Linda’s Campingavonturen - 5

Linda werd de volgende morgen wakker door het geroezemoes bij haar caravan. Haar man was zo te horen weer in gesprek met haar buurman. Ze konden het goed met elkaar vinden. Linda ging rechtop zitten om te horen wat de mannen elkaar te vertellen hadden. Dat veroorzaakte wel een klein pijnscheutje in haar kont. Ze dacht even verward na: waar kwam dat vandaan. Haar slaperige brein acteerde nog niet op topsnelheid, maar al gauw kwamen de beelden van de dag ervoor weer binnen. Haar man had haar behoorlijk stevig in haar kont geneukt en dat voelde ze nog wel. Tegelijk gaf het haar ook een geil gevoel. Ze had zich overgegeven aan de idiote lusten van de geheime apper en ze had ervan genoten. De spanning die erbij kwam, de mogelijke ontdekking, alles zorgde ervoor dat ze klaar kwam als nooit te voren.

Ze spitste haar oren toen ze het woordje kermen hoorde en luisterde scherp. Ze hoorde de man duidelijk vragen of Linda zich bezeerd had want hij had haar duidelijk ‘auw’ horen roepen. Haar man lachte besmuikt en zei dat het er gisteravond enigszins ruw aan toe was gegaan in bed. De mannen lachten schaapachtig en haar man zei vervolgens dat hij weer naar zijn werk moest, maar deze avond niet thuis zou komen. Het zou laat worden en hij moest alweer vroeg aan de andere kant van het land zijn. Het was dan dus handiger om thuis te gaan slapen. ‘Misschien kan ze dan bij mij eten?’ vroeg de buurman. ‘Mijn zegen heb je, maar ik weet natuurlijk niet of Linda …..’ De rest van het gesprek viel weg omdat er een auto voorbij kwam rijden en met draaiende motor even stopte. De bestuurder scheen de buurman te kennen en ze hoorden de mannen praten. Verstaan kon ze het niet maar even later hoorde ze haar man binnenkomen. ‘Ik ga zo schat. Heb je nog veel pijn?’ ‘Nee, dat gaat wel lieverd. Met een beetje lopen ben ik het zo kwijt.’ ‘Ok. Ik ga. En tot morgenavond. Moet ik van huis vandaan nog iets meenemen?’ Linda kon 1-2-3 niets verzinnen, maar gaf aan dat ze zou bellen of appen als dat nodig was. ‘O ja,’ zei hij bij de deur. ‘De aardige buurman van hiernaast nodigt je misschien uit voor het eten. Kijk maar wat je doet.. Doei’

Toen haar man was vertrokken, ontbeet Linda. Ze vroeg zich af wie toch die buurman was. Hij was anders best nieuwsgierig, maar haar man en hij konden het goed vinden. Dus waarom zou zij zich er dan druk om maken. Haar man had meestal een prima sociaal radar en ze was eigenlijk best wel een beetje nieuwsgierig geworden. Vreemd genoeg had ze de man overdag nog niet gezien en was benieuwd hoe hij eruit zou zien. Verder dacht ze na over de geheimzinnige apper. Zou hij weten dat ze hier met een pijnlijke kont zat te ontbijten? Uiteindelijk was het allemaal door hem gekomen. En dat wond haar toch ook wel weer op. Ze was benieuwd wat de dag van vandaag zou brengen. Eerst douchen en dan insmeren en gaan genieten van het zonnetje. Ze bracht ook nog wat verzachtende crème aan op haar kontgaatje. Ze had in de spiegel gezien dat die nog een beetje rood was van het geweld van de pik van haar man, maar ze wist dat met behulp van dit zalfje de pijn heel snel minder zou gaan worden.

Ze pakte haar boek weer en installeerde zich met een kopje koffie buiten in haar stoel. Eigenlijk zat ze nog maar net of haar telefoon zoemde. ‘Pijnlijk kontje?’ Linda kleurde. Hij had haar zeker zien gaan zitten. Ze moest dat nog wel even omzichtig doen. ‘Ja, best wel gevoelig,’ antwoordde ze. ‘Heeft je man je hard gepakt in je kont?’ Linda bloosde ervan. Wat een taal zeg! Toen haar antwoord uitbleef, verscheen er: ‘Nou?’ Linda antwoordde dat ze meestal het wel kon voelen als ze daar genomen werd, maar haar man had haar ditmaal door geilheid overmand harder genomen dan anders. ‘Waar ben je genomen?’ ‘In mijn kont.’ ‘Precies,’ was het antwoord. ‘Als je dat bedoelt, schrijf het dan!’ ‘Ok,’ appte Linda terug.

Het bleef lange tijd stil. Linda zat lang met de telefoon in haar handen, maar er kwam geen bericht meer. Linda probeerde weer haar aandacht bij haar boek te brengen, maar dat lukte niet echt. Gedachten bleven maar door haar hoofd dwarrelen. De lucht betrok ook iets en het ging harder waaien. Ze besloot een eindje te gaan wandelen. Ze liep naar de caravan, waar ze snel een jurkje aanschoot. Ze pakte haar tas met portemonnee en sleutels en wilde vertrekken. ‘Wat ga je doen?’ zoemde de telefoon. ‘Ik ga een eindje wandelen.’ ‘Zeker niet met die kleren aan. Zoek je kortste jurkje uit en verder heb je niets aan.’ ‘Wat? Echt niet.’ Er verscheen even later een foto van haar op bed met haar kont omhoog en de buttplug in, wachtend op haar man. ‘Voortaan beter de gordijnen dicht doen! Wil je dat deze foto verspreid wordt?’

Linda schrok. Ze had in de haast van gisteren helemaal niet gelet op de gordijnen. En daar had hij handig gebruik van gemaakt. Ze antwoordde dat ze zou gaan zoeken. Ze vond een geel jurkje dat net over haar billen kwam. Ze had het al lang niet meer aan gehad, maar voor nu zou het dan maar moeten. Even later stond ze buiten met alleen het korte jurkje aan. ‘Dat is beter. Loop naar de ingang van de camping!’ Linda begon te lopen. De wind was nog wat verder toegenomen, waardoor ze krampachtig met haar handen haar jurkje vasthield. Als het omhoog zou waaien…… Veel campinggasten keken een beetje verbaasd naar haar. Ze vroegen zich af welke vrouw van middelbare leeftijd nu in zo’n kort jurkje zou gaan lopen…, ten minste, Linda dacht dat de voorbijgangers dat dachten.

Eindelijk kwam Linda bij de poort. ‘Ga bij de slagboom staan.’ Linda gehoorzaamt en positioneert zich naast de slagboom. ‘Als er straks een rode auto aankomt, dan ga je met 2 armen zwaaien, begrepen?!’ Linda appt terug dat ze het heeft begrepen. Ze wacht enige tijd en dan komt er een rode Audi aangereden. Als de auto dichterbij komt, zet ze haar tasje neer bij haar voeten en begint te zwaaien. Juist op dat moment steekt er een windvlaag op, die haar rokje de lucht in doet waaien. Linda weet niet hoe snel ze haar armen weer moet laten zakken om haar rokje weer te laten zakken, maar het was al te laat natuurlijk: ze stond daar in vol ornaat met haar geschoren kutje. Ze tuurde in de auto, maar ze kon niemand onderscheiden. De ramen waren geblindeerd.

‘Heel goed,’ zoemde de telefoon. Er komt zo een blauwe auto aanrijden en dan zwaai je opnieuw. Wat er ook gebeurt, je blijft zwaaien totdat de auto is gepasseerd!’ Linda kreeg het te kwaad. Ze werd zenuwachtig bij het idee en ze moest plassen. Maar ze kon nu even niets. Ze moest de apper gehoorzamen. Daar kwam een blauwe auto. Een Skoda zo te zien. Weer zette Linda haar tasje op de grond en weer begon ze te zwaaien. En weer had ze de pech dat er op dat moment opnieuw een windvlaag kwam die haar jurkje omhoog deed waaien. Opnieuw stond ze in haar blote kut en kont, maar nu mocht ze niets anders doen dan zwaaien. Gegeneerd keek ze naar beneden terwijl ze zwaaide en kon alleen maar hopen dat alleen de inzittenden van deze auto’s haar zien en niemand van de campinggasten. Ook in deze auto kon ze niets onderscheiden vanwege de ramen die donker getint waren.

Toen de auto voorbij was, liet ze haar armen zakken. ‘Prima gedaan. Loop nu naar de speelweide.’ De speelweide was net buiten de poort. Hier werden alle spelletjes georganiseerd voor de jonge kids en voor de ouderen voetbalwedstrijden georganiseerd. Op dit moment was het niet zo druk. Een paar jongens en meisjes waren aan het voetballen en wat ouders lagen heerlijk in het gras toe te kijken. ‘Loop naar de rechterkant van het veld en pluk een grote bos madeliefjes.’ Linda liep naar de aangegeven plek. Dat was op ongeveer 50 meter vanaf de liggende ouders. Ze ging door haar hurken en begon te plukken. ‘Nee, niet door je hurken,’ zoemde de telefoon. ‘Gebukt!’ Linda schaamde zich dood. Moest ze nu hier ten overstaan van deze ouders gaan bukken en zo haar billen laten zien en wellicht meer? Uiteindelijk gehoorzaamde ze. Even keek ze naar de ouders en toen ze dacht dat die niet keken, bukte ze zich waardoor haar billen bloot kwamen. Ze moest nog dieper buigen om de madeliefjes te kunnen pakken, waardoor ook haar kutje zichtbaar zou zijn voor de ervaren gluurder. Zo snel ze kon plukte ze madeliefjes en toen ze dacht dat ze genoeg had, kwam ze weer overeind. ‘Dat lijkt wel genoeg te zijn. Loop maar weer terug naar de caravan en neem de madeliefjes mee.’

Linda liep met afgewend hoofd langs de ouders. Ze hoopte dat niemand het gezien had en zeker die kinderen niet. Maar die leken verdiept te zijn in hun spel. Linda hield haar armen weer strak langs haar lichaam om zo te voorkomen dat haar jurk weer omhoog zou waaien. En zo kwam ze een poosje later aan bij haar caravan. Trillend van de spanning en de doorstane angsten dat ook midden op de camping haar jurkje op zou waaien. Maar ze had het gered. De telefoon zoemde weer. ‘Kruip op handen en voeten naar de caravan van je buurman!’ Nee, dat niet. De buurman die ze wel had gehoord, maar nog nooit had gezien. Moest ze daar nu naar toe gaan kruipen? Haar telefoon gaf weer een signaal. Ditmaal een foto van haar terwijl ze bij de slagboom stond, precies genomen op het moment dat haar jurkje opwaaide. Ze kleurde weer. Jezus, dit was ook al vastgelegd. Ze keek weer om zich heen en zag niemand. ‘Vergeet je telefoon niet mee te nemen!’

Linda stak de telefoon, die ze op tafel had gelegd, in haar mond en zakte op handen en knieën. Nogmaals keek ze om zich heen, maar ze zag niemand. Langzaam begon ze over het gras te kruipen, richting de caravan van de buurman. Het leek haar een eeuwigheid te duren alvorens ze bij de deur van de caravan aankwam. Haar jurkje was al boven haar billen opgekropen. Op het opstapje lag een blinddoek. ‘Doe de blinddoek om!’ Ze deed de blinddoek om en zag uiteraard vervolgens niets meer. Ze hoorde de deur van de caravan open gaan en een hand pakte haar hand beet en trok haar overeind en begeleidde haar naar binnen. Daarna werd gecheckt of de blinddoek goed zat.

Er werd niets gezegd. In de caravan bleef ze op haar knieën zitten. Ze hoorde een ritssluiting opengaan en even later kreeg ze een grote lul tegen haar mond aangeduwd. Een hand kwam dwingend op haar achterhoofd, waardoor ze op de pik werd gedrukt. Als automatisch opende ze haar mond en liet de pik naar binnen. Ze deed even niets maar weer was daar de dwingende hand die haar begeleidde om haar mond te bewegen. Ze begon de pik te pijpen. Ze wilde haar hand erbij betrekken maar die werd resoluut terug geduwd. Wat wilder begon hij op haar achterhoofd te duwen, zodat Linda zijn pik steeds dieper in haar mond kreeg. Zijn hand omvatte haar haren en bewoog haar hoofd heen en weer. Met zijn heupen stootte hij vooruit waardoor zijn pik tegen haar huig en soms er voorbij schoot. Linda barstte in hoesten uit, waardoor hij even terug trok. Als ze weer tot rust kwam, duwde hij zijn pik weer diep in haar mond.

Linda deed haar lippen strak op elkaar zodat de wrijving voor zijn pik groter werd. Ze hoorde hem heel zachtjes kreunen maar kon de stem niet herkennen. Daar was het te dierlijk voor. Hij begon wilder te bewegen en niet veel later schoot hij zijn zaad in haar keel. Linda probeerde zo goed en zo kwaad als dat kon zijn sperma door te slikken en bleef aan zijn lul zuigen en likken totdat hij terug trok. Weer voelde ze zijn hand haar hand grijpen en hij hielp haar overeind. Hij stopte de telefoon weer in haar mond en begeleidde haar naar de deur. Eerst keek hij zelf en toen mocht Linda naar buiten. De deur viel met een klap dicht en ging meteen op slot. Snel rukte Linda de blinddoek af en keek vervolgens door alle ramen van de caravan. Ze kon echter niets zien, want alle gordijnen waren gesloten. Haar telefoon zoemde. ‘Ga naar je eigen caravan. Nu!’ Gehoorzaam liep Linda naar haar eigen stekkie en ging weer in haar stoel zitten. Weer zoemde de telefoon: ‘Als je man vraagt of je bij de buurman gegeten hebt, kun je dat bevestigend beantwoorden…’ Linda staarde met open mond naar de telefoon en had voor nu even geen weerwoord.