om er even in te komen is deel 1 nog zonder seks……..een situatieschets van hoe het allemaal zo is gekomen. Lees dus de volgende delen voor stomend hete botsingen.
Even voorstellen. Ik ben Hans, 59 jaar oud, buikje, samenwonend met
Geesje van 56 jaar oud. We hebben beiden een goede baan al ben ik sinds vorig jaar augustus wat aan het afbouwen. Werk is ook maar werk en om het plezier er in te houden heb ik een dag in de week seniorenverlof. Mijn partner ook en omdat we als we samen zijn vaak een kalm tempo aanhouden hebben we besloten onze seniorendagen niet op dezelfde dag te nemen. We wonen in een soort hofje met geschakelde woningen….van net voor de Vinex tijd. Naast ons woont een vrouw alleen, Marja. Haar partner, ze is net als wij niet getrouwd, is een stuk ouder dan zij. Zij is 65 en hij is begin 80. Hij is hulpbehoevend en woont in een soort verzorgingspensioen.
Het verhaal begint als buurvrouw
Marja me op een maandag vraagt of ik op woensdag (mijn seniorendag) een klusje voor haar wil doen. Uiteraard ben ik daartoe bereid. Goede buren doen dat.
Die donderdag meld ik me om half 9 ’s morgens aan haar deur… en met een zwaai en met een “koffie” opent ze de deur. Graag zeg ik. Ik loop achter haar aan naar een gezellige woonkamer die niet geheel mijn smaak is, maar dat terzijde. Ik pak de koffie aan en neem plaats. Wat kan ik voor je doen vraag ik.
Ze staat voor me in een soort joggingpak…. Ze is ondanks haar leeftijd van 65 nog slank en afgetraind. Ik zie dat ze geen bh draagt maar met haar AA tietjes heeft ze dat volgens mij ook niet nodig.
Nu haar man niet meer in huis woont heeft ze grondig opgeruimd en een slaapkamer volgestapeld met dozen vol rommel waar ze van af wil. Of ik die met mijn “grote auto” naar de kringloop wil brengen.
Na de koffie begin ik te sjouwen. Kofferbak open , achterbankplat en doos naar doos verdwijnt in mijn auto. We rijden daarna naar de kringloop. Dit herhaalt zich nog 2 keer voordat alle dozen van de slaapkamer af zijn.
Tijd voor een verse bak koffie. Ik neem weer plaats op de bank en zij komt naast me zitten. We kletsen wat over hoe het nu gaat met de buurman in het verzorgingspensioen en ze vertelt dat hij toch wel sterk achteruit gaat. Ik vraag gewaagd of ze het gezelschap niet mist zo alle dagen alleen thuis. Bij Marja welt er een traantje op Heb een gevoelige snaar geraakt. Ze stottert dat het niet mee valt zo helemaal alleen en dat ze best de aandacht en intimiteit mist.
Ook bij mij welt er een traan…en ze ziet het. Goh zegt ze “je leeft wel erg mee”… Ik glimlach mijn traan weg en zeg haar och….ook met z’n tweeën kun je eenzaam zijn. Ze kijkt me vragend aan. Ik beken haar dat Geesje en ik een soort verstandshuwelijk hebben…. Alle zaken goed geregeld maar geen intimiteit meer…die is in de loop van de jaren verloren gegaan.
Marja kijkt me onzeker aan… dat herken ik zegt ze…terwijl ze een hand op mijn knie legt. Ik mis ook die intimiteit zegt ze. We lachen naar elkaar ondanks onze emotionaliteit en ik denk dat ik er verstandig aan doe nu op te stappen. “Kom” ,zeg ik, ik moet maar weer eens gaan en sta op en begin naar de deur te lopen. Marja loopt mee en op het moment dat ik de deur wil openen, houdt ze me tegen. Ze is niet groot Marja, maar ze verheft zich op de punt van haar tenen en kust me op mijn mond. Bedankt voor je hulp. Ik mompel iets terug van …uhhh is goed zo hoor…… te verbaasd voor een doordachte reactie. Ik hoor mezelf zeggen als ik haar huis uit loop: ”Als je een klusje hebt dan hoor ik het wel, je hebt mijn nummer”.
Wordt vervolgd….
Groetjes Hans
(reageer gerust …na deel III is er ruimte voor ideeën en inbreng)
