Een Nieuw Begin - 4

Ik wissel de voeten af en zie dat Esmee volop geniet van mijn massage. Ze heeft haar ogen gesloten en een glimlach op haar gezicht.

‘Kus mijn voeten en lik mijn tenen één voor één’ commandeert ze, nog steeds met haar ogen dicht.

Ik stop even met masseren en laat haar commando op me inwerken. Moet ik nu echt haar voeten kussen? Ze beweegt gelijk ongeduldig met haar voet richting mijn gezicht.

Ik pak haar voet en breng die naar mijn gezicht. Ik geef een kus op de bovenkant van haar voet. Ik ruik haar geur samen met de zweetgeur. Bij elkaar een onweerstaanbaar parfum.

Voorzichtig neem ik een teen in mijn mond en sabbel er op. Een kreun van genot is mijn beloning. Ik wissel de tenen en de voeten af.

Na toch zeker een half uur van massage van de voeten stop ik. Esmee komt loom van de bank en aait me over mijn hoofd. ‘Kijk dat is wat ik bedoel met alles voor mij doen Joan. Ik zie dat je genoten hebt?’ Ik knik hard en kijk haar liefdevol aan.

‘Kom je mag nu naar het toilet’. Ik volg haar naar toilet. ‘Ik zie dat je goed hebt schoongemaakt. Zorg nu maar dat hij niet weer vies wordt. Je gaat zitten ook als je moet plassen’. Ik neem plaats op de bril en verwacht dat ze nu wel weggaat. Ik voel me nu net een klein kind en mama die er op staat te kijken.

Maar ze gaat niet weg. ‘Plas maar Joan, want ik wacht’. Ik doe mijn uiterste best en na een tijdje komt er een zacht stroompje op gang wat steeds luider wordt. Ik geneer me wel. Ik voel me vernederd, maar probeer er zo mij mogelijk bij stil te staan dat Esmee op me staat te kijken. Nadat ik ben uitgeplast sta ik op, trek de toilet door en was mijn handen.

‘Kom maar het is tijd voor je straf die je nog tegoed hebt’ zegt Esmee op toch wel liefdevolle toon.

‘Huh meen je dat echt?’ vraag ik toch wel verbaasd. Ik schrik er elke keer weer van hoe snel haar stemming om kan slaan. ‘Joan je hebt een contract getekend en je hebt de regels gelezen. Schiet nu maar op anders wordt de straf alleen maar hoger’.

Ik loop achter haar aan naar de bank. Esmee gaat op de bank zitten nadat ze wat attributen heeft gepakt. Ik zie niet welke het zien want ze legt ze achter haar rug neer.

‘Kom over m’n knieën liggen met ontblote billen’. Ik luister en doe mijn broek en boxer omlaag. Ik zie dat er een plasvlek in de boxer zit. Ik heb mijn plasser dus goed genoeg afgeschud. Gelukkig ziet Esmee het niet.

Ik ga over haar knieën liggen met mijn billen omhoog. Mijn hoofd ligt bijna op de grond.

‘Hoeveel straf heb je verdiend Joan? En weet je nog waarvoor de straf was?’ vraagt ze.

‘Ja Esmee, ik weet het nog. Voor het te snel klaarkomen en voor bevuilen van toilet’. ‘Heel goed Joan, wat knap dat je dat nog weet. Wat zou je een gepaste straf vinden? Pas op, zet niet te laag in, want dan verdubbel ik het aantal’. Oei, ik denk hard na en kom tot de slotsom dat ik beter wat hoger in kan zetten dan te laag. ‘Ik denk dat vijfentwintig stuks wel een passend aantal is Esmee’. Ze laat het antwoord op zich inwerken. ‘Ik vind het een mooi aantal. Dus vijfentwintig of elke bilhelft, maar dan zullen de laatste vijf extra hard zijn’. Ik knik, maar weet niet of ze het ziet aangezien mijn hoofd bijna op de grond hangt.

Ze begint en de klappen komen hard aan. In mijn hoofd tel ik mee. Ze heeft geen genade en veel kracht in haar handen. Ze wisselt de bilhelften af. Ik merk dat naarmate ze de twintig nadert dat ze echt al branden. Voor de laatste tien stuks pakt ze iets maar ik weet niet wat. De eerst klap volgt. Ik schreeuw het bijna uit van de pijn. Een haarborstel zo te voelen. ‘Lig stil’ snauwt Esmee gelijk. Ik doe mijn best om stil te liggen maar de borstel doet veel meer pijn dan haar handen. Ze slaat in rustig tempo door. Ik bijt op mijn lip door de pijn. De laatste klap. Ze stopt. De tranen stromen over mijn wangen. Ik maak geen geluid, maar de pijn in mijn billen is immens.

Esmee laat me van mijn liggende positie opstaan. Ze ziet mijn betraande gezicht. Ze glimlacht lief en vraagt: ‘doet het zo’n pijn ventje?’ Ik knik en ze vervolgt; ‘dan weet je nu dat je moet luisteren naar mij. Trek je broek omhoog te en ga een lunch klaarmaken die we mee kunnen nemen’. Ik ga gelijk aan de slag en maak wat bammetjes klaar.