Wie Is Ineke?? - 13

In deel 12 zagen we de terugblik naar het ontstaan van de relatie tussen Anton en Ineke. Hoe het verleden van Ineke waar ze zich zo makkelijk aan Jan en allemaal gaf haar parten bleef spelen. Na het gesprek met Anton was daar het moment van lust en kon ze geen weerstand bieden aan oud neukgenootje Eric die ook nog steeds Eric was zoals ze hem altijd kende. Uit op seks puur voor de seks

In dit deel zijn we weer terug in het heden waarin Ineke samen met Peter en Jessica in gesprek was. Bij het afscheid kwamen bij Ineke opnieuw oude gevoelens terug.

2023 Peter

Nog kan ik niet goed bevatten wat er allemaal gebeurd is. Jessica stelt voor met mij mee te gaan maar ik weet het niet goed. Ik moet alles voor mezelf goed op de rij zetten. Dat kereltje dat bij mij stond in dat restaurant, is mijn zoontje? Mijn zoontje?? Ik probeer weer voor de geest te halen wat er daar allemaal gebeurde. Het jongetje dat bij mij stond, maar ook de twee meiden die bij Ineke in de auto stapten. Eén van die twee zal zal goed als zeker Maaike geweest zijn dan?? En die ander? Een vriendin? Of zou ze nog een dochter hebben? Ze leken meer als vriendinnen dan als zussen met elkaar om te gaan wat ik zo zag, vrij close zelfs..

“Peter? Zal ik nog even met je meegaan?” vraagt Jessica me nogmaals.

Ik knik. MIsschien wel goed. Misschien kan zij me helpen mijn gedachten te ordenen, weet zij meer over Ineke. Kunnen we samen meer puzzelstukjes op hun plek krijgen.

Bij mij thuis praten we na over de avond met Ineke. “Denk je dat Mark echt van mij is Jessica? En Maaike? Ze was er van overtuigd dat Maaike van Anton was, maar ik durf niks meer voor zeker aan te nemen”

“Peter, jij weet dat denk ik nog beter dan ik als het om Mark gaat. Die DNA test zal het moeten vertellen, wacht daar rustig op”

Ik vertel zo goed als ik me kan herinneren over de eerste ontmoeting met Ineke, hoe Mark bij mij stond maar ook hoe ze met z’n vieren in de auto stapten, twee verdachte meiden en Ineke met Mark.

“Was dat niet gewoon Maaike?” vroeg Jessica

“Eén van de twee wel maar wie is die ander geweest dan?”

“Geen idee, gewoon een vriendin die mee was lijkt me?”

“Hm, ja, dat klinkt wel logisch eigenlijk” reageer ik. “Ach en eigenlijk maakt het ook helemaal niet uit natuurlijk”

Jessica legt haar hand op mijn been en kijkt me aan “Maakt het je echt niet uit Peter? Willen wij niet allebei het mysterie achter haar weten? En zag je hoe ze naar ons keek toen we weggingen? Er zit veel meer achter haar dan wij nu weten, daar ben ik van overtuigd”

“Waarom zou jij het willen weten Jes? Je was een vriendin maar daarna is het toch allemaal verwaterd?”

“Juist daarom! Ze was een hele goede vriendin, we hebben van alles ontdekt samen. Zij heeft me geleerd hoe mooi liefde tussen vrouwen kan zijn, maar ook hoe je zowel mannen als vrouwen kunt bespelen. En door haar heb ik Janneke kunnen geven wat zij mij gaf en zij weer aan jou. Stom genoeg werd ik jaloers op dat wat ik zelf had weggegeven. Ik zag jullie relatie, zag dat jullie voor elkaar bestemd waren Peter”

Even meen ik pijn in haar ogen te zien als ik haar aankijk. We pakken elkaars handen vast en kijken elkaar aan.

“Daarna heb ik ook die liefde mogen ontdekken met Niek. Maar ook dat mocht geen eeuwigheid duren en ik weet dat jullie niet in staat waren te komen maar toch had ik jullie toen zo enorm nodig, te helpen mijn verdriet te verwerken, te helpen samen te rouwen om Niek en hem nog even in levende lijve te kunnen zien”

Ik moet hard slikken. Niek en Janneke, onze partners, allebei zijn ze niet meer onder ons. Ik omhels Jessica en in stilte leunen onze hoofden op elkaar.

Verwarring in mijn hoofd op dat moment. Ineke flitst weer door mijn hoofd. Mark die me aankijkt. Ineke die me aankeek bij de laatste ontmoeting en Jessica die ik nu vasthoud.

Ze kijkt me aan. “We moeten elkaar steunen Peet. Ik denk dat we elkaar keihard nodig hebben” Ze drukt haar lippen zacht op de mijne. Ik sluit mijn ogen en weet niet wat te doen. Beiden weten we dat we veel verder gegaan zijn jaren geleden, beiden kennen we elkaars lichaam, althans..dat van toen. Is dit glad ijs of is dit een mooi moment dat aan het opbloeien is? Ik probeer te genieten van de warme die nu door mijn lichaam stroomt.

2023 Ineke

Thuisgekomen gaat alles nog even als een film aan me voorbij als de telefoon gaat.

“Mam, hoe is het gegaan, kunnen we langskomen?”

ik moet bedenken of ik dit nu wil.

“Mam?”

“Hè, ik weet het niet Maaike, alles duizelt me”

“Misschien wel juist reden om langs te komen?” vraagt ze door.

Ik zucht en stem toe.

Nog geen tien minuten later staan ze op de stoep.

Als de meiden me omhelzen ben ik toch wel blij dat ze er zijn. We kennen elkaar door en door en ik kan ook niks voor ze verbergen, al zou ik willen.

“Wat is er aan de hand mama, wil Peter niet meewerken?”

“Jawel, zeker wel”

“Wat is er dan aan de hand?”

“Ik weet niet, ik zag hem en Jessica en er kwam gewoon zoveel boven”

Ik weet niet of ik mijn gevoel nu wil delen met ze maar ik voel ook dat ik niet anders kan.

Ik geef toe dat de ontmoeting me meer deed dan ik zou willen.

“Hebben Peter en Jessica iets samen?” vroeg Carolien. Een vraag die ik even niet aan zag komen maar die eigenlijk wel heel logisch is.

“Niet dat ik weet” antwoord ik in alle eerlijkheid. “Ik weet dat Jessica Peter altijd wel een aardige vent vond maar dat het duidelijk was dat zij niet voor elkaar bestemd waren. Of dat nog zo is weet ik echt niet”

We kletsen nog even door hierover, het laat me kennelijk niet los. Ik vraag me af waarom dit allemaal zo binnen komt bij me. Heb ik dan toch de stille hoop dat het wat gaat worden tussen Peter en mij als hij inderdaad de vader van Mark blijkt? Dat er een steekje jaloezie zit mocht het iets tussen haar en Peter worden?

Maaike en Carolien gaan allebei aan een kant naast me zitten. Ik omhels mijn schatten. “Bedankt lieverds voor jullie steun, ik moet alles gewoon weer even een plekje geven, komt goed” We omhelzen elkaar nog weer en de twee gaan weer naar hun eigen stek. Kort maar krachtig bezoekje, dat is het heerlijke van deze meiden. Wat hou ik van ze..

Jessica

Ik weet niet of ik Peter had moeten zeggen dat ik hem zo hard nodig had toen duidelijk werd dat Niek zou sterven. Het was mijn gevoel van dat moment, maar ik kon het niet van ze verwachten, ook Janneke was ziek en ik heb ook niks laten horen, zat vast in mijn eigen rouwproces. Met mijn hoofd op de schouder van Peter flitst alles aan me voorbij. Het voelt fijn zo tegen hem aan te leunen. Allebei zijn we zoveel volwassener geworden, met al onze krassen van het leven. Ik heb hem nooit als mogelijke partner gezien en ook nu weet ik niet of dat wel een slimme keuze zou zijn. Maar waarom maak ik me druk hierom? Hij is een hartsvriend en we hebben elkaar nodig. Ik druk zacht mijn lippen op de zijne als ik op het punt sta weer naar huis te gaan. Het voelt fijn, vertrouwd. Ik wil er niet over nadenken wat het nog meer met me doet en geef nog snel een kusje voor ik weer naar huis ga.

“Maak snel een afspraak voor die test Peter” geef ik hem nog mee.

Thuis stuur ik Ineke een appje over het gesprek, dat het fijn was elkaar zo weer te zien.

Vrijwel direct krijg ik een appje terug. “Kan ik naar je toekomen? Ik wil je ook even alleen spreken” Wat zou ze willen? Tuurlijk kan ze langskomen. Ik app dat ze gelijk kan komen en doe voor de zekerheid mijn adres er nog bij.

Een paar minuten later staat ze bij me op de stoep en omhelst me stevig. Ik kijk haar aan na de omhelzing en zie de pijn en onzekerheid in haar ogen. “Wat is er aan de hand Ineke? Wat is er??” Ze knapt en kan even niks uitbrengen. We gaan naar binnen en als we even later aan de thee zitten, komen haar twijfels over Peter naar boven. “Ik denk echt, nee, ik weet zo goed als zeker dat hij de vader van Mark is, maar ik weet gewoon niet of ik een relatie met hem aan kan, ik weet niet hoe we dit aan Mark moeten vertellen, hoe ik verder moet Jes” Ik kijk haar aan, voel medelijden maar voel ook weer hoe Peter en ik elkaar een zoen gaven en eerlijk, een steekje jaloezie is daar ook. “Wacht eerst de test af Ineke” probeer ik haar te troosten en ik leg mijn arm op haar schouder. “Ja, weet ik” reageert ze, “maar als hij het niet is, ben ik eigenlijk nog verder van huis. “Tenzij toch gewoon blijkt dat hij van Anton is, die kans is er toch ook nog steeds?” ga ik verder. “Die kans is nihil Jessica, echt. Ik ben er altijd blind voor geweest maar na alles wat Anton achter heeft gelaten, weet ik dat hij gelijk heeft, de test zal alleen maar een bevestiging zijn. Er kunnen altijd afwijkingen in het DNA zijn maar dit zijn er teveel waarschijnlijk, maar toegegeven, het kan.” Ik zie een klein sprankje hoop. “Kan het nog van een ander dan Peter of Anton zijn dan?” vraag ik voorzichtig. Ineke schudt haar hoofd. “Waarom heb ik zo’n ingewikkeld kutleven Jessica? Waarom? Als ik kijk naar Maaike en Carolien, die hebben gewoon een heerlijk rustig leventje samen” Daarna keek ze naar mij. Mijn hersenen draaien even overuren. De twee meiden waar Peter het over had. Het moeten Maaike en Carolien geweest zijn. Kennelijk een stelletje als ik het zo begrijp maar nu even niet durf in te brengen. Gelukkig begint Ineke zelf weer.

“Sorry Jes, ik ben alleen met mezelf bezig, jij hebt ook geen makkelijk leventje.” Ze schenkt nog een keer thee in. We kletsen over onze overleden partners, over Peter zonder te noemen wat we echt voor hem voelen. Ik besef dat we in zekere zin in hetzelfde schuitje zitten. Voorzichtig probeer ik te peilen hoe ze echt over Peter denkt. “Ik denk dat Mark een vader nodig heeft maar ik weet niet of ik de juiste partner voor Peter kan zijn en hij voor mij, ik weet niet eens of ik meer voor mannen dan voor vrouwen voel Jessica” Er gaat een schokje door mijn lijf. Ze ziet natuurlijk het plaatje van haar dochter, voor haar idee een ideaalplaatje. Ik kijk haar aan, zij kijkt omlaag. Maar dan kijkt ze omhoog en onze blikken treffen elkaar. Mijn hand leunt op haar schouder, mijn duim wrijft zacht langs de onderkant van haar wang.

Ineke

Jessica en ik waren in onze jeugd eigenlijk vooral seksmaatjes. Van alles wisselden we uit wat we met de jongens beleefd hadden. Mijn zwangerschap en relatie met Anton, slippertjes tussendoor hebben de boel op de kop gegooid. Ik weet dat ik dit niet meer wil. In het restaurant met Peter idealiseerde ik een leven met hem. Het droomplekje met Anton, het stekje waar onze villa zou moeten komen dat we als grap zelf een uniek plekje gegeven hadden in Nijmegen, postcode 6599KZ, ergens bij het recreactiegebied Berensdonck bij het naaktstrandje, huisnummer 33-67, samen de volmaakte 100, genummerd op de manier van de wijk Dukenburg waar we nu wonen. Idiote actie om dat zo bij Peter neer te leggen. Wat moet hij wel niet gedacht hebben? En wil ik het nog steeds?

Ik voel de duim van Jessica langs me glijden en flitsen van onze jeugd gaan aan me voorbij maar ik besef ook hoe enorm we veranderd zijn. Was zij toen mijn ontdekkingsreis en ook vriendin, nu is ze vooral vriendin met wie ik ook nog samen op reis ben. Ik laat mijn hand ook langs haar wang gaan en alsof het de eerste keer is dat we elkaar fysiek aanraken, gaan we heel voorzichtig verder, buigen we naar elkaar toe en raken onze lippen elkaar.

Ik zou verder willen maar trek me terug. Wil ik dit echt? Ik heb behoefte aan warmte, genegenheid, vriendschap. Ik kijk Jessica weer aan. “Heb jij ook zo’n behoefte aan rust in je hoofd? Ja he?” vraagt ze me en ze weet het antwoord al. Weer drukken we onze lippen op elkaar en als ik de zachtheid en warmte van de tong van Jessica voel, weet ik dat ik nu niks anders wil. Een heerlijke slowdance laat ons samenvloeien en langzaam dirigeert ze mij ook al zoenend naar haar slaapkamer. Eerst heel langzaam maar daarna steeds sneller tot we in de slaapkamer zijn en onze gedachten één zijn en we onszelf zo snel als kan ontdoen van alles wat ons in de weg zit. Ik kijk naar de pure naaktheid en schoonheid van Jessica, nog steeds een prachtlijf en al wil ik er op aanvallen, zo opgefokt en opgewonden ben ik inmiddels, toch laat ik eerst mijn vingertoppen langs haar huid glijden. Daarna betasten mijn lippen haar zachte huid en voel ik haar lippen over de mijne gaan. Jessica laat me even stoppen en stapt van het bed af, gaat aan het voeteneind zitten en pakt een voet van mij die ze begint te kussen. Het voelt ietwat gênant maar tegelijk is het zo ontzettend sensueel, opwindend. Met kleine likjes al hoger en hoger komend, maakt ze me gek en voel ik mijn nectar uit me vloeien. “Als tiener heb ik je zo bewonderd Ineke, je hebt me zoveel geleerd” fluistert ze. Inmiddels is ze bij mijn bovenbenen en schreeuwt mijn kutje om haar tong maar ik moet geduld hebben. Eindelijk lijkt ze daar te zijn maar ze gaat er voorbij, kust mijn onderbuik..Ik hoor mezelf zwaar ademen. “Jesss” roep ik. Ze glimlacht, kijkt omhoog naar mij en tegelijk voel ik twee vingers mijn kutje in glijden. Ik kom spontaan klaar. Ze kijkt me weer aan en ik ze glimmende ogen, een mond die open gaat en haar vingers, vol van mijn geil gaan haar mond in. Langzaam likt ze mijn room naar binnen en begint me weer te zoenen. Nu daalt ze af. Vingers glijden weer bij mij naar binnen. Haar tong, het puntje van het tong, glijdt over mijn klitje en een tweede orgasme blijft niet uit. Heftiger dan de eerste en ik krijg het idee in een soort van trance te raken, ik heb dit niet eerder zo meegemaakt, dit is zo enorm intens!Ik spreid mijn benen zo wijd als kan, wil haar volledig tussen mij hebben. “Jessicaaa wat doe je mij aan???” kreun ik. Ze zegt niks maar haar tong doet wonderen en verkent elk plekje van mijn vrouw zijn. Mijn schaamlippen worden opgezogen, van binnen verkent ze mij. Vocht, nectar, honing, het blijft uit me vloeien. Ik weet niet meer hoe vaak ik achter elkaar klaar ben gekomen, ben uitgeput als ze over me heen kruipt. “Dit heb ik je zo graag willen geven lieverd” fluistert ze en we zoenen. Ik voel haar kutje over de mijne glijden. Even lijken Anton en Peter oneindig ver weg tot we wakker gemaakt worden door de telefoon. “Laat maar” zegt Jessica, maar ik zie dat het Peter is en wil dan toch opnemen.

“Komende maandag de test Ineke” begint hij gelijk het gesprek.

Blij dat het nu echt staat maar ook spannend wat dit allemaal op gaat leveren. Wat het met mij gaat doen.

Jessica

Ik sta best versteld van mezelf. Het moment dat Ineke de telefoon pakt en ik haar en Peter hoor besef ik wat er net allemaal gebeurd is. Peter…alsof ik hem even compleet uit mijn gedachten wilde bannen en Ineke dé oplossing daarvoor was. Maar het was meer, veel meer. Het was of er een sluis openging en ik door de vrijpartij pas besefte wat Ineke allemaal met mij gedaan heeft in mijn gedachten. Blijkbaar was ze veel meer dan alleen een seksmaatje, was ze een vriendin waarvan ik de vriendschap jarenlang heb verwaarloosd, opgekropt. Maar hoe dan? Ik hield, nee, houd van Niek, en ook bij Peter kan ik mijn gevoelens zeker weten niet ontkennen, maar dit met Ineke, dit was compleet thuiskomen. Ergens heb ik altijd al wel geweten dat ik bi was, maar kan ik echt net zoveel voor Ineke voelen als voor Niek en nu voor Peter? Het lijkt het zelfs by far te overtreffen. En misschien is het wishful thinking maar ik krijg het idee dat dit ook bij haar zo was.

Als Ineke het gesprek met Peter weer wegdrukt, kijken we elkaar aan. “Hij gaat ervoor Jes” zegt ze, iets dat ik al wist natuurlijk. “Wat denk je?” vraagt ze me door. “Wat ik van het doen van de test denk bedoel je? Ja, perfect toch? Hier heb je op gehoopt en gewacht?!” reageer ik ietwat verbaasd. “Nee, je lijkt aan wat anders te denken, ik zag je staren” Ik voel mezelf een beetje kleuren. “Hè uh, nou ja, ik was gewoon nog aan het nagenieten van net” “Ja, je was geweldig Jes, ik heb dit never nooit eerder meegemaakt. Met mannen al zeker niet maar ook met vrouwen, de paar ervaringen die ik heb, ik kende het niet zo heftig” Op dat moment zie ik haar ineenkrimpen alsof ze acuut knallende hoofdpijn heeft. “Ineke, wat is er?”

“Niks”

“Ineke wat is er? Er is wel iets, er gebeurde iets bij jou”

“Ja”

“Wat is er aan de hand?”

“Ik…ik had het over mannen”

“Ja?...”

“Vlak voordat ik met Anton trouwde…”

“Ja?”

“Ik weet het niet meer Jessica SHIT SHIT”

“Ineke wat is er??”

“Ik heb met Eric geneukt Jes”

“En??”

“Maaike…………..”

“Je bedoelt dat misschien toch???...”

Een triest vogeltje knikt en huilt.