Åland - 35 - De Veerman

In het kreekje was Henning ’s avonds weer terug in het huis van Kaj en Katri. Hij had even opgezien tegen de ontmoeting met Mette, maar die deed alsof er niets gebeurd was en ’s avonds speelden ze samen weer een lastige sonate voor viool en piano, maar de erotische spanning was verdwenen en er was een soort broer-zus gevoel voor in de plaats gekomen, waarbij ze zo nu en dan kibbelden over verkeerde noten en verschillende tempi, zoals samenspelende broers en zussen doen.

Later op de avond, toen Kaj en Katri al naar bed waren zaten Mette en Henning met een kop thee op het terras en opeens vroeg Henning “Dat meisje dat ik vanmiddag had opgepikt en bij Jim en Barbara had gebracht, wat is dat voor iemand?”
“Oh, dat is Emma, de zus van Mark de vriend van mijn zus Ingeborg”
Henning moest even nadenken hoe het in elkaar zat. “Dus het is als het ware je schoonzusje” concludeerde hij.
“Ja, als je dat zo wilt noemen, maar zij is één van de Amerikanen die hier vorig jaar op vakantie waren, en die nu allemaal hier zijn komen wonen. Alleen Mark, haar broer dus, was al hier gebleven omdat hij bij Ingeborg wilde blijven. Maar die Emma was altijd wat stiller dan de anderen. Ik was soms wel eens een beetje bang van haar; als ze boos op je was, dan kon ze je zo aankijken met die blauwe ogen van haar dat je het gevoel kreeg dat je een klein kind was dat een standje kreeg.”
Henning knikte. “Ik heb haar maar één keer ontmoet en bijna niet gesproken, maar ik kan haar beeld maar niet uit mijn gedachten krijgen. Als ik mijn ogen dicht doe zie ik haar de hele tijd voor me en soms is het net alsof ze tegen me praat, snap jij dat?”
“Ja” zei Mette “ik snap wat je bedoelt, ze is anders, net een soort jonge völva of zoiets”
“Völvas zijn toch vrouwen uit sprookjes verhalen?” grinnikte Henning.
“Nou nee, dan moet je maar eens aan je tante Helga en oom Knut vragen hoe ze Knut geholpen hebben toen hij zijn been had gebroken. Dan laat je het wel uit je hoofd om völvas sprookjes figuren te noemen.”
Henning zweeg en nam een slokje thee. En weer was het net alsof hij haar stem hoorde die vroeg “mag ik met je meevaren?” en weer kreeg hij dat warme gevoel dat hij telkens voelde wanneer hij aan haar dacht.
“Kan je in een half uur verliefd op iemand worden?” vroeg hij.
“Ik denk het wel, maar ik ben zelf maar één keer verliefd geweest, dus ik ben geen deskundige” grinnikte Mette. Dat het Henning zelf was geweest waar ze toen een tijdje verliefd op was hoefde hij niet te weten vond ze.
“Ik heb vanmiddag seks gehad met twee andere meisjes maar zij is degene die de hele tijd in mijn gedachten is.”
“Twee meisjes? Je ging weg met Jessie, dus dat is één, want die zal jou zeker niet hebben laten ontsnappen, maar wie was die tweede dan? Je zusje Marit?”
Henning knikte.
“Nou dan heb je je niet verveeld vanmiddag” grijnsde Mette. “En nu ben je verliefd op een heksje dat niet eens je naam weet.”
“Ja die weet ze wel” mompelde hij.
“Nou dat is dan alvast meegenomen. Ik wens je veel succes, maar onthoudt wel: Maak haar niet boos, want ze kan je dood maken door alleen maar naar je te kijken.” En ze stond lachend op en gaf hem een kus op zijn voorhoofd. “Welterusten Henning, ik ga slapen” en ze ging naar binnen.

Henning zat nog tot laat op het terras. De stilte en het weidse uitzicht bij de middernachtszon gaven hem een weldadige rust. Hij overdacht de gebeurtenissen. Hij had bij een eiland een meisje opgepikt en naar haar tante en oom gebracht en daar was hem duidelijk geworden dat Mette geen vaste relatie met hem wilde en vreemd genoeg had hij daar door alles wat er die dag daarna nog gebeurd was wel vrede mee.
Maar plotseling zag hij het gezicht van het meisje Emma weer voor zich “Jij hebt me overgezet naar de andere zijde” hoorde hij haar zeggen en haar melodieuze stem klonk helder in zijn hoofd. Hij wist zeker dat het geen herinnering was, want ze hadden nauwelijks gepraat en dit had ze zeker niet gezegd, maar toen haar beeld verdween zag hij nog steeds haar prachtige blauwe ogen fonkelen als saffieren boven de horizon en hij bleef nog even zitten omdat hij geen idee had wat de woorden zouden kunnen betekenen. Maar uiteindelijk haalde hij zijn schouders op en ging toch maar naar binnen.

Die nacht droomde hij over haar: Ze stonden naast elkaar over een uitgestrekt water uit te kijken en hielden elkaars hand vast. Hij zag zichzelf en haar staan alsof hij er boven zweefde. Ze waren beide een stuk ouder dan nu, maar hij wist dat zij zijn kind droeg en een warme gloed van geluk stroomde door hem heen. En toen hij de volgende morgen wakker werd was dat gevoel er nog steeds.

Emma

Emma was weer terug bij haar ouders in Marsviken. Ze wilde zich op haar studie voorbereiden en ook wilde ze in de buurt van Grethe zijn. Ze wist inmiddels dat Grethe een belangrijke persoon in de orde van de völvas was en het was ook Grethe die haar geleid had naar die vreemde ‘Tuin de Lusten’ waar die wonderbaarlijke ontmoeting had plaatsgevonden.
Ze had gekozen voor een studie Geschiedenis en Noordse Literatuur en ze had gelezen dat ze daarvoor maar een dag per week in Mariehamn hoefde te zijn. Dan kon ze gewoon bij haar ouders thuis blijven wonen en zondagavond met de bus naar Mariehamn om daar in het studentenhuis van Vincent te overnachten en aan het einde van de volgende dag weer terug te reizen naar huis.

Het was avond en ze zat in de tuin van het huis. Haar ouders waren al naar bed en haar broer Mark was in Mariehamn. Ze genoot van de stilte en de rust. Het voelde fijn om weer thuis te zijn. De aanwezigheid van haar ouders en de heerlijke rust die er heerste was een weldaad na de laatste dagen. Het inzicht dat ze een andere weg moest inslaan en de moeite die het had gekost om dat besluit te realiseren hadden haar emotioneel behoorlijk aangepakt. Gelukkig was op het juiste moment die jongen Henning er geweest met zijn boot en die had haar naar het eiland van Jim en Barbara gebracht en de eerste stap die ze daar aan land zette was voor haar gevoel de eerste stap op de weg van haar nieuwe leven geweest. Daarna was ze naar Rose gegaan en had daar Thera ontmoet die haar een heel bijzonder leven voorspelde, maar ze herinnerde haar woorden nog glashelder: “Je hebt hem al ontmoet, hij was de veerman” en ineens begreep ze het en ze begreep ook waarom zijn gezicht de hele tijd door haar hoofd speelde. Zou hij degene zijn met wie ze haar leven zou gaan delen? Ze was hem in ieder geval dankbaar dat hij op het cruciale keerpunt in haar leven was opgedoken en in gedachten haalde ze zijn gezicht voor de geest, bedankte ze hem en zei “Jij hebt me overgezet naar de andere zijde.”

Ze ging naar haar kamer en kleedde zich uit. In de spiegel zag ze een jong onzeker meisje maar in haar ogen brandde een helder licht en ze herinnerde zich het moment dat Thera haar blik had afgewend. En ze vroeg ze zich af “wie ben ik?” Maar meteen doofde het licht en was ze weer de tiener die een leuke knul had ontmoet, waarvan ze weinig wist, eigenlijk alleen zijn naam en dat hij mooi piano kon spelen.
Ze ging liggen en trok het dekbed over zich heen. De slaap kwam meteen en in haar droom lag die vreemde jongen naast haar en streelde haar. Heerlijke golven van lust trokken door haar lijf. Hij wist alle lekkere plekjes feilloos te vinden en ze keerde zich naar hem toe om zijn geslachtsdeel te pakken. Toen kusten ze elkaar terwijl ze met hun handen elkaar bijna tot extase brachten.
“Ohw Henning, knulla mig” fluisterde ze en hij kroop tussen haar gespreide benen. Ze sidderde van genot. Hij opende haar liefdesgrotje en likte door haar roze spleetje. Heftige scheuten van pure lust scheurden nu door haar lijf. En toen hij haar klitje vond en er cirkeltjes omheen draaide met zijn tong spoelde haar orgasme als een warme vloedgolf over haar heen. Daarna kwam hij steunend op zijn armen boven haar en zonder zijn handen te gebruiken drong zijn pik in haar tunneltje. Emma keek hem aan en voelde dat zijn lichaam één werd met haar en zo met elkaar versmolten lieten ze zich meevoeren door een rivier van genot die steeds sneller en wilder kolkte en onherroepelijk naar de waterval van liefde en lust voerde waar ze samen in stortten waarbij hun lijven spuitend, krampend, zuigend en schokkend zich met elkaar verenigden terwijl hun geesten in een knallend vuurwerk uit elkaar barstten.
Toen werd ze wakker. Haar lichaam zinderde na van het genot van zoëven en ze voelde dikke druppels uit haar kutje langs haar billen lopen. Ze haalde haar hand er langs en bracht haar vingers naar haar mond en proefde de onmiskenbare smaak van sperma. En toen herinnerde ze zich haar ervaringen met de Seidrsteen en vroeg zich niets meer af maar glimlachte dankbaar en viel in een droomloze slaap.

Enkele weken later.

Het was het Midsommarfest en zoals gebruikelijk was er een grote groep mensen bezig met de voorbereidingen voor de avond die de meesten als het hoogtepunt van het jaar beschouwden. Het vorige jaar had Emma een heerlijke liefdesnacht beleefd met Erik, terwijl Frida in de armen van Vincent naar grote hoogten van zaligheid werd gevoerd. Maar nu waren Erik en Frida er niet en Emma zat met Vincent en Rose bij een vuur en genoten van heerlijke kleine gerechtjes en ijskoude cider.
Opeens zag ze Henning. Bij het water, waar de grote drijvende brandstapel lag, was hij bezig met een stel anderen om de pijl voor te bereiden waarmee straks het drijvende gevaarte in brand geschoten zou worden. De jongens van het kreekje, Marko, Jarno, Timo, Tim en Mark hadden Henning uitgedaagd om de pijl te schieten. Het moest in één keer raak zijn, anders was het een afgang voor de schutter maar hij durfde het niet te weigeren, want dat was lafheid en dat was een nog grotere blamage.

Rose en Emma keken naar de jongens. Emma had Henning niet meer gesproken of zelfs maar ontmoet na die eerste keer, maar hij was niet meer uit haar gedachten geweest, en hetzelfde gold voor Henning, die hoefde zijn ogen maar te sluiten om het gezicht van Emma te zien. Hij had haar die avond al eerder gespot, maar durfde eigenlijk niet naar haar toe te gaan. En nu voelde haar blikken in zijn rug branden en toen het vlot werd losgegooid wist hij dat Emma keek naar wat hij ging doen.

“Hij kan het niet” fluisterde Emma tegen Rose. “Ik voel zijn angst.”
“Help hem” zei Rose. Het vlot was inmiddels al zeker vijftig meter weggedreven.
Ze liep naar de groep toe die om Henning heen stond. Ze zag hem trillen van spanning. Hij pakte de boog op die bijna net zo lang was als hij zelf. Emma keek hem aan en legde haar handen op zijn schouders en fluisterde "Je kunt het, ik help je, vertrouw me."
Hij keerde zich naar het wegdrijvende vlot en het trillen werd erger. Maar toen hij de brandende pijl op de boog legde kwam er opeens een enorme rust over hem. Hij keek niet meer naar het vlot en de punt van de pijl wees schuin naar beneden. En toen, in één vloeiende beweging tilde hij de boog op en joeg zonder aan te leggen de pijl hoog de lucht in. "Voor Odin" brulde hij toen de pijl door de lucht snerpte en zich met een klap diep in de brandstapel boorde die meteen vlam vatte en hoog oplaaide. Iedereen die had staan kijken schreeuwde van enthousiasme. En omdat hij met zijn rug naar alle anderen stond had niemand het fel schitterende blauwe licht in zijn ogen gezien toen hij de pijl afschoot.

Maar Henning keerde zich meteen om naar Emma. Hij sloeg zijn armen om haar heen en fluisterde "Dank je, maar ik heb geen idee hoe je het gedaan hebt."
Ze kuste hem op zijn lippen en zei "We deden het samen; jouw kracht schoot de pijl af en ik bepaalde de richting."

Daarna gingen ze tussen een erehaag van enthousiast joelende feestvierders door naar hun plaats bij het vuur waar Rose en Vincent nog steeds zaten en kregen beiden een glas cider aangereikt.
Rose keek geïmponeerd naar Emma en zei alleen maar "Dat was een waar kunststukje zuster..."
Emma lachte en alleen Rose zag heel even het blauw oplichten van haar ogen.

"Gaan jullie straks mee naar Kristina's Holme?" vroeg Vincent.
Ze knikten. Ze hadden elkaar voor deze avond maar een keer ontmoet en elkaar daarbij nauwelijks gesproken, maar beide wilden dolgraag samen zijn.
Onderweg naar het huis van Vincent en Rose spraken ze niet met elkaar, maar Emma zat naast Henning en hield zijn hand vast.

Toen ze er waren aangekomen gingen ze voor het huis op het terras zitten en keken over de Strömmen. Vincent keek Henning aan die zijn arm om Emma heen had die verliefd tegen hem aan hing.
“Ik had dat ook toen ik Rose voor het eerst ontmoette” zei Vincent. Sommige dingen weet je meteen zeker.
Emma knikte. “Maar hij was er op het moment dat ik mijn besluit had genomen en heeft me over het water naar de andere kant gebracht. Hij is op mijn pad geleid. We horen gewoon bij elkaar…” Maar meteen liet ze haar serieuze toon varen en joelde als een speelse tiener die ze nog steeds was “Henning! Het is vannacht Midsommarfest; ik wil met je vrijen en ik ga je helemaal uitwringen!”
Henning lachte om de plotselinge omschakeling en hij grijnsde tegen haar “Kijk maar uit want Mette was een goede leerschool, daarbij kom je niet weg met een kusje op haar wang, ik ga je laten zien wat ze me allemaal geleerd heeft!”
Rose en Vincent keken het lachend aan en zeiden tegen Emma “Neem de achterste logeerkamer maar, je weet de weg.”
“Dank je” lachte ze “maar ik wil eerst nog even hier bij jullie zitten, want de rust en de stilte hier is zalig. En ze ging even naar binnen om voor iedereen nog wat te eten en te drinken te pakken met een vanzelfsprekendheid alsof ze er woonde.
"Ze is heel bijzonder" zei Rose in het algemeen.
"Dat heb ik al gemerkt" antwoordde Henning.
Maar toen ze weer naar buiten kwam met een blad vol heerlijkheden zwegen ze weer.

Toen Henning en Emma naar binnen waren fluisterde Rose tegen Vincent “Haar opleiding is al begonnen, maar ik heb nog nooit iemand meegemaakt die zo snel leert. Alles kan en weet ze in één keer.
Maar hij is de veerman, hij is degene die haar op koers gaat houden, zonder dat hij het zelf beseft. En ze worden beide vanaf Ásgarðr geleid.”
Ze zweeg heel even. “Wat ze vanavond met Henning deed bij het afschieten van die pijl was iets wat ze helemaal nog niet zou moeten kunnen en sommigen van ons bereiken dat niveau nooit…”
Vincent knikte maar wist niet wat hij moest zeggen.

Binnen tilde Henning zijn ‘speelse tiener’ op en droeg haar de slaapkamer binnen en gooide haar op bed. “Hé, gaan we opeens de woeste Viking uithangen? Je wordt geacht een subtiele kunstenaar te zijn, een pianist die met zijn gevoelige vingers zijn geliefde tot grote hoogten van genot brengt!” gilde Emma van het lachen.
Henning trok lachend zijn poloshirt en zijn sportbokser uit. Zijn slip liet een veelbelovende bult zien. En toen hij die in een hoek gooide bleek dat hij nog groter was dan ze had gedacht. Emma trok haar haltertopje uit en trappelde haar rokje naar het voeteneind. Een beha droeg ze niet en Henning moest even slikken bij het zien van haar prachtige sensuele lijf.
“Kom op Viking, knulla mig. Ik ben jouw buit nadat je me uit mijn huis hebt gesleurd en nu ga je me als een beest verkrachten!” riep ze tegen hem.
Hij dook op het bed en scheurde haar slipje doormidden.
“Ja Henning, doe het!!!” kermde ze en hij dreef zonder omhaal zijn paal diep in haar kutje dat ze met twee handen opensperde voor hem.
Woest beukte hij in haar soppende poes en Emma stak haar benen in de lucht en vouwde die om hem heen, verheerlijkt kraaiend onder het geweld van zijn stoten. Ze voelde zijn dikke eikel in haar tunneltje te keer gaan en binnen een paar minuten raasden ze gillend en kreunend naar een uitzinnig hoogtepunt waarbij ze beiden hetzelfde schitterende vuurwerk zagen losbarsten in hun hoofden. Daarna moesten ze even bijkomen.
Henning lag met een brede smile naar Emma te kijken en die keek grijnzend terug. “Zo, dat was lekker, en dat hadden we even nodig na al die tijd” zei ze nog altijd na hijgend. Hij knikte en streelde haar buik en boog zich over haar heen om haar tepeltjes te kussen.
Emma genoot van zijn liefkozingen en realiseerde zich dat ze de mantel van haar ‘roeping’ dus kennelijk heel makkelijk af kon leggen om weer een gewoon meisje te zijn dat heerlijk kon genieten van een vrijpartij met haar vriendje.
Hij keerde haar op haar buik en streelde haar rug en haar billen en voelde haar reageren. “Hmmmm Henning, dit is heerlijk. Als je zo doorgaat kom ik heel lekker klaar.” Henning boog zich over haar billen en gaf er een kusje op, wat haar een kirrend giecheltje ontlokte. Maar daarna gaf hij er een stevige zuigzoen op waardoor een rode plek op haar bil achterbleef.
“Hoe leg ik dat uit als we morgen in de sauna zitten?” riep ze schijnbaar verontwaardigd.
Ze rolden stoeiend over elkaar heen totdat hij op zijn rug lag met Emma schuin over zich heen met haar gezicht bij zijn pik en haar kutje vlakbij zijn mond. Even later waren ze in een heftige soixante-neuf verwikkeld en ook nu was de synchronisatie tussen hun perfect, en toen Henning zijn zaad in Emma’s mond deponeerde overstroomde zij hem met haar overvloedige sap productie. Waarna ze elkaar lachend kusten en aflikten en in één beweging zich weer met elkaar verenigden voor de volgende ronde. En zo ging het door tot het weer licht was en ze uitgeput in slaap vielen, om pas halverwege de ochtend weer bij te komen.

Na het late ontbijt zaten ze met z’n vieren in de hottub. Ze hadden afgesproken om er een luie dag van te maken. Henning zat van Rose naar Emma te kijken en zei ineens "jullie lijken wel zusters" "hoe bedoel je dat?" vroeg Rose. "Nou, er is iets magisch aan jullie allebei. Ik weet niet hoe ik het moet zeggen, maar soms hebben jullie een soort aura om je heen alsof je krachten bezit die niet menselijk zijn. En wat er gisteren met mij gebeurde toen ik die pijl moest afschieten, heeft daar ook mee te maken. Het was net alsof ik even mezelf niet was."
Rose glimlachte "Vroeg of laat moet je het toch weten. Nu jullie hebben elkaar gevonden hebben zullen we je het ook meteen maar vertellen; Emma is een zeer getalenteerde leerling völva. Maar wat ze gisteren deed met jou toen je die pijl afschoot dat heeft mij zelfs verbaasd." Henning keek bewonderend naar Emma, maar die stond nog in de 'ik ben maar een gewone tiener' modus en glimlachte lief naar hem. Onder water streelde ze hem over zijn dijbeen en de blik die ze hem toewierp was dezelfde die hij die nacht zo vaak bij haar gezien had als ze met hem weer een volgend erotisch hoogtepunt wilde bereiken, want één ding was hem wel duidelijk geworden; Emma lustte er wel pap van en ze wilde met hem alles proberen wat ze kon bedenken.

Maar Henning gaf het nog niet op. "Mette zei dat ik Emma niet boos moest maken omdat ze me dood kon maken door alleen maar naar me te kijken. Rose lachte "zo erg is het niet, maar Emma heeft inderdaad krachten die je je nu niet kunt voorstellen, alleen daar moet ze mee leren omgaan, dat is een deel van haar opleiding."

Maar toen vond Vincent het wel genoeg. "Laten we het over jou hebben Henning" zei hij. "Wat zijn jouw plannen voor de toekomst? Ik heb gehoord dat je misschien wel op een piano carrière hoopt?
Henning was meteen bij de les. "Ja, ik wil naar het conservatorium want ik wil pianist worden, dus ik moet daarvoor toelating doen. En ik hoop dat Mette dat ook doet, want zij is enorm goed, veel beter dan ze zelf beseft. Ik denk dat dat komt omdat ze privéles heeft en niet op een muziekschool, en dus niet kan vergelijken. Maar ik heb met haar samen gespeeld en dat was geweldig! Maar ze moet eerst haar middelbare school nog afmaken.”
"Op het conservatorium van Turku is ook een mogelijkheid om de laatste twee jaar van de middelbare school te doen tegelijk met je studie voor je instrument." zei Rose. Wanneer je voldoende talent hebt mag je daar al heen wanneer je de eerste drie basisjaren hebt afgerond, en dat heeft ze. Maar je moet daar dan wel in het internaat.”
Henning knoopte het allemaal in zijn oren en nam zich voor om het met Mette te bespreken zodra hij haar zag.

Ondertussen had Emma haar onderwater activiteiten uitgebreid tot zijn kruis. Ze keek hem onschuldig aan en omvatte zijn zak terwijl haar vingers met zijn ballen speelden. Plotseling ving Rose heel even de schittering in de blik in haar ogen op en ze wist wat ze deed. "Emma voorzichtig daarmee!" waarschuwde Rose, maar het was al te laat. Emma had Henning alleen maar aangekeken, maar hij had in dat korte moment een soort erotische stroomstoot door zijn lijf voelen gaan en hij kon een acute eruptie niet voorkomen. Zijn pik zwol op in haar hand en dikke wolken zaad vlogen als in een vertraagde film door het water. Het voelde alsof hij diep in Emma klaarkwam en nog minuten later zinderde het door zijn lijf.

"Tsja" zei Rose "ze kan je niet doodmaken door je aan te kijken, hoewel ik daar bij haar zelfs niet eens helemaal zeker van ben, maar ze kan je moeiteloos een orgasme bezorgen met één blik. Maar denk er om Emma, doe dit nooit waar mensen bij zijn die niet weten wat er gebeurt, want je kunt daardoor in grote problemen komen."
Emma knikte. "Maar ik wilde even weten wat ik zelf voelde als ik dit deed"
"En? Wat voelde je?" vroeg Rose.
"Supergeil" grijnsde ze. "Nu ook eens kijken of ik het bij hem kan doen zonder dat hij spuit."
"Emma, je hoort dit helemaal nog niet te kunnen!" zei Rose op strenge toon. “Thera zal dit niet accepteren!"
Emma keek Rose aan en Rose wendde haar blik af. Maar Emma zei "Sorry Rose, ik zal me inhouden, maar het was zo verleidelijk om even met Henning te spelen... Maar ik zal het niet meer doen, behalve als we met z'n tweetjes zijn misschien."

Ze stond op uit de hottub en liep het grasveld op. Ineens viel de last van haar opdracht weer over haar schouders en ze stond aan de waterkant en keek uit over de Strömmen. Haar armen hingen langs haar zij, maar ze had haar handpalmen naar voren gedraaid. Zo stond ze een paar minuten en toen kwam ze weer terug. "Ze is niet boos, maar ik moet beter naar jou luisteren" zei ze tegen Rose "gelukkig ik krijg geen straf." Rose lachte en toen ze later alleen was met Vincent zei ze “Wat een stel; de schoonheid van zijn muziek gecombineerd met haar kracht die helemaal op liefde is gefundeerd kan de hele wereld redden, wanneer ze de wijsheid vindt om het goed te gebruiken.”
En toen ging ze naar Björn die meldde dat hij een schone luier moest.