Sara - 2

‘Dit had ik echt nodig,’ merkte Sara op.
‘Ik wist het,’ giechelde Imke en zoende haar vriendin vol op de mond. Met haar tong dwong ze Sara haar lippen te openen. Sara voldeed meteen aan het gevraagde en zocht en vond de glibberige tong van Imke. ‘Dit had ik nodig,’ merkte Imke op.
‘Ik wist het,’ lachte Sara.

Sara zuchtte en keek naar de klok die tegen de muur hing. Nog tien minuten te gaan en dan zou het vier uur zijn. Dan kon ze eindelijk naar huis. Eindelijk. De dag had lang genoeg geduurd.

Dromerig dacht ze aan wat er in de toiletten van “The Place” was gebeurd. Sara voelde haar onderbuik weer kriebelen en kreeg opnieuw een warm gevoel. Weer wierp ze een blik op de klok. Nog vijf minuten te gaan, dacht ze en zuchtte.

‘Wat zucht je?’
Sara schrok op en keek in het bolle gezicht van, mijnheer Janssens, haar baas.
‘Niets, mijnheer,’ stamelde ze.
Manfred Janssens keek haar aan en schudde het hoofd.
‘Sinds je terugkwam van de lunch ben je anders.’
‘Hoe bedoel je?
‘Ik weet het niet,’ Manfred Janssens haalde zijn schouders op. ‘Je bent er niet meer bij met je gedachten.’
Sara keek de mollige man aan en knikte.
‘Sorry,’ zei ze. ‘Ik ben gewoon een beetje moe.’
‘Je eten misschien slecht bekomen?’
Sara knikte: ‘Dat zal het zijn,’ antwoordde ze.
‘Ik hoop dat het morgen beter is,’ antwoordde Manfred Janssens en tikte bemoedigend op haar schouder. ‘Ga nu maar,’ wees hij naar de klok. ‘Je doet anders nog overuren.’

Sara keek hem dankbaar aan en schakelde haar computer uit. Met een knikje nam ze afscheid van haar baas, trok jaar jasje en nam de lift naar beneden.
Toen ze echter buitenkwam, verdween haar tram rinkelend achter de bocht.
‘Verdomme!’ vloekte ze. Nu zou ze meer dan een halfuur moeten wachten, eer er een andere kwam. Met een nors gezicht begaf ze zich naar de tramhalte en ging op een bankje zitten. Het weer viel mee, dat was toch al iets. Het was niet echt koud.

Toen de klokkentoren van het gemeentehuis dat zich aan de andere kant van het plein bevond, begon te spelen, hoorde ze de schelle bel van de naderende tram. Sara sprong op en nam alvast haar vervoersbewijs. Deze zou wel vol zitten, mompelde ze en toen de tram eenmaal tot stilstand was gekomen, werd haar vrees bewaarheid. De tram zat nokvol. Zoveel mensen kunnen er niet eens in, dacht ze.
Ze wrong zich naar binnen, kreeg enkele elleboogstoten, maar vond eindelijk een plaatsje waar ze zonder gevaar kon staan. Gelukkig duurde de rit niet al te lang.

De man die naast haar stond, een vijftiger, had meer dan gewone belangstelling voor haar. Ze voelde zijn ogen letterlijk op har prikken. Zenuwachtig veegde ze een lok rood haar uit haar gezicht en keek de andere kant op. De man verloor zijn belangstelling en drukte op de knop om een halte aan te vragen. Toen de tram stopte knikte hij haar toe en stapte uit. Sara haalde opgelucht adem.
Toen ze eindelijk de tram verliet, slaakte Sara een zucht van verlichting. Ze haastte zich naar huis en een paar minuten later opende ze de deur van haar woning. Met een zucht sloeg ze de deur achter zich.
Sara trok haar beige jasje uit en gooide haar tasje op de bank, liep vervolgens naar de keuken en schonk zichzelf een glas water in dat ze in een teug leeg dronk.
Ze verdween naar de slaapkamer en wisselde haar jurkje om voor een gemakkelijk zittend hemd en broek. Toen liep ze naar de kleine woonkamer en liet zich met een zucht op de sofa vallen. Ze sloot haar ogen een moment en even later speelde er een glimlach rond haar lippen. Sara liet alles wat er zich die dag had afgespeeld de revue passeren.

Na een klein halfuurtje schrok ze op. Toen ze op haar horloge keek zag ze dat het al vijf uur was. Ze sprong op en liep naar het raam aan de achterkant van het huis. Daar waar ze haar dagelijkse showtje voor Henk, zou opvoeren. Eenmaal voor het raam begon ze als automatisch haar hemdje los te knopen. Toen ze echter opkeek, merkte ze dat er niemand aan de andere kant stond toe te kijken. Geen Henk. Ja, ze was wat aan de late kant, maar dat was nog meer gebeurd en toen stond hij wel al gewoon te wachten tot ze zou verschijnen. Misschien had hij er wel gestaan, een half uur geleden en had hij het maar opgegeven met het gedacht dat ze toch niet meer zou verschijnen. Jammer, vond ze. Het was een dagelijks ritueel geworden. Ze haalde haar schouders op en liep naar de andere kant van de kamer waar de badkamer was gelegen. In de kleine badkamer kleedde ze zich uit en stapte onder de douche. Tien minuten later, draaide ze de kraan dicht en stapte vanonder de douche, toen de bel ging.
‘Verdomme,’ mompelde ze. Vlug haakte ze de badjas van het haakje en sloeg hem om. Ze was nog niet eens droog, maar de bel ging al voor de tweede maal. ‘Verdomme,’ mompelde ze weer en liep blootsvoets de woonkamer door. Met een ruk opende ze de voordeur en voorkwam zo op het nippertje dat de bel een derde maal ging. Verbaasd keek ze naar de jongen die voor haar neus stond.

‘Henk?’
De buurjongen keek haar aan en grinnikte. ‘Je stond er niet,’ zei hij. ‘ Dus ik kwam maar eens kijken. Dacht dat je misschien ziek was? Je bent toch niet ziek?’
‘Nee, nee,’ herstelde ze zich. ‘Natuurlijk niet.’
‘Je stond er niet,’ zei hij weer.’
‘Ik was wat later,’ antwoordde ze en glimlachte. ‘Eigenlijk in slaap gevallen,’ voegde ze eraan toe.’
Henk keek haar aan en lachte.
‘Wil je niet even binnenkomen?’ vroeg ze. ‘Het is nogal koud.’
‘Koud? Het is zomer.’
‘Ik weet het,’ knikte ze. ‘Natuurlijk maar ik ben ent gedoucht en mijn haar is nog nat.’
‘Ik zie het,’ merkte hij op en stapte het huis binnen. ‘Je bent nog nat.’
‘Ja,’ antwoordde ze enkel en sloot de deur achter zich. Ze zuchtte even en liep hem achterna, de woonkamer in. ‘Ga zitten,’ wees ze en ging zitten.
Henk kwam zo dicht zitten dat ze hem kon ruiken. Hij rook heerlijk, welk geurtje het was wist ze niet, maar het was wel fris.
‘Je moeder nog werken?’ vroeg ze.
‘Die heeft de late,’ antwoordde hij.
‘Dan ben je nog een tijdje alleen?’
‘Ben het ondertussen gewend,’ merkte hij op en grinnikte.
Sara grinnikte ook.
‘Wil je iets drinken soms?’
‘Heb je iets te drinken?’
‘Zou ik het anders vragen?’
‘Nee,’ knikte hij; ‘Waarschijnlijk niet.’ Hij grinnikte even en rolde met zijn donkere ogen. ‘Dat was dom,’ merkte hij op.
Sara lachte en stond recht. Ze liep naar de keuken en haalde een blikje fris uit de koelkast. ‘Is dit goed?’ vroeg ze en stopte hem het blikje cola toe.
‘Dat is zeker goed,’ zei hij. ‘Ik drink niets liever dan cola.’
Sara ging terug zitten en nipte van haar glas. ‘Ik hou het liever bij water. Is veel gezonder,’ zei ze.
‘Kan zijn, maar cola is lekkerder,’ antwoordde hij en klikte het lipje open en dronk ervan. ‘Heerlijk,’ zei hij en lachte.’Zo heerlijk als jij,’ voegde hij eraan toe.’
‘Dankjewel,’ antwoordde ze en sloeg haar ogen neer.
‘Nu zie ik je van dichterbij.’
‘Dat is waar,’ knikte ze. ‘En bevalt het je een beetje?’ vroeg ze en keek hem aan.
‘Wat een vraag. Natuurlijk,’ antwoordde hij en knikte heftig.
‘Ik dacht het wel,’ wist ze.
‘Hoezo?’
‘Ik zie je dagelijks klaarkomen,’ lachte ze.
Henk keek haar aan en grinnikte nu ook.
‘Ja, dat is waar,’ zei hij. ‘Maar ik kan er echt niets aan doen. Je bent dan ook een lekkere chick.’
‘Jij bent ook niet mis,’ merkte ze luchtig op en dronk haar glas leeg.
‘Dank je,’ stamelde hij. ‘Jouw type?’
‘Misschien,’ zie ze. ‘Maar wel een beetje te jong.’
‘Ik ben al zeventien hoor.’
‘En ik drieëntwintig,’ merkte ze op.
‘Je bent dan niet veel ouder. Je vindt me dus te jong?’
‘Ik vind je vooral minderjarig,’ antwoordde ze.
‘En toch sta je er iedere dag.’
‘Jij ook.’
‘Dat is ook waar,’ grinnikte hij en schudde het hoofd. ‘Ik geniet ervan.’
‘Daar ben ik blij om,’ zei ze naar waarheid. ‘Nog een blikje?’
‘Nee, dank je. Ik heb genoeg.’
‘Oké, dan,’ knikte Sara. ‘Ik wil anders nog wat,’ zei ze en stond recht en liep met het lege glas in de hand naar de keuken.
‘Zo,’ zei ze en ging terug zitten, nadat ze een ferme slok had genomen. ‘Wat zijn je plannetjes nog voor vanavond?’
‘Ik weet het niet,’ schudde hij het hoofd. ‘Wat ga jij doen?’
‘Lekker niks doen,’ grinnikte ze. ‘Ik ben moe.’
‘Zo hard gewerkt?’
‘Eigenlijk wel.’

Haar zeventienjarige buurjongen keek haar aan.
‘Nu ik hier toch ben…’
‘Ja…Nu je hier toch bent,’ ging ze verder.
‘Kan ik ze dan niet eens zien.’
‘Wat zien?’
‘Je tieten,’ zei hij.
‘Tieten?’
‘Borsten.’
‘Ik weet wel wat tieten zijn,’ antwoordde ze en glimlachte. ‘Zou je dat willen?’
Henk knikte.
‘Ik krijg ze toch iedere dag te zien. Ik heb er nog recht op.’
‘Is dat zo?’
‘Je begrijpt wel wat ik bedoel,’ mompelde hij.

Sara lachte en wist inderdaad wat hij bedoelde. Maar het gebeurde altijd met een zekere afstand tussen hen Een afstand van wel zeven meter. Misschien meer. Maar nu was er tussen hen niet eens een meter.
‘Je bent me er eentje,’ merkte ze op en lachte.
Henk keek haar aan en haalde zijn schouders op.
‘Ik weet het,’ grinnikte hij. ‘Dat zegt mijn moeder ook altijd.’
‘Verstandige moeder heb je,’ knikte ze. Ze keek haar buurjongen aan en maakte de riem waarmee de kamerjas was dichtgebonden, los. Als vanzelf viel de kamerjas open en werden twee witte borsten zichtbaar.
‘Jezus!’ Riep Henk uit.
‘Die ken je toch al,’ grinnikte Sara.
‘Maar niet van dichtbij,’ merkte hij op en likte met z’n tong over de lippen. ‘Mag ik ze.
‘Ga je gang,’ zei ze.
‘Echt?’
Sara knikte en ging achterover leunen.

Henk nam een wat andere zithouding aan en legde een hand op haar borst. ‘Wow,’ stamelde hij. ‘Ze zijn zo zacht.’
Sara keek hem enkel aan en knikte.
Hij kneep wat harder en liet de harde tepel tussen zijn vingers rollen. ‘Mag ik,’
‘Mm,’ mompelde Sara die ondertussen haar ogen had gesloten en duidelijk genoot.
‘Gaaf,’ antwoordde hij en nam een borst in zijn mond en zoog de tepel naar binnen.
‘Heerlijk,’ mompelde ze weer en opende haar benen zodat het weelderige rode schaamhaar tevoorschijn kwam.
Even hield hij op en keek naar de rode driehoek. ‘Gaaf,’ zei hij weer en nam de borst weer in z’n mond.
‘Je bent wel een geil ventje hé?’
‘En jij een geil wijfje,’ repliceerde hij en keek haar aan. ‘Zin?’
‘Altijd,’ merkte ze op en giechelde.
Henk zijn hand ging onderzoekend naar de binnenkant van haar dijen en bleef rusten op het bedje van rode haren. Hij woelde door het rode haar en grinnikte.
‘Je bent echt lekker,’ zei hij weer.’
‘Je zou eens iets moeten vertellen wat ik nog niet weet,’ giechelde ze en keek haar buurjongen nu recht in de ogen.

De kamerjas viel nu helemaal open en bood Henk een waanzinnig zicht op haar witte volle borsten en op een fel behaarde rode driehoek tussen haar benen.
‘Wanneer lever jij je aandeel?’
Henk keek haar niet begrijpend aan.
‘Ik lig hier alleen naakt,’ merkte ze op.
‘Dat is toch maar een woord,’ zei hij en stond recht. Hij trok zijn T-shirt over zijn hoofd heen uit, gooide ze achteloos op de grond en knoopte zijn short open en trok deze uit. enkel in zijn boxer bleef hij staan. Hij keek haar aan en lachte.
‘Bevalt het je?’
‘Mooi,’ zei ze. ‘Je lijkt wel gespierder. Ik hou wel van gespierde mannen.’
‘Twee maal per week naar de fitness,’ zei hij.
‘Ik merk het.’
‘Zullen we?’
‘Wat?’
‘Je weet wel.’
‘Weet je hoe het moet?’
‘Natuurlijk,’ Antwoordde hij en rolde met z’n ogen.
‘Dan is het goed,’ besloot ze glimlachend.
‘Zullen we?’
‘Je bent nog iets vergeten uit te doen,’ wees ze.
Henk grinnikte en stroopte zijn boxer af en trappelde ze weg. Een stijve penis floepte omhoog.
‘Zo beter?’
Sara knikte; ‘Veel beter,’ zei ze. ‘Maar je bent minderjarig nog.’
‘Pfff!,’ Henk keek haar aan en lachte.
‘Vooruit dan maar,’ giechelde ze en trok haar kamerjas nu uit en ging languit op de sofa liggen.
Henk slikte even, stapte over haar heen en steunde op beide handen.

Terwijl ze hem recht in de ogen keek, nam ze zijn penis, trok de voorhuid naar achter en leidde hem in haar.
‘Sorry,’ zei hij.
‘Toch niet zoveel ervaring?’
Henk keek haar aan en zuchtte.
‘Geeft niet,’ merkte ze op. ‘Laat je maar zakken en geniet.’

Henk liet zich op zijn drieëntwintigjarige buurvrouw zakken en voelde hoe zijn pik in haar verdween. Voelde de warmte. Even later voelde hij de handen van haar op z’n achterste, die het ritme aangaven.
Het aangegeven ritme volgend, stootte hij tegen haar baarmoeder aan en begon zachtjes te kreunen.

‘En?’ vroeg ze.
‘Heerlijk,’ mompelde hij en keek haar aan.
‘Doe maar rustig,’ zei ze. ‘Het gaat goed.’
Henk kreunde steeds meer en probeerde harder te stoten. Toen ineens voelde hij het komen.
‘Ik ga…’
‘Lekker,’ giechelde Sara en op het moment dat Henk zijn zaad in haar kutje spoot, sloot ze even haar ogen en genoot van het moment.

‘Dat heb je goed gedaan, buurmannetje,’ giechelde ze en tikte op zijn achterste.