Nieuwe Les

Zoals elke doordeweekse ochtend de afgelopen tien jaar, stap ik uit mijn auto op de parkeerplaats van basisschool de Vlieger. Ik hang mijn aktetas over mijn schouder en begeef me naar de ingang van het gebouw, waar onze directeur net de deur openmaakt.

“Ah, goedemorgen Jenna. Ik moest jou net hebben. De leerling van jouw klas waar jij je zorgen over geuit hebt staat op de lijst van de Intern Begeleider. Ze zal vandaag of morgen even bij je langs komen om eens met de leerling te gaan praten.”

“Fijn, Roger. Dankjewel,” zeg ik, waarna ik hem een fijne ochtend wens en me naar mijn eigen groep begeef. Tien jaar geleden startte ik in groep 1, maar inmiddels heb ik iedere groep wel een keer gehad en ben ik er zeker van dat ik groep 3 toch echt het leukste vind. De eerste stappen van het schrijven en het rekenen, iets wat zij nog hun hele leven zullen doen, daarvan deel uitmaken en hen dat mogen leren, dat is voor mij het mooiste aan mijn vak.

Toch zijn er van die dagen waarbij je je het liefst nog een keer omdraait in je bed en de wekker uit het raam wil smijten. Zo’n dag als vandaag. Het is natuurlijk geheel mijn eigen schuld dat ik me gisteren tijdens het teamuitje iets te veel tegoed heb gedaan aan de alcohol die rijkelijk vloeide, maar dat neemt niet weg dat een kater, in combinatie met dertig kakelende leerlingen, geen al te beste is combinatie is. Hopelijk gaat de dag snel en zonder al te veel bijzonderheden voorbij. Ik hoor mijn bed vanaf hier al roepen.

“Goedemorgen, lieverd,” hoor ik achter me. Een stem die, net als de mijne, nog niet helemaal fris klinkt.

“Hé, Eva.” Ik draai me om en glimlach naar mijn collega, en tevens beste vriendin, met wie ik al tien jaar mag samenwerken.

“Oh mijn god, Jenn, waarom hebben we zo veel gedronken gisteren? Die laatste shotjes tequila zijn echt te veel geweest. Ik voel me niet al te best vandaag.”

Ondanks mijn hoofdpijn moet ik toch lachen. “Je weet wat ze zeggen, toch? ’s Avonds een vent, ’s ochtends een vent.”

“Hebben wij even geluk dat we geen vent zijn,” zegt ze met een knipoog en loopt naar haar eigen klas.

Eva staat als juf voor groep 4 in het lokaal tegenover het mijne. We kunnen elkaar zien door de ramen die uitkijken over de hal tussen ons in. Minstens één keer per dag hebben we wel een onderonsje via een blik of een gebaar. Vaak tot hilariteit van ons beiden, wat resulteert in een melige bui waarbij we elkaar maar beter niet kunnen aankijken om onze lessen niet te verstoren.

Wanneer de bel gaat, die veel te hard door mijn hoofd zoemt, wacht ik geduldig in mijn klas. Terwijl alle kinderen binnen lopen, luid pratend en lachend, kreun ik een keer zachtjes. Dit wordt een lange dag.

“Goedemorgen, allemaal,” begin ik de dag en we zingen ons bekende welkomstliedje. Tegen alle verwachtingen in vliegt de eerste helft van de dag voorbij. Luid kakelend en giebelend pakken de kinderen hun tassen om thuis of in het overblijflokaal hun lunch te gaan nuttigen.

“Zullen wij in ons lokaal lunchen? Ik heb even geen zin in kletspraat van collega’s. Die hebben we gisteren al genoeg gehad,” zegt Eva, die in de deuropening van mijn klas verschijnt, terwijl ik mijn bureau ontruim van alle werkboeken, verdwaalde potloden en losse werkstencils.

“Ik vind het prima, maar ik ga wel even koffie halen. Thee?” vraag ik, wetende dat Eva geen koffie drinkt.

“Lekker, koffieleut,” zegt ze plagend en gaat naar haar eigen klas toe, terwijl ik me naar de koffiekamer begeef.

De eerste leerkrachten verzamelen zich al aan de tafels met hun lunchtrommels en koffie of thee. De één ziet er heel fris uit, de ander nog minder dan ik. Inwendig moet ik lachen als ik denk aan die stijve hark van een meester Henk, die gisteren ineens een heel ander persoon leek door de hoeveelheid alcohol die hij gedronken heeft. Zijn leerlingen moesten eens weten. Ik denk dat er dan hele andere geruchten de school de ronde deden, dan het gerucht dat nu rond gaat, dat hij alleen woont en wel twintig katten heeft die hij zijn kinderen noemt. Ik lach blijkbaar hardop om dit gedachtenspinsel, als Jeffrey me aankijkt en vraagt: “Binnenpretje?”

“Sorry, ja. Ik moest denken aan Henk gisteravond.”

Jeffrey begint ook te lachen. “Wie had dat gedacht, hè? Ik heb die man nog nooit zien lachen, laat staan dansen zoals hij gisteren deed.”

Ik pak mijn koffie en een kop thee voor Eva en loop langs de tafel, waar nu inmiddels heel wat collega’s zich verzameld hebben.

“Kom je niet bij ons zitten, Jenna?” vraagt Evelien, de juf van groep 1. Een vreselijk mens. Eén van de weinige leerkrachten waar ik heb absoluut niet mee kan vinden en die ik het liefste ontloop. Iets wat natuurlijk niet echt mogelijk is in een school met tien klassen.

“Nee, ik eet vandaag in mijn eigen lokaal. Moet nog wat nakijkwerk doen,” zeg ik met een klein leugentje om eigen bestwil.

“Met Eva, zeker?” zegt ze op een vervelende, jullie-zijn-toch-altijd-samen toon.

Ik besluit dit te negeren en loop terug naar mijn klas. Met een zucht plof ik in mijn stoel, nadat ik de warme dranken heb neergezet.

“Zo zo, die moest eruit,” zegt Eva en bekijkt me met een schuin hoofd.

“Evelien,” zeg ik en ze weet meteen genoeg.

“Ach, laat dat mens toch lekker. Nog drie jaar en dan is ze met pensioen.”

“Dat is morgen, toch?”

Eva lacht. “Bijna.”

“Hoe was jouw ochtend?” vraag ik, terwijl ik een hap van mijn boterham neem. Dat doet me goed en ik merk nu pas hoeveel honger ik eigenlijk heb.

Terwijl ik luister naar de gebeurtenissen van Eva’s ochtend bekijk ik haar gezicht. Je zou niet zeggen dat ze gisteravond de bloemetjes buitengezet heeft. Ze ziet er even fris en fruitig uit als altijd. Geen spoor te bekennen van wallen of andere tekenen van slaaptekort of een kater.

“Joehoe, waar zit je met je gedachten?” haalt Eva me uit mijn overpeinzingen.

“Sorry. Ik was me net aan het afvragen hoe je het toch altijd voor elkaar krijgt om er nog zo fris uit te zien na zo’n avond als gisteren. Heb je die wallen van mij gezien? Niet normaal.”

“Ach, joh. Stel je niet zo aan. Je hebt helemaal geen wallen. En make-up doet wonderen,” zegt ze met een knipoog.

Ze kletst weer verder en mijn gedachten dwalen opnieuw af, dit keer naar de avond van gisteren. Het was eigenlijk helemaal niet de bedoeling geweest om te drinken, laat staan zo veel. Echter, het was zo gezellig na het diner, dat we met zijn allen besloten om één glaasje te gaan drinken in een nabij gelegen café. Het bleef natuurlijk niet bij één glaasje en al snel stonden we met z’n allen op de dansvloer. Ik herinner me Eva naast me en om een vage reden kan ik haar parfum nog ruiken als ik er aan denk.

“Had je trouwens een nieuwe parfum op gisteren?” vraag ik, haar verhaal onderbrekend.

Ze kijkt me met een schuin hoofd en een vragende blik aan. “Nee, gewoon een van de flesjes die ik al lang heb. Waar komt die vraag ineens vandaan?”

“Ik bedacht me net dat die geur me opviel gisteren, maar dat ik me niet kan herinneren die eerder te hebben geroken.”

Eva lacht. “Dat zal wel ja. Je bent toch ook een gekke meid. Fijn dat hij je bevalt,” zegt ze met een twinkeling in haar ogen. Ik lach met haar mee als ik de idioterie van de vraag inzie, maar begrijp niet helemaal wat ze bedoelt.

Wanneer de bel gaat voor de tweede helft van de schooldag, gaat Eva terug naar haar klas en verwelkom ik mijn leerlingen opnieuw. Ik merk dat mijn aandacht niet meer helemaal in de klas is. Wellicht is dat het resultaat van onze nachtelijke escapades van gisteren. Toch is er nog iets. De parfum van Eva laat me niet los. Wat is dit nou weer? Wat een aparte kater heb ik.

Een paar keer werp ik een blik op de klas van Eva en zie haar geconcentreerd iets op het digibord schrijven, een kleine frons in haar voorhoofd en het puntje van haar tong op haar bovenlip, iets wat ze altijd doet als ze even moet nadenken. Ik ben altijd een beetje jaloers geweest op haar uiterlijk. Gitzwart haar tot net onder haar schouders en de mooiste smaragdgroene ogen die je je kan bedenken. Haar roomblanke huid heeft de perfecte tint voor haar haren en ogen en haar gelaatstrekken en huid zijn nagenoeg perfect. Ze heeft één enkele moedervlek onder haar oog, maar dat staat haar juist wel.

Ik merk dat ik naar haar aan het staren ben als ze mijn kant op kijkt en even knipoogt naar me. Snel kijk ik weg en concentreer me weer op mijn klas. Hier ga ik later wel over piekeren.

“Ga je met mij mee naar huis? Kunnen we een anti-kater maaltijd nuttigen.”

Ik lach. “Hoor je die niet ’s morgens te eten in de vorm van een ontbijt?”

“Ach, details,” zegt ze schouderophalend en wenkt me dat ik bij haar in de auto moet komen zitten. “Ik zet je straks wel weer hier af als we uitgegeten zijn.”

“Waarom niet,” zeg ik en stap bij haar in. “Wat had je in gedachten?”

“Vettige hap. Patat, pizza, spek en eieren, zoiets.”

“Culinair!” zeg ik plagend en krijg een tik op mijn knie als respons. Ik lach en kijk even opzij. Ze heeft een brede glimlach op haar gezicht. Het valt me eigenlijk nu pas op dat ze kleine lachrimpels rond haar ogen krijgt en gek genoeg staat het haar nog beter.

Ik draai mijn hoofd weg en kijk uit het raam. Een beetje in de war vraag ik me af waarom ik nu ineens over dit soort dingen nadenk. Ik heb nooit interesse gehad in Eva. ten minste, niet op die manier. Ik heb wel eens, in een ver verleden, iets gehad met een vrouw, maar daar is het bij gebleven. Ik ken Eva al tien jaar en nooit dacht ik over haar zoals ik nu doe.

“Waar zit je toch vandaag?” vraagt ze.

Ik schrik op uit mijn overpeinzingen. “Oh, overal en nergens.”

“Jenna, ik ken je langer dan vandaag. Je bent aan het peinzen. Is er iets?”

“Nee, niets bijzonders. Gewoon de kater.”

“Mhm,” geeft ze als reactie, ten teken dat ze er niets van gelooft. “Je weet me te vinden als je ergens over wil praten, toch?”

Ik knik en leg mijn hand even op haar been. “Dank je.” En ik meen het oprecht. Ook al is dit niet perse iets wat ik met haar wil bespreken, ik zou het wel kunnen doen. Zoals ik alles altijd met haar deel. En zij met mij.

“Als jij er niet over begint, dan doe ik het wel. Wat was dat gisteravond?”

Ik draai mijn hoofd weer naar haar. “Waar heb je het over?”

“Dat… tussen ons?”

“Tussen… ons? Eva, ik heb echt geen idee waar je het over hebt. Wat is er gebeurt met ons dan?”

“Weet je het dan niet meer?”

“Nee!”

“Oh, dan laat maar.”

“Dat dacht ik niet. Wie A zegt, moet ook B zeggen.”

“Laat het nou maar, het was niets.”

“Kom op, Eva. Dit kan je niet maken. Wat is er gebeurt met ons? Moet ik me zorgen maken? Hadden we ruzie? Wat?”

“We hadden geen ruzie. We… je weet dat we zijn gaan dansen, toch?”

“Uiteraard…”

“Je weet ook dat we iets te veel gedronken hadden? Al heb jij zo te merken meer gehad dan ik, als je je niets meer kan herinneren.”

“Je bent aan het ratelen. Kom nou gewoon tot de kern van de zaak. Wat is er gebeurt?”

“Zoals ik al zei, zijn we gaan dansen. We begonnen in de hele groep, naast elkaar. We werden steeds vrijer en losser. Weet je het echt niet meer?”

“Nee, Eva. Anders zei ik het je wel.”

Eva zucht diep, alsof ze moed aan het verzamelen is. Ik maak me serieus ongerust. Waarom herinner ik me niet wat zij wil vertellen?

“Na een tijdje werd je tegen me aan geduwd door iemand die vrij hardhandig langsliep. Ik ving je op, waardoor we in een soort omhelzing terecht kwamen. Dat is op zich niet vreemd, maar wat anders was dan anders: We lieten elkaar niet meer los. Sterker nog, de omhelzing werd intiemer. Jouw wang rustte tegen het mijne en we raakten in een soort slow dance, ook al was de muziek daar helemaal niet geschikt voor. Na een tijdje maakte jij je los en pakte je mijn hand. Je wilde me mee naar buiten trekken, maar halverwege werden we tegengehouden door Jeffrey die lallend voor ons stond. Daarna was het moment voorbij en zijn we verder gaan dansen. Weet je dit écht niet meer?”

Ik zit met mijn mond vol tanden en weet even niet wat ik moet antwoorden. “Nee,” zeg ik zachtjes, “maar het verklaart wel waarom ik me jouw parfum ineens zo goed kan herinneren.”

“Dus daar kwam die opmerking vanmiddag vandaan.”

“Maar ik kan me hier echt niets van herinneren,” zeg ik, nog steeds ongemakkelijk.

We zijn inmiddels bij haar thuis en stappen uit. Ze gaat me voor door de hal van het appartementencomplex en drukt op de knop van de lift.

“Het is ook niet erg. Ik vroeg me alleen af waar dat ineens vandaan kwam,” zegt ze schouderophalend, alsof het de normaalste zaak van de wereld is.

“Weet je zeker dat je het niet gewoon verkeerd hebt opgevat, dat het door de alcohol intiemer leek dan het was?”

“Het kan… maar in mijn verbeelding was het echt meer dan vriendschappelijk. Kijk, we stonden zo…” zegt ze en zet stap naar me toe. Ze trekt me tegen zich aan, slaat haar armen om me heen en legt haar wang tegen het mijne. Als vanzelf leg ik mijn handen op het smalle van haar rug en haar schouderbladen en voel de warmte van haar lichaam tegen dat van mij.

Ze heeft gelijk. Talloze keren hebben we elkaar geknuffeld en tegen elkaar aan gezeten, maar nooit voelde het zoals nu. Zo… intiem.

Ik wil haar niet loslaten. Het voelt veilig, warm… en ik voel een roering in het onderste deel van mijn buik.

De ping van de lift verbreekt onze trans en we laten elkaar los. Een beetje ongemakkelijk kucht Eva en gaat me voor de lift in.

Zwijgend wachten we tot de deuren dicht schuiven. Ik kijk naar Eva en zie haar ineens in een heel ander licht. Letterlijk, door de tl-lampen van de lift, maar ik zie haar ineens als meer dan mijn beste vriendin. Haar ogen ontmoeten de mijne en haken zich vast. Ik kan me niet losrukken van haar blik en verbaas me wederom om haar grote, smaragdgroene ogen. Ik voel opnieuw die roering in mijn buik en merk dat mijn ademhaling verandert.

Eva zet een stap naar me toe, waardoor de ruimte tussen ons nog maar heel klein is. Ik voel de warmte van haar lichaam van haar af stralen.

“Jenn…”, zegt ze zachtjes, “mag ik?”

Ik snap meteen wat ze bedoelt en knik bijna onzichtbaar, bang om het moment te verbreken. Haar hand komt naar boven en beland op mijn wang. Haar duim streelt eerst een rondje op mijn wang en glijdt daarna over mijn onderlip. Een haperende ademhaling ontsnapt aan mijn lippen.

Net als ik mijn handen op haar middel wil leggen, worden we opnieuw gestoord door de bel van de lift.

“Wel, potver…” zegt Eva, zachtjes mopperend. Ik kan er niets aan doen, maar ik schiet in de lach. Dat is weer de Eva zoals ze zo vertrouwd voor me is. Ze lacht naar me, haar ogen twinkelend en pakt mijn hand vast. Haar vingers verstrengelen zich met de mijne, terwijl we naar haar appartement lopen. De seksuele spanning hangt duidelijk voelbaar in de lucht.

Ik weet niet wat er over me heen komt, maar zonder waarschuwing trek ik aan haar arm, waardoor ze met haar gezicht naar me toe komt te staan. Met zachte dwang duw ik haar tegen de muur en pak haar polsen vast. Ik pin ze boven haar hoofd tegen de muur en kijk haar aan, onze blikken verstrengelend. Ze kijkt me zwoel aan, haar lippen een beetje van elkaar, haar ademhaling versneld.

“Kus me,” fluistert ze bijna onhoorbaar. Meer aanmoediging heb ik niet nodig. Zonder aarzeling plaats ik mijn lippen op die van haar, neem haar bovenlip tussen de mijne en neem alles in me op. Haar zachte, warme mond, haar lichaam tegen het mijne, haar tong die tegen mijn lippen komt… als vanzelf open ik mijn mond en alsof we dit iedere dag doen, streelt haar tong de mijne en begint een dans van strelingen en verkenning. Ergens in die kus, waarin ik mezelf helemaal verlies, laat ik haar polsen los en voel hoe ze me in haar armen sluit. De kus verdiept zich nog wat meer en maakt me week. Ik voel hoe ik licht word in mijn hoofd en hoe de hele wereld om me heen vervaagt.

De hand van Eva glijdt van mijn rug naar mijn buik en blijft daar even roerloos liggen, maar al snel beweegt ze naar boven tot ze mijn borst omsluit met haar hand. Zelfs door alle lagen kleding heen voel ik de warmte van haar handpalm alsof ze mijn blote huid aanraakt. Mijn borst reageert er meteen op en mijn tepel wordt een harde knop. Ze voelt het duidelijk, want ze kreunt even tevreden.

Ineens maakt ze zich van me los. “Kom,” zegt ze licht hijgend en vist de huissleutel uit haar tas. Ze draait zich om en ik heb goed zicht op haar mooie achterste en kan het niet laten om mijn hand op haar bil te leggen. Even blijft ze staan en drukt zichzelf naar achteren, alvorens ze de deur opent en naar binnen stapt.

Ik ben al ontelbaar keer in haar appartement geweest en het voelt als thuis, maar dit keer is het anders. Ik kom hier nu binnen als een minnares, in plaats van een vriendin.

Mijn zomerjas schud ik van mijn schouders en laat hem op de grond glijden. Ik kijk toe hoe Eva hetzelfde doet. Even blijven we zo staan, twee vrouwen tegenover elkaar, diep verlangend naar elkaars warme lijven. Haar prachtige ogen eisen mijn aandacht en even verlies ik mezelf in een wereld van groene zeeën.

“Kom,” zegt ze en steekt haar hand naar me uit. Ze trekt me mee naar haar slaapkamer en duwt me met mijn buik tegen de muur. Ik voel hoe ze tegen me aan komt staan, haar borsten in mijn rug. Ze streelt mijn haren over mijn ene schouder en drukt haar lippen in mijn nek.

Genietend sluit ik mijn ogen en laat alles over me heen spoelen.

Eva legt haar hand op mijn buik en laat hem langzaam naar beneden glijden, tot aan de rand van mijn broek. Haar andere hand schuift ze onder mijn truitje en streelt zijn weg naar boven. Ze wipt mijn bh op en ik voel de huid van haar hand op mijn ontblote borst. Ik kreun goedkeurend en duw me dichter tegen haar aan. Zachtjes laat ze haar vinger over mijn harde tepel gaan en streelt rondjes. Haar andere hand beweegt zich weer en glijdt onder mijn broekrand. Ik houd mijn adem in, bang dat ze stopt.

Tergend langzaam zakt ze steeds verder af. Ik voel haar middelvinger net boven mijn clitoris stoppen en zak bijna door mijn knieën door het genot wat dit al teweeg brengt in mijn lichaam. Ik voel hoe de spieren in mijn onderlichaam zich aanspannen en het is bijna pijnlijk hoe nat ik ben.

“Wil je meer?” fluistert ze zwoel in mijn oor, waarna ze me achter in mijn nek kust, net onder mijn haarlijn. Ik kan bijna niets meer uitbrengen, zo opgewonden ben ik. Het enige wat er uit mijn keel komt dat enigszins op een aanmoediging duid, is een diepe kreun.

“Is dat een ja?” vraagt ze op plagende toon en bijt zachtjes in mijn oorlel.

“Oh mijn god, Eva. Ja, alsjeblieft, ja!”

“Duidelijk,” zegt ze en ik hoor een spoor van amusement in haar stem, terwijl ze haar hand opnieuw beweegt. Haar ene hand nog steeds op mijn borst, haar andere die nu voorzichtig tussen mijn lippen glijdt.

“Alle jezus, wat ben je nat,” zegt ze met een geile kreun. Ik druk mijn billen tegen haar aan in reactie op haar woorden.

Eva legt het puntje van haar vinger op mijn overgevoelige knopje en er schiet een bliksemschicht aan genot door mijn hele lichaam. Ik schok er letterlijk van en hoor Eva grinniken.

Ik kan mezelf bijna niet meer staande houden, mijn benen voelen loodzwaar aan door het genot. Met een klein beetje tegenzin haal ik haar hand uit mijn broek en draai me in haar armen om. Meteen zoen ik haar met passie, onze tongen opnieuw verstrengeld in een passionele dans.

Ondertussen pak ik de zoom van haar shirt en begin hem langzaam omhoog te schuiven. Eva steekt haar armen in de lucht, ten teken dat ik hem uit moet trekken. Ik geef graag gehoor en kijk met een golf van verlangen hoe haar mooie haren op haar al net zo perfecte borsten vallen.

“Oh jemig,” kreun ik zachtjes en leg mijn hand op haar borst, terwijl ik haar aan blijf kijken. Ik zie dat ze opnieuw op haar onderlip bijt en dat, in combinatie met haar wellustige blik, stuurt me helemaal over de rand van waanzin.

“Wat doe je met me?” fluister ik vlak voor ik mijn lippen in haar nek zet. Ik kus haar, streel haar en bijt zachtjes in haar huid. Ik luister naar de geluidjes die over haar lippen komen en neem alles in me op.

De sluiting van haar bh is in een seconde los en valt aan onze voeten op de grond. Haar borsten steken fier vooruit en haar tepels smeken om aangeraakt te worden. Iets waar ik maar al te graag gehoor aan geef.

Opnieuw kus ik haar nek, haar hals en trek een spoor van liefkozende kussen naar haar borst, waar ik eerst de zachte huid lik en kus, vooraleer ik me aan haar harde tepel waag.

Ik hoor de verlangende kreun die uit haar mond komt, als ik de tepel in mijn mond neem en zachtjes lik en zuig.

Eva legt haar hand op mijn achterhoofd en streelt door mijn haren, haar andere hand mijn borst zoekend.

Wanneer ik ook haar andere borst centimeter voor centimeter verkend heb, kijk ik haar weer aan. Haar blik is veranderd. Wellustig, maar ik bespeur ook wat anders. Een liefdevolle blik. Die blik beroert me nog meer dan de vorige en ik neem haar in mijn armen. Ik probeer haar helemaal in me op te nemen, wanneer ik haar opnieuw zoen. Dit keer kalmer, zachter, met liefde.

“Oh, Jenna…” fluistert ze zachtjes, tussen de zoenen door. “Ik wil je helemaal. Breng me naar andere hoogtes, alsjeblieft.”

“Ga maar liggen,” gebied ik haar en kijk toe hoe ze zich op haar bed laat zakken en met haar handen schuin achter zich achterover leunt. Ik knipoog even naar haar en trek mijn eigen shirt en bh uit. Het voelt een beetje onwennig om zo voor haar te staan, maar dat gevoel verdwijnt al weer snel als Eva haar lippen bevochtigd met haar tong.

“Op je buik,” zeg ik zachtjes en wacht tot ze helemaal op het bed ligt en zich op haar buik rolt. Op handen en knieën kruip ik over haar heen en laat me zakken, waardoor mijn blote huid die van haar raakt. Ik hoor haar haperend inademen.

Zachtjes en liefkozend druk ik mijn lippen in haar nek en kus naar daar, om vervolgens een spoor naar beneden te trekken. Ik laat mijn vingers langs de contouren van haar rug glijden en streel ieder stukje huid. Een glimlach verschijnt om mijn lippen als ik kippenvel zie ontstaan.

Net boven de rand van haar broek, in het kuiltje van haar rug, stop ik met kussen en laat mijn handen onder haar bekken glijden, om haar broeksknoop los te maken. Gewillig drukt ze haar billen wat omhoog, om mij meer ruimte te geven. Het kost niet veel moeite om haar strakke spijkerbroek naar beneden te stropen en ik heb uitzicht op haar prachtige, blote billen door haar string.

Ik kir goedkeurend en in reactie daarop wiebelt Eva even met haar billen, waardoor ik in de lach schiet. “Gekke meid.”

Echter, lang kan ik mijn handen niet van haar af houden en streel iedere centimeter van haar benen omhoog. Plagend ga ik met mijn vingers langs de randen van haar string, waardoor ze even schokt van genot.

“Draai je om,” fluister ik en gewillig geeft ze daar gehoor aan. Ik stop even om haar te bekijken. Haar haren als een zwarte waaier om haar hoofd, haar lip tussen haar tanden en een wellustige blik in haar ogen. Haar borsten die snel op en neer gaan door haar zwoegende ademhaling en haar venusheuvel die nog netjes verborgen zit achter een heel dun laagje stof.

“Je bent zo mooi,” zeg ik zachtjes en streel met mijn vingers over de huid boven haar string.

Ze steekt haar armen naar me uit en ik laat me gewillig op haar glijden, genietend van haar warme armen om me heen. Ze kust me opnieuw en de kus gaat al snel over in een passionele, wilde zoen. Onze tongen kunnen haast niet verder in elkaars mond en ik heb het gevoel dat ik bijna helemaal in haar verdwijn.

Ik voel hoe ze de knoop van mijn broek ook losmaakt en help haar door mijn eigen broek uit te trekken en weer in haar armen te kruipen.

Alsof het afgesproken is leggen we tegelijk onze handen op elkaars buik en strelen naar beneden, onder het randje van ons ondergoed. Ik voel mijn vulva hevig kloppen van verlangen en hunker naar haar aanraking.

Mijn eigen vingers zoeken zich een weg naar Eva’s genotsknopje en het kost niet veel moeite om tussen haar drijfnatte lippen te komen en haar knopje te vinden. Ze veert een beetje op als mijn vinger er tegenaan komt en zoent me wild en vol passie.

Om haar niet nog meer te plagen, laat ik mijn vinger iets meer zakken en begin rondjes om haar clit heen te draaien, wat resulteert in een scherpe teug lucht van Eva en haar borstkas die omhoog komt, omdat ze haar rug kromt van genot. Een kreun ontsnapt haar aan haar mond en ik voel die kreun binnenkomen in mijn buik.

Alsof Eva het aanvoelt beweegt ook zij haar vingers naar het dat ene, kloppende plekje tussen mijn benen. Opnieuw gaat er een schok van genot door mijn lijf wanneer ze me daar aanraakt en rondjes begint te draaien. Golf, na golf, na golf gaan door me heen, terwijl ik langzaam tegen haar hand aan begin te rijden. Eva doet hetzelfde en we raken in een cadans van hijgende, hete lichamen die tegen elkaar op rijden.

Haar tong vindt de mijne opnieuw en de hele wereld om me heen vervaagt weer tot alleen Eva. Ik hoor haar, voel haar en wil haar. Het is overweldigend en ik voel het effect van haar vinger en dit gevoel opbouwen in mijn onderbuik.

Snel haal ik mijn hand van haar af en trek haar hand bij mij weg. Ze kijkt me bevragend aan. “Nog niet,” zeg ik en kom overeind. Ik pel haar string van haar heupen en gooi het met een boogje op de grond.

Eva grinnikt even en opent haar benen voor me, terwijl ik er tussen ga zitten. Ik heb een goed zicht op haar heerlijk, glanzend natte vulva. Ik ga op mijn buik liggen en kan de zilte geur van haar natheid ruiken. Het brengt me nog meer in vervoering dan ik al was.

Zonder waarschuwing druk ik mijn lippen op haar clitoris en zuig hem naar binnen. Eva kreunt hard, kromt haar rug en klauwt met haar handen in de lakens onder zich.

Een harde “fuck” komt uit haar mond, terwijl ik mijn tong over haar knopje heen beweeg, terwijl ik er aan zuig.

“Oh, fuck,” zegt Eva opnieuw en legt haar hand op mijn hoofd. Haar vingers verstrengelen zich in mijn haren, alsof ze er zeker van wil zijn dat ik mijn hoofd daar niet meer weghaal.

“Jenna, oh mijn god, wat doe je met me,” hijgt ze en kreunt nogmaals. Ik zet nog een tandje bij en laat twee vingers tergend langzaam bij haar naar binnen glijden. Ik krom ze en maak een ‘kom hier’ beweging. Eva wordt gek en spant al haar spieren aan. Ze kreunt en hijgt nu onophoudelijk en duwt mijn hoofd strakker tegen zich aan. Ik beweeg mijn vingers nog wat sneller en voel hoe de wanden van haar strakke vagina zich nog strakker om mijn vingers spannen. Ik weet dat het nu niet ver weg meer is en lik haar klitje sneller en sneller.

“Jenna, oh… jemig… ja…” zegt Eva, gevolgd door een hese: “Ik ga komen, ga door!”

Ze kromt haar rug opnieuw, spant al haar spieren en klauw in mijn haren en de lakens. Vervolgens begint haar hele lijf te schokken en gilt ze het bijna uit. Haar lippen worden zowaar nog natter en ik blijf doorlikken, luisterend naar haar geluiden en genietend van haar schokkende en stuiptrekkende, bezwete lijf.

Langzaamaan trekt haar orgasme weg en komt ze weer tot rust. “Wow,” brengt ze hijgend uit. Ik glijd weer naar boven en streel haar rode wang. Mijn been sla ik over dat van haar heen en druk kussen in haar nek en schouder.

Plots komt ze overeind en duwt mij in de kussens. Ze kijkt me ondeugend aan, als ze haar been tussen de mijne positioneert en tegen mijn natte vagina aanduwt.

“Jouw beurt,” zegt ze en begint tegen me op te rijden. Ik voel hoe haar been opnieuw en opnieuw langs mijn clit strijkt en begin te hijgen. Ik klem mijn armen om haar heen en druk mijn hete middelste dichter tegen haar aan, kom haar tegemoet bij iedere stoot van haar been. Ze kust mijn mond, onze tongen weer verstrengeld, onze lijven heet en bezweet, helemaal één met elkaar. Ik voel mijn hoogtepunt naderen in sneltrein vaart en kreun onophoudelijk. “Eva,” zeg ik hijgend. “Eva! Oh mijn god, ga door!”

“Laat je gaan,” fluistert ze zwoel in mijn oor. Dat laatste stuurt me over de rand. Alle spieren in mijn lichaam spannen zich en ik heb het gevoel dat mijn lichaam in duizend stukken uiteen spat, terwijl Eva me blijft zoenen en strelen. Ik zie sterretjes voor mijn ogen en kan niets anders meer dan me overgeven aan dit enorme genot.

Heel langzaam, als een blad aan een boom, dwarrel ik weer terug naar aarde, naar de realiteit.

Zwijgend liggen we op elkaar, hijgend en elkaar loom strelend.

Eva is degene die de stilte verbreekt. “Dus… pizza?”