Enkele maanden voor de 21e verjaardag van de kroonprins, had hij tijdens een bos rit met zijn paard een lelijke val gemaakt. Toen na enkele weken het verband van zijn hoofd mocht, had zijn moeder, de koningin hem verbijsterd aangekeken en toen was ze huilend de kamer uitgelopen. Tijdens de officiële activiteiten die hoorde bij zijn 21e verjaardag had het volk geschokt gereageerd toen ze de prins voor het eerst sinds maanden weer zagen. Men vroeg zich af of hij ooit een vrouw zou kunnen vinden, laat staan voor een troonopvolger zou kunnen zorgen. Sommige mensen vroegen zich zelfs af of de ernstige verminking van zijn gezicht, ook iets zou zeggen over zijn capaciteiten als vorst, waarvoor hij zijn hele leven was opgeleid.
Toch begon de prins, zoals gepland, de dag na zijn 21e verjaardag aan zijn tournee langs de omliggende landen om kennis te maken met hun prinsessen. Nadat hij de eerste twee landen bezocht had, was de moed hem in de schoenen gezakt. De vrouwen die hij had ontmoet waren allemaal zo van slag geraakt van zijn gezicht, dat zelfs het voeren van een normaal gesprek niet mogelijk was. Hij schreef zijn vader, de koning, over de moeite van zijn zoektocht en deelde zijn plan om bij het volgende bal te kiezen voor een masker, zodat hij in ieder geval contact kon maken. Toen hij echter enige tijd later een brief van zijn vader terug ontving, bleek dat er nog meer tegenslagen op hem wachten. Zijn vader schreef hem dat hij ziek was geworden en drong er bij zijn zoon op aan om snel een vrouw te vinden en te trouwen, zodat hij de troon aan hem kon overdragen voordat hij zou overlijden.
Overmand door verdriet en moedeloos van zijn schijnbaar onmogelijke opdracht, liet de prins zijn paard brengen voor een lange buitenrit. Op een open plek in het bos, stopte de prins, stapte hij af en zette zich met zijn rug tegen een oude boom om even te rusten. De warme zonnestralen streelden zijn gezicht en het zachte ruisen van de bomen kalmeerde zijn gestreste lijf en hij doezelde langzaam in slaap.
Vanuit het bos kwam een jonge vrouw, ze was blind, maar was zo vertrouwd in het bos, dat ze vol vertrouwen haar blote voeten neerzette voor elke stap. Ze kende elke grasspriet, elk takje in het bos. En daarnaast vertrouwde ze op de vele dieren om haar heen, die haar waarschuwde voor elk gevaar, groot of klein. Ze had het paard van de prins al van ver horen aankomen, en had vervolgens gehoord hoe de voor haar onbekende man zijn lijf had neergezet om even te rusten. Zijn lijf straalde veel spanning en verdriet uit, maar ze voelde ook dat de kracht en wijsheid in de jongeman nog ontluikend was en dat hij de potentie had om een machtige man te worden. De jonge vrouw was geïntrigeerd, wie was deze man, wat deed hij in het bos en wat maakte hem zo verdrietig.. Ze kon de verminking niet zien, zij nam waar met andere zintuigen en werd dus niet afgeleid door de aanblik van de jonge prins.
Nieuwsgierig als ze was kwam ze dichterbij en ze raakte geïmponeerd door de grote, lange man. Toen ze klein was en in het weeshuis woonde, was ze op de markt ook eens tegen een grote man aangelopen. De man was vriendelijk geweest, had het 4 jarige meisje met een grote zwaai op zijn schouders gezet, alsof ze licht als een veertje was en had haar met het grootste gemak terug naar het weeshuis gebracht, waar hij haar liefdevol had overgedragen aan de non. Maar nu woonde ze al weer zo lang in het bos, waar ze werd opgevoed door het elfenvolk. De elfen waren, toen ze als 6 jarig meisje in het bos was terecht gekomen, ongeveer even lang geweest als zijzelf. Maar inmiddels was het meisje 1,60 meter en kwam zelfs de langste elf niet tot haar middel. De prins was 1.90 en pas toen ze naast hem knielde en met haar handen voorzichtig probeerde te voelen hoe de man er uit zag, drong tot haar door, dat de prins net zo lang en sterk was als de man uit haar herinneringen.
Even bleef het meisje besluiteloos zitten en wist ze niet wat ze moest doen. Moest ze de elfen waarschuwen voor de indringer in het bos? Maar de man leek niet gevaarlijk en ze voelde een enorme behoefte om zijn verdriet te verzachten en zijn spanning weg te nemen. Bovendien was het nog maar halverwege de middag, de zon ging nog lang niet onder en ze hoefde dus ook nog lang niet terug te zijn in het elvendorp.
Ze vroeg zich af wat ze kon doen om de man te helpen en ging na wat de elven zouden doen. Even bloosde ze, in het elvendorp was er eigenlijk 1 remedie tegen alles… seks. Er was troostseks, knuffelseks, goedmaak seks, we-hebben-wat-te-vieren seks en ga zo maar door… Nou ja, dat wilt zeggen, dat was er voor de volwassen elven. De elfjes onder de 16 jaar kregen daar (door liefdevolle beschermspreuken) helemaal niets van mee.. en alhoewel die spreuken vanaf je 16e langzaamaan hun werking gingen verliezen, was het pas vanaf je 18e verjaardag dat je ook seks mocht hebben. Het meisje werd bijna 18, nog maar 2 dagen…dan zou er een groot feest zijn.
Tenminste dat dacht ze, want het meisje woonde al zo lang bij de elven, dat ze zich een van hen voelde. Maar in het elvendorp was onrust ontstaan.. want het meisje was geen elf.. de mannelijke elven werden niet opgewonden van haar, zoals ze wel van andere elfjes die bijna 18 waren werden. En dan was er nog het probleem van de lengte, het meisje was 2x zo groot als de elven. En dus werd er druk vergaderd over hoe ze haar 18e verjaardag moesten vieren. Ze hielden veel van het meisje en wilde het beste voor haar. Na lang beraad was besloten om voor haar een nieuw huisje te bouwen, ze was ten slotte (alweer) uit haar huisje gegroeid aan de rand van het elvendorp. Het nieuwe huisje zou verder weg van het elvendorp gebouwd worden, dicht in de buurt van de mensen wereld. Zo hoopte de elven dat het meisje vanzelf een man tegen zou komen die in al haar behoeftes kon voorzien. De elven hoopte maar dat het meisje niet teleurgesteld zou zijn.
Terwijl het meisje nog even fantaseerde over haar verjaardagsfeest, bedacht ze zich dat ze misschien nog geen seks mocht hebben, maar dat ze de man wel kon helpen met ontspannen. Ze begon zijn schoenen uit te trekken, waarna ze de man een fijne voetmassage gaf. Bijna ongemerkt zakte de man nog wat verder onderuit en schoven zijn lange benen nog wat verder naar haar toe. Ze zat in kleermakerszit aan zijn voeten en masseerde met haar fijne handen zijn linkervoet, terwijl zijn rechtervoet in haar schoot rustte. Doordat hij heel langzaam onderuit was gezakt, kwam zijn rechtervoet inmiddels tegen haar lijfje aan, de tenen tegen haar buik en de hiel raakte heel licht haar venusheuvel aan. Er ging een trilling door het lijfje van het meisje, maar ze bleef zitten. Terwijl ze de linkervoet masseerde ging ze met haar handen steeds hoger en nam ze ook een deel van zijn kuit mee. Dat ze daarvoor naar voren moest buigen en de rechtervoet van de prins wat harder tegen haar aan voelde duwen… dat vond ze alleen maar
spannend.
Toen ze de man lichtjes hoorde snurken, wist ze dat hij in een diepe slaap was. Ze ging weer naast de man zitten. Nieuwsgierig als ze was, ging ze met haar handen op ontdekkingsreis. De stof van zijn broek was wat ruw, maar wel soepel. Daaronder voelde ze zijn imposante lange, gespierde benen. Toen ze met haar hand iets hoger ging, voelde ze plots iets bewegen onder de stof. Ze schrok en trok haar hand terug.
Maar haar nieuwsgierigheid won het en ze ging verder op onderzoek uit. Ze voelde de stof van zijn blouse, die was zacht en glad, zoiets had ze nog nooit gevoeld. Het was een bijzondere combinatie, want door de stof heen voelde ze een warme, maar harde borstkas. Even legde ze haar hand ten hoogte van zijn hart en voelde ze zijn hartslag.. krachtig, maar rustig. Haar handen gingen hoger, langs zijn nek, door zijn haar en toen via zijn gezicht naar beneden. Zijn verminkte gezicht voelde heel anders dan ze verwacht had.. ruw, bobbelig, ongelijk.. het schrok haar niet af, maar ze verbaasde zich wel.. het voelde helemaal niet als de gezichten van de elfen of als haar eigen gezicht.
Het vertrouwen van het meisje was gestegen, doordat de prins niet wakker was geworden van haar aanrakingen en steeds durfde ze wat verder te gaan. Haar handen gleden weer over zijn zachte, gladde blouse en toen ze de knoopjes voelde maakte ze deze een voor een los. Ze liet haar handen over zijn borst en buik glijden en verbaasde zich over de combinatie van warme, zachte huid en de hardheid van zijn borstkas en buikspieren. Her en der kriebelde een krulhaartje. Ze genoot van wat ze voelde en merkte tot haar eigen verbazing dat het haar kriebels in haar eigen buik opleverde en dat ze af en toe onwillekeurig haar adem inhield.
In de buurt van zijn broeksband bevonden zich meer haartjes en ze vond het een bijzonder gevoel als ze haar lange vingers daar door heen liet glijden. Toen liet ze haar handen verder naar beneden glijden over zijn broek heen. Weer was ze onder de indruk van zijn gespierde bovenbenen, maar toen hield ze verbaasd haar handen even stil. Daar waar zijn broek eerder al had bewogen, voelde ze nu een bobbel die er toen toch echt niet had gezeten en toen ze deze streelde bewoog deze nogmaals. Haar nieuwsgierigheid was gewekt en met haar lange lenige vingers streelde ze de bobbel in de broek. De prins kreunde zacht, maar leek toch rustig verder te slapen.
Voorzichtig maakte ze zijn broeksband open en ze liet haar hand onder de stof glijden. De pik van de prins was door alle strelingen al behoorlijk hard geworden en steigerde licht toen hij bevrijd werd uit de beklemming van zijn broek. Het meisje hield haar adem in, terwijl ze haar koele hand om zijn harde schacht liet glijden. De hitte van zijn pik leek haar hand te schroeien en het meisje was zeer onder de indruk van wat ze gevonden had. Zachtjes streelde ze met haar hand over de pik en vervolgens over de ballen van de prins. De prins kreunde nogmaals zachtjes en zijn pik schokte lichtjes in haar hand, alsof hij een eigen wil had.
vervolg in deel 2
