Hey, mijn naam is Floor. Ik ben een kinky studente die het leuk vindt al haar stoutste ervaringen te delen. De verhalen die ik hier schrijf zijn grotendeels op de waarheid gebaseerd, met hier en daar wat namen aangepast. Ik hoop dat jullie ervan genieten!
Rond een uur of twee is
Evelien de eerste die het wel mooi vind geweest. “Ik denk dat ik maar eens naar huis ga,” zegt ze tot grote teleurstelling van de mannen. Die teleurstelling neemt enkel toe wanneer de rest van de meiden zich bij haar aan lijkt te sluiten. Alleen Zoë, die in haar tijgerprint legging op de schoot van Daan zit, lijkt er nog geen genoeg van te hebben. En ik. Ik wil nog helemaal niet naar huis. Ik voel me fit, scherp. Scherper dan ooit.
“Pas jij op jezelf?” zegt Evelien wat moederlijk terwijl ze me streng aankijkt vanuit de deuropening. Ik wil antwoorden, maar nog voordat ik de kans krijg is het Floris die zijn mond opent. “Komt goed Eef,” zegt hij, waarna Clemens mij instemmend nog wat dichter tegen zich aan trekt. Aan haar blik zie ik dat het haar maar weinig gerust stemt. “Dan moet je het zelf maar weten,” zegt ze, waarna ze zich omkeert en met de rest het dispuutshuis verlaat.
Nu het vrouwelijk gezelschap is vertrokken, besluit ook het overgrote deel van de mannen een punt achter de avond te zetten. Ook Daan grijpt zijn kans, tilt Zoë op en loopt in de richting van zijn slaapkamer. Over zijn brede schouders zie ik de slanke blondine
ondeugend naar me knipogen. Langzaam verstommen de voetstappen tot uiteindelijk alleen nog de muziek zachtjes op de achtergrond klinkt. Zo gebeurt het dat ik in mijn eentje met Clemens en Floris overblijf.
Ik voel hoe de huisoudste me nonchalant op zijn schoot trekt en opnieuw een puntje naar mijn neus brengt. “Snuiven,” zegt hij speels doch dwingend. Het witte poeder prikkelt mijn slijmvliezen met een wat droog hoestje tot gevolg. Ineens voel ik hoe Clemens mijn hoofd aan mijn haren overeind trekt. Ik zie hoe hij de mond van de fles naar de mijne brengt. “Slikken,” zegt hij terwijl hij het bruisende drankje naar binnen begint te gieten.
Ineens duwt hij de hals van de fles dieper mijn mond in. Verrast als ik ben verslik ik me en begin te hoesten. “Ik mag toch hopen dat je dieper kan,” klinkt de ietwat speelse teleurstelling in zijn stem. Achter me hoor ik het gegrinnik van Floris. Dit zijn niet zomaar ‘jongens’ realiseer ik me op dat moment. Om hen heen hangt een air van gevaar, van macht. Ik voel de twijfel in me opkomen. Was dit wel verstandig? Had ik niet beter met Evelien mee kunnen gaan?
Maar tegelijkertijd voel ik ook de opwinding door mijn lijf gieren. Juist dat onheilspellende van Floris en Clemens maakt me gewilliger dan ooit. Geprikkeld door de cocaïne in mijn aderen voel ik mijn poesje natter en natter worden. Het leer van mijn legging begint tegen de lippen van mijn vagina aan te kleven, waarvan de vormen zich door de dunne stof aftekenen. Ik voel opwinding. Verwarring. Spanning…
Mijn gedachten worden onderbroken door het geluid van Floris die achter mij uit zijn stoel op staat. “Ik ga even de hond uitlaten,” zegt hij op serieuze toon. Hond? Welke hond? Pas op het moment dat ik de toiletdeur hoor open gegaan, dringt het tot me door. Op die manier. Grijnzend kijk ik Clemens aan. Zijn glazige ogen staren terug de mijne in. Ze zeggen meer dan honderd woorden zouden kunnen. Gevuld met lust kijken ze als een roofdier naar zijn prooi.
Ik voel zijn rechterhand over mijn slanke buikje naar boven glijden. Mijn borsten door mijn bustier heen vastgrijpen. Langs mijn hals. Zijn lange vingers sluiten zich om mijn tedere nek. Hij begint druk te zetten. Te weinig om mijn ademhaling te stoppen. Maar genoeg om me naar adem te laten happen. Dan bewegen zijn lippen naar de mijne. Ik sluit mijn ogen. Voel hoe zijn tong mijn mond binnendringt. Proef de smaak van alcohol.
Zijn hand baant zich een weg omhoog tot hij mijn hoofd bij mijn haren vastgrijpt. Rustig maar resoluut begint zijn tong om de mijne te cirkelen. Hij zoent me zoals hij de rest van de avond met me is omgegaan. Dominant en vastberaden. Voetstappen naderen vanuit de gang. Ik wil mijn hoofd terugtrekken, maar Clemens houdt mijn lippen stevig tegen de zijne gedrukt. Uit mijn ooghoek zie ik hoe Floris de kamer in komt gelopen.
Hij kijkt naar ons terwijl hij weer gaat zitten. Het is geen blik van verbazing. Nee, op dat moment besef ik dat ook hij wist dat dit ging gebeuren. Terwijl Floris aandachtig toekijkt, zakken de handen van Clemens af naar de bovenkant van mijn bustier. Zijn vingers sluiten zich om de randen van de cups. Een scheurende klank volgt. In één ruk trekt hij de sluiting kapot. Haakjes schieten links en rechts de kamer in terwijl mijn onnatuurlijk ronde borsten zich aan zijn ogen vertonen.
Clemens geeft een ferme tik tegen mijn rechter tiet. Onder het geluid van een zachte kreun begint hij over mijn schouder te grijnzen. “Ik zei het,” zegt hij in de richting van Floris. Als ik over mijn schouder kijk zie ik onze toeschouwer een briefje van tien op de salontafel leggen. Een weddenschap, zo blijkt. Al snel grijpt Clemens mijn hoofd echter bij mijn kin vast en draait het weer in zijn richting. Hij opent zijn benen, zet zijn handen op mijn schouders. Dan begint hij te duwen.
Gestuurd door zijn handen dwingt Clemens mij op mijn knieën voor hem op de grond. De bandjes van mijn kapotgereten bustier glijden van mijn schouders af. Nerveus maar gewillig kijken mijn blauwe puppyogen omhoog naar de zijne. Hij begint zijn riem los te gespen. In één ruk trekt hij die af en gooit hem naast mij op de grond. Door zijn boxer zie ik de contouren van zijn half harde penis. “Zo, sletje, eens kijken hoe diep je deze krijgt…”
