Hallo, Suus hier. Ik ben een kleine en volle vrouw. Na jaren onzeker te zijn over mijn figuur probeer ik dat gevoel te negeren en mijn seksualiteit te herontdekken. Ondertussen 44 jaar en ben de laatste jaren geiler dan in mijn jongere jaren.
Het is een warme, drukkende zomerdag. Het gaat bijna regenen maar de hond moet echt even uit. De hele dag al een benauwde en hete dag waardoor een lange wandeling er niet in zat.
Nu de zon onder gaat loop ik in mijn jurkje over straat. Eigenlijk zou ik helemaal niet en daarom had ik na het douchen geen ondergoed aan gedaan. In bed is naakt toch het fijnst.
Man al naar bed gestuurd na een klusdag in ons nieuwe huis.
Dus loop ik door de nieuwe wijk terwijl er een lekker briesje opsteekt en ik bewust ben van mijn gewaagde outfit.
Mijn jurk is lang maar dun en ik voel de stof langs mijn borsten bewegen tijdens het lopen. Warm weer kan geilheid vaak versterken en voor mij voelt dit nu echt zo.
In de verte zie ik een man tegen een schutting aan plassen. We kijken elkaar aan. Ik vind het een
spannend idee dat ik niks onder de jurk draag.
Wanneer ik de man passeer is hij net klaar en groeten we elkaar zoals mensen in een dorp dat doen.
“Even aan de wandel?” Vraagt de man zonder gêne terwijl hij weet wat ik net zag.
Ik antwoord bevestigend en loop rustig verder.
Mila, onze blije hond loopt vrolijk verder zich van geen kwaad bewust.
Dan voel ik de eerste druppels en even schrik ik van de koele aanraking op mijn huid. Steeds meer drupjes voel ik op mijn gezicht, armen en benen. De dunne stof van mijn jurk zorgt ervoor dat de druppels er dwars doorheen komen.
Elke druppel kriebelt fijn en ik voel mijn tepels hard worden. Wat een heerlijk geil en spannend gevoel.
Het is al schemerig zodat mijn harde tepels niet teveel opvallen.
Een mede hondenbezitter komt me tegemoet. Deze kennen we nog niet dus vanaf een afstandje roep ik: “mogen ze even snuffelen?”
“Jazeker, daar houden we wel van.” Hoor ik een diepe stem antwoorden.
Voorzichtig komen de honden dichterbij.
Een flinke stoeipartij ontstaat tussen de honden en al gauw zitten de riemen in de knoop.
Ik vergeet even wat ik wel en niet draag en buig me voorover om de riemen te ontwarren.
We staan ineens vlakbij elkaar en ik zie de man naar beneden kijken. Mijn maybe tepels prikken door de stof en er is een behoorlijke decolleté ontstaan door het getrek aan de riem.
Blozend ga ik weer staan me bewust van mijn groeiende geilheid.
Best een mooie man. Lang, niet te dik en stoere stoppelbaard en vriendelijke indringende ogen die me nu aankijken.
“Los is wel het fijnste” zegt hij met een glimlach. Zijn blik glijdt snel even naar mijn borsten waarna hij zich voorover buigt om de riem los te klikken.
Ik bloos weer door de dubbele opmerking en glimlach.
“Teefje?” Vraagt hij. “Mijne is een reu en kan altijd prima met teefjes” Zijn glimlach voel ik in mijn kutje. Hij heeft het over de honden maar het voelt alsof hij me met zijn ogen uitkleedt.
Nu het nieuwe vriendje van Mila alle vrijheid heeft en we toch bij een grasveld staan besluit ik haar ook los te laten.
Ik buig bewust voorover en de man kijkt recht mijn decolleté in.
Terwijl de honden heerlijk rondrennen voel ik mijn ademhaling een beetje versnellen terwijl we elkaar aankijken.
Hij steekt zijn hand uit. “Marco, ben je nieuw hier?”
Ik pak zijn hand vast en zachtjes trekt hij me een klein stukje dichterbij. Zo zacht dat het per ongeluk lijkt maar ik doe een stapje zijn kant op. We staan nog ver genoeg bij elkaar vandaan om niet op te vallen maar mijn adem stokt even in mijn keel.
“Suzanne, maar iedereen noemt me Suus” weet ik uit te brengen. “We zijn hier net komen wonen.”
Nog steeds houden we elkaars hand vast en ik voel zijn duim zachtjes mijn hand strelen. Zo’n onschuldige handeling maar gecombineerd met zijn blik en een lichte glimlach word ik spontaan nat.
De regen druppelt nog steeds rustig door en met mijn vrije hand veeg ik langs mijn borst.
“Verkoelend buitje?” Vraagt hij
“Heel verkoelend vind ik het niet” Knipoog ik.
Onze handen laten wel los en na een lange blik moeten we de honden weer aanlijnen.
“Ik ben hier morgen weer” zegt hij.
“Zie ik je dan?”
“Lijkt me leuk, doen we.”
Met lichte tegenzin vervolgen we onze weg. Ik kan niet wachten tot het morgen is.
