Ons Vakantiehuisje - 3

Ik ben Jaap. Ik woon samen met Carla en we voelen ons happy. We hebben beide een drukke baan. Ik loop tegen de veertig en Carla is een paar jaar jonger.

We hebben geen kinderen, een tiental jaren terug hebben we het er wel over gehad, maar voor Carla was dat toen geen grote wens. “Ik zit er niet op te wachten” was haar mening.

Verder hebben we het er nooit meer over gehad, maar ondanks dat we geen anticonceptie gebruikten, werd Carla niet zwanger.

Dit is bij mij toch wel een beetje blijven knagen en ik heb mijn zaad laten onderzoeken. Carla is hier niet van op de hoogte. En inderdaad, mijn zaad is te lui, de kans op zwangerschap is vrijwel nihil. De uitslag heb ik haar nooit verteld.

Ons leven gaat zijn gewone gang, we zijn gelukkig met elkaar en genieten van ons werk. Van tijd tot tijd ontspannen we in een vakantiehuisje dat we jaren geleden op de kop hebben getikt. Het is vrij simpel en er moet het nodige aan worden verbouwd, maar dat blijft er steeds bij. Beide zijn we niet zo handig. Maar het stoort ons niet zo erg, dat we er geen gebruik van maken. Van tijd tot tijd zijn we daar of een van ons gaat er heen om rustig te kunnen werken.

Op een keer, als Carla terug komt van een weekend in ons home, zegt ze dat ze een klusjesman gevonden heeft die ons huisje helemaal kan opknappen.

Ze heeft hem op het terrein ontmoet en is volgens Carla betrouwbaar. Hij woont daar in de buurt en heeft tijdelijk geen werk.

Hij is deze week al begonnen, maar voor de details overlegt ze met mij. Ik ben hier wel blij mee, eindelijk kan het opgeknapt worden. We spreken af wat er in ieder geval moet gebeuren en Carla zal dit het eerstvolgende weekend vertellen.

Carla is erg aanhalig geworden. Ze wil bijna elke avond wel vrijen met mij. Niet dat ik daar bezwaar tegen heb, integendeel, het is steeds weer een genot met haar.

Ze hangt schuin over mij heen en ik speel met haar borsten terwijl zij mijn lul zuigt. Ik waarschuw haar als ik bijna kom, maar ze gaat door. Dan spuit ik mijn hele lading in haar mond. Ze probeert alles door te slikken en dan valt ze naast mij neer.

“Dat was lekker” zegt ze.

Morgen mag je in mijn kontje neuken” zegt ze en met dit vooruitzicht gaan we slapen.



Het weekend komt er weer aan. Carla gaat weer naar ons huisje en ze vraagt of ik mee ga, maar ik blijf liever thuis werken.

Als ze die zondag weer terug komt, vertelt ze enthousiast over de vorderingen. Jan is erg opgeschoten en hij denkt nog twee weken nodig te hebben. Ik besluit om volgende week met Carla mee te gaan.

Het verblijf in het huisje geeft haar kennelijk energie, want ook deze week is ze weer actief in ons seksleven. Dezelfde zondagavond zitten we op de bank als ze mijn hand naar haar borsten leidt. Ik merk dat ze geen bh aan heeft. Ik begin haar borsten wat te kneden en dan knoop ik de blouse los. Met mijn mond beroer ik haar tepels en mijn tong gaat er over heen.

“Zullen we maar naar bed gaan?” vraagt ze. Eenmaal in de slaapkamer kleden we ons uit en liggen we al gauw naakt naast elkaar op bed.

We strelen elkaar en dan pak ik het glijmiddel van het nachtkastje. Ik smeer mijn lul in en dan de opening van haar kontje.

Carla ligt op haar zij en steekt haar kont naar achteren. Ik plaats mijn lul er tegen aan en begin heel langzaam te drukken. Ik stop even als ze een kreetje slaakt, maar dan kan ik weer langzaam verder.

Het voelt heerlijk nauw aan en ik weet dat ik op deze manier gauw klaar kom.

Carla moedigt mij aan en ze wrijft zelf over haar kutje. Dan spuit ik mijn lading in haar.

Hijgend lig ik bij te komen.

Even later draait Carla zich om en geeft mij een dikke kus. “Het is heerlijk vrijen met jou” zegt ze. Ik geloof dat ik een beetje bloos en met de armen om elkaar heen vallen we in slaap.

Het weekend komt er weer aan en op vrijdagavond vertrekken we naar ons zomerhuisje.

Als we er aankomen, zit alles op slot, Jan is er nog niet.

We brengen onze spullen naar binnen en ik zie de veranderingen met blijdschap aan. Hij heeft mooi werk geleverd. Als Jan even later ook komt, kunnen we kennismaken. Ik maak hem mijn complimenten en zeg dat ik er blij mee ben.

We nemen alles nog door en Jan vertelt wat hij nog moet doen. Ik heb nog enkele extra wensen en volgens hem is dat geen probleem. Hij denkt nog een week werk te hebben.

Het is een plezierig persoon en we drinken een glas wijn op de samenwerking, hij scharrelt nog wat rond en heeft nog gesprekken met Carla. Dan vertrekt hij weer, hij moet thuis ook nog wat doen.

Een week later is het huisje zodanig vernieuwd dat we besluiten dat dit genoeg is. We rekenen af met Jan en we blijven contact houden. Zo nu en dan komt hij langs en drinken we gezellig een glas wijn met z’n drieën.

Niet lang daarna vertelt hij dat hij een nieuwe vriendin heeft en ook nieuw werk heeft gevonden. We zijn blij voor hem en feliciteren hem hiermee. Daarna verflauwt ons contact en zie ik hem niet meer.

Het is niet veel later als Carla plotseling mijn kantoor binnen stuift. Ze omhelst mij en roept: “ik ben zwanger!”

Ik ben perplex en weet niet hoe te reageren. Een beetje onbeholpen kan ik uitbrengen: “hoe kan dit?” Carla schiet in de lach: “hoe zou dit nou komen. Je wordt vader!”

Ik denk onmiddellijk aan de kwaliteit van mijn zaad, iets waar Carla niets van af weet. “Wat is er? Je kijkt zo bedenkelijk. Ben je niet blij dan?” vraagt ze.

“Ja, natuurlijk, geweldig” breng ik uit en omarm haar stevig. We drinken een glas en proosten op de zwangerschap.

De komende dagen blijft de kwaliteit mij bezig houden en Carla merkt dit. “Is er iets?” vraagt ze, “je bent zo stil.”

Dan besluit ik open kaart te spelen. “Ik heb enkele jaren mijn zaad laten onderzoeken, omdat je niet zwanger werd en daaruit bleek dat mijn zaad zogenaamd lui is.”

Carla kijkt mij verbijsterd aan: “en daar weet ik niks van?” Ik ben even stil en dan zeg ik: “het spijt me, ik had het moeten vertellen.”

Dan is het weer een tijd stil en ik zie Carla nadenken. “Ik moet je ook iets bekennen” zegt ze dan, “ik ben de laatste weken een paar keer met Jan naar bed geweest.”

Dit valt er bij mij in als een bom. “Is de baby dan wel van mij?” vraag ik. “Natuurlijk is die van jou” reageert ze onmiddellijk, “dat weet ik gewoon.”

We weten beide niet echt hoe we het verder zullen bespreken. Dan vraagt Carla: “kunnen we proberen gewoon blij te zijn? We worden ouders.”

Dat hebben we inderdaad geprobeerd en de situatie werd gelukkig weer normaal. Ik heb wel een gesprek gehad met mijn huisarts, maar die zei ook dat het wel mogelijk is geweest, zeker als Carla zich een tijd ontspannen voelde.

We zijn nu de trotse ouders van een mooie dochter, maar ik heb wel een test laten doen. Ik ben wel de vader.