Lauren Gaat Weer Naar School - 7

De follow-up van haar ontmoeting met Harry en het vertellen daarover, werkte als een katalysator. Elke avond dat we nu aan de telefoon zaten, deelde ze al het geflirt wat zich die dag had voorgedaan.
Verbijsterd door de frequentie ervan, dacht ik in eerste instantie dat ze me plaagde, maar toen ik ernaar vroeg legde ze uit dat het de norm was. Ze beschreef soortgelijke situaties met haar schoolvriendinnen en hoe ze die vaak bespraken. Dat bracht me ertoe te proberen de gebeurtenissen hier te delen, maar net als voorheen weigerde ze dat pad te bewandelen.

Meestal werd ons gesprek meer seksueel als ze klaar was met het vertellen over haar schooldag, en het duurde dan niet lang voordat ik in gedachten de flirterige interacties die ze had met ons spel in verband bracht.
In eerste instantie ging het erom dat ze haar, net zoals de huismeester, in de sexy kimono zagen, maar het duurde niet lang voordat er andere, meer decadente gedachten ontstonden.
Die gedachten brachten me ertoe Lauren wat verder uit te horen over de mannen die haar probeerden te versieren zonder dat zij mijn waren intenties doordat.

Professor Henry Kott, zo hoorde ik, was uit Polen geëmigreerd, en zoals ze eerder had beschreven, was hij lang en slank en had hij een kaal hoofd. Nu schatte ze echter zijn leeftijd als ergens midden in veertig in plaats van haar eerder schatting van in de vijftig. Ook leerde ik dat zijn Poolse vrouw, Anna genaamd, jonger en aantrekkelijker was. Ze doceerde Europese geschiedenis aan de universiteit. Hoewel Lauren in het huidige semester geen les had bij de professor, zag ze hem vaak in het gebouw.

Josh, de student van haar werkgroep, was midden twintig en groot. Ze zei dat hij ongeveer één meter vijfentachtig lang was en ze vermoedde dat hij meer dan negentig kilo woog. Hij had lang, rood haar dat tot zijn schouders reikte en een volle baard. Ze hadden een vergelijkbaar studieplan, dus veel gedeelde lessen en hoewel de werkgroep-activiteiten waren beëindigd, hadden ze een informele studiegroep gevormd met verschillende andere studenten.

Soms noemde ze anderen, maar deze mannen toonden nooit de consistente inspanningen zoals Josh en Professor Kott. Af en toe dacht ik erover om enkele van de visioenen te delen die mijn brein binnendrongen, maar het moment leek nooit goed. Toen ze echter aankondigde dat de studiegroep de volgende dag in haar appartement zou bijeenkomen, begonnen de wielen in mijn hoofd onmiddellijk te draaien, en toen ze me later die avond vanuit bed belde, kon ik me niet meer inhouden.

"Hoe ging het?" vroeg ik.
"Goed... Ik heb wat wijn gehaald en wat te snacken gemaakt," legde ze uit.
"Wie waren er?"
"Alleen Josh en Carin. Antonio redde het niet."
"En, flirtte Josh met je?"

Door mijn vraag begon ze te giechelen. "Dat is dus wat je echt wilt weten," reageerde ze.
"Ja... En?"
"Hij bleef zitten nadat Carin was vertrokken," vertelde ze met een stem die opzettelijk een paar octaven lager werd.
"Wat is er gebeurd?" vroeg ik, en omdat ik me realiseerde dat ik te gretig klonk, wachtte ik even voor ik verder ging. "Heeft hij met je geflirt?"
"Het klinkt alsof je dat zou willen."
"Nou?"
"Ja..." antwoordde ze, nu fluisterend.
"Vertel me erover?"
"Hij wilde het appartement zien en toen we bij de slaapkamer aankwamen vroeg hij of ik klaar was voor wat plezier..."
"Hij vroeg je gewoon of je seks met hem wilde hebben?" hijgde ik, verbaasd dat zelfs een jonge man zo agressief zou zijn. "Wat heb je gedaan?" vroeg ik voor ze kon reageren.
"Ik ben de slaapkamer uitgelopen, maar hij kwam niet achter me aan, dus moest ik terug om hem te halen..."
"Heeft hij het toen opnieuw geprobeerd?"
"Ja, eigenlijk hetzelfde, maar deze keer volgde hij me wel. Daarna pakte hij zijn spullen en vertrok."
"Was je van plan het me te vertellen?"
"Natuurlijk, maar je bent meteen doorgegaan met vragen voordat ik dat kon," verklaarde ze verdedigend.
"Oké, je hebt gelijk," erkende ik. "Ben je nat?" vroeg ik toen die gedachte bij me opkwam.
"Wat!? Wat voor vraag is dit nu weer?" reageerde ze verrast.
"Nou?"

"Een beetje," gaf ze na een lange pauze toe.
"Door Josh?"
"Nee! Nee, door het jou te vertellen."
"Waarom?"
"Het is best leuk," giechelde ze.

Ik lachte met haar mee, waarna we de pogingen van de man verder bespraken. Door de interactie kon ik merken dat ze in een speelse bui was en mijn vragen niet aanstotelijk had genomen, dus besloot ik door te gaan. "Je had de kimono aan moeten trekken," plaagde ik.
"Dat ding? Ik heb hem weggegooid," antwoordde ze en een golf van teleurstelling gleed door me heen.
"Echt?" vroeg ik terneergeslagen.
"Nee... Mijn God, je bent zo gemakkelijk op de kast te krijgen," lachte ze. "Hoe weet je dat ik hem niet aangetrokken heb? Misschien heb ik dat wel."

Lauren was nog nooit zo ver gegaan in haar spel, en meteen stond mijn eerder half stijve lul rechtop. Ik kon er niets aan doen dat ik me haar voorstelde terwijl ze door de kleine ruimte liep in dat supersexy kledingstuk terwijl haar medestudent haar volgde als een jachthond.
"Je had het moeten doen."
"Ik ben geil, schatje," zeurde ze van onderwerp veranderend. Ik wist, dat als ik ernaar vroeg, ze zou beweren dat het door mij of ons gesprek kwam, maar ik geloofde, of wilde misschien wel geloven, dat het in ieder geval voor een deel het resultaat was van de inspanningen van de jongeman.
"Sorry, lieverd," zei ik toen ik vermoedde dat ze toestemming wilde om zich te mogen vingeren. "Je zult tot morgen moeten wachten."
"Misschien moet ik Josh terugroepen," teemde ze.
"Misschien," antwoordde ik met een luide zucht.

Het telefoontje eindigde kort daarna. Het was zeker het meest speelse gesprek geweest over anderen wat we ooit gevoerd hadden en bood verdere ondersteuning voor de openheid die in onze relatie was gecreëerd als gevolg van onze gesprekken na haar ontmoeting met de huismeester.
Terwijl ik mijn vrouw verboden had te masturberen, gold dat blijkbaar niet voor mij. Na het telefoontje en terugdenkend aan haar beschrijving van de acties van haar medestudent, trok ik langzaam aan mijn pik. Het duurde niet lang voordat ik mijn ballen strakker voelde worden en ik mijn sperma op mijn buik begon te lozen.

De week daarop zat ik midden in het werk toen ik een telefoontje kreeg van Lauren die eerder naar de stad was vertrokken. Het was te vroeg voor onze telefoonseks, dus ik vermoedde dat ze ergens hulp bij nodig had of een vraag had over de kinderen.
"Hallo schat," zei ze. "Ik ben net aangekomen en zoek de jurk die ik zaterdag naar het feest aan wil, maar die is hier niet. Ik herinner me vaag dat ik hem naar de stomerij heb gebracht. Kun jij even kijken of hij in mijn kast hangt?"
"Natuurlijk, ik doe het nu meteen," antwoordde ik.
"O, wacht even, er staat iemand voor de deur," zei ze, en na een paar seconden stilte kwam ze terug aan de telefoon. "Het is de huismeester... Harry. Wat moet ik nu doen?"
"Hallo?" hoorde ik een mannenstem op de achtergrond roepen voordat ik kon reageren. Ik hoopte maar dat hij dacht dat het appartement leeg was en dat hij zichzelf binnen had gelaten om te doen wat hij moest doen, omdat de andere reden niet goed was.
"Harry, ik ben hier," hoorde ik Lauren met luide stem reageren.

"Hij is hier om de airco te controleren," fluisterde mijn vrouw nadat ik hen een aantal woorden had horen wisselen die ik niet kon verstaan. "Ik ben in de slaapkamer."
Ik dacht erover te zeggen dat zijn timing me verdacht leek en dat hij haar misschien had zien aankomen. Maar ik besloot dat het geen zin had. "Gaat het?" vroeg ik daarom slechts.
"Het gaat goed," antwoordde ze en ik hoorde ook geen stress in haar stem.
"Je bewonderaar," zei ik, niet in staat me in te houden.
"Eén van hen," antwoordde ze speels. Toen ze begon te giechelen verdwenen mijn zorgen over haar veiligheid gelijk en werden vervangen door een golf van seksuele opwinding. "Je moet je kimono aantrekken," zei ik zonder verder nadenken.
"Wat?" reageerde ze geschokt. "Echt waar?" vervolgde ze voordat ik me kon verontschuldigen en daarmee verblufte ze me volledig. "Moet ik dat doen?"
In een duizendste van een seconde werd mijn mond kurkdroog en begonnen mijn slapen te kloppen. "Ja..." zei ik met krakende stem.

Het leek even alsof de tijd stilstond. "Oké," hoorde ik haar dan met een piepklein stemmetje zeggen. Ik had verwacht dat ze er nog even over wilde praten, maar de telefoonverbinding viel plotseling weg. Ik staarde verbijsterd naar het kleine schermpje.
Het kostte maar een paar seconden om te bepalen wat ik wilde doen, dan rende praktisch naar mijn auto, sprong erin en scheurde naar de stad. Ik reed tegen de honderddertig tot ik de stadsgrenzen had bereikt. De rit naar het appartement kostte me iets minder dan anderhalf uur en bij elke kilometer verwachtte ik een oproep op mijn telefoon te horen.
Die kwam uiteindelijk toen ik halverwege was. Ik moest mijn wilskracht maximaal aanspreken om kalm te blijven, zodat ik duidelijk kon spreken. "Alles goed?" vroeg ik meteen toen via de carkit ik opnam.
"Ja...” antwoordde ze vaag.
"Lauren, wat is er gebeurd?"
"Ik... ik heb het gedaan... Ik ging de slaapkamer uit in de kimono, zoals je gezegd had," antwoordde ze en ik hoorde de nervositeit in haar stem.
"Ik ben onderweg. Is er iets gebeurd?"
"We kunnen erover praten als je hier bent," antwoordde ze. "O, ik denk dat hij weer voor de deur staat," zei ze voordat ik kon protesteren.
"Lauren...?"
"Ik ga even kijken," onderbrak ze me en het gesprek eindigde weer.

Ik probeerde haar te bellen, maar ze nam niet op. Nu begon ik behoorlijk ongerust te worden en moest de resterende tijd mijn best doen niet paniek te raken. Ik vermoedde dat de situatie geen politie-interventie vereiste, dat hoopte ik in ieder geval, maar ik wist niet wat ik aan zou treffen.

Toen ik de deur opende, zag ik tot mijn grote gelijk mijn vrouw op de bank zitten. Ze was nog steeds gekleed in de kimono en er stond een aangebroken fles wijn op tafel. Ze had een kleur, leek een beetje gedesoriënteerd en staarde me met een vreemde uitdrukking die ik niet kon plaatsen aan. "Lauren? Liefje, gaat het?" riep ik zodra ik de deur achter me sloot.
"Je vrouw is betast," antwoordde ze.

Een golf van emotie raakte me en in een oogwenk overwoog ik een dozijn verschillende reacties. Gelukkig slaagde ik erin de controle te houden. "Kom hier," zei ik slechts.
Ze stond zonder iets te zeggen op, waarna ik haar stevig tegen me aantrok en hard kuste. Ik wist dat er nog veel meer zou komen, maar op dat moment vond ik dat het beter ervoor te zorgen dat ze zich geliefd voelde. Ik denk dat mijn actie haar in eerste instantie moet hebben verrast omdat haar armen plat tegen haar lichaam bleven, maar al snel tilden ze op en sloeg zij ze om mijn nek. Vervolgens kuste ze terug met dezelfde passie en we gingen zo door voor wat leek minuten.

"Dat had ik even nodig," verklaarde ze en er verscheen het begin van een glimlach op haar gezicht.
"Lauren, ik wil alleen weten... ik moet het vragen... Ben je op de één of andere manier ergens toe gedwongen?" vroeg ik, ineenkrimpend bij de gedachte daaraan.
"Ik... eh... Ik weet niet zeker of ik daarop wil antwoorden," antwoordde ze.
"Waarom niet?"
"Door het antwoord zie ik er niet erg goed uit," legde ze uit terwijl haar hoofd tegen mijn borst viel.
"Laten we gaan liggen," zei ik en leidde haar naar het bed.

Toen we de kamer binnenkwamen kon ik duidelijk zien dat het bed aan één kant in de war was, net alsof er iemand op had gelegen. Plotseling vroeg ik me af of mijn vrouw alleen maar betast was of dat er iets veel decadenter was gebeurd. Niettemin hielp ik haar op het bed en sloot kroop naast haar in een hernieuwde omhelzing.

Enige tijd verstreek terwijl ik langzaam over haar haren streek. "Toen ik in de kimono uit de slaapkamer kwam," begon ze na diep ademgehaald te hebben, "kwam hij regelrecht naar me toe en vroeg me wat ik probeerde te doen. Ik deed alsof ik hem niet begreep, maar daar trapte hij niet in. Hij omhelsde me en legde zijn hand op mijn kont."
"Stond je dat toe?" vroeg ik, geschokt dat het zo snel was gebeurd.
"Ik... ik denk het wel," fluisterde ze.
"Ga door. Vertel me alles?"
"Hij probeerde me te kussen, en eerst wilde ik hem dat niet toestaan, maar uiteindelijk denk ik... gebeurde het toch. Toen ging hij met zijn hand in mijn kimono en betaste me... Eerst mijn borsten en toen... tussen mijn benen," gaf ze toe.
"Hoelang duurde het, Lauren? Het duurde bijna drie kwartier voordat je me terugbelde."
"Ik weet het niet... zolang ongeveer, denk ik," fluisterde ze.
"De hele tijd staand?"
"Nee, we zijn naar de bank gegaan," legde ze uit.

Nu kwamen er andere gedachten in me op. "Heeft hij je alleen met zijn handen aangeraakt? Verder niet?"
"Met zijn mond..." antwoordde ze.
"Waar?"
"Overal."
"Hield hij zijn kleren aan?" Ik besefte dat ik de informatie stukje voor stukje uit haar moest trekken.
"Eerst... wel," antwoordde ze en ik voelde haar lichaam trillen.
"Heeft hij het gedaan, Lauren...? Heeft hij zijn pik in je gestoken?" vroeg ik, erg nerveus over het antwoord.
"Nee, hij wilde wel... Ik liet dat niet toe. Ik gebruikte mijn hand," legde ze uit.
"Waarom is hij teruggekomen?"

Ze legde uit dat hij nog steeds opgewonden was en probeerde haar opnieuw te bewegen hem binnen te laten. Toen hij echter besefte dat ze daar niet bereid toe was, vertrok hij na een paar minuten. Ze wilde nadenken over wat er was gebeurd voordat ze met mij sprak en was op het gaan liggen.
Met opluchting realiseerde ik me dat dit de waarschijnlijke reden was dat het dekbed er beslapen uitzag.

Langzaam stierf ons gesprek uit, totdat we zwijgend naast elkaar lagen en we beiden nadachten over de betekenis van wat er had plaatsgevonden. Nog steeds verbluft dat ze zo'n grote stap had gezet, maar wetend dat ik geen ruimte had om te oordelen. Ik was bezorgd over de emotionele toestand van mijn vrouw en besloot daarom dat we contact moesten maken als man en vrouw.
Ik begon aan haar kimono te trekken en na een paar seconden kreeg begreep ze wat ik wilde en hielp ze me hem uit te trekken. Dan waren mijn kleren aan de beurt.

Toen we beiden naakt waren trok ik haar bovenop me en omhelsde haar stevig. We kusten een tijdje, waarna ik haar op haar rug rolde en mijn pik in haar poesje liet glijden.
Geen van ons beide maakte enig geluid. Er klonk geen gezucht of verlangend gekreun. Alleen het geritsel van het dekbed gaf enige indicatie van beweging. Toen ik mijn hoofd op tilde en zag dat ze in de verte staarde, begreep ik dat ze steun nodig had.
"Lauren, het is oké. Wees niet van streek," fluisterde ik. "Ik heb je ertoe aangezet om die kimono aan te trekken en naar hem toe te gaan, dus geef mij de schuld en niet jezelf."
"Zo eenvoudig is het niet," antwoordde ze.
"Waarom niet?" vroeg ik, verward over door haar woorden.
"Hij heeft me... eh... laten reageren. Hij heeft me..."
"Ben je klaargekomen?" vroeg ik toen ik begreep welke kant ze op wilde en toen ik haar aankeek knikte ze snel. "Goed, daar ben ik blij om."
"Hou je van me?" vroeg ze me vreemd aankijkend.
"Natuurlijk doe ik dat... meer dan je ooit zult beseffen," antwoordde ik meteen.

Ik voelde haar lichaam ontspannen en toen ik met meer doel in haar begon te bewegen, klonken kleine kreuntjes van genot uit haar mond. "Hij deed het bijna..." zei ze daarna zonder dat ik verder hoefde te vragen. "Het ging zo plotseling... en ik was zo opgewonden."
"Maar het is niet gebeurd," antwoordde ik in de hoop haar te troosten.
"Nee, mijn God, als ik dat had gedaan... Mijn God..." hijgde ze.
"Hoe vaak ben je klaargekomen?"
"Eén keer..." antwoordde ze. "Anderhalf eigenlijk," verduidelijkte ze voordat ik een andere vraag kon stellen.
"Met zijn mond?"
"Ja... en zijn vingers."
"Is hij klaargekomen?" vroeg ik en ze knikte instemmend. "Waar?"
"Op mijn buik."

Daarmee stopten we onze gesprek en de paar minuten daarop hield ik een gestaag tempo aan, hoewel het duidelijk was dat Lauren niet richting een orgasme ging. Het was duidelijk dat ze met andere dingen in haar hoofd bezig was, dus uiteindelijk besloot ik dat los te laten. Het duurde niet lang voordat ik in het onlangs gelikte kutje van mijn vrouw klaarkwam.
Toen ik op haar neerzakte, streelde ze zachtjes mijn haar, waarna ik naar haar rolde.

"Lauren, ben je bloot geweest toen hij terugkwam?" vroeg ik en ze knikte ze instemmend. "Heeft hij dat gedaan?"
"Ja, ik weet het niet... Hij deed het..." zuchtte ze.
"Hij terug natuurlijk komt voor meer..." zei ik hardop denkend. "Je zult moeten verhuizen!"
"Nee... ik hou van mijn huisje. Ik kan het wel aan," verklaarde ze terwijl ze zich omdraaide om me aan te kijken.
"We kunnen best een ander leuk appartementje vinden..." begon ik.
"Nee, lieverd. Ik hou van deze plek, het is prima," zei ze me onderbrekend, duidelijk bang dat elke verandering de zaken negatief zou kunnen beïnvloeden.
"Oké lieverd. Ik moet nu echt terug naar de kinderen. Gaat het wel?" vroeg ik.
"Ja, het gaat goed," antwoordde ze, hoewel ik kon merken dat het niet zo was.

Ik vertrok met de afspraak dat ik zou bellen als ik thuiskwam om te controleren hoe het met haar ging. Tijdens de rit realiseerde ik me dat de dingen te ver en te snel waren gegaan. In de hitte van het moment, met de energie van ons seksueel getinte spel, hadden we de geest uit de fles gelaten.
Ik wist dat het tijd zou kosten om de zaken recht te zetten en ik was van plan daar diezelfde avond met het telefoontje mee te beginnen.