Code Rood - 6

Het gesprek ging langzaam richting haar non-avonturen in haar slaapkamer en ik begon een beetje medelijden met haar te krijgen. Een ontegenzeggelijk prachtige meid in de bloei van haar leven, die maar niet kreeg waar ze in mijn ogen meer dan recht op had. “Weet je”, zei ze toen, “dat ik stiekem in mijn nachtkastje glijmiddel heb liggen?” en ik snapte niet waar ze heen wilde met die opmerking. “Als ik het vermoeden heb dat André eens een keertje zin heeft, dan smeer ik m’n poesje er mee in” en ik was verbaasd dat ze dat zei. “Anders ben ik te droog en doet het pijn als hij op me kruipt”. Wat een openheid in één van onze eerste gesprekken. “Maar kun je jezelf niet nat vingeren?” vroeg ik, want ik wist ook wel dat je niet alleen smering nodig had, maar ook opwinding om het niet pijn te laten doen. “Tom, ik word gewoon niet meer opgewonden bij de gedachte dat hij me gaat eeehh neuken”. Dat laatste woord kostte wat moeite, dat merkte ik.

“De laatste jaren heb ik echt het gevoel dat ie alleen maar voor z’n eigen gerief gaat en dat ik voor hem alleen maar het middel ben om dat te bereiken. Geloof me, daar is niks opwindends aan.” Ik zag ineens Mireille uit ‘De Boomhut’ voor me, hoe ze daar ongeïnspireerd op haar rug lag, met haar hoofd opzij en een houding van: ‘doe je ding maar’. Het verschil was dat de Erik in dat verhaal wel z’n best deed om haar op te winden, maar dat zij gewoon geen zin had. “Wat zou je willen dat er verandert?” vroeg ik, “gewoon, wat zou je een beetje meer plezier geven en dan bedoel ik niet ineens wilde seks van de één op de andere dag”. Het bleef even stil en ze zei toen: “Als hij eens een keertje wat aandacht aan me zou besteden voor de seks. Dat ie me eerst zou strelen en misschien wel even lekker ging vingeren en me lieve woordjes in m’n oren fluisterde”.

“Wat jij wilt, klinkt echt niet extreem” zei ik en vroeg me af of dat nou écht zo moeilijk was om dat aan haar man te vragen, “het klinkt als iets dat zó basic is, dat je dat toch wel eens kunt vragen?” Mijn hemel. Ze verlangde naar gewoon een heel klein beetje aandacht. Dat bleek al genoeg voor haar. “Dus je wilt eigenlijk gewoon het gevoel krijgen dat hij ook aan jou denkt tijdens de seks. Niets meer, niets minder”. Ik hoorde haar even slikken en merkte dat ze een beetje geëmotioneerd werd. “Eigenlijk wel ja” zei ze toen met een kleine snik in haar stem. “Het hoge woord is eruit” voegde ze er aan toe, “ik heb alles wat mijn hartje begeert, hij geeft me alles en is heel attent en lief voor me, alleen dat ene dingetje in bed kan of wil hij me niet geven. Ik snap het niet”

Ik vond het een behoorlijk persoonlijk gesprek worden en wist zelf ook niet wat ik daar nu op moest zeggen, dus probeerde ik het een beetje luchtiger te maken: “Wie weet ziet hij ooit het licht Iris, kop op, anders bel je mij op en zal ik je alle aandacht geven die je wil...” Nu moest zij ook lachen: “ja ja, jij hebt makkelijk praten. Jij zit niet in een relatie die je ondanks alles niet kapot wil maken”. Hmmm, daar had ze een heel goed punt. Als ze nu regelmatig buiten de deur at, dan zou die stap niet zo moeilijk zijn, maar voor haar was het een enorme drempel. “Misschien moet je langzaam aan het idee wennen, dat je ook eens aan jezelf moet denken” probeerde ik, “Met Gert-Jan was je ook bijna over de drempel gegaan, toch?”. Ze moest weer even lachen: “Klopt, maar ik weet niet of ik toen ook daadwerkelijk de stap zou hebben durven nemen als het puntje echt bij het paaltje zou komen.”

“Nieuwe ronde, nieuwe kansen” grapte ik, “maak een lijstje van je wensen, mail die en we spreken een keertje af in een hotelletje en dan zal ik al je wensen in vervulling brengen, ha ha”. Ze antwoordde: “Pas op Tom, je gaat nu een beetje te snel voor mij. Dat wij nu kletsen is al een grote drempel die ik over ben gegaan. Gun me de tijd om daaraan te wennen. Wie weet gaat het ooit gebeuren. Don’t push me, ok?” en met die punch-line kon ik het voorlopig doen. We rondden het gesprek af en zouden elkaar de volgende ochtend weer bellen via Skype. Ik zakte achterover in mijn bureaustoel en staarde naar het scherm. Ik klikte haar foto weer te voorschijn en begon te fantaseren over een heimelijke ontmoeting met haar in het Formule-1 hotel in Waalwijk. Als je het doet, dan doe je het op een heerlijke foute locatie. Anonimiteit ten top daar. Als het er van zou komen, zou ze dan helemaal los gaan en zouden we dan een waanzinnig geile en ongeremde dag hebben?

Misschien zou ze ook één van mijn dromen waar kunnen maken. Geen van mijn relaties wilde me ooit helemaal klaarpijpen. Nooit had ik de sensatie gevoeld van het klaarkomen in een mond. Verder was er weinig dat ik niet had gedaan, maar dit was mijn laatste onvervulde wens. Ik heb wel eens een hoertje opgezocht die dat deed, maar ik heb nooit die stap genomen om dat dan maar een keertje via de betaalde weg te laten gebeuren. Verbluffend veel dames die die ‘handeling’ overigens aanboden. Toch vreemd in deze tijd van ziektes. Maar misschien kreeg je tegenwoordig wel helemaal geen klanten meer als je dat niet deed. Ik wist het niet en eigenlijk boeide me dat ook niet. Maar voor nu droomde ik maar dat Iris dat met alle plezier zou doen en ik trok me af met haar in gedachte tussen mijn benen, sabbelend en zuigend.

De volgende ochtend zat ik al vroeg achter mijn computer en wachtte weer tot het icoontje voor haar naam groen zou worden. Helaas werd het een kort gesprek, omdat haar man die ochtend thuis zou komen en ze zei dat ze dus even radio-stilte in acht moest nemen. “Morgenochtend gaat hij weer weg en is dan pas ’s avonds weer thuis, dus overdag kunnen we kletsen” en terwijl ze dat zei hoorde ik een zoemer in de achtergrond en verbrak ze de verbinding. André stond dus nu voor de poort en ik zag een ongeïnspireerde vrijpartij voor me. Zo jammer, André, als je zo’n lot uit de loterij hebt... De rest van de dag besteedde ik maar aan het schrijven van episodes, maar dat ging niet vlotjes. Mijn gedachten dwaalden steeds af naar Iris en ik was benieuwd hoe ver ze zou gaan. Zou ze over haar laatste drempel stappen? En... kon ik dat bewerkstelligen?

De dag ging voorbij en de avond viel. Rond elf uur kreeg ik een heel kort mailtje van Iris: “Geloof jij in toeval?” was het zinnetje en ik vroeg me af of dit een cryptische boodschap was of een filosofische vraag. Ik antwoordde even kort: “Ik geloof in het lot een handje helpen” en ik kreeg geen antwoord meer die avond. Haar vraag bleef door mijn hoofd spoken en ik had een onrustige nacht. Er was bij haar thuis iets gebeurd, dat kon niet anders. Zou hij haar door hebben? Zou ze het hem gewoon op de man af gevraagd hebben? Of hij haar wilde strelen en vingeren? Wat het ook was, ik kon de slaap maar moeilijk vatten. Of zou ze gewoon dit keer uit zichzelf geil geworden zijn en hebben geneukt zonder glijmiddel en dan tijdens die seks aan mij hebben gedacht. Die laatste optie was wel de geilste van allemaal. Stel je eens voor: op 200 kilometer afstand ligt een vrouw te neuken met haar man en ze denkt dan aan mij. Die gedachte bezorgde mij een stijve.

Die ochtend was het wachten en wachten. Hoe laat zou hij weggaan en wanneer zou ze online komen. Eindelijk kwam ze online en ik kon niet wachten op wat ze zou vertellen. Had ze aan mij gedacht? “Je gaat niet geloven wat er gisteravond is gebeurd” begon ze, “door onze gesprekken was ik behoorlijk opgewonden toen André thuis kwam en dat moet hij gemerkt hebben. Na een gezellige dag samen te hebben doorgebracht heb ik heerlijk voor ons gekookt en ik had zelfs kaarsjes op tafel gezet”. Hmmm, dat klonk alsof ze een poging ging wagen om het hem te vragen en ze ging verder: “Zoals ik al zei is hij erg attent en hij had een lekker luchtje voor me meegenomen. Toen het tijd werd om naar boven te gaan had ik het opgedaan en in de slaapkamer pakte hij me ineens beet en begon me heel lekker te zoenen. Dat deed hij af en toe, dus dat kon dus nog gewoon zijn omdat ie blij was me weer te zien”. Ik werd nu heel benieuwd naar wat er verder gebeurd was en spoorde haar aan om het verhaal wat te versnellen.

“Ok, ok”, vervolgde ze, “toen we in bed lagen begon hij me weer te zoenen en hij gleed met z’n hand onder de lakens. Weet je hoe raar het is om na jaren weer een andermans hand tussen je benen te voelen? Ik wist niet wat ik meemaakte!” Ik viel bijna van m’n stoel en begreep nu wat ze bedoelde met haar vraag: ‘geloof jij in toeval?’ Het leek welhaast verdacht, dat uitgerekend de dag nadat we het er over gehad hadden hij haar uit zichzelf begon te verwennen met haar lang gedroomde voorspel. Ze vertelde dat ze echt héérlijk geneukt had en ze zei ook waar ik stilletjes op gehoopt had, namelijk dat ze aan mij had gedacht. Hoe geil die gedachte ook was, ik werd heel achterdochtig en dacht terug aan die middag dat hij even thuis was geweest. “Weet je zeker dat hij niet in je account heeft gekeken?” vroeg ik, maar besefte ook dat het ontdekken dat ze Skype had geïnstalleerd niet direct in verband kon staan met zijn voorspel.

Ze zei dat ze vrijwel zeker wist dat ze had uitgelogd. Ik wilde toch meer weten: “maar verder deed hij niet anders dan normaal? Ik bedoel, hij stelde geen rare vragen of zo?” en ze zei dat hij volgens haar gewoon zoals altijd was, behalve dan toen ze naar de slaapkamer gingen: “ik ben voor het eerst in lange tijd weer eens klaargekomen tijdens een vrijpartij”. Hmmm, dat was natuurlijk heel fijn voor haar, maar dat betekende misschien ook wel dat ze een eventuele ontmoeting met mij minder nodig zou kunnen vinden, nu ze thuis weer aan haar trekken kwam. Ik moest uitvinden of ik nog een kans van slagen zou maken en besloot dat ik naar een hogere versnelling moest schakelen...