf serieus af wat ik aan het doen was. Of liever gezegd, waarom ik het deed.

"Wat er in de trekkershut is gebeurd is een enorme toevalstreffer geweest," had Joyce gezegd en ik was het daarmee eens. Maar die toevalstreffer was ontstaan door de omstandigheden die veroorzaakt waren doordat ik Joyce mijn fantasie geopenbaard had. En zodra ik me gerealiseerd had dat de mannen... dat Kenneth en Harry Joyce wilden, had ik geholpen de dingen te laten gebeuren.

Ik kneep via mijn zwembroek in mijn pik, haalde diep adem en dacht nog even na. Dit was alleen het sturen van wat foto's van bikini's, zo beredeneerde ik en dat zou nauwelijks helpen iets te laten gebeuren.

Maar toch, Chris vond Joyce duidelijk heel spannend om naar te kijken en raakte daar zo geil van dat hij zich af moest trekken... kijkend naar haar kont. Dan was er nog de suggestieve scherts van ons, gisteren. En Joyce en ik die in een heet voorspel verwikkeld raakten waarbij haar invloed op zwarte mannen een hoofdrol speelden.

Maar wat zou ik zeggen als zij op de één of andere manier zou ontdekken wat ik had gestuurd en me vroeg waarom ik het gedaan had? Ja, wat moest ik dan zeggen? In het slechtste geval zou ik met de billen bloot moeten. Dan zou ze misschien een beetje boos worden en zeggen dat ik te ver was gegaan.

Dan stelde ik me voor wat Chris zou denken als hij het mailtje zou lezen waarin mijn vrouw hem eigenlijk vroeg zich haar voor te stellen in één van die bikini's en haar te vertellen welke hem dan het meest opwond... en dan drukte ik op de verzendknop.

Nu was het te laat voor bedenkingen. Ik wreef wat over mijn kruis terwijl ik naar buiten keek, waarop ik snel het mailtje uit de verzonden items verwijderde. Ik verwijderde ook alle geschiedenis met betrekking tot de online catalogus. Na nog even alles extra gecontroleerd te hebben, legde ik de telefoon waar hij gelegen had en ging weer aan het werk in de keuken.

Het was een eerbetoon aan hoeveel ik overreageerde... toen Joyce tijdens het eten vertelde dat ze een mailtje van Chris had ontvangen, waarvan ze dacht dat het waarschijnlijk voor mij bedoeld was. "Hier," zei ze, mij haar telefoon gevend terwijl ze op haar eten kauwde en het wegwerkte met een slok ijsthee.

Ik staarde naar het scherm in een poging te verklaren wat ze nu precies zei. "Orange!?" zei Joyce, haar tanden met haar tong schoonmakend voordat ze opnieuw een slok ijsthee nam en mij aankeek.

"Hè?" reageerde ik.

"Ik weet niet. Ik dacht dat hij reageerde op een vraag van jou over de schutting of zo. Denken jullie eraan het te gaan schilderen? Ik dacht dat het hout voorbehandeld was en we het gewoon zo lieten."

"Uh, ja... voor zover ik weet wel."

"Goed, want... oranje? Bah," zei Joyce een lang gezicht trekkend.

Plotseling drong het tot me door dat ik volledig over het hoofd gezien had hoe ik zou kunnen weten wat Chris bedoelde in zijn reactie als Joyce die eerder zag dan ik. En nog erger, wat moest ik zeggen als hij geantwoord had met een kopie van het mailtje dat ik verzonden had. Gelukkig had hij dat niet gedaan en was hij daar waarschijnlijk te lui voor.

"Oh eh, misschien gaat dit over de spijkers die we gebruiken. Voor het spijkerpistool. Het plastic waarmee ze aan elkaar vastzitten heeft een kleur en dat bepaald de maat," zei ik, haar de telefoon teruggevend. Jezus, wat ben ik ben goed, dacht ik.

"Mm... dit is echt heel lekker, voor een restje," zei Joyce met een grijns en nog een hap nemend.

"Ja, zeker," zei ik mijn vork vol prikkend. "Ik ben blij dat je zoveel hebt gemaakt, ik vind het echt lekker."

Joyce stopte met kauwen, keek me aan en glimlachte. "Dank je," zei ze langzaam. "Maar, oké. Moet je hier nog op reageren?" vroeg ze. "Of kan ik het verwijderen."

Plotseling herinnerde ik me ook dat Chris haar eerder een mailtje had gestuurd wat ik nog niet gelezen had en vroeg me af of ze het weggegooid had. "Mag ik even kijken?" vroeg ik haar.

Joyce gaf me haar telefoon en ik zag dat ze zijn voorgaande mailtje gelezen had en klikte het open. "Als u dat leuk vindt, wil ik wel een andere mix meenemen. U houdt blijkbaar wel van die oude muziek," las ik.

"Mm... O ja, ik had hem een mailtje gestuurd, weet je..." zei Joyce toen ze zag waar ik naar keek, schudde met haar hoofd en zwaaide met haar vork. "Vanwege de manier waarop ik bezig was geweest... Ik wilde me daar gewoon een beetje voor verontschuldigen. Dat vond ik nodig."

"Oh," zei ik. "Nee, daarvoor lees ik het niet. Ik dacht dat er misschien iets in zou staan dat verklaarde wat hij met oranje bedoelt, dat is alles," legde ik uit terwijl ik haar de telefoon teruggaf.

"Mm eh," zei ze, nog een hap eten nemend. "Heb..." zei ze met een mondvol, "heb je zijn reactie gelezen? Ik vond hem wel aardig."

"Eh... ja," grinnikte ik. "Maar vertel, oude muziek, ik ben nieuwsgierig... Is het enige wat je wil: Boom boom boom boom. I want you in my room? Dat lijkt mij mij wel wat."

"Ha!" lachte Joyce, terwijl ze haar glas omhoog hield en net als gisteren dansbewegingen maakte in haar stoel.

We hadden ook nog plezier met het nummer van de Vengaboys tijdens het opruimen en afwassen. We hebben een vaatwasser, maar zo nu en dan is het leuk om het samen met de hand te doen. Ik hoopte alleen dat Joyce niet kon merken wat mij ondertussen bezig hield.

Ik dacht aan wat Chris in zijn mailtje aan haar had geschreven, over het meenemen van meer muziek. Hij had het niet echt als een vraag geformuleerd en ik kreeg ook niet het gevoel van Joyce dat ze erop wilde reageren.

Ik stuurde hem even later een mailtje waarin ik schreef dat we hem zonder tegenbericht maandagmorgen weer verwachten en, het was sterker dan ik, dat Joyce erg benieuwd was naar zijn andere muziekmix.

Pas achteraf realiseerde ik me dat er hierdoor vanuit zijn oogpunt een aantal dingen geïmpliceerd konden worden. Als ik deze email had gelezen, kon Chris ook afleiden dat ik zijn antwoord op het zogenaamde mailtje van Joyce, over de bikini's, gelezen zou kunnen hebben. Ik denk dat hij daar niet zo mee zou zitten. Misschien was het zelfs wel goed en stelde het hem op zijn gemak.

Zijn antwoord kwam even later. "Cool," schreef hij.

Voordat we naar bed gingen, glipte ik nog snel even mijn kantoortje in en bestelde de rode bikini die Joyce's uitgezocht had en de eendelige oranje bikini, die Chris had uitgekozen.

De volgende dag, zondag, ontving ik een mailtje van Chris waarin hij vroeg of wij het erg zouden vinden als hij een paar dagen niet kwam nu de schutting bijna klaar was en zijn laatste zomer thuis aardig opschoot. Ik antwoordde dat hij zijn tijd moest nemen en of hij het me ten minste één dag van tevoren wilde laten weten wanneer hij dacht we te komen.

De bikini's die ik voor Joyce had besteld werden die maandag geleverd. We zaten aan de keukentafel terwijl zij de zak openmaakte. De uitdrukking op haar gezicht was onbetaalbaar toen ze de bikini's zag. De rode was leuk, maar de oranje, eendelige bikini, een model wat Joyce nooit eerder had gedragen, was erg sexy.

Het feit dat Chris hem uitgezocht had maakte de gedachte dat ze hem zou dragen nog spannender. Ze hield hem omhoog en bekeek hem eens goed nadat ze de verpakking verwijderd had. Ze friemelde met haar vingers aan de strikjes en keek me vervolgens aan.

Ik kon mijn glimlach niet tegenhouden en keek langzaam even rond voordat ik haar aankeek. "Wat?" vroeg ik, terwijl ik dat donders goed wist.

Joyce bewoog haar onderkaak van links naar rechts terwijl ze me aanstaarde. "Oké," zei ze slechts.

"Werk je deze week huis?" vroeg ik.

"Meestal," zei ze, een prop makend van het verpakkingsmateriaal.

"Mooi! Ik ook! Dan kunnen we nog het één en ander in de tuin doen en... Misschien wat zwemmen."

"Oké," zei ze op precies dezelfde manier en, mij aankijkend, gooide ze me de prop verpakkingsmateriaal toe.

Ik schoot in de lach. "Volgens mij staat hij je geweldig," zei ik glimlachend en opstaand. Joyce keek me aan en stak haar tong uit terwijl ze opstond. "Ga je naar boven voor een workout?" zei ik nog steeds lachend.

"Denk je dat je me bij kunt kan houden?" antwoordde ze.

"Mm, Ik weet het deze keer niet zeker," grijnsde ik. "Je ziet er wel heel erg gemotiveerd uit op dit moment."

"Ik kan alleen zeggen dat je er spijt van gaat krijgen als dat je niet lukt," zei ze, "dan zal dat ding nooit het daglicht van zien."

Zoals later bleek kon ik haar prima partij geven en was ze aan het eind helemaal kapot. Als verzachting regelde ik voor ons allebei een groot glas kraanwater en begon ik niet weer over de bikini.

In de dagen daarop was het droog en zonnig. Iedere morgen checkten we onze bedrijfsmail en werkten een paar uur in de tuin, waarna we de hele middag bij het zwembad lagen. Ik deed ook nog wat werk aan de schutting.

Op een avond lag ik op mijn buik op bed en zat Joyce met haar benen aan weerskanten van me bovenop me, mijn rug krabbend en mijn schouders masserend.

Joyce had het gezellig gemaakt met waxinelichtjes en zachte muziek op de achtergrond. Ik vond het wel leuk en vroeg me er niets bij af. Ze had de hele dag een beetje schuchter gedaan, niet zozeer in de dingen die ze deed of zei, maar vooral in de blikken die ik kreeg.

Bijvoorbeeld toen ik heen en weer liep tussen de achterkant van de tuin en de garage om de puinhoop op te ruimen die Chris en ik gemaakt hadden en alle gereedschappen die we niet meer nodig hadden op te bergen. Joyce was in de tuin aan het werk en keek me bij een paar gelegenheden op een ingetogen maar speelse manier aan als ik langs haar liep. Ik dacht dat ze op haar eigen manier met me flirtte. Het was grappig maar maakte me ook nieuwsgierig.

Ik dacht aan hoe we de afgelopen paar dagen lekker veel tijd buiten met elkaar hadden doorgebracht. Aan het feit dat dit de eerste dagen op rij was dat Chris er niet was sinds we aan de schutting waren begonnen en over de bikini die hij had uitgekozen.

"Zeg eens," zei ik tegen Joyce die met haar handpalmen over mijn rug wreef, "waarom heb jij die oranje bikini nog niet aangedaan? Vind je hem niet leuk?"

"Ik vind hem leuk maar dan voor wat het lijkt te zijn, denk ik."

"Wat lijkt het volgens jou dan te zijn?"

"Tja," zei ze, mijn schouders masserend, "het lijkt meer op lingerie om iemand te verleiden dan iets om mee te zwemmen."

"Ja, daar kan ik inkomen. Maar betekent dit dan dat je hem nooit zult dragen?"

Joyce gaf niet gelijk antwoord en krabde zachtjes met haar nagels over mijn rug. "Voordat we het daarover gaan hebben, heb ik eerst nog even een appeltje met je te schillen."

"Oh ja?" zei ik lui en mijn hoofd optillend. "Waar over?"

Opnieuw gaf ze niet gelijk antwoord. Ik hoorde haar uitademen en voelde hoe ze naar haar nachtkastje reikte. Ik leidde hieruit op dat ze iets pakte. "Wat doe je?" vroeg ik, maar ze gaf geen antwoord. Dan kwam ze weer rechtop op me zitten, wreef met haar handen naar mijn schouders en leunde naar voren, tot haar mond zich vlak bij mijn oor bevond.

"Je stelt me teleur, Louis," zei ze zachtjes.

"Hm?"

Ze gleed van me af en ging naast me op haar rug liggen, me met een glazige blik in haar ogen en een sexy grijns aankijkend. "Ik heb dit de hele dag gedragen en het is je niet eens opgevallen."

"Wat? Wat heb je gedragen?"

Joyce wendde haar blik naar boven en ik tilde mijn hoofd op om te zien hoe ze haar linkerbeen recht omhoog stak. Een glanzend, zilverkleurig enkelbandje met daaraan een klein zwart bedeltje in de vorm van het schoppenteken gleed van haar enkel een stukje naar beneden.

"Hè!?" zei ik me snel oprichtend en me op mijn ellebogen steunend om naar haar te kijken. Ze staarde me op haar onderlip bijtend aan en probeerde niet te grijnzen.

"Had je die de hele dag om?" Joyce, nog steeds haar lip bijtend, knikte snel. "En ik heb het niet gezien!?" Ik kwam zo snel overeind dat ze instinctief haar hand ophief en haar hoofd schudde terwijl ze nog steeds op haar lip beet.

"Ik kan niet geloven... Jij!?" Ze tuitte haar lippen en staarde me giechelend aan. "Jezus Christus," zei ik en kuste haar. Joyce lachte in mijn mond maar beantwoordde al snel mijn zoen toen ik me naar haar toe boog. Ze onderbrak de kus, gaf me nu een kleine kusjes en liet dan haar hoofd op het kussen vallen. Haar ogen schitterden terwijl me aanstaarde. Ik wreef het haar uit haar gezicht terwijl ik op haar neerkeek.

"Wanneer heb je die gekocht?"

"Een paar dagen geleden," glimlachte ze.

Ik rolde me op mijn zij en op een elleboog steunend gleed ik met mijn hand over Joyce's been. Ze trok hem op zodat ik bij haar enkel kon. "Ik vind hem mooi," zei ik haar weer aankijkend.

"Mooi," zei ze. "Ik had het gevoel dat jij er misschien één voor me wilde kopen en je moet het me maar niet kwalijk nemen, maar ik als ik er één zou gaan dragen, moest het wel een leuke zijn."

"Hij is leuk. Waar is hij van gemaakt?"

"Platina," zei ze, haar been weer optillend terwijl ze het enkelbandje bekeek.

"Hm..., wow. Prijzig!?"

"Ja!"

"Dat geloof ik. En het bedeltje?" vroeg ik haar aankijkend.

"Een goedkoop ding, maar wel een beetje moeilijk te vinden."

"Via internet gevonden?"

"Natuurlijk!"

"Hoe... eh... zat je porno te kijken?" vroeg ik.

"Nee, ik keek geen porno, maar ik vond het toch. De pop-upadvertenties waren niet te negeren."

"Interessant."

"Laten we zeggen dat het niet gemakkelijk is een bedeltje in dezelfde prijsklasse te vinden. Maar dat kun je niet zien, toch?"

"Hm, nee," zei ik ronduit.

"Maar je realiseert je toch wel dat het nooit dit huis verlaat?"

"Ons grondgebied?"

"Juist," zei ze langzaam. "Mee eens?"

Ik knikte en glimlachte naar haar. "Mm, dat ziet er goed uit," zei ik met een vinger over het kettinkje strelend. "Chique!" Dan keek ik Joyce weer aan. "En dan bedoel ik het kettinkje," zei ik haar een kus gevend.

"Dat weet ik."

"Maar ik hou van die twee samen," zei ik en ik kuste haar opnieuw.

"Daar hoopte ik op."

"Geil!" mompelde ik.

"Ja?" vroeg ze zacht.

"Mm hm... Heel erg."

"Vind je het leuk dat ik het draag?"

"Jee..." zei ik, naar haar enkel kijkend. "Je hebt dit de hele dag gedragen!?" Joyce knikte. "Dat is natuurlijk de reden waarom... je zo keek?" Ze knikte opnieuw. "Je keek gewoon of ik het zag, is het niet?" Joyce knikte nogmaals.

Ik keek weer naar het enkelbandje en dan terug naar Joyce. "Mm," kreunde ik terwijl ik op haar kroop. Ze spreidde instinctief haar benen en boog haar knieën naar buiten. Ik hield me met één hand omhoog terwijl ik met de hand van ander over haar onderbeen wreef. Haar aankijkend gleed ik met mijn hand om haar enkel en trok die omhoog en strak tegen me aan. "Dit staat je zo verrekte sexy," zei ik.

"Ik vind het leuk als je dat zegt."

"Ja?"

"Mm hm. Ik hou van de manier waarop je reageerde toen je het zag. Dat was echt de moeite meer dan waard."

"Ja?"

"Je zou jezelf gezien moeten hebben," grijnsde ze en haar hoofd schuddend.

We kusten elkaar een paar keer, waarop Joyce haar hand over mijn hand legde, de hand die haar enkel tegen me aan drukte. "Mm," kreunde ze, "jij maakt dat ik me sexy voel als ik het draag, Louis," zei ze, me een snelle kus gevend, "...en ik hou er echt van wat het voor jou doet. Ben je geil?" zei ze zachtjes.

Joyce keek naar beneden toen ik langzame neukbewegingen begon te maken. Ik sloot even mijn ogen, om ze te openen toen ik haar hand tegen mijn gezicht voelde. Ik wilde wat zeggen, maar Joyce legde zachtjes een vinger op mijn mond. "Ssst," zei ze me liefdevol aankijkend. Ze rolde haar bekken tegen me op en zei: "Ik draag het... mm... ik draag dat kleine bedeltje aan mijn enkel zodat er geen twijfel bestaat... oh..." zuchtte ze, "dat ik beschikbaar ben om bevrediging te bieden," zei ze, haar stem zo zacht dat die zowat niet langer te onderscheiden was van uitgeademde adem.

"Ben je dat?" vroeg ik en ze knikte.

"Aan alle mannen die ik... die ik geil gemaakt heb en die het met mij willen doen," zei ze. "Ook zwarte mannen."

"God..." zei ik en ik voelde me onwerkelijk.

"Ik wil dat ze zien dat ik het draag," zei ze uitademend, "zodat ze weten dat ik beschikbaar voor hen ben. Dat ik bereid ben het ook met hen te doen."

"Shit... Zodat ze weten dat jij het met hen wil doen?"

"O... oh... ja, dat klopt," fluisterde Joyce fel met haar mond tegen mijn oor. "Zodat ze weten dat ik hen hun gang laat gaan."

"Uh... Oh Joyce..." zei ik met mijn hoofd tegen haar aan. Ze bewoog haar heupen tegen mij op terwijl onze voorhoofden tegen elkaar gedrukt bleven, we elkaar van dichtbij aankeken en vervolgens als waanzinnigen zoenden.

Toen ik wegtrok, staarde Joyce met smekende ogen naar me op. "Mm, Louis, ik voel me zo opgewonden door die dingen tegen je te zeggen... De manier waarop je kijkt als ik ze tegen je zeg," zei ze met trillende stem.

"Ik ook," fluisterde ik.

"Ga je me nemen?" vroeg ze zacht.

"Ja..." zei ik hijgend, haar hard tegen me aan trekkend.

"Oh God, ja..." zei Joyce hijgend terwijl ze haastig in mijn boxer greep en mijn stijve naar buiten trok. Met haar andere hand trok ze vakkundig het kruis van haar slipje opzij en zette mijn eikel tegen haar kletsnatte kutje.

Met één harde stoot ramde ik mijn pik volledig in haar en ze kreunde luid, me in mijn middel grijpend. We vreeën met onze voorhoofden tegen elkaar aan, elkaar diep in de ogen kijkend en kussend.

Daarna staarde ze mij een lange tijd aan, streelde mijn gezicht en liet me haar vingertoppen kussen. "Mijn god," fluisterde ze zo zacht dat ik het nauwelijks kon horen. "Je hebt die uitdrukking op je gezicht. Die blik in je ogen die je krijgt wanneer je naar mij kijkt... Oh schat." Joyce liet haar vingertoppen langzaam over mijn lippen wrijven. "Ik ben bang dat dit kleine bedeltje jou meer doet dan de mannen voor wie het bedoeld is."

"Oef. De mannen voor wie het bedoeld is?" vroeg ik, licht in het hoofd.

"Ik geloof dat ik niet wist hoe ik het anders duidelijk moest maken," glimlachte Joyce.

"Ik kan er gewoon niet bij dat je het draagt," zei ik haar enkel pakkend.

"Dat is waarom ik het gedaan heb. Omdat ik wist dat het jou zo op zou winden."

"Echt waar?"

Joyce knikte en zei zachtjes: "Daar hou ik van!"

"Ik zou je terplekke in de tuin genomen hebben als ik het gezien had," zei ik.

"Echt waar?"

"Mm hm. Zou je daar klaar voor zijn geweest?"

"Zou het zo zijn geweest als nu?" grijnsde ze.

"Waarschijnlijk niet zo teder," zei ik.

"Oh, dat klinkt als een uitdaging!"

"Mm, Joyce. Verdorie, wat bent je toch een lekker ding..."

Die vrijdag kreeg Joyce al vroeg een telefoontje van haar werk. Ze vertelde me dat ze naar een vergadering moest omdat ze anders de rest van het weekend om zou komen in papierwerk, zelfs thuis. Om de pijn te verzachten trok ze speciaal voor mij haar nette kantooroutfitje aan.

Joyce vond het leuk om zich netjes aan te kleden voor het werk, maar dit zou maar een vrij korte vergadering worden en dat betekende een hoop moeite voor een kort moment.

Ze had de auto al uit de garage gereden toen ik haar hoorde roepen. Ik liep naar buiten om haar achter de auto te zien staan, met de kofferbak wijd open. Toen ze mij zag komen, boog ze zich naar voren en leek iets te willen pakken. Ze had haar haren opgestoken en ze droeg een lichtgekleurde zijden blouse met lange mouwen, een rokje en vrij hoge hakken.

Zeker voor het feit dat ze zich zo snel had omgekleed, zag ze er fantastisch uit. Ook het feit dat ze zo voorovergebogen stond was een fantastisch gezicht en ik vroeg me af waar dit heen ging.

Dat ze zo plotseling gestopt was en in de kofferbak graaide, deed bij mij het vermoeden rijzen dat ze een band wilde verwisselen. En inderdaad, toen ik naar haar toeliep, kwam Joyce overeind en liep tot naast het achterwiel aan de passagierskant.

"Sorry, dat ik je bij je ontbijt vandaan getrokken heb..." zei ze.

"Nee, maakt niet uit. Wat is er?"

"Kan je snel even naar iets kijken?" vroeg ze haar ogen tegen de ochtendzon afschermend met haar hand en de andere op haar heup.

"Natuurlijk".

"Nou, ik wilde wegrijden en... Ik weet het niet maar het voelde net alsof de band een beetje zacht was."

Ik keek Joyce aan en ze leek helemaal ernstig te zijn. "Oké, deze? Hij..." Ik keek neer op de band, maar mijn oog viel ook op iets anders: het platina enkelbandje en het zwarte schoppenbedeltje om Joyce's linkerenkel. Ik keek haar verbijsterd aan.

"Wat denk je, ziet het er goed uit?" vroeg ze. "Ik wist het niet zeker," zei ze voor ik iets kon zeggen. Ze liep voor me langs en boog zich weer in de kofferbak. "Ik was op zoek naar de krik," ging ze verder. Terwijl Joyce praatte, duwde ze haar kont mijn kant uit en tilde langzaam haar linkerbeen wat op. "Wat denk je?" zei ze zonder om te draaien.

"Eh... Ik denk het wel..." antwoordde ik een brok wegslikken en in het midden latend op welke band ik doelde: die van de auto of die om Joyce's enkel.

"Ja? Ziet het er goed uit?" vroeg ze over haar schouder kijkend en ik knikte langzaam. "Oké, mooi," zei ze snel en ze sloot de kofferbak. "Ik wilde het even zeker weten. Oké, dan," zei ze en haar hakken klikten over de oprit terwijl ze snel naar de bestuurderskant van de auto liep.

Toen ze het portier opende keek ze me nog even aan. "Tot straks," zei ze en blies me een kus toe. Daarna stapte Joyce in haar auto, reed tot vlak naast me en deed haar raampje naar beneden. "Louis?" zei ze.

"Ja," reageerde ik en ze gaf me haar tas.

"Wil je hem mee naar binnen nemen? Ik geloof niet dat ik hem nodig ga hebben."

"Ja. Heb je wel je rijbewijs bij je dan?"

"Uh huh. Bedankt, schatje," zei ze en reed weg.

Het was tussen de middag en ik zat aan een broodje toen Joyce terugkwam. "Hoi," zei ze toen ze de keuken binnenliep, haar colbertje uittrok en het met haar spullen op de tafel legde. Toen ze me eindelijk aankeek en zag staren, glimlachte ze.

"Alles goed?" vroeg ze naar me toe lopend. "Je kijkt alsof je een spook gezien hebt."

"Wat... wat was..." mompelde ik en keek naar haar linkerenkel, maar die was kaal.

"Mm, sorry schatje," zei ze mijn wang strelend en me met droevige ogen aankijkend, ondertussen haar best doend niet te grijnzen.

"Nee, je hoeft je niet te verontschuldigen... Ik vond het.." zei ik. "Ik was gewoon... Had je niet gezegd dat je het niet buiten ons grondgebied zou dragen?"

"Nee, dat maakte jij ervan. Ik zei het huis."

"Ik begrijp niet..."

"Nou, dat je zag dat ik het droeg toen ik in de auto stapte, wil nog niet zeggen dat ik het buiten ons grondgebied droeg," zei ze grijnzend.

"Je deed het af?"

"Zodra ik weer in de auto stapte," zei ze, een druif in haar mond stoppen. "Ik heb het aan jou gegeven."

"Echt?"

"Ja slimpie. Je hebt het al de hele dag binnen handbereik," zei ze naar de tafel kijkend en een nieuwe druif in haar mond proppend.

Ik volgde Joyce's blik naar haar tas die om de arm van een stoel hing en dan weer terug naar haar. Ze kauwde op haar druiven. "Dus je deed het alleen om me uit te dagen?"

"Mm hm," mompelde ze. "Werkte het?"

"Shit," zei ik Joyce aanstarend. "Ja, het werkte! Ik heb me de hele ochtend gek zitten maken, dank je."

Ze lachte zich rot en zei: "Nou, ik kan het niet helpen als..."

"Mijn fantasie sloeg op hol als ik dacht aan dat ding om je enkel," zei ik opstaand en haar in haar middel grijpend. Ze liet snel de druiven vallen die ze in haar hand had en probeerde lachend mijn armen weg te duwen. "Jij..." zei ik haar kietelend.

"Oké, oké... stop... Stop! Ah...!"

Joyce legde uit dat het idee plotseling en vlak voor vertrek bij haar opkwam, en dat ze het net zo goed voor zichzelf gedaan had als voor mij. Ze had het gedaan om een beetje plezier te hebben in wat een anders zo'n hectische en wat onaangename ochtend zou zijn geworden. Ik kietelde haar opnieuw.

Later moest ik haar opnieuw vertellen hoe mijn fantasie met me op hol was geslagen en dat deed ik. Het resultaat was dat we ons nog hongeriger maakten.