De Zoon Van De Keizer - 4

Toen ik de eetzaal van het zomerpaleis van Prins Aurelian binnenkwam, werd ik hartelijk begroet door de andere dienstknechten. Terwijl ik langs de tafels liep voelde ik hun handen over mijn armen glijden, en over mijn rug en mijn kontje. Ze glimlachten naar me, en ik glimlachte terug. Ik nam plaats naast Laenor, een slanke roodharige jongen die mij gisteren tot een orgasme gezogen had. Terwijl ik ging zitten trok hij mijn toga recht. Tijdens het ontbijt voelde ik telkens zijn hand op mijn dijbeen, en glimlachte hij verlegen naar me.

Na het eten sprak Corvus ons toe. ‘Prins Aurelian krijgt vanavond bezoek van zijn vriend Alexander. Hij verwacht dat we vanavond allemaal voor hem klaarstaan. Het paleis is de afgelopen dagen al grondig schoongemaakt, dus de prins geeft ons de rest van de dag vrij.’

Er werd gejuicht en geklapt.

Ik besloot naar de bibliotheek te gaan om te studeren. Dat was namelijk een belangrijke reden dat ik hier was. Matteo, een jongeman die ik eerder gesproken had, was er al. Hij was bezig boeken terug in de kasten te plaatsen. ‘Hoi Sylvan,’ begroette hij me.

‘Hoi,’ zei ik terug. Ik pakte een boek over de geschiedenis van de keizerlijke familie.

‘Alweer geschiedenis?’ zei Matteo. ‘Vind je dat een interessant onderwerp?’

‘Jawel,’ zei ik.

‘Als je wilt kunnen we samen een leerplan opstellen. Een lijst maken van de nodige literatuur, een planning maken, dat soort dingen.’

‘Zou je me daar echt mee helpen?’

Matteo knikte. Hij was een paar jaar ouder dan ik, met lang krullend haar. ‘Ik ben de coördinator studie,’ vertelde hij, ‘zoals Corvus de huishoudelijke taken coördineert.’ Hij vertelde verder dat alle dienstknechten in hun laatste jaar, als ze éénentwintig waren, een meer coördinerende rol kregen. ‘Om ons alvast voor te bereiden op als we weer ons eigen pad moeten vinden, buiten de dienst van de prins.’

‘Waarom doet de prins dit eigenlijk allemaal?’ vroeg ik.

‘Hij is de jongste zoon van de keizer,’ zei Matteo, ‘wat betekent dat hij waarschijnlijk nooit op de troon zal zitten. Toch moet de keizer iets met zijn jongere kinderen. Hij verdeelt ze over het keizerrijk en geeft ze grote budgetten waarmee ze hun eigen projecten kunnen starten. Aurelian’s broers laten theaters en wegen en bruggen bouwen, maar Aurelian besteedt zijn budget aan de opleiding van jonge mannen in zijn leengebied.’

‘Niet alleen aan de opleiding,’ zei ik.

Matteo lachte. ‘Je hebt gelijk, dat niet alleen. Aurelian slaat twee vliegen in één klap. Hij verzorgt ook zijn eigen genot.’

Matteo en ik gingen aan een tafel zitten en stelden samen een lijst op van boeken die ik zou kunnen lezen om een diepgaande kennis van de geschiedenis van het keizerrijk op te bouwen. Ik bedankte hem en begon meteen met lezen. Er waren een boel andere dienstknechten die ook van hun vrije ochtend gebruik maakten om te studeren, waarschijnlijk om de achterstand die ze gisteren hadden opgelopen in te halen. Ik verbleef nog een paar uur in de bibliotheek, tot ik honger kreeg en weer naar de eetzaal liep.

Er waren maar een paar andere dienstknechten in de eetzaal, maar ik zag Laenor naar me zwaaien en besloot weer naast hem te komen zitten. We aten fruit en hij vertelde dat hij spelletjes had gedaan met zijn kamergenoten. Hij was achttien jaar en hield van schilderen en beeldhouwen. ‘Wil je een stukje door de tuin wandelen?’ vroeg hij toen we genoeg gegeten hadden.

‘Ja hoor.’

We waren niet de enigen die de middag buiten doorbrachten. Een groep jongens speelde weer een balspel. Ze waren naakt en ik zag bij minstens de helft een erectie. In het zwembad waren een paar jongens aan het pootjebaden of baantjes aan het trekken. Ik herkende Felix en zwaaide naar hem. Verderop, in de schaduw van een boom, lagen Corvus en Hylas innig met elkaar te zoenen terwijl een jongen die ik niet kende op hun stijve pikken zoog.

Laenor hield onder het wandelen mijn hand vast. We kwamen bij het paviljoen, waar ik twee dagen eerder Artos en Loran had betrapt bij hun geile spel. We gingen op de matrassen zitten die daar lagen, en Laenor legde zijn hoofd op mijn schouder. ‘Ik vroeg me af…’ fluisterde hij.

‘Wat?’

‘Zou je me willen neuken?’

Ik keek hem verbaasd aan. ‘Maar… ik heb… ik bedoel, ik ben niet zo groot als Corvus of Artos of Mars.’

‘Dat geeft toch niet?’ zei Leanor. ‘Je bent wel groter dan ik. Ik denk dat we het beide lekker zouden vinden.’

Ik was al door drie jongens geneukt – door Mars, door Artos en door prins Aurelian zelf. Ik had me natuurlijk wel afgevraagd hoe het zou zijn om mijn pikkie in het kontje van een ander te schuiven, maar ik dacht dat ik dat voorlopig nog niet mee zou maken, aangezien ik de nieuweling was. ‘Oké,’ zei ik. ‘Leuk.’

We trokken elkaars toga uit en Laenor liet me languit op de matras liggen. Hij kwam weer over me heen, net als gisteren, maar in plaats van zijn pikkie bewoog hij nu zijn strakke kontje naar mijn gezicht. Ik rook dat hij zich goed schoongemaakt had daar en vroeg me af of hij dit al die tijd al van plan was. Ik stak mijn tong uit en likte over zijn roze gaatje. Ik had dit gisteren al bij Loran gedaan. Die had blonde donshaartjes in zijn bilnaad die hadden gekriebeld op mijn tong, maar Laenor was helemaal kaal. ‘Ah… ah… ah…’ kreunde hij schattig terwijl ik met mijn tong zijn gaatje binnendrong. Hij boog zich voorover en zoog mijn piemel naar binnen om die goed nat te maken.

Toen we vonden dat we er klaar voor waren draaide Laenor zich om, zodat zijn kontje boven mijn kloppende eikel hing. Hij pakte mijn schacht vast en begeleidde mijn pik naar zijn strakke gaatje. Ik voelde mijn eikel tegen de opening drukken. Laenor liet zich zakken en mijn pik werd naar binnen gezogen. Ik haalde snakkend adem. Zoiets had ik nog nooit gevoeld.

Op dat moment kwamen met een hoop kabaal drie stoeiende jongens het paviljoen binnen. Hun pikken steigerden en hun ontblootte eikels glinsterden van het voorvocht. Het was maar al te duidelijk wat ze van plan waren. Jovan, die als tweede binnenkwam, zag mij en Laenor en grijnsde. ‘Hallo jongens,’ zei hij, ‘jullie zijn al lekker bezig. Mogen we met jullie mee doen?’

Laenor en ik keken elkaar aan.

‘Liever niet,’ zei ik. Ik wilde dit moment samen met Laenor beleven, zonder anderen eromheen.

De drie jongens keken teleurgesteld, maar Jovan gaf de andere twee een klap op hun kont en zei: ‘Dan niet. Kom mannen, we zoeken wel een ander plekje. Laat dit verliefde stelletje maar even van elkaar genieten.’ Ze vertrokken weer.

Laenor boog zich over me heen en kuste me diep, terwijl mijn pik nog steeds in zijn kontje zat. ‘Wat bijzonder dat je dit met mij samen wilt doen,’ fluisterde hij.

Ik aaide hem over zijn hoofd. ‘Het is mijn eerste keer. Ik wil dat het speciaal is.’

Laenor kwam weer overeind. ‘Ik zal mijn best doen,’ zei hij blozend. Hij begon op en neer te wippen op mijn piemel. Ik pakte zijn pikkie vast en draaide met mijn duim rondjes over zijn mooie ronde eikel. Zijn kontje was lekker strak en elke keer als hij over me heen zakte werd mijn hele lengte gestimuleerd.

‘Ah… ah… ah… ik ga komen,’ kreunde Laenor. Ik trok zijn voorhuid zo ver mogelijk naar achteren en richtte zijn pikkie op mijn borst. Een witte straal landde op mijn rechter tepel. De rest drupte eruit en belandde op mijn hand en mijn navel. Tijdens zijn orgasme voelde ik de spieren in zijn kontje samentrekken.

‘Hm… hm… ik ga ook komen,’ zei ik.

‘Wil je in me spuiten?’ vroeg Laenor.

Ik knikte ja. Hij liet zich nog één keer over mij heen zakken, en ik stootte omhoog zodat ik tot aan mijn ballen in hem zat. Ik spoot mijn lading diep in hem, voelde de warmte van mijn eigen zaad rond mijn eikel.

Laenor klom van mijn pik. Ik zag een druppel zaad uit zijn gaatje komen en over zijn dij rollen. Hij kwam half boven op me liggen en kuste me weer. Met zijn vinger veegde hij zijn eigen zaad van mijn tepel en stopte het in zijn mond. Ik kuste hem en stak mijn tong naar binnen om ook wat van dat zaad te proeven.

‘Zie je wel, Sylvan? Je hebt me heerlijk klaar laten komen. Daarvoor heb je echt niet zo’n grote piemel nodig als Artos. Heb je ervan genoten?’

‘Ja… ik vond het erg bijzonder dat ik in jouw kontje klaar mocht komen,’ zei ik verlegen.

Laenor glimlachte. ‘Ik kan je zaad nog steeds in me voelen. Lekker warm.’

Toen we uit gehijgd waren trokken we onze toga’s weer aan en verlieten het paviljoen. We zagen de drie jongens die ons eerder gestoord hadden in de buurt op een kleedje bezig. Basil en Daron, twee jongens die ik minder goed kende, lagen met hun benen verstrengeld. Jovan zat boven op hen en wipte net als Laenor daarnet op en neer. Het duurde even voor ik me besefte dat hij hun beide piemels tegelijk in zijn kontje had. Ik had daarnet al gezien dat die twee niet klein waren. Mijn mond viel open van verbazing.

Het moest wel lekker zijn voor Jovan, want terwijl Laenor en ik toekeken kwam hij klaar zonder dat er iemand aan zijn lange pik zat. Door zijn wippende bewegingen spetterde zijn zaad alle kanten op. Aan het luide kreunen van Basil en Daron te horen kwamen zij ook tot een hoogtepunt. Jovan klom van zijn vrienden af en begon de zaadresten van Basil’s eikel te zuigen terwijl Daron achter hem plaatsnam om zijn kontje uit te likken.

Laenor en ik liepen terug naar het paleis. De jongens die eerder met een bal aan het spelen waren, hadden nu voor een geiler spel gekozen. In twee- en drietallen lagen ze in het gras. Het was een heerlijk uitzicht, zo veel naakte jongemannen die intiem met elkaar verstrengeld waren. Er werd getrokken, gelikt, gezogen en geneukt. Ik zag twee jongens elkaar onderspuiten terwijl ze lekker aan het zoenen waren. Ik zag een jongen zijn zaad in het groene gras spuiten terwijl de jongeman achter hem zijn kontje vulde. En ik zag twee jongens een derde tegen de grond gedrukt houden terwijl ze met z’n tweeën tegelijk probeerden zijn kontje te likken.

Laenor en ik besloten ons af te spoelen in de badzaal, die op dat moment verlaten was. We zeepten elkaar in en vergaten niet elkaars gaatjes schoon te maken. We deden onze toga’s weer aan en gingen nog even in de bibliotheek zitten lezen. Na een uur stuurde Matteo ons naar de eetzaal. ‘Corvus heeft een mededeling voor vanavond,’ zei hij.

‘Jullie moeten snel eten vanavond,’ sprak Corvus. ‘Alexander, de vriend van prins Aurelian, kan elk moment arriveren. Aurelian en Alexander zullen dineren in de privétuin van de prins, en we moeten allemaal bedienen. Voor die tijd moet iedereen volledig schoon zijn. De prins zal na het diner een aantal van ons bij zich roepen.’

‘Ik hoop dat hij mij kiest,’ zei Jovan.

De oudste dienstknechten – Corvus, Hylas, Matteo en nog een paar – begaven zich naar de ontvangsthal om Alexander te verwelkomen. De rest at snel hun eten op en rende daarna naar de badzaal. Alleen Laenor en ik hadden ons al schoongemaakt, dus wij liepen direct naar de keukens. Het rook er heerlijk en ik zag dat de kookploeg de lekkerste dingen had klaargemaakt voor de prins en zijn vriend. Na even wachten kwamen ook Felix, Valerian, Constantijn en Loran de keuken binnen.

‘Alexander is gearriveerd,’ meldde Hylas. ‘Hij en de prins zijn onderweg naar de tuin.’

De kok wendde zich tot ons. ‘Omdat jullie de eersten zijn, mogen jullie het voorafje opdienen. Trek jullie toga’s uit en maak jezelf stijf.’

De twee opdrachten hadden zo weinig met elkaar te maken dat ik de kok stomverbaasd aankeek. De andere vijf dienstknechten volgden het bevel echter zonder aarzelen op. Ze deden hun toga’s uit en legden die aan de kant. Ik volgde dan maar hun voorbeeld. We begonnen met onze pikkies te spelen en werden langzaam stijf. Het voelde vreemd om dit in de keuken te doen. De kok keek onbewogen toe. ‘Ik wil dat jullie vochtig worden,’ zei hij.

We besloten elkaar een beetje te helpen. Valerian stak een vinger in mijn gaatje en ik bij hem. Constantijn kneep in mijn tepels. Felix, Laenor en Loran speelden met elkaars pikkies. Al snel begonnen onze eikels dikke druppels voorvocht te lekken.

‘Genoeg,’ zei de kok, en hij liet ons een rijtje maken. Hij pakte een schaaltje met glanzende zwarte bolletjes. ‘Dit is kaviaar,’ vertelde hij. ‘Ik heb een speciale manier bedacht om het te serveren. Namelijk, vanaf de top van een penis. De zoute smaak van voorvocht past goed bij de kaviaar.’ Met een klein lepeltje schepte hij wat kaviaar op. Hij liep naar Loran toe en legde de kaviaar netjes op de top van zijn eikel, waar het aan zijn voorvocht bleef plakken. ‘Als jullie zo naar buiten lopen om te serveren is het zeer belangrijk dat jullie stijf blijven,’ zei de kok terwijl hij de handeling herhaalde bij Constantijn, ‘anders valt de kaviaar eraf, en het is duur spul.’ Hij kwam bij mij en de koude kaviaar liet me rillen toen de kok het op mijn glanzende eikel legde. ‘Ook mogen jullie niet klaarkomen als de kaviaar wordt gegeten. Dat zal de smaak verpesten.’ Hij maakte het rijtje af. ‘Ben ik duidelijk?’

We knikten.

‘Ga dan maar,’ zei de kok.

Loran ging voorop om ons de weg te wijzen. Via een zijingang kwamen we in de tuin, waarna we over een schelpenpad moesten lopen om bij het zitgedeelte te komen. We moesten erg voorzichtig doen om onze pikken niet te veel te laten zwiepen. Het was zo’n aparte optocht. Ik voelde weer een golf van nervositeit opkomen, zoals de eerste keer dat ik bij de prins moest komen.

De zoon van de keizer en zijn vriend Alexander zaten onder een paviljoen aan de zijkant van het paleis wat ik nog niet eerder gezien had. Omdat het al aan het schemeren was, was er een vuurkorf neergezet. Prins Aurelian en Alexander zaten op een lage bank. Ze droegen beide een losse toga zodat een deel van hun borst en buik te zien was. De prins zag er goddelijk uit als altijd. En toen ik het paviljoen binnenkwam besefte ik dat ik Alexander ook al eerder gezien had. Hij was de man van de jury die me had aangesproken, de jury die moest beslissen of ik hier op proeftijd mocht. Hij was iets ouder dan de prins – misschien zevenentwintig – en had een stoppelbaardje. ‘Ah, daar komt ons voorafje,’ zei hij toen we binnenkwamen.

We stelden ons op voor de twee edellieden. Samen met Loran en Laenor stond ik voor Alexander. Loran en Constantijn waren als eerste aan de beurt. Ze stapten naar voren, en de prins en zijn vriend pakten hun piemels beet. Ze sloten hun lippen om de eikels en ik hoorde ze smakken terwijl ze de kaviaar met het voorvocht opslurpten. Loran en Constantijn rilden van genot. Maar ze moesten snel aan de kant om plaats te maken. Felix en ik stapten naar voren.

‘Hé, deze herinner ik me nog,’ zei Alexander toen ik naar voren stapte. ‘Hoe heet je ook alweer?’

‘Sylvan, heer,’ zei ik, mijn pik een armlengte verwijderd van zijn gezicht.

‘Hm, Sylvan ja. Jouw mooie slanke lijf zou ik niet snel vergeten.’ Alexander keek opzij naar de prins. ‘Heb je hem al gehad?’

De prins grijnsde en knipoogde naar me. ‘Jazeker. Je hebt hem goed geselecteerd, Alexander. Hij heeft een lekker strak kontje.’

‘Dat dacht ik al. Vanaf het moment dat ik hem zag, wilde ik hem al proberen,’ zei Alexander.

Ik voelde dat ik rood aanliep. Hen zo over mij te horen praten voelde aan de ene kant vernederend, maar aan de andere kant maakte het me trots te weten dat Alexander mij begeerde. Ik besefte dat zijn mening over mijn uiterlijk minstens zo doorslaggevend was geweest bij de beslissing mij hier op proeftijd te zetten als die van de prins zelf.

‘Nou Sylvan, wees niet zo verlegen en kom bij me zodat ik je kan proeven,’ zei Alexander.

Ik deed nog een stapje naar voren. Alexander pakte mijn stijve pik bij de stam vast en duwde hem ietsje omlaag. Hij was knap, al was hij wel een stuk ouder dan ik. Hij zoog mijn eikel naar binnen en terwijl hij de kaviaar van mijn topje slurpte kwam er een nieuwe golf voorvocht uit mijn pisgaatje. ‘Hmmm,’ mompelde Alexander, en hij sabbelde nog even plagerig op mijn eikel. Ik sidderde, maar herinnerde me dat ik niet klaar mocht komen. Naast me zag ik Felix’ eikel in de mond van de prins verdwijnen, en ook hij moest zijn best doen om niet te spuiten. Eindelijk liet Alexander me gaan, en ik maakte plaats voor Laenor.

Toen we alle zes van ons kaviaar verlost waren, liepen we terug naar de keuken. Onderweg kwamen we twee dienstknechten tegen die karaffen honingwijn kwamen brengen. Ze droegen alleen de strakke leren onderbroeken die met koordjes aan de voorkant open- en dicht geregen konden worden. Ze bekeken onze verslappende piemels waarderend.

Terug in de keuken mochten we onze toga’s weer aan. Samen met een andere ploeg serveerden we gang na gang. Gegrilde groenten, geroosterde eend, lamspastei, en nog veel meer. Het was genoeg om mijn hele familie voor meerdere dagen te eten te geven. Constantijn vertelde dat wat er overbleef uitgedeeld zou worden aan mensen die het minder breed hadden.

De laatste gang was roomijs met vruchten. Tegen de tijd dat we die de keuken uit droegen was het donker geworden en stond er een fris windje, zodat we met kippenvel op onze naakte huid door de tuin liepen. ‘Bedankt, jongens,’ zei de zoon van de keizer toen we de schalen met ijs en vruchten voor hem en zijn vriend neerzetten. Ik was dankbaar voor de tijdelijke warmte van het vuur in de vuurkorf en had graag nog even gebleven, maar de prins wuifde ons weg om met Alexander te praten.

We liepen terug naar het paleis en begaven ons naar de eetzaal, waar de dienstknechten zich ’s avonds vaak verzamelden om nog wat te kletsen of spellen te spelen.

We zaten net met een karaf honingwijn aan tafel toen Hylas naar ons toe kwam. ‘Loran, Laenor, Felix, Sylvan. De prins heeft naar jullie gevraagd,’ zei hij. ‘Kom maar met mij mee.’ We volgden hem naar de privévertrekken van de prins, naar de badzaal waar ik eerder met alleen Felix had gestaan. ‘Maak jullie klaar,’ zei Hylas.

Ik had verwacht dat hij weer zou vertrekken, maar hij bleef bij de ingang staan terwijl we ons uitkleedden en onder de warme waterstralen gingen staan. Voor de tweede keer die dag maakten Laenor en ik elkaar schoon – onze kontjes niet vergetend – en wreven elkaar daarna in met olie om onze huid glad te maken. Felix en Loran deden hetzelfde.

Hylas gaf ons de welbekende leren onderbroeken die met koordjes vastgemaakt moesten worden, maar ook leren riempjes voor om onze polsen en enkels.

‘Waar zijn die voor?’ vroeg ik.

‘Dat merk je wel,’ zei Hylas.

Felix hielp me de riempjes om mijn polsen vast te maken.

‘Nu moeten jullie deze voordoen,’ zei Hylas, en hij gaf ons elk een blinddoek van zwartgeverfd linnen.

Mijn hart begon in mijn keel te hameren. Wat waren prins Aurelian en Alexander met ons van plan? Maar ik zag de anderen hun blinddoeken ombinden, dus ik volgde.

Hylas controleerde of we inderdaad niks meer konden zien. ‘Pak elkaar bij de schouder,’ zei hij toen hij tevreden was. ‘Ik breng jullie naar de kamer van de prins.’ We deden wat ons gevraagd werd.

Ik liep op slappe benen achteraan. Na alles wat ik de afgelopen dagen had meegemaakt, was ik toch weer nerveus. Ik had genot gegeven en ik had genot genomen. Maar het was het zien dat aan dat genot had bijgedragen. De naakte lichamen van mijn mede dienstknechten. De lust in hun ogen, hun pikken die zich oprichtten, het samentrekken van hun bilspieren, het spuiten van hun zaad. Het idee dat ik dat niet zou kunnen zien, maakte me onzeker, maar ook opgewonden. Want de prins zou mij wel kunnen zien.

We stopten. We moesten bij de kamer van de prins zijn. Ik voelde dat sterke handen me vastpakten en meesleurden.