Het Prof Contract

Vandaag is de dag. Ik ben er klaar voor. Neen, ik moet er klaar voor zijn. Ik droom al sinds mijn jeugd om een prof contract in het wielrennen te krijgen, en vandaag zal het me misschien lukken. De voorbije maanden heb ik alles op hold gezet. Mijn familiaal, mijn sociaal en zelfs mijn seksleven. Alles om mijn grote droom na te jagen. Prof wielrenster worden.

Het moet ondertussen zo’n 6 maand geleden zijn toen ik voor het eerst de advertentie in het gekende wielerblad zag staan. Eén of andere rijke zakenman had besloten om een eigen wielerteam voor dames op te richten. Maar omdat hij nog onbekend was in de wielerwereld, kozen de gevestigde namen niet voor hem. Daarom had hij besloten om amateurs een kans te geven. Dit zou hem ook zeer goede PR opleveren. Ik ben nu 22 en fiets al diverse jaren. En het is waarschijnlijk mijn laatste kans om ooit een prof contract te krijgen. Groot was dan ook mijn verrassing toen ik door de eerste twee proeven rolde. We waren nog met 20, en slechts de top 5 zou een contract krijgen. Hiervoor kregen we een trainingsschema, alsook wat gps en andere controle apparatuur. We hadden 3 maand om ons voor te bereiden, en dan moesten we een grote wegrit afleggen en onze gegevens uploaden.

Vijftien keer had ik de weg verkend. Het was een slim uitgetekende rit waardoor we amper auto’s gingen tegenkomen. In totaal was hij 115km lang en de laatste 4 kilometer was een stevige klim. Ik wist dat ik kapot zou zijn op het einde, maar ik zou alles geven, ik wou dit contract. Mijn beste vriendin bracht me naar de plaats van de start en samen overliepen we alles. Ik had genoeg drank bij mij voor de eerste 70 kilometer en dan zou ze me terug bevoorraden. Ook de nodige gels en andere powerrepen zaten in mijn jasje en dan was het eindelijk zover. Ik sloot de hartslag monitor aan, startte de gps up en klikte mij in m’n pedalen. Met een stevige duw op mijn achterwerk gaf ze me een push, en ik was vertrokken.

Gelukkig zat het weer mee, en had ik op verschillende plaatsen wind in de rug. Op mijn fietscomputer zag ik dat ik na amper 25 kilometer reeds 2 minuten beter aan het presteren was dan mijn beste tijd. Dit motiveerde me om nog harder te stampen. Ik haalde een hoog gemiddelde en in de verte zag ik mijn beste vriendin al staan met een voorraadzak. Dit betekende dat ik over de helft zat. Ik nam de zak vlot aan, haalde er uit wat ik nodig had en smeet de rest weg. Ik concentreerde me terug op de weg en zag kilometer na kilometer op de fietscomputer hoe ik bezig was een recordtijd aan het neer te zetten. En toen kwam ik aan de voet van de laatste vier kilometer.

Ik wist dat dit een stevige klim was, en begon er met volle moed aan. Maar mijn benen begonnen plots vol lood te zitten. Mijn gemiddelde zakte weg, en ik zag op de computer dat al mijn voorsprong aan het wegslinken was. Plots zag ik in de verte een witte stip. Het was een andere wielrenner en ik besloot om die als focuspunt te nemen. Het plannetje werkte en ik vond mijn goede benen terug. Meter na meter sloop ik dichter en op zo’n kilometer van de finish zag ik dat het een man was. Aan zijn figuur langs achteren te zien was het ook een geoefende wielrenner. Ik bleef dichter sluipen en net aan de finish haalde ik hem symbolisch in. Ik schreeuwde het uit van plezier dat ik aan het einde was, maar ook van pure emotie. Ik was kapot. Ik liet me in het zachte gras neerploffen en probeerde mijn adem terug onder controle te krijgen.

“Precies een grote inspanning gedaan”, hoor ik plots de man zeggen. Ik open mijn ogen en zie hem voor me staan. Plots schrok ik me rot. De man droeg zoals ik kon zien een volledig witte outfit, enkel met wat reclame op de borststreek en de mouwen. Maar door het zweet van zijn inspanningen was hij compleet doorweekt en was de witte stof quasi volledig doorzichtig geworden. Ik kon het zwart van zijn borsthaar doorheen zijn shirt zien, maar nog meer opvallend was zijn kruis. Ik zag elke centimeter van zijn slappe penis die gekruld achter het fijne stukje textiel verborgen zat. Ik kon zelfs zien dat hij besneden was alsook de donkere kleur van zijn eikel. Zijn broek verborg niets van zijn goddelijkheid. En was het door de emotie? Was het door de wekenlange onthouden? Was het door de euforie? Ik weet het niet. Wat ik wel wist was dat ik die pik wou. Hier en nu.

“Bevalt het je”, vraagt hij plots op een stoute toon, want hij zag natuurlijk waar mijn blik op gefocused was. Ik keek hem aan vol begeerte. Hij kon aan mijn ogen zien dat ik hem wou, en hij hield me niet tegen. Ik ging op mijn knieën zitten en haakte de vingers van beide handen achter de elastiek van zijn wielerbroek, en trok deze naar beneden. De stof kleefde eerst nog wat aan zijn dikke schacht, maar ging toen ook mee naar onderen. “Doe maar”, moedigde hij mij aan en ik opende mijn mond. Als ware het een ijsje begon ik aan zijn slappe lul te likken en te zuigen. Ik was bloedgeil. Met mijn handen kneedde ik eerst zijn zware ballen maar zodra hij volledig hard was, trok ik hem af met draaiende bewegingen terwijl ik zijn eikel bleef aflikken en afzuigen. Ik proefde hoe het zweet zich vermengde met wat voorvocht, en slikte de geile cocktail met veel zin door. Maar ik wou meer.

“Pak me”, zei ik redelijk dominant, en ik liet zijn lul los en deed het bovenstuk van mijn wieleroutfit uit zodat ik de bretellen van mijn broekje kon laten zakken. Een slipje droeg ik vanzelfsprekend niet. Het ingenaaide zeemvel bleef nog eventjes kleven aan mijn vochtige schaamlippen, maar gaf zich al snel gewonnen. Enkel nog gekleed in mijn sportbeha en wielerschoenen, bood ik mezelf op een presenteerblaadje aan. Hij aarzelde geen seconde. Hij kwam tussen mijn benen liggen en gleed wat plagerig met zijn dikke eikel langs mijn gezwollen kaalgeschoren schaamlippen. En dan ramde hij hem met één harde stoot naar binnen. Ik kreeg eventjes geen adem, want hij scheurde me bijna open. Maar binnen de vijf seconden ruimde de pijn plaats voor genot.

Als een echte sporter neukte hij me op een hoog tempo. Binnen de twee minuten kwam ik een eerste keer klaar, maar hij trok zich niet terug. Ik voelde hoe mijn sappen met elke stoot naar buiten geperst werden en amper enkele minuten later kwam ik een tweede keer klaar.

Het kon me geen moer schelen dat ik daar openbaar, langs de graskant genaaid werd door een wildvreemde. Ik had het nodig. Ik moest klaarkomen. Maar wat nog indrukwekkender was, was het uithoudingsvermogen van de man. Toen ik een tweede keer klaargekomen was en de sappen langs mijn dijen stroomden vroeg hij zachtjes om op m’n knieën te gaan zitten. Ik deed wat hij wou. Ik lustte nog wel een derde orgasme. Maar dit zag ik niet aankomen.

Zonder vragen stak hij een vinger diep in mijn kontje om al snel te wisselen met zijn pik. Nu heb ik al af en toe anaal geneukt in het verleden, maar dit zag ik niet aankomen, en al zeker deze dikte niet. Het koste wat moeite, maar hij kreeg er hem toch volledig in. Ik was te geil om te stoppen. Terwijl hij me stevig in mijn aarsje neukte, masseerde ik hard mijn clit. En toen gebeurde het. Net wanneer mijn derde orgasme eraan kwam, spoot hij mijn kont vol met zijn dik heet zaad. Het voelde heerlijk. Wanneer hij zich terugtrok, stroomde het zaad uit mijn kont en mijn sappen uit m’n kut. Wat voelde ik me een heerlijke slet. Een wielerslet zelfs. Maar ik had het nodig. Ik had het verdiend. En toen kwam het toetje. De onbekende man plaatste zijn mond op mijn strakke roze gaatje, en zoog zijn eigen zaad naar buiten. Net wanneer ik dacht dat het niet meer geiler kon, deed hij er weer een schepje bovenop. Ik hoorde hem luid smakken en goedkeurend grommen. Ik liet alles toe.

Na enkele minuten na te genieten deden we onze kledij weer aan, en zonder iets te zeggen tegen elkaar reden we terug naar beneden. Aan de voet van de berg stond mijn beste vriendin te wachten. Ik besloot om haar niets te zeggen. We reden naar mijn huis, namen afscheid en ik uploadde snel mijn resultaten.

Twee dagen later kreeg ik een uitnodiging om mijn resultaten te komen bespreken. Ik droeg mijn meest fancy mantelpakje en had mezelf zeer mooi gemaakt. Ik parkeerde mijn auto op de grote parking van het bedrijf dat de nieuwe ploeg zal sponsoren en liep naar binnen. Nadat ik me aangemeld had bij de receptie kwam een knappe dame me halen. “Meneer Peeters zal u onmiddellijk ontvangen”, zei ze met een guitige glimlach. Ze opende de deur en ik liep naar binnen. Een bureaustoel draaide zich om en ik schrok me rot. Voor me zat de kerel die me twee dagen geleden genaaid heeft in al m’n gaatjes bovenop de berg. “U bent aangenomen”, zei hij met een knipoog. In zijn rechterhand hield hij zijn stijve lul vast, die doorheen zijn kostuumbroek naar boven gericht stond…