Normaal Doen Is Niet Aan Renske Besteed

Er was veel veranderd in Renskes leven de voorbije vier maanden. Tijdens een speeddatingsessie waar ze samen met een vriendin aan had deelgenomen had ze een gast leren kennen die Aäron heette. Hij was 24 en redelijk knap, zij het wat nerdyer qua uiterlijk dan haar vorige vriendjes, maar ze schoten echt prima met elkaar op.

Alles was heel snel gegaan. Wanhopig als ze was om het ouderlijk huis te verlaten, had Renske slechts een maand later al het besluit genomen om bij hem in te trekken, in zijn flatje in de stad − een nieuw, opwindend hoofdstuk in haar leven.

Op haar 21ste had Renske nog nooit een volwaardige relatie gehad, en ze was vastbesloten om daar ditmaal verandering in te brengen. Natuurlijk impliceerde dat dat ze haar bizarre en ongewone voorliefde voor oudere mannen moest loochenen, maar ze wou haar uiterste best doen om met dat verleden af te rekenen. Het was inmiddels echt hoog tijd dat ze een gewone vriend had, een die even oud was als zij. Want zo hoorde het uiteindelijk … toch?

Aäron kocht cadeautjes voor haar, nam haar mee uit eten en behandelde haar als een prinses. Maar dat volstond allemaal niet om de stemmetjes die ze in de achterkamers van haar geest hoorde het zwijgen op te leggen.

Als ze op restaurant waren, kon ze maar aan één ding denken − hoe groot de lul van de oude kelner zou zijn, van de kerel die haar al had staan begluren sinds ze was binnengekomen.

Toen ze een paar weken hadden samengewoond, vertelde Aäron haar dat hij van haar hield, maar Renske kon zichzelf er niet toe brengen om dat terug te zeggen. Was dat gemeen van haar? Misschien wel. Maar het feit bleef dat letterlijk íédereen dolgelukkig was dat ze een fijne gozer had leren kennen … behalve zijzelf. Hoe blij haar ma, haar vriendinnen en Aäron ook mochten zijn, zelf bleef ze haar twijfels hebben.

Het enige wat ze kon doen was hem meer tijd geven. Wie weet zou ze gevoelens voor Aäron krijgen waar ze zichzelf nooit toe in staat had geacht? Ze gaf echt om hem, daar bestond geen twijfel over. Maar ze had nog nooit tegen een man gezegd dat ze van hem hield, en ze wist gewoon dat ze het zou vóélen als ze er klaar voor was om dat wel te doen. En zou het niet erg oneerlijk zijn om zoiets te zeggen als ze het niet echt voelde? Maar goed, als ze er maar in slaagde om haar meer duistere verlangens te muilkorven, zou het misschien nog allemaal goedkomen …

Vrijdagavond, 21.45 uur

'Aäron, ben jij dat?' Renske hoorde een luid gestommel op de gang, gevolgd door het geluid van twee mannen die lachten.

'Mijn lieve God, hoe zie jij eruit!?' Toen ze de deur had opengemaakt, zag ze haar vriend languit op de vloer liggen. Hij was blijkbaar net ten val gekomen en werd overeind geholpen door een man die Renske niet kende.

'Schattie, dit is mijn baas, meneer Bockstael,' zei Aäron, die zo zwaar lispelde dat hij moeilijk te verstaan was.

'Zeg maar Henk.'

Renske nam meneer Bockstael in zich op en vond dat hij wel wat op Clint Eastwood leek, rijzig en slank, met kort wit haar en staalgrijze ogen. En hoewel Henk niet zo diep in het glas had gekeken als Aäron, verrieden de rozige tint van zijn wangen en zijn wankelende tred dat ook hij meer dan genoeg op had. Renske schudde de hand die hij naar haar had uitgestoken en begeleidde beide zatlappen naar de zithoek. 'Had je niet gezegd dat je gewoon een aperitiefje zou gaan drinken na het werk?'

'Dat heb ik ook gedaan … plus een tiental pilsjes. Haal je nog twee biertjes voor ons uit de ijskast, liefje?'

'Nee, dat doe ik liever niet. Volgens mij heb jij al meer dan genoeg op.' Renske keek Aäron streng aan, maar die wuifde haar tegenspraak weg. 'Eentje extra kan echt geen − hik − kwaad.'

'Weet je, dat ben ik met Aäron eens,' deed Henk zijn duit in het zakje.

Renske was zich ervan bewust dat Henk sinds hij was binnengekomen de hele tijd naar haar boezem had gestaard. Van dergelijk gedrag keek Renske al lang niet meer op − ze besefte maar al te goed dat ze met haar enorme, natuurlijke, magnifiek gevormde borsten de aandacht van vrijwel alle mannen naar zich toe trok, of ze nu jong of oud waren, en al zeker als ze een neut ophadden. Maar er was iets aan de manier waarop Henk staarde dat haar koude rillingen bezorgde − alsof hij zijn staalgrijze ogen gebruikte om haar in gedachten uit te kleden, zonder dat hij zich ervoor schaamde bovendien. Toen ze hem betrapte terwijl hij naar haar tieten gaapte, gaf hij haar alleen maar een veelzeggende knipoog en ging vervolgens doodleuk door met haar met zijn blik te verkrachten.

Renske, die altijd al een zwak had gehad voor creepy ouwe venten, raakte ook nu weer opgewonden van het onophoudelijke gestaar. Zonder zelfingenomen te zijn wist ze dat ze erg aantrekkelijk was, en dat de meeste mannen er héél veel voor over zouden hebben om een nachtje met haar door te brengen. Maar sinds ze Aäron vier maanden geleden had leren kennen, was ze onafgebroken zijn voorbeeldige, perfect loyale vriendin geweest, en had ze geen stap meer verkeerd gezet.

Haar seksleven was daardoor wel een pak saaier geworden dan vroeger, en dat frustreerde haar mateloos − maar omdat ze zo om Aäron gaf wou ze niets doen dat hun relatie in gevaar zou kunnen brengen. Dat weerhield haar verbeelding er echter niet van om, wanneer ze de behoefte voelde om zichzelf te bevredigen, telkens weer terug te keren naar de duistere, vunzige, verdorven plekken waar ze zich vroeger als een vis in het water had gevoeld. Die drang om te masturberen was recent serieus toegenomen, ook al omdat Aäron bepaald geen uitblinker was als het op seks aankwam.

Toen ze hun de biertjes had aangereikt, concentreerde Renske zich opnieuw op datgene waar ze mee bezig was geweest: de afwas. Omdat de zithoek en de keuken in elkaar overliepen, kon Henk zich zo positioneren dat hij een goed zicht had op Renske, die nog steeds haar werkkleren aanhad − een nauwsluitende, marineblauwe satijnen blouse, die niet alleen haar immense joekels van borsten prachtig accentueerde, maar tevens haar fitte, slanke taille, en een huidkleurige rok zo kort dat hij enkele centimeters boven haar knieën ophield. De rok was al even strak gekozen als haar bloesje en liet haar succulente kont magistraal tot zijn recht komen, iets wat een ouwe man als Henk, die in geen tijden meer van bil was gegaan, bijzonder wist te waarderen.

Als in een trance keek Henk toe hoe Renskes golvende blonde haar, dat samengebonden was in een paardenstaart, heen en weer zwaaide over haar rug terwijl ze potten en pannen stond te schrobben.

Ze had er geen idee van wat voor vreselijke creep Aärons baas eigenlijk was, al zou ze daar gauw genoeg achter komen. Op het werk kwam Henk met opzet minstens één keer per dag bij Aäron aanwippen om een blik te kunnen werpen op de foto van Renske die ingelijst op zijn bureau stond. Hij kon nauwelijks bevatten dat deze sukkel van een jongen zo'n adembenemend mooie meid aan de haak had weten te slaan. Die heupen, die tieten, die lippen, en dan dat gezicht … het gezicht van een engel.

Al gauw had hij er een gewoonte van gemaakt om de foto mee te nemen naar zijn kantoor zodra iedereen de deur uit was en zich dan als een gek af te trekken terwijl hij ernaar zat te kijken. Naarmate de tijd verliep was Henk steeds meer door haar geobsedeerd geraakt, tot hij het niet meer uithield en haar in levenden lijve móést ontmoeten. Hij had Aäron vanavond heel bewust dronken gevoerd, in de hoop dat Renske thuis zou zijn als hij haar ladderzatte vriend naar huis bracht. Tot zijn grote vreugde was hij niet teleurgesteld; ze was in het echt zo mogelijk nóg knapper om te zien dan op foto.

Toen Renske achteromkeek, zag ze Aäron knikkebollen dat het een aard had − nog even en hij zou ronkend in slaap vallen. Henk zag haar kijken en knipoogde haar nogmaals toe.

Een paar minuten later was ze net bezig om de laatste spullen af te drogen toen ze iemand in haar rug voelde naderen. Ze wou zich net omdraaien toen twee handen haar bij haar ranke schouders grepen en die hardhandig begonnen te masseren.

'Oh! Wat moet dit …?'

'Ik wou gewoon even zeggen dat je ventje onder zeil is gegaan. Maar aangezien ik wel nog een biertje zou lusten, dacht ik dat wij twee misschien nog samen eentje konden pakken …'

Terwijl Renske zich tevergeefs aan zijn ijzeren greep probeerde te ontworstelen, deed hij nog een stap naar voren en pinde haar vast tegen het aanrecht.

'Meneer Bockstael! Houd daar onmiddellijk mee op! Dit is echt niet −' Renske maakte haar zin niet af; daarvoor was ze te zeer geschokt door wat voor gemene ouwe man Henk opeens bleek te zijn. Zijn adem, die hij vol in haar oor blies, stonk naar tabak en sterkedrank.

'Ach liefje, maak je niet te sappel. Ik masseer toch alleen maar je schouders? Je leek me een beetje gespannen, vandaar …'

Maar afgaande op de harde bobbel ter hoogte van zijn kruis die resoluut in haar bilnaad priemde en waarmee hij langzaam tegen haar aan begon te malen, zou het wat Henk betrof vanavond niet bij masseren blijven.

'Laat me los, meneer Bockstael! Ben je niet goed bij je hoofd of zo? Mijn vriend zit daar!' Weer probeerde ze zijn gespierde vingers van haar schouders weg te trekken, maar er was geen beweging in te krijgen.

'En wat dan nog? Gaat hij hier iets tegen uitrichten, misschien? En had ik je niet gevraagd om me Henk te noemen?' Hij hijgde de woorden zowat in haar oor, en inhaleerde ondertussen haar aangename, geparfumeerde geur. Bij Renske liepen de rillingen inmiddels over haar rug − ze had in het verleden zo vaak in een situatie als deze gezeten, en ze wist maar al te goed hoe dit zou eindigen. Hoe hard ze zich er ook tegen probeerde te verzetten, toch voelde ze haar lichaam op de vertrouwde manier reageren. Haar tepels werden stijf en haar kut begon te soppen − het was alarmfase rood.

'Oké! Goed, dan! Één biertje nog, en dan vertrek je, akkoord?' Ze besefte natuurlijk terdege dat hij daar niet op aanstuurde, maar het was het proberen waard.

'Ik heb geen dorst meer. Renske, vertel me anders eens hoe een doodgewone kerel als Aäron zo'n verduiveld sexy meid als jij heeft weten te strikken?' Terwijl hij die vraag stelde sleep hij zijn erectie weer tegen haar aan, en Renske moest uit alle macht haar tanden op elkaar klemmen om een kreun van verlangen te smoren.

'Dat − dat zijn jouw zaken niet … je zou echt beter −' Voor de tweede keer kon Renske zich er niet toe brengen haar zin af te maken.

'Weet je, dit is best een aardige flat waar jullie wonen, alleen is ie wat klein. Wat zou je ervan vinden als ik die waardeloze dronkenlap die daar op de bank ligt loonsverhoging gaf? Wie weet zouden jullie je dan een ruimere etage kunnen veroorloven?'

Henk was in de wolken dat ze het hele gebouw nog niet in rep en roer had gezet. Hoewel hij verwacht had dat hij inmiddels wel een pak voor de broek (of een stamp in zijn kruis) zou hebben gekregen, of op zijn minst voor rotte vis zou zijn uitgemaakt, probeerde Renske zich voorlopig alleen maar los te wrikken, en dan nog zonder veel overtuiging.

'Ik ben heus niet van plan om met je te neuken voor een mooiere flat, als je dat soms bedoelt!' Renske besloot paal en perk te stellen aan dit hele gedoe; hoe langer deze toestand zou duren, des te groter achtte ze het risico dat ze alsnog zou toegeven aan haar verborgen driften.

'Woh, rustig aan, meisje! Dat insinueerde ik helemaal niet. Nee, maar misschien kunnen we wel … een beetje lol trappen? Als je snapt wat ik bedoel, natuurlijk …' Hij leunde voorover en sabbelde zachtjes op haar nek.

'Lol? Voor jou misschien, maar ik vind hier niets lolligs aan!' beet ze hem schor fluisterend toe, hoewel haar lijf haar toeschreeuwde dat ze op zijn voorstel moest ingaan.

'Jij hebt de lekkerste tieten die ik ooit heb gezien. Al wat ik wil is er een poosje mee spelen, eerlijk waar!'

'WÁT!? Ben je nou helemaal van de ratten besnuffeld?'

Maar voor Renske hem kon tegenhouden, had Henk om haar heen gereikt en haar borsten tegen elkaar aan geperst, waardoor die plotseling obsceen ver over de rand van haar behacups puilden.

'HE!'

'Sssjjjj! Blijf jij maar stil, brave meid. Mijn God, wat voelen die dingen fijn …' Terwijl Henk ze op en neer liet stuiteren en er zijn sterke vingers diep in liet wegzinken, genoot hij intens van hoe het gladde satijn tegen haar zachte tietenvlees voelde.

Renske vocht nu harder om zich van zijn grijpgrage, klauwende handen te ontdoen, maar iedere keer als ze erin slaagde om een ervan weg te rukken legde hij snel zijn andere in de plaats. Ondertussen werd ze, precies zoals ze voorzien had, verraden door haar eigen lichaam, en ondanks haar pogingen om die te onderdrukken slaakte ze toch enkele kreetjes van verrukking terwijl ze ruw werd betast.

Nadat ze haar borsten gedurende een minuut of wat had laten mishandelen tot haar tepels zeer deden, schraapte ze haar laatste restje wilskracht bijeen en tilde haar voet, die in een pump met stiletto stak, boven de zijne en stampte erop met alle kracht die ze in zich had. Henk schreeuwde het uit van de pijn en liet haar los, waarop zij zich naar hem toe keerde.

'Je moet gaan! NU METEEN!' riep ze terwijl ze vermanend met haar vinger zwaaide, maar daar moest hij alleen maar om lachen.

'Mij best. Vertel jij dan morgen aan je geliefde dat hij niet meer hoeft te komen werken?' Henk besefte natuurlijk maar al te goed dat hij geen geldige reden had om Aäron, die een van zijn beste medewerkers was, te ontslaan, maar hij moest iets proberen.

'Hoe dúrf je!? Je gaat Aäron hier niet voor laten opdraaien!' snauwde Renske hem toe, terwijl haar lip omkrulde van razernij.

'Oh, maar dat wil ik ook helemaal niet … tenzij jij me geen andere keuze laat, natuurlijk.'

Een paar tellen lang verroerden ze geen van beiden een vin, waarna Renske haar vermanende vingertje tergend langzaam terug naar beneden deed. Henk kon haar bovenlijf zien zwoegen terwijl ze jachtig in- en uitademde; uit haar gebrek aan actie maakte hij op dat ze hem stilzwijgend permissie gaf, en hij sloeg toe.

Alsof hij al had nagedacht over hoe hij het zou aanpakken, greep hij snel haar bloesje vast en reet het open. Gelukkig voor haar had het exemplaar dat ze vandaag droeg drukknopen vooraan, zodat de knopen in ieder geval niet allemaal in het rond vlogen zoals de laatste keer was gebeurd toen een man haar blouse had opengescheurd. Henk verspilde nauwelijks tijd aan het bewonderen van haar zachtpaarse, kanten beha met kwartcups; in een ommezien had hij haar beide borsten uit hun omhulsel geschept, waarna hij zich meteen naar voren boog en op haar tepels aanviel als een uitgehongerde hyena.

Het warme vlees van haar tieten was zacht en glad als zijde, en Henk voelde zich in de zevende hemel terwijl hij zich gretig tegoed deed aan haar kleine, steenharde tepels. Vervolgens begroef hij zijn gezicht tussen haar knoerten en duwde haar vleesballonnen aan weerskanten tegen zijn hoofd.

Henk haalde zijn tong langs de spleet tussen haar borsten en ging ermee omhoog over haar sleutelbeen tot hij kusjes op haar hals begon te drukken. Inmiddels stond Renske zachtjes maar onophoudelijk te hijgen en te jammeren, niet meer in staat om de lustgevoelens die door haar heen gierden te beteugelen.

'Op je knieën!' Zijn toon was streng en autoritair, en voor ze goed en wel doorhad wat ze aan het doen was had Renske zich op de vloer laten zakken, terwijl ze instinctief haar handen uitstak en zijn broek omlaag begon te trekken.

'Oh, had ik het niet gedacht … ik heb aldoor het idee gehad dat je een vunzig sletje was, al sinds ik voor het eerst je foto op die sukkel zijn bureau zag staan! En zuig me nu af als de hoer die je bent, verdomme!!'

Renske was inmiddels te zeer op automatische piloot overgeschakeld om er zich nog over te verbazen dat Henk zojuist had bekend dat hij al langer wist wie ze was − en dat hij vanaf dag één op haar had gegeild. Al veel te lang had ze haar behoefte om op deze manier bejegend te worden genegeerd. Aäron behandelde haar eigenlijk uitsluitend als een prinses, iets wat haar al gauw vreselijk was gaan tegenstaan. Gewoon omdat ze zo'n oogverblindende schoonheid was, plaatste iedereen haar spontaan op een soort voetstuk. Maar al haar hele leven lang wenste ze niets liever dan meedogenloos van dat voetstuk gesleurd te worden, bij voorkeur door zich zo ruw en oneerbiedig mogelijk te laten uitwonen door een ouwe, vieze vent. Was het dan zo fout dat ze ervan hield om zich te laten vernederen? Was ze soms écht een slet? Misschien wel, misschien had Henk het bij het rechte eind. Ze wist eigenlijk maar één ding zeker: vuile oude mannen en hun pik waren haar grootste zwakte.

Na een paar rukjes aan zijn broek sprong zijn lul tevoorschijn, die langer en dikker bleek te zijn dan die van haar vriend. Toen ze zich voorstelde hoe het zou voelen om die kanjer in haar kutje te verwelkomen, werd dat laatste nog wat natter. Zijn massieve schacht was sterk dooraderd en leek pijnlijk stijf te staan, terwijl uit zijn sterk gezwollen, donkerpaars aangelopen eikel al de eerste druppels voorvocht opwelden.

Henks ogen rolden om in hun kassen zodra hij haar tong aan het gevoelige topje van zijn leuter voelde likken. Toen hij in haar wondermooie blauwe ogen keek en zijn blik daarna op haar ontblote tieten richtte, die zachtjes heen en weer wiegden met de bewegingen van haar bovenlichaam, daagde het hem dat het niet lang zou duren voor hij klaarkwam.

Met de bedoeling om toch maximaal van de gelegenheid te profiteren greep hij Renskes hoofd stevig beet en dreef met één stevige stoot van zijn bekken zijn hele penis in haar keel.

Renske sperde haar ogen wijd open van verbazing en kokhalsde lichtjes. Hoe bedreven ze ook was in deepthroating, een specialiteit van haar die ze in de loop der jaren had verworven en waar ze apetrots op was, toch werd ze nu tot het uiterste gedreven − maar ze weigerde een krimp te geven.

Al gauw stond hij zijn pik met ongebreideld enthousiasme in en uit haar mond te pompen. 'Oh fuck, ja! Mijn God! Zuigen maar, liefje! Zuig op mijn vette lul!'

Telkens als Henk haar strakke keel opvulde met zijn leuter, grolde hij dierlijk van de opwinding. Hij keek ongelovig toe hoe ze haar volle, roze lippen hermetisch om zijn knoestige vleesstaaf sloot en er zo hard mogelijk aan zoog. Het leek wel of ze zijn jongeheer nooit meer zou laten gaan en hem voor altijd diep in haar keel wou houden.

'UGH! UGH! UGH! UGH! UGH!' Renskes gekokhals weergalmde luid door de keuken.

Helaas voor Henk was het al te snel uit met de pret. Hij legde zijn handen op haar tieten en begon er als een gek in te knijpen toen hij zijn leuter voelde schokken in haar mond en zijn ballen ritmisch begonnen samen te trekken. 'GODVERDOMME! FUCK, YES!'

Net op tijd trok hij zijn neukpaal terug uit haar keel en begon er als een bezetene aan te sjorren; nauwelijks enkele seconden later spatte een lange streng zaad dwars over Renskes gezicht, van een van haar ogen tot aan haar wang, waar het goedje langzaam vanaf gleed. De volgende straal kwam dwars op haar lippen terecht, waarna ze haar mond opende om er een beetje van te proeven met haar tong. 'UNGH! AH, SHIT!' gromde Henk terwijl zijn laatste salvo op haar borsten belandde.

Henk keek voldaan naar de knoeiboel die hij van Renskes razend knappe gezicht had gemaakt. Nadat hij zijn weer slap wordende lul helemaal had leeggemolken, gaf hij haar jetsers er een paar keer mee van langs, en hij verwonderde zich erover hoe ze met elke klap deinden en bungelden dat het een lieve lust was.

'Volgens mij heb je er net voor gezorgd dat je vriendje daar nog werk heeft, schattie.'

'Had je niet gezegd dat je hem opslag zou geven?' vroeg Renske terwijl ze het plakkerige geil uit haar oog veegde en loensend naar de hijgende ouwe viezerik opkeek.

'Nou, misschien kun je volgende week beter eens aanwippen op kantoor, als de rest van het personeel naar huis is, natuurlijk. Dan kunnen we het over die loonsverhoging hebben en, eh − de voorwaarden bespreken en zo.'

Renske sloeg kwaad zijn leuter weg van haar gezicht. 'Mannen! Zijn jullie nou echt állemaal dezelfde?' Maar diep vanbinnen realiseerde ze zich dat ze zijn uitnodiging niet zou afslaan, niet zou kúnnen afslaan. Nu ze wist over wat voor immens apparaat deze ouwe bok beschikte, moest en zou ze dat ding in haar lijf geramd krijgen. En ze voorvoelde nu al dat ze nergens anders meer aan zou kunnen denken tot het eindelijk zover was.

Toen ze haar gezicht en boezem met een vaatdoek had afgewassen en haar kleding gefatsoeneerd had, liet ze Henk uit.

'Ik zie je maandag op het werk, Aäron!' riep hij sarrend naar zijn snurkende werknemer.

Net toen Renske de deur voor zijn neus wou dichtgooien trok hij haar de gang op en plantte een morsige zoen op haar lippen. Ze beantwoordde zijn kus niet, maar liet hem kortstondig zijn tong in haar mond steken voor ze hem van zich afduwde. 'En jou zie ik later in de week wel.' Hij grijnsde breed en gaf een harde mep tegen haar achterste, waarna hij haar zijn rug toekeerde en wegliep voor ze kon reageren.

Een paar tellen lang was Renske met stomheid geslagen terwijl ze over haar lippen wreef en de pijn in haar bil wegtrok. Met een verbitterde zucht ging ze terug naar binnen en trok de deur achter zich dicht.

Renske en Aäron woonden nog maar een maand of drie samen in dit appartementje. In die periode had ze Alfons, de man die in de flat tegenover de hunne woonde, niet meer dan enkele keren ontmoet.

Alfons was 65 en vrijgezel. Hij was nooit getrouwd geweest maar had wel een dertig jaar oude zoon uit een vorige relatie, die hem heel sporadisch kwam opzoeken. Voor de rest kwam er zelden of nooit iemand bij hem over de vloer; hij was het schoolvoorbeeld van een eenzame oude man. En aangezien hij toch bijna nooit de deur uit ging, had hij zijn uiterlijk de voorbije jaren zwaar verwaarloosd. Hij was zo vet als een varken, met een vale, ongezonde huid en vettig grijs haar dat steeds schaarser werd. Hoewel Henk in werkelijkheid slechts tien jaar jonger was dan Alfons, zou je het leeftijdsverschil tussen de twee veel groter geschat hebben als je hen naast elkaar zou zetten. Daar was het feit dat Henk zich goed verzorgde en zijn conditie onderhield natuurlijk niet vreemd aan, terwijl Alfons zich al veel te lang had laten gaan.

Renske mocht Alfons dan nog maar zelden gezien hebben, hij zag haar dagelijks. Als sinds de dag dat ze tegenover hem was komen wonen, had hij elke gelegenheid benut om stiekem op haar te geilen. Hij kende haar ochtend- en avondroutine inmiddels uit zijn hoofd, en stond telkens vol opwinding bij het kijkgaatje in zijn voordeur te wachten om een glimp van de bloedmooie blondine op te vangen wanneer ze naar haar werk vertrok of ervan terugkeerde. En de hele werkweek lang verheugde hij zich op het weekend: dan ging ze 's morgens trimmen, en als ze in de gang op de lift stond te wachten sloeg ze dan aan het stretchen. Ze kwam in feite altijd verleidelijk voor de dag, maar op die momenten was ze gewoon onvoorstelbaar sexy, gehuld in haar retestrakke lycra trimoutfit.

Zeggen dat Alfons door Renske geobsedeerd was geraakt, zou een understatement zijn. Hij speelde constant met zijn erectie telkens als ze door de gang passeerde, en met dank aan zijn bedrijvige fantasie had hij zich levensechte scenario's ingebeeld waarin zij zich per ongeluk zou buitensluiten en hij haar vervolgens bij hem zou uitnodigen, waarna uit het ene het andere voortvloeide. Normaal kwakte hij zijn broek al vol voor hij in zijn verbeelding verder was gekomen dan het ogenblik waarop zij haar topje voor hem opstroopte − zo'n opwindende verschijning was deze meid.

Hij had echter niet de moed om haar in het echt aan te spreken, en die paar keren dat ze elkaar op de gang tegen het lijf waren gelopen had hij een hoofd als een biet gekregen, een onverstaanbare groet gemompeld en zich gauw uit de voeten gemaakt voor hij in haar bijzijn een stijve zou krijgen.

Vanavond was er evenwel iets gebeurd dat hem tot in het diepste van zijn wezen had gechoqueerd. Hij bleef de hele nacht klaarwakker op zijn bed liggen en staarde naar het plafond, terwijl hij nadacht over wat hij had gezien en zich afvroeg hoe hij daar het best mee kon omgaan.

Het was allemaal begonnen toen hij Aäron − of zoals hij hem placht te noemen: de geluksvogel − luid had horen lallen op de gang. In een wip stond hij met zijn oog tegen zijn spionnetje gedrukt, hopend dat Renske bij hem zou zijn, maar in plaats van haar zag hij een oudere man die hem overeind hielp en van wie hij vermoedde dat het zijn vader was.

Alfons was erg teleurgesteld dat hij alleen haar loserachtige vriendje en een of andere oude zak had gezien, een ouwe zak die hij nu als een even grote geluksvogel beschouwde omdat hij dadelijk in Renskes hemelse gezelschap zou gaan verkeren.

Zo'n half uur later hoorde hij hun deur weer opengaan en haastte hij zich nogmaals naar zijn spiekgaatje. Deze keer viel zijn mond wagenwijd open toen hij zag wat er gaande was, en het scheelde echt geen haar of hij kwam ter plekke klaar in de enorme tent die zijn leuter ogenblikkelijk had opgeworpen in zijn broek.

Toen Renske die ouwe kerel uitgeleide had gedaan wou ze de deur voor zijn neus dichtslaan, maar precies op dat moment trok hij haar naar buiten, de gang op, pinde haar vast tegen de muur en drukte een passionele zoen op haar lippen.

Alfons keek onthutst en met bonzend hart toe, niet in staat om te geloven wat zich voor zijn ogen afspeelde. Hij had verwacht dat ze hem van zich af zou duwen, dat ze zou tieren en krijsen en de man een pak rammel zou verkopen − waarna hij haar als een koene ridder te hulp zou kunnen schieten, iets waar ze hem vast eeuwig dankbaar voor zou zijn. Maar niets van dat alles. Om god weet welke reden liet ze hem begaan, en stond ze zelfs toe dat hij in haar prachtige perzikvormige kont kneep terwijl ze vurig tongden. Vlak voor hij ervandoor ging, had de ouwe zelfs nog het lef om hard op haar billen te slaan, zodat de blondine met een verbijsterde uitdrukking op haar knappe gelaat achterbleef.

Alfons stapte wankelend bij zijn deur vandaan, met ogen die knipperden van ongeloof. Terwijl hij met zijn hand de bobbel ter hoogte van zijn kruis bleef kneden, probeerde hij een logische verklaring te vinden voor datgene waar hij zonet getuige van was geweest.

Zou zijn botergeile buurvrouw echt een affaire hebben? En zo ja, waarom in godsnaam, en waarom uitgerekend met een man die kennelijk bijna drie keer zo oud was als zij? Zou het Aärons vader zijn geweest? Beslist niet. Het klopte van geen kanten. Vanuit welke invalshoek hij de hele situatie ook bekeek, ze bleef volkomen ongerijmd. Of speelde er misschien iets anders? Zou haar vriend zo'n nozem zijn die het opwindend vond om bedrogen te worden waar hij bij was? Hij kon zich niet voorstellen dat dit op haar initiatief was gebeurd … want waarom zou zij zich in vredesnaam aangetrokken voelen tot een vent die zoveel ouder was? Dat bestond toch niet − of wel?

Alfons kon die avond niet meer eten of slapen. Zodra hij de volgende ochtend uit zijn bed was gerold begon hij te ijsberen door zijn flat, nog steeds tobbend over de gebeurtenissen van de avond ervoor. Hij zette een sterke kop koffie en ging vlak bij de deur zitten, zijn oren gespitst op het minste of geringste geluid dat uit de tegenoverliggende flat zou komen.

Slapen mocht hem dan niet zijn gelukt de afgelopen nacht, hij had in de loop ervan wel driemaal gemasturbeerd, iets wat hij sinds zijn tienerjaren niet meer had gepresteerd − en waardoor zijn eikel nu lichtjes pijn deed.

Rond halfelf werd het lange wachten van Alfons eindelijk beloond en kwam Renske haar flat uit, klaar om te gaan trimmen. Ze had een extreem nauwsluitend, felroze fitnesstopje aangetrokken dat obsceen diep was uitgesneden en waar haar reuzenjoekels ieder moment finaal uit dreigden te knallen − het mocht al een wonder heten dat de naden van dat ding het nu nog niet begeven hadden, laat staan als ze zou beginnen te joggen. Omdat het topje net onder haar boezem ophield, was ook haar strakke, vlakke, volmaakt gebronsde buik in al zijn glorie zichtbaar. Verder had ze een legging van witte lycra aan, die al net zo strak zat als haar topje en vooraan in een knoert van een cameltoe resulteerde, terwijl hij achteraan als kleeffolie om haar welgevormde bips hing en diep in haar bilnaad verzonken zat. Haar voeten staken in maagdelijk witte sportschoenen, haar haar had ze naar achteren gebonden met een bijpassende fluoroze haarband.

Alfons had de voorbije uren gerepeteerd wat hij tegen haar ging zeggen. Hij mocht dan een kluizenaar zijn die een teruggetrokken bestaan leidde, toch was hij geenszins de schuchtere en verlegen man voor wie Renske hem in al haar naïviteit aanzag − integendeel zelfs. Dat hij inmiddels geen vrienden meer had, kwam juist door zijn erg botte en onbehouwen attitude, een kant van hem die hij nog nooit aan zijn buren had geopenbaard. Tot nog toe was zijn obsessie met Renske genoeg geweest om hem te 'muilkorven', maar door de onverwachte wending die de situatie gisterenavond had genomen had hij besloten om zich niet langer gedeisd te houden − hij had immers niets te verliezen.

Nu hij haar zag voelde hij zijn vastberadenheid echter slinken als sneeuw voor de zon. Haar verbluffende schoonheid leek zijn geest te verlammen, en hij kon haar alleen maar gadeslaan tot ze uit het zicht was verdwenen, en de bezwering die ze onbewust over hem had uitgesproken verbroken werd. 'Verdomme!' vloekte hij toen de liftdeuren net waren dichtgeschoven en het tot hem doordrong dat hij zijn kans verkeken had.

Dat zou hem niet meer overkomen, nam hij zichzelf rotsvast voor, en hij vatte alvast post op de gang, klaar voor het moment waarop ze zou terugkeren.

Ondertussen mijmerde Renske tijdens het joggen over het incident met Henk. Hoe had ze hem zover kunnen laten gaan? En waarom had ze daar zo van genoten? Zou ze er ooit toe in staat zijn om een normale relatie te hebben, een waarin ze niet steeds terug wou naar het verleden? Maar wie was zij dan weer om haar lichaam datgene te onthouden waar het duidelijk vreselijk naar smachtte? Ze hoefde haar persoonlijke fetisj toch niet op te geven omdat die toevallig sociaal onacceptabel was … Dit was háár leven, dat ze op een voor háár zinvolle manier moest zien in te vullen. En wat Aäron niet wist, kon hem ook niet deren − of was die zienswijze te egoïstisch, en kon ze het toch beter met hem uitmaken?

Ze probeerde te stoppen met piekeren terwijl ze door het park rende. Er was eigenlijk maar één ding zeker: áls ze haar demonen weer zou ontketenen, zouden die voor flink wat opschudding zorgen, zoals ze vroeger aldoor hadden gedaan.

Toen ze voorbij de grote vijver kwam, hield ze halt bij een bank om haar schoenveter vast te maken. Een kleine oude man zat er zijn krant te lezen.

'Morgen!' zei ze vrolijk, en ze glimlachte hem stralend toe.

'Goedemorgen, jongedame.' De man liet zijn blik waarderend langs haar imposante lijf gaan.

Bij de rand van de vijver stond een oude vrouw met haar rug naar hen toe brood in het water te gooien voor de eendjes. Renske ging ervan uit dat dat zijn echtgenote was.

Toen ze zich vooroverboog om haar veter te strikken, bood ze de oude man een duizelingwekkende inkijk in haar ravijndiepe decolleté. Haar joekels van tieten stulpten vervaarlijk ver over de diep uitgesneden hals van haar onmogelijk strakke topje heen, en weinig verrassend betrapte ze hem erop dat hij er met ogen zo groot als schoteltjes naar zat te staren.

'Je mag ze aanraken, hoor.' Het voelde alsof ze die woorden niet zelf had willen uitspreken, en ze door een of andere kwaadwillende duivel als buikspreekpop was gebruikt.

'Eh − wat zegt u?' vroeg hij schor fluisterend.

Renske nam zijn benige, rimpelige hand beet en plaatste die onder haar zware borst. 'Ik zei dat je aan mijn tieten mocht komen. Of heb je daar geen zin in, misschien?'

Hij antwoordde niet, maar begon meteen zachtjes in haar rechtertiet te knijpen. Onderwijl gleed zijn blik heen en weer tussen zijn vrouw en de jonge godin vlak voor hem, die zich om god weet welke reden gewillig door hem liet betasten.

Omdat ze er kennelijk geen bezwaar tegen had dat hij haar tietenvlees steeds harder kneedde, begon hij er echt diep in te graven en klauwen met zijn oude, knoestige vingers, eerst in haar ene borst, daarna in haar andere.

Renske voelde haar tepels stijf worden, en al gauw tekenden die zich duidelijk af in haar nauwsluitende topje.

Ondertussen slikte de oude kerel moeizaam de enorme hoeveelheid kwijl door die zich in zijn mond had verzameld, terwijl hij haar vlezige ballonnen op zijn trillende handpalm woog en ze krachtig heen en weer schudde.

Renske kon niet langer doen alsof ze haar veters aan het strikken was. 'Hhmmfffff! Jij vieze ouwe rakker!' En met die woorden rechtte ze haar rug, zodat zijn hand plots alleen nog maar lucht omvatte.

Ze verving haar gespeeld verontwaardigde frons door een warme glimlach en gaf hem een vette knipoog. 'Prettige dag verder!' riep ze hem nog over haar schouder toe terwijl ze ervandoor stoof. Tot haar genoegen merkte ze dat de uitdrukking op het gelaat van de man er een van volslagen verbijstering was, alsof hij niet kon geloven wat er zojuist was voorgevallen.

In het appartementsgebouw hield Alfons ondertussen nog steeds de wacht op de gang. Hij was erg tevreden toen hij Aäron zijn flat zag verlaten, met een zonnebril op zijn neus − kennelijk had hij een enorme kater van de avond voordien.

Alfons deed gauw alsof hij net zijn flat wou binnengaan. Toen hij zijn sleutel in het slot had gestoken en hem omdraaide, zei hij vrolijk: 'Goedemorgen!' Doorgaans was hij niet zo goedgeluimd, maar hij wist dat dit wel eens de beste ochtend van zijn leven kon worden.

'Eh − vind je? Zo voelt het anders niet …' was Aärons suffe antwoord. Hij was verrast dat zijn buurman een gesprek met hem aanging; dat had hij nog nooit eerder gedaan.

'Wat scheelt eraan, een beetje te diep in het glas gekeken gisterenavond?'

'Ja, zoiets. En nu moet ik naar een vergadering op het werk, die start over …' Hij keek op zijn horloge. '… tien minuten. Nou, geweldig. Dat haal ik met geen mogelijkheid meer.' Hij zuchtte diep. 'En dan te bedenken dat ik vandaag eigenlijk vrij had! Niemand zou zaterdags op het appel geroepen moeten worden, dat zou ik mijn ergste vijand nog niet toewensen.'

'Kop op, kerel.' Alfons knikte hem toe en verdween in zijn flat, alleen om er terug uit te komen zodra Aäron weg was en zich weer op de gang te posteren.

Nog eens vijftien minuten later hoorde Alfons de lift naar boven komen en sloeg zijn hart een tel over. Ging hij dit nou écht doen? Die vraag beantwoordde zichzelf toen hij Renske uit de lift zag stappen, met een glinsterend laagje zweet op haar perfect gave huid.

Voor een man die al tien jaar lang niet eens meer in de buurt van een vrouw was gekomen was de verlokking simpelweg te groot. Zijn wellust verduisterde zijn geest als een ondoordringbare mist, die alle moraliteit en rationele overwegingen uitschakelde, zodat er alleen nog maar honger en verlangen overbleef.

'Morgen.' Renske glimlachte hem zenuwachtig toe terwijl ze langs haar gewoonlijk zwijgzame buurman heen liep. Er was iets verontrustends aan de blik in zijn ogen.

'Ik weet waar je mee bezig bent.' Alfons perste de woorden er zo snel uit dat ze nauwelijks te verstaan waren.

'Eh − wat zei u?'

'Ik zei dat ik weet waar je mee bezig bent.' Ditmaal benadrukte hij elk woord afzonderlijk, en ondertussen liet hij zijn blik begerig op en neer gaan langs haar goddelijke figuur.

'Ik − eh − ik vrees dat ik u niet kan volgen.' Toen ze zich langs Alfons heen probeerde te wurmen, blokkeerde die haar de weg door zijn arm uit te steken, zodat ze weifelend terugdeinsde in de richting van de lift.

'Ik heb je bezig gezien … gisterenavond … ik wéét waar je mee bezig bent …'

Eindelijk begon het Renske te dagen. 'Mij gezien? Hoe laat juist? Wat heb je me zien doen, dan?' Ze had plots een vreselijk hol gevoel in haar maag. Dit kón gewoon niet waar zijn …

'Je bedriegt je vriendje met die ouwe gozer, of niet soms?' snauwde Alfons haar toe. Hij begon zich te amuseren; hij was de kat en zij de bange, kleine muis.

Terwijl Renske nog een stap naar achteren deed, zocht ze wanhopig naar een manier om zich hieruit te redden. 'Kijk, ik weet niet wat je denkt dat je me hebt zien doen, maar je zit er helemaal naast.'

'Is dat zo? Dus je hebt hier gisteren op de gang níét staan zoenen met die ouwe kerel? Terwijl je vriend nauwelijks een paar meter verderop zijn roes lag uit te slapen? Je hebt stiekem een zwak voor oudere mannen, hè?'

Renske kon geen kant meer uit. Uit de manier waarop hij naar haar borsten stond te staren kon ze probleemloos afleiden waar deze creep op aanstuurde.

'Ah, dus je hebt naar me staan loeren, is dat het? Weet je, ik heb altijd al het idee gehad dat je een vieze ouwe geilaard bent, al sinds ik je voor het eerst ontmoette!'

Dat ze hem aansprak op zijn voyeurisme kwam als een schok voor Alfons, maar hij gaf geen krimp. 'In jouw plaats zou ik wat vriendelijker tegen me zijn, jongedame. Of zou je liever hebben dat ik dit met je vriendje opnam?'

Nu hij openlijk had gedreigd om haar te chanteren, voelde Renske hoe haar poesje begon te tintelen. Hij had er niet het flauwste benul van dat de strijd die die dag in haar geest had gewoed al beslecht was; de engel was verpletterd onder de hak van des duivels laars, en daar was het voorval van zojuist in het park het bewijs van.

In feite was ze sinds ze zich de vorige avond door Henk in haar keel had laten neuken heel erg opgewonden geweest, en deze wansmakelijke vleeshomp was misschien precies wat ze nodig had om het vuur dat in haar lendenen brandde te doven. Hoe verdorvener de omstandigheden, hoe geiler die haar leken te maken.

Renske had inmiddels ervaring genoeg met situaties als deze om te weten dat het er in dit specifieke scenario op aankwam het onschuldige slachtoffer uit te hangen.

'Wat wil je van me?' vroeg ze zo schor fluisterend dat het nauwelijks te horen was.

'Nou, dat ga ik je laten zien,' antwoordde Alfons, waarna hij haar bij haar pols greep en naar zich toe trok. Terwijl ze tevergeefs probeerde om zich los te wriggelen dwong hij haar achteruit tot ze met haar rug tegen de koude metalen liftdeuren kwam te staan, en bracht zijn gezicht naar het hare om haar te kussen.

Renske trok haar hoofd ruw bij het zijne vandaan om zijn afschuwelijke adem niet te hoeven ruiken, maar daar moest Alfons alleen maar om lachen. Nadat hij een rij natte zoenen op haar zijdezachte wang had gedrukt, draaide hij haar hoofd naar zich toe, plantte zijn lippen vol op de hare en probeerde haar mond open te wrikken met zijn tong. 'Wat scheelt er? Gisterenavond vond je het toch zo fijn om die oude gast te kussen?'

'Loop naar de maan!' beet ze hem toe. Hoe vreselijk deze hele toestand haar ook opwond, toch was er nog een klein deel van haar geest dat dit vette, lelijke zwijn haatte omdat hij zich zo aan haar opdrong. Haar tepels waren inmiddels spijkerhard en prikten bijna dwars door haar roze fitnesstopje heen, zoals in het park ook al het geval was geweest. Ondertussen hoopte en bad ze dat hij zijn blik niet omlaag zou richten, want dan zou hij door de witte kleur van haar legging vast de vochtige plek tussen haar benen zien, die ze steeds groter voelde worden.

'Ik ga helemaal nergens heen, liefje …' Met verdubbelde intensiteit zette hij zijn aanval op haar mond voort. En hoewel Renske het vertikte om zijn zoen te beantwoorden, liet ze zijn tong nu toch tussen haar lippen door. Hij stak ze diep in haar mond, grommend en kreunend van genoegen. Zijn handen liet hij ondertussen van haar middel naar haar heerlijke billen afdwalen, die hij door de flinterdunne stof heen begon te masseren en die geweldig glad en zacht aanvoelden.

Alfons' lul stond stijver dan hij ooit eerder had meegemaakt. Als hij er niet gauw iets mee zou doen, zou hij vol in zijn broek kwakken, daar was hij zeker van.

Maar eerst moest en zou hij haar blote borsten zien. Hij haalde zijn handen van haar kont en haakte zijn vingers onder haar topje, waaronder ze een sportbeha droeg. Pas na enkele stevige rukken kreeg hij het stevige, nauwsluitende materiaal op en over haar tieten geschoven, maar toen die uiteindelijk tevoorschijn kwamen, bleek het de moeite meer dan waard. Alfons was verstomd door hoe verdomd volmaakt die twee vlezige kanjers waren. Zo groot, zo vol, zo trots voor zich uit kijkend, en toch zo zacht en uitnodigend om aan te raken. Hij viel er meteen op aan als een hongerige wolfshond, en terwijl hij op haar gevoelige tepels kauwde steunde Renske van genot. 'Hhhmm, dit vind je lekker, is het niet, meisje? Zo aan je tepels gezogen worden?' jende Alfons haar.

'We − misschien kunnen we beter naar binnen gaan. Voor iemand ons bezig ziet, bedoel ik.' Renske snakte naar adem toen hij zijn gezicht vol in haar boezem douwde.

'Geen zorgen, liefje. Je vriendje is op zijn werk ontboden. Niemand gaat ons hier storen …'

Net op het moment dat hij het zaad uit zijn ballen naar boven voelde schieten, liet hij haar tieten los en sloot zijn ogen om ergens anders aan te kunnen denken. Zijn premature orgasme ebde gelukkig weg, waarna hij Renske haastig omdraaide en in één vlotte beweging niet alleen haar legging, maar ook haar witte stringetje omlaag trok tot die om haar enkels hingen. Vervolgens wipte hij zijn inmiddels pijnlijk harde lul uit zijn broek.

'En nu is het tijd voor je straf, overspelige kleine slet die je bent!' Alfons was zo gretig dat zijn eerste pogingen om zijn leuter hard bij haar naar binnen te rammen faalden.

'Vergeten hoe het moet? Dat verbaast me niet. Wat voor vrouw die niet blind of seniel is zou er ook vrijwillig met een vetzak als jij van bil willen gaan? Jezus, wat ben jij me een zielige ouwe LOSER!' Renske lachte hem honend uit en schepte daar duidelijk genoegen in.

'Kop dicht, jij grofgebekte teef!' grauwde Alfons terug. Met een luide grom van genot slaagde hij er ten langen leste in om zijn pik met één harde stoot in haar warme, natte kutje te drijven. Renske zakte zowat door haar knieën toen dat gebeurde, en ze schreeuwde het uit.

'AH, FUCK!' brulde hij vergenoegd. Haar hete, strakke sleuf kneedde zijn kloppende neukstaaf, een gevoel waarvan hij niet verwacht had dat hij het ooit nog zou mogen ervaren en dat hem in hogere sferen bracht.

Ondertussen was Renske aangenaam verrast door hoe dik zijn penis was. Het ding mocht dan maar gemiddeld zijn qua lengte (een centimeter of vijftien, schatte ze), maar dat maakte het meer dan goed met zijn forse omtrek.

Met een extatische grom begon Alfons haar ruw van achteren te neuken.

Hij was inderdaad verleerd hoe hij de liefde moest bedrijven, zo bleek al gauw. Van een vloeiend ritme was geen sprake; het tempo van zijn bekkenstoten was erg onregelmatig, al kwam dat voor een groot deel doordat hij compleet overweldigd was door de situatie − zelfs in zijn wildste dromen had hij nooit durven hopen dat hij Renske op een dag écht naakt zou zien. Maar toch stond ze hier vlak voor hem, een prachtige, 21-jarige blondine met immense tieten en een perfect zandlopervormig figuur, en liet ze haar kutje uitboren door zijn dikke, ouwe lul. Hij was zo gelukkig dat hij zijn tranen nauwelijks kon bedwingen.

'Oh, lieve God! Yes! Verdomme, wat ben jij strak daar beneden! Vreet mijn leuter op met je kut! Laat er geen kruimel van over!'

Renske was luider gaan kreunen naarmate hij zijn cadans begon te vinden. 'Krijg de klere, zielige ouwe zak die je bent! Is dit voor jou dan de enige manier om nog aan vrijen toe te komen? Door jonge meiden te dwingen om het met je te doen?' Ze was vastbesloten om in ieder geval de indruk te geven ze het niet prettig vond om ruw van achteren genaaid te worden door haar oude, lelijke buurman, maar zoals gewoonlijk werd ze verraden door haar eigen lichaam − ze had inmiddels niet de minste controle meer over het gekreun en gejammer dat gestaag over haar lippen kwam.

'Ha! Doe me niet lachen. Jij geniet hier net zo hard van als ik, overspelig sletje. Godganse dagen met dat knettergeile lijf van je lopen pronken, in die belachelijk korte rokjes en retestrakke topjes die je zo graag draagt … dan vráág je er toch gewoon om!' Om zijn woorden kracht bij te zetten mepte hij een paar keer tegen haar tieten en kneep hard in haar tepels.

'Je houdt ervan om dag in dag uit mannen het hoofd op hol te brengen zonder ze ooit écht wat te gunnen, hè? En kennelijk heb je van die venten al zo lang ongestoord je gang mogen gaan dat dat naar je hoofd is gestegen! Nou, het is uit met de straffeloosheid, jongedame!' En met die vermanende woorden gaf hij een harde klap tegen haar bil, die op een delicieuze manier begon te wiebelen terwijl Renske het uitgilde van de pijn … en van plezier.

'AH! UNGH! AH! Kop dicht, jij ouwe BOK! Ik voel trouwens niet eens wat je aan het doen bent, wat heb jij daar beneden zitten, een garnaal?' Dat was natuurlijk gelogen; zijn tamp rekte haar kut juist mooi op, maar toch had ze een hekel aan hem omdat hij haar zo durfde toe te spreken.

Alfons plaatste een van zijn handen om haar keel, terwijl hij met de andere haar haren vastgreep en haar hoofd ruw naar achteren trok. 'En nu ga je dimmen, meisje! In mijn tijd hadden vrouwen niet zo'n grote mond, ze wisten wat respect inhield. Jou zal ik dat blijkbaar nog moeten leren!' hijgde hij in haar oor. Hij voelde hoe het zweet hem aan alle kanten uitbrak; het was lang geleden dat hij nog zo'n fysieke inspanning had geleverd en hij kreeg moeite met ademhalen.

Geleidelijk aan nam zijn tempo af, maar dat liet Renske niet over haar kant gaan − ze was nog maar een duimbreed verwijderd van een explosief orgasme. Smachtend naar de laatste stimuli die ze nodig had om de finish te bereiken, begon ze haar bekken als een dolle heen en weer te hameren op zijn pik.

Dat was meer dan de arme Alfons aankon. Nadat hij haar keel en haar had losgelaten greep hij haar wild heen en weer zwaaiende borsten beet. Hij omklemde ze volledig met zijn handen en perste ze samen tegen haar bovenlijf.

Daarmee was hij evenwel aan het eind van zijn Latijn gekomen. De manier waarop haar boterzachte tietenvlees tussen zijn uitgespreide vingers door puilde bleek gewoon té geil en opwindend voor Alfons, wiens lul hevig aan het schokken ging in haar dampende poesje. Begeleid door een reeks keiharde vloeken begon hij zijn hete, kleverige sperma diep in het verbluffend mooie creatuur voor zich te lozen. 'AH, SHIT! FUCK! AH, FUCK! O, JA! MIJN GOD, JA! UNGH! UNGH!! UNGH!! FFFUUUCCCCKKKKKK!!'

Renske, die voelde hoe zijn zaad zich aan de wanden van haar vagina hechtte, stond zelf ook op het punt om klaar te komen. Maar terwijl ze vol verlangen en lichtjes wanhopig haar heupen heen en weer bleef pompen, merkte ze dat zijn erectie alweer aan kracht inboette. Voor ze er iets tegen kon uitrichten, had hij zijn leuter droogweg uit haar warme, stomende kutje teruggetrokken.

'Dat was fantastisch − jij − jij bent fantastisch …' zei Alfons compleet buiten adem, terwijl hij weer tranen in zijn ogen voelde prikken.

Dat compliment zou hij in geen geval geretourneerd krijgen van Renske, wier stemming plots was omgeslagen in ergernis nu haar in extremis een deugddoend orgasme door de neus geboord was. Terwijl ze zijn geil vanuit haar poesje op de vloer voelde druipen, trok ze haar string en legging op zodat die zich met een happend geluid weer om haar middel sloten en schoof ze tevens haar beha en topje terug omlaag. Ze was zo boos op hem én op zichzelf omdat ze dit had laten gebeuren dat ze geen seconde langer op zijn afzichtelijke tronie wou kijken.

Zonder nog één woord te zeggen draaide ze zich om en stapte naar haar appartement.

'Niet zo snel, meisje. Wanneer zien we elkaar nog eens? Je denkt toch niet dat de zaak hiermee is afgedaan, wel?'

Razendsnel keerde Renske zich weer naar hem toe, deed enkele forse passen in zijn richting en gaf hem een enorme klap in zijn gezicht. Ze had zoveel kracht achter haar slag gezet dat haar hand er zeer van deed.

Een paar tellen lang zag Alfons sterretjes terwijl hij achterwaarts wankelde en in shock naar zijn gemolesteerde wang greep.

'We zien elkaar nóóit meer! Laat dat maar goed door dat dikke schedeldak van je dringen, vet varken!' tierde ze.

Hoewel Alfons scheelzag van de pijn, hervond hij vlug zijn evenwicht. 'Ik ben niet van plan om met je te gaan onderhandelen. Óf je doet wat ik zeg, óf ik vertel je tengere vriendje met wat voor slet hij verkering heeft, zo simpel is het.'

Renske was nu echt buiten zichzelf van woede en probeerde hem nogmaals voor zijn kop te slaan, maar deze keer miste ze en raakte alleen maar zijn schouder. Daar profiteerde hij optimaal van door haar beide armen te grijpen en die hoog boven haar hoofd tegen de muur achter haar te prikken. Hij hield zijn gezicht onaangenaam dicht bij dat van haar, waardoor ze opnieuw zijn slechte adem te ruiken kreeg.

'We doen het als volgt. Van nu af aan kom jij eenmaal per week na het werk bij me langs. En als je je tijdens die bezoekjes keurig gedraagt, zal ik misschien, heel misschien vergeten dat je ooit een scheve schaats gereden hebt.'

Renske was evenwel geenszins in de stemming om zijn spelletjes mee spelen. 'Weet je, ik zie de zaken toch enigszins anders. Zou je Aäron en mij niet beter met rust laten, verdomme? Misschien, heel misschien, als je je gedraagt,' kaatste ze zijn dreigement naar hem terug, 'stap ik dan niet linea recta naar de politie om jou daar aan te klagen wegens verkrachting!' Ze had er direct spijt van dat ze dat laatste woord had gebruikt, maar het kwaad was geschied − op dit ogenblik was ze er alleen maar op uit hem zo diep mogelijk te kwetsen.

Meteen werd duidelijk dat haar dreigement een schot in de roos was. Alle kleur trok weg uit Alfons' gezicht en hij leek opeens erg ongerust. 'V-verkrachting? Maar ik − ik wou je niet − je vond het zelf prettig! Dat voelde ik gewoon …'

Hij liet haar polsen los en stapte bij haar vandaan. 'Denk je nou echt dat dat iets uitmaakt? Ik kan héél overtuigend liegen, neem dat van me aan − het zal me geen enkele moeite kosten om de rol van weerloos slachtoffer te spelen. En aangezien je zaad op dit eigenste moment nog altijd uit mijn kut aan het lekken is, kan ik mijn beschuldigingen meteen hardmaken.'

Alfons deed nog een stap naar achteren, de arme ziel begon te trillen op zijn benen. 'M-m-maar −'

'M-m-maar WAT?' beet ze hem toe. 'Kijk naar jou en kijk naar mij. Wie zal de rechter eerder geneigd zijn om te geloven, denk je?'

Alfons keek nerveus om zich heen − ze had gelijk en dat besefte hij.

Renske liep naar de voordeur van haar flat en maakte die open. 'Maar maak je niet druk. Zolang je je mond houdt, bestaat er een kleine kans dat ik de politie hierbuiten laat!' Ze savoureerde de angstige uitdrukking op zijn gelaat en grijnsde hem onverholen toe alvorens naar binnen te gaan en de deur keihard dicht te slaan.

Die nacht kwam Alfons opnieuw niet aan slapen toe. Bij het minste geluid dat hij meende te horen tuurde hij ingespannen door zijn kijkgaatje, bang dat ze zich zou bedenken en toch naar de politie zou stappen. Hoe had hij zich zo in de nesten kunnen werken? Hoe had hij dit niet kunnen zien aankomen? Hij kon niet eens meer met plezier terugdenken aan het nummertje dat hij zonet met haar had gemaakt, want telkens als hij dat deed hoorde hij haar in zijn hoofd weer het woord 'verkrachting' zeggen.

De hele volgende dag kon hij zich er niet toe brengen wat te eten of zelfs maar aan iets anders te denken. Zou ze het hele relaas tegen haar vriend hebben gedaan? Kon die ieder moment samen met een groep maten zijn voordeur komen intrappen en hem doodkloppen? Dat zou hijzelf zeker hebben gedaan als de rollen omgekeerd waren geweest …

Het was rond de middag dat hij Renske de gang op zag komen. Toen ze passeerde stak ze haar middelvinger op naar zijn deur, waarop Alfons geschrokken wegsprong van zijn spionnetje. Ze had waarschijnlijk niet meer dan een donkerbruin vermoeden dat hij stond toe te kijken, maar ze had het hoe dan ook bij het rechte eind. Waar zou ze naartoe gaan? Wat had die vinger te betekenen? Was ze misschien van zins om hem alsnog aan te geven?

Zijn maag bleef de rest van de dag in een knoop liggen, maar niemand kwam hem arresteren en uiteindelijk viel hij in slaap in zijn zetel, om maandag ergens in de vroege uurtjes wakker te worden met een zeurderige pijn in zijn nek. 'Verman je, Alfons. Alles komt vast goed.'

Wist hij veel dat hij zich al die kopzorgen had kunnen besparen − Renske had absoluut niet de intentie om naar de politie te gaan. Ze was gewoon kwaad omdat hij haar niet had doen klaarkomen, én omdat al zijn verwijten aan haar adres op een akelige manier terecht waren geweest. Door zijn doodsbange reactie op haar dreigement was ze er zeker van dat hij haar voortaan nooit meer zou lastigvallen, maar naarmate de tijd verstreek begon ze zich oprecht schuldig te voelen over hoe hard ze hem had aangepakt.

Tot haar grote ergernis verkeerde ze het hele weekend lang in een staat van zware seksuele frustratie. Haar demonen spookten door haar hoofd als nooit tevoren; het zag er steeds meer naar uit dat ze er zo vreselijk op kickte om zich door vreemde venten te laten neuken dat ze zonder die escapades echt niet kon functioneren. Sinds haar slippertjes met Henk en Alfons was haar clit voortdurend opgezwollen geweest, en haar tepels stijf.

Aäron was gedurende het hele weekend te vermoeid geweest door zijn werk om haar behoeften te kunnen bevredigen. En hoewel ze natuurlijk had kunnen masturberen, koos ze ervoor om dat niet te doen − bijna alsof ze wou blijven genieten van hoe gefrustreerd ze was, en zichzelf wou straffen voor haar arrogante gedrag door haar lichaam het plezier te ontzeggen waar het zo naar snakte.

Op het werk maandag was het een nachtmerrie. Ze kon zich nergens op concentreren en bleef zich maar afvragen hoe al haar mannelijke collega's er zouden uitzien zonder kleren aan, hoe groot hun lul zou zijn en hoe die zou voelen als hij diep in haar poesje werd geramd terwijl ze om beurten hun gang met haar mochten gaan op haar bureau. Nadat ze in de loop van de ochtend vrijwel niets had klaargemaakt, bezweek ze bijna onder de spanning en overwoog serieus om zich terug te trekken op het toilet en haar clitje te masseren tot het kutsap alle kanten op spetterde, maar ze wist zichzelf daar ternauwernood van te weerhouden.

Tot overmaat van ramp was Aäron ook nog eens op zakenreis tot het einde van de week. Ze vermoedde dat Henk dat met opzet zo had geregeld om hen van elkaar te scheiden, en hij zou hoe dan ook pas op vrijdag terugkeren. Zolang zou ze zich zéker niet kunnen bedwingen, bedacht ze vertwijfeld. Waarom raakte ze in godsnaam zo opgewonden van die ouwe creeps? Het was de moeite niet waard om zich daar het hoofd over te breken; ze wist alleen dat het zo was.

Zo kon ze niet langer doorgaan. Ze moest iets ondernemen, en gauw.

Alfons sprong zowat tot tegen het plafond toen er drie keer hard op zijn deur werd geklopt. Trillend over zijn hele lijf sloop hij naar de deur en probeerde door het spiekgaatje te kijken, maar hij zag alleen maar zwart.

Toen hij het beven van zijn handen voldoende onder controle had gekregen om de klink vast te grijpen, maakte hij de deur heel voorzichtig open. 'Wie − wie is daar?' had hij al gevraagd voor hij haar zag staan.

Het was Renske die was komen aankloppen en haar vinger tegen het spionnetje gedrukt hield.

'Mag ik binnenkomen?'

Alfons' ogen werden groot van schrik. 'Heb je de p-politie meegebracht?'

Renske snoof laatdunkend. 'Laat me er gewoon in, vetzak.'

Terwijl hij de deur verder openmaakte nam hij haar goed in zich op. Naar haar outfit te oordelen kwam ze net terug van haar werk; ze had een superkorte, grijze rok met krijtstreep aan, terwijl haar benen in zwart nylon gehuld waren − waarschijnlijk panty's. Maar al heel snel vestigde Alfons zijn aandacht op haar fenomenale borsten, die erg appetijtelijk verpakt waren in een strakke blouse van grijs satijn. Renske had de bovenste drie knoopjes opengelaten, zodat haar decolleté ronduit spectaculair te noemen was en zelfs de randen van de zwarte kanten beha die ze droeg zichtbaar waren. Haar voeten (met knalrood gelakte teennagels) staken dan weer in glanzend gele peeptoepumps met torenhoge hakken. Zo verduiveld sexy had Alfons haar nog nooit uitgedost gezien, en onwillekeurig smakte hij met zijn lippen.

'W-wat wil j−' Er ontstond kortsluiting in zijn brein toen hij zijn blik op haar gezicht richtte. Ze had felrode lippenstift op waardoor haar volle, pruilende lippen extreem verleidelijk leken. En terwijl haar helderblauwe ogen schitterend geaccentueerd werden door wat donkere oogschaduw, was haar normaal zo lange blonde haar ditmaal opgestoken in een strakke knot, die op zijn plaats werd gehouden door wat kennelijk zwarte eetstokjes waren.

Zonder goed te beseffen wat hij deed was hij voor haar opzij gestapt en had haar woordeloos uitgenodigd om zijn appartement binnen te komen.

Ze pookte met haar slanke vinger scherp in zijn tonronde buik. 'Jij gaat precies doen wat ik zeg. Begrepen?' Zodra ze door de deuropening naar hem toe kwam, wankelde hij naar achteren tot hij met zijn kuiten tegen zijn fauteuil aan botste en erin neerviel.

'Haal je gerimpelde ouwe lul maar tevoorschijn,' blafte ze hem toe.

'W-wat?'

'NU DIRECT!!'

Alfons was compleet in shock. Pas nadat hij met de nodige moeite zijn broek om zijn enkels had getrokken, werd hij zich ervan bewust dat hij een steigerende erectie had.

'Je blijft hier zitten, verroert geen vin en doet er het zwijgen toe, begrepen? Zodra ik je een kik hoor geven of die weerzinwekkende adem van je ruik, is het afgelopen, ja?'

Alfons knikte als een bezetene. Met bonzend hart vroeg hij zich af hoe dit in godsnaam mogelijk was.

Renske stroopte haar rok op, verfrommelde hem om haar middel en ontdeed zich van haar zwarte kanten stringetje. Toen ze dat met haar voet had weggeslingerd landde het vlak naast Alfons, op de armleuning van zijn zetel. Hij durfde er niet aan te komen, hoezeer hij er ook aan wou snuffelen.

Ondertussen trok er een flinke siddering door Alfons' leuter toen hij zag dat ze tegen zijn vermoedens in geen panty's droeg, maar wel erg gewaagde kniehoge kousen die bovenaan met kant waren afgewerkt, en bijpassende jarretelles. Zijn blik was gefixeerd op haar poesje, en het gemillimeterde streepje blond schaamhaar dat taps toeliep erboven. Ze was dus écht blond …

Zonder ook maar een seconde tijd te verliezen liet Renske zich op zijn schoot zakken. Want hoewel ze hem eigenlijk wat meer had willen teasen, smachtte haar lichaam veel te hard naar die dikke pik van hem.

Ze krulde haar vingers om zijn beenharde, kloppende gereedschap en positioneerde zijn eikel tegen haar tintelende kut. Met een diepe grom van voldoening spietste ze zich op zijn penis en gleed er helemaal overheen, tot ze niet meer verder kon en met haar billen op zijn schoot leunde.

'HUH! HUH! Ja! Mmmmm, dat doet deugd!' spinde ze.

Alfons waagde het deze keer niet om zijn handen om haar middel te slaan. Hij zat er maar wat versuft bij terwijl hij haar al het werk liet doen, alsof hij nog steeds niet goed bevatten kon wat hem hier overkwam.

Al gauw stuiterde ze als een jojo op en neer in zijn schoot en kreunde het uit van genot terwijl zijn omvangrijke lid in en uit haar druipende sleuf schoof.

'Yes, dit vind je lekker, niet? Mij in mijn strakke nauwe kutje naaien? Wat ben jij toch een afstotelijke ouwe viezerik!'

Weer kon Alfons alleen maar knikken. Zijn hele lichaam leek in vuur en vlam te staan, maar hij durfde zich niet te bewegen. Ondertussen hield hij zijn blik strak op haar immense, wiegelende borsten gericht, die nu echt elk moment uit haar deels geopende bloesje dreigden te ontsnappen. Ze leken hem te hypnotiseren, en naarmate hij ze steeds vinniger op en neer zag wippen op haar bovenlijf, voelde hij zichzelf afglijden in een soort trance.

'UH! UH! UH! YES! NEUK ME!' Renske was inmiddels helemaal weg van de wereld, en ervoer alleen nog de aanzwellende genotsgolven die vanuit haar maximaal opgerekte kut door haar hele lichaam heen spoelden.

Plotseling hield ze op met haar bekken op en neer te pompen en begon dat hard tegen hem aan te slijpen als een molensteen. Toen ze haar clit tegen zijn dikke bos grijzend schaamhaar aan wreef, snelde er een huivering van puur plezier over haar rug.

Alfons greep onbewust naar haar heupen terwijl ze keer op keer tegen hem aan maalde, maar hij had haar nauwelijks aangeraakt of ze rukte zijn handen weg.

'Had ik niet gezegd dat je stil moest blijven zitten?'

'S-sorry.' Hoewel hij durfde het woord nauwelijks durfde uit te spreken, kwam het hem toch op een nieuwe klap in zijn gezicht van Renske te staan, al was deze speelser dan de vorige. Desondanks deinsde hij geschrokken achteruit in zijn fauteuil.

'EN dat je je bek moest houden?' Renske nam haar string van de armleuning en propte hem in zijn mond.

'Ungh!' gromde Alfons terwijl hij bijna verstikt werd door het kanten niemendalletje.

Renske was in de wolken dat hij zo onderdanig was geworden. Voor haar zat nog slechts een schim van de man die ze eergisteren op de gang was tegengekomen.

'Brave jongen.' En nadat ze hem voor de verandering eens zachtjes op zijn wang had geklopt, begon ze haar bekken weer zo hard mogelijk op en neer te hameren in zijn schoot.

Enkele minuten later balanceerde Renske op de rand van het orgasme waar ze zo'n enorme behoefte aan had gehad. Met een rood aangelopen gezicht en een glinsterend laagje zweet op haar lijf reeg ze zich telkens opnieuw aan zijn dikke, pulserende zwaard.

Ze voelde hoe wanhopig hij ernaar verlangde om haar aan te raken, en besloot zijn handen vast te pakken en ze voor hem op haar borsten te leggen. Met ogen die groot werden van verbazing begon hij onmiddellijk haar blouse los te knopen − eindelijk. Ze schudde het kledingstuk van zich af en liet het achter zich op de vloer dwarrelen.

Terwijl Alfons meteen haar immense knoerten begon te kneden door haar kwartcupbeha heen, reikte Renske achter zich om dat ding voor hem los te haken, zodat het tussen hen in op zijn schoot viel.

'Knijp maar lekker hard in die vette jetsers! Ja, heerlijk! Goed zo! MIJN GOD, JA!'

Hij begroef zijn vingers diep in haar tietenvlees, tilde haar kanjers op en liet ze weer los en duwde ze innig tegen elkaar aan.

'FUCK, YES! Trek aan mijn tepels, vette lamzak!'

Dat hoefde ze Alfons geen tweede keer te vragen; breed grijnzend gaf hij een harde ruk aan haar linkertepel, waarop Renske haar rug kromde en het letterlijk uitgilde van genot.

Terwijl ze zich opnieuw tegen zijn schaamstreek in het rond begon te slijpen leunde ze naar voren en douwde haar tieten vol in zijn mollige, bezwete gezicht. Hij deed zijn best om op haar tepels te zuigen, maar met die string in zijn mond viel dat nog niet mee − alleen door die met zijn tong diep in zijn wang weg te drukken, slaagde hij erin een van haar stijve tepels tussen zijn lippen te vangen.

'Ungh ungh ungh! Uh uh uh uh uh uh uh UH UH UH UH UH! Ja, JJJJAAA!!' Renskes oorverdovende getier ging over in een stille schreeuw toen vanuit haar poesje stralen van euforische energie door haar hele lichaam schoten. Terwijl al haar spieren zich krampachtig samentrokken, sloten de wanden van haar oververhitte kut zich zo strak om Alfons' lul dat ze hem dreigden te villen. Haar kutvocht gutste alle kanten op en maakte de schoot van haar oude buurman in geen tijd drijfnat.

Met haar handen op zijn achterhoofd en zijn gezicht tegen haar zachte borsten aan geperst liet Renske zich door haar orgasme meevoeren, eindeloos lang leek het wel − al had ze op dat ogenblik niet de minste notie van tijd. Pas toen hij haar van zich afduwde en luid hoestend naar adem hapte begon ze weer wat tot zichzelf te komen.

'Huh … huh … oh, lieve God … oh, shit …' Ze haalde zwaar en moeizaam adem, en werd nog steeds minieme 'naschokjes' van haar orgasme gewaar die haar deden rillen alsof ze het plotseling koud had. 'Dit had ik even héél hard nodig.'

Dat Alfons om wat voor reden dan ook zelf nog niet was klaargekomen, drong pas tot haar door op het moment dat ze was opgestaan en zijn leuter nog steeds als een vlaggenmast uit zijn kruis zag oprijzen. Even stond ze er zowaar perplex van − zou ze zijn uithoudingsvermogen dan zo onderschat hebben? Nee, toch?

In werkelijkheid was Alfons er verscheidene keren heel dicht bij geweest, maar hij was zo gechoqueerd door het besef dat hij zo'n mooie meid had doen klaarkomen − kunnen doen klaarkomen − dat zijn hersenen wel bevroren leken. Dat uitgerekend hij dat voor elkaar gekregen had, hij die nog nooit eerder een vrouw een orgasme had bezorgd …

Terwijl Renske naar zijn pijnlijk stijve pik staarde barstte ze in lachen uit. Ze wist dat die reactie van weinig medeleven getuigde, maar dit was net een boemerang die in zijn gezicht terugkeerde − nou kon zíj degene zijn die hem seksueel gefrustreerd achterliet.

'Dan ga ik maar weer, goed?'

'Nee, nee, nee! Alsjeblieft!' smeekte hij.

Gelukkig voor Alfons was Renske er simpelweg niet toe in staat om weg te lopen van een staalharde, vuistdikke lul. Die dingen hadden haar in het verleden al veel te veel vertier bezorgd, en al veel te lang had ze zich het genoegen ontzegd dat ze uit het uitdagen én neuken van arme, nietsvermoedende ouwe mannen putte. Het was hoog tijd dat ze zichzelf dat pleziertje weer gunde.

'Oké dan, maar voor je kunt klaarkomen moet je eerst een stel ballen kweken. Toon eindelijk eens dat je een vént bent, verdomme!'

Ze draaide zich om en liet zich op haar knieën op zijn vieze tapijt zakken, terwijl ze met haar armen steun zocht op de salontafel. Op z'n hondjes was altijd al haar favoriete standje geweest − datgene wat haar het meest het gevoel gaf dat ze een slet was. Er was iets dierlijks en basaals aan dat ze ongelooflijk opwindend vond.

Toen Alfons uit zijn zetel was gegleden en ook op zijn knieën was gaan zitten, riep hij: 'Je hebt erom gevraagd!' Ditmaal trof hij van de eerste keer raak, en Renske kreunde van genot toen hij zijn vleespaal diep in haar nog steeds hypergevoelige kutje heide.

'Zet je maar schrap, liefje. Het dúrf je mijn mannelijkheid zo in twijfel te trekken?' En met die waarschuwing begon Alfons op haar in te beuken met alle kracht en energie die hij nog in zich had. Er weerklonk een klappend geluid telkens als zijn kwabbige buik met haar strakke perzikvormige kont in aanraking kwam. Met zijn handen stevig om haar middel geslagen boorde hij haar met stuitend enthousiasme uit, er ondertussen flink op los grommend.

Nu zijn handen weer de vrijheid hadden om te doen wat ze wilden, draaiden ze plots overuren en verkenden ze elke vierkante centimeter huid die ze bereiken konden. Ze gleden omhoog langs haar dijen en genoten intens van het contrast tussen het kant bovenaan haar kousen en de zachte huid erboven. Daarna streelden ze liefkozend over haar op en neer stuiterende billen, tot Renske te verstaan gaf dat ze veel liever zou hebben dat hij er hard in zou knijpen en op zou slaan. Alfons gehoorzaamde maar al te graag en zei: 'Zo beter, bitch die je bent? Krijsen, zeg ik je!'

Toen hij haar weer bij haar middel vastpakte, pasten zijn duimen perfect in de schattige kuiltjes op haar onderrug terwijl hij haar heen en weer schoof over zijn hamerende leuter. Nadat zijn handen over haar ribben naar boven waren afgedwaald, streek Alfons met zijn knokkels tegen de onderkant van haar zware, heen en weer zwiepende tieten. Omdat hij deze ervaring tot in het oneindige wou rekken, weerhield hij zich ervan om ze beet te pakken, zich ervan bewust dat dat hem waarschijnlijk het laatste duwtje richting orgasme zou geven. In plaats daarvan hield hij haar verfrommelde rok vast zoals een jockey de teugels van zijn paard terwijl hij zijn pik keer op keer diep in haar nauwe, grijpende poesje bleef pompen, met het gevoel dat hij weer dertig was.

Ondertussen vroeg Renske zich af hoe ze het de voorbije vier maanden in hemelsnaam had weten uit te houden zonder dit soort onterende behandeling. Het gaf haar een immense voldoening om eindelijk weer te worden gebruikt als de slet die ze was. Toen Alfons' stotende lul haar gevoeligste plekje begon te stimuleren, kromde ze haar rug naar hem toe en begon kreetjes van verrukking te slaken. Haar lange, vuurrood gelakte nagels maakten diepe krassen in de salontafel terwijl ze steeds dichter bij een tweede orgasme kwam. 'Goed zo! Niet stoppen! Neuk me, neuk me, NEUK ME!' smeekte ze.

Alfons hield het niet langer en greep nu toch haar joekels van borsten beet. Terwijl hij ze zo ruw mogelijk kneedde, trok hij haar bovenlijf eraan overeind, zodat Renskes hoofd over zijn schouder kwam te leunen en ze tegen het plafond begon te hijgen en steunen. Hij kon haar lichaam nu onbelemmerd onder zich zien en keek verbluft toe hoe zijn gerimpelde oude handen het misschien wel meest volmaakte stel tieten masseerden dat er op deze planeet te vinden was.

Nog wat bekkenstoten later explodeerden zijn ballen en stuwden ze wat wel een liter sperma leek recht haar strakke jonge kut in. 'AAAHHHHHH YYEEESSSSS! Oh, fuck … oh, fuck.'

Precies op het ogenblik dat Alfons' geil als champagne uit zijn eikel begon te knallen, kwam ook Renske opnieuw klaar. Ze maaide wild met haar armen terwijl haar lichaam nogmaals werd overspoeld door ware vloedgolven van puur plezier. 'UNGH! UNGH! UNGH! IK KOM KLAAR! UH! HUH! HUH! UUUNNNNGGGHHHH!!' Toen haar hersens vervolgens door de endorfine werden bedwelmd giechelde ze het uit.

Ze bood niet de geringste weerstand toen Alfons haar op een morsige maar passionele kus trakteerde, en deed zelfs haar mond open en liet toe dat hij zijn tong kortstondig om de hare krulde. Toen Renske haar ogen opende en zag dat er felrode lipstick over de halve onderkant van zijn gezicht was uitgesmeerd, schaterde ze het uit. Hij had wel wat weg van de Joker uit Batman zo.

Alfons, wiens tonronde lichaam van top tot teen onder het zweet zat, was zo uitgeput dat hij geen vin meer verroerde toen Renske opstond en zich weer begon aan te kleden.

'Die string mag je houden, hoor. Ik moet er niet aan dénken dat ik die ooit weer zou aandoen nadat jij er zo lang op hebt zitten kauwen.' Alfons bleef haar gewoon dom aankijken zonder een woord te zeggen; niets van wat ze zei leek tot de man door te dringen.

Zodra ze klaar was met haar kleren te fatsoeneren schakelde ze opeens over op een serieuzere toon. 'Oké, luister goed naar wat er nou gaat gebeuren. Als je ooit nog eens wilt beleven wat je zojuist hebt meegemaakt ga je doen wat ik zeg, precíés zoals ik het zeg, ja? Ten eerste ga je Aäron en mij voortaan met rust laten. Dat wil zeggen dat als we je in de toekomst op de gang tegen het lijf lopen, jij altijd toevallig net de andere kant opkijkt en ons dus nooit meer ziet. Mocht Aäron jou aanspreken, dan hoor je hem niet. Is dat duidelijk?'

Alfons knikte alleen maar.

'Ten tweede ga je het nooit ofte nimmer met iemand over mij hebben. Of over wat we zojuist hebben gedaan of wat je me eerder hebt zien doen.' Alfons knikte opnieuw.

'Mooi. En ten laatste heb ik absoluut geen zin om naar je pijpen te dansen. Ik ben heus niet van plan om wekelijks bij je langs te komen. Nee, ik ga jou gebruiken wanneer het me uitkomt, en alleen als ik geil ben. Of eerder, alleen als ik wanhopig genoeg ben om me weer door jou te laten onteren. Misschien is dat volgende week al, misschien pas over zes maanden. Wie zal het zeggen?'

'Z-zes maanden?' Terwijl Alfons naar de bloedmooie deerne voor hem opkeek vroeg hij zich af hoe hij haar zes maanden lang moest zien te ontwijken, met alleen het vage vooruitzicht dat ze misschien weer seks met hem zou willen als piepklein lichtje aan het eind van de tunnel. Maar hij had geen andere keuze, en bovendien had hij het idee dat ze al veel eerder weer bij hem zou komen aankloppen. Hij kreeg geen hoogte van haar, maar hoe dan ook wond ze hem vreselijk op.

'Ja, dat kan. En tot dan wil ik die lelijke varkenskop van je niet meer zien.' Met die woorden marcheerde ze de gang op en sloeg de deur met een galmend geluid achter zich dicht.

Terwijl het weer stil werd in zijn flat, begon Alfons plotseling te twijfelen aan zijn geestelijke gezondheid. Had hij dit nou net allemaal gedroomd? Maar toen keek hij omlaag naar zijn slaphangende pik die nog steeds onder zijn zaad en haar kutsap zat, en verscheen er een brede glimlach op zijn gelaat.