Seks, En Zo - 1

1: Niet wat ik van plan was
-
Het achtste uur, maandagmiddag. School was weer begonnen en nog wel met zo’n lange dag. Ik was bekaf. Amberleigh was de hele dag al zo druk. Soms wilde ik dat ze gewoon even haar mond hield. Keilah aan de andere kant was de rust zelve, terwijl zij misschien nog wel het meest te vertellen had. En ik? Ik was stil. Altijd maar stil. Ik viel gewoon niet zo heel erg op. Al viel ik na deze zomer al wel iets meer op. Maar vergelijken met mijn twee beste vriendinnen, liep ik nog steeds een beetje achter. En dat terwijl het volwassen worden, en alles wat daarbij hoort, nu wel dichtbij kwam. Ik wilde graag die dingen ervaren waar Amberleigh altijd zo vol was en openlijk over fantaseerde en waarvan ik wist dat Keilah ze al had ervaren. Ik wilde ook volwassen worden. En dit examenjaar leek me de geschikte tijd.
-
Ik, Megan, nu zeventien jaar oud, dacht er klaar voor te zijn. Ook ik wilde een vriendje. Net als Keilah. En ook ik wilde graag mezelf meer laten gelden. Net als Amberleigh. Met hen ging ik het meest om, dus waarom lukte het mij dan niet net zo te doen, te leven. Dat moest veranderen. Ik wilde weten wat verliefd zijn is, en hoe het voelt om bemind te worden, seks te hebben. Ik dacht daar nu oud genoeg voor te zijn. En ook al had ik geen vriendje, niet eens iemand die mij leuk vond, die ik zelf ook leuk vond, en verder ook helemaal geen plan, ging dit toch mijn jaar worden. Dat moest gewoon!
-
Ik wilde graag als Keilah zijn. Zij en ik waren al jarenlang vriendinnen. Al sinds de basisschool. En zij had net voor de zomer een vriendje gekregen. En alhoewel ze heel erg terughoudend was op onze vragen, die met name van Amberleigh kwamen, wisten we al wel dat ze geen maagd meer was. Haar vriend Max was een hele aardige jongen. Hij was al negentien, en oogde ook al een stuk volwassener. En Keilah eigenlijk ook sinds die relatie begon. Ik was ook nieuwsgierig naar hoe zij het had ondervonden, maar durfde niet de vragen te stellen die Amberleigh dan wel stelde. Niet dat Keilah zomaar overal antwoord op gaf. En die enige terughoudendheid sierde haar vooral.
-
En ik wilde ook graag als Amberleigh zijn. Niet dat zij al ervaring had op dat gebied, maar zij had de laatste tijd wel een grote mond ontwikkeld, in combinatie met een ruimdenkende geest. Dat bewonderde ik zeer. Sommige zagen haar eerder als een schreeuwer, maar zij durfde gewoon hardop te denken en soms inderdaad die domme vraag te stellen. Nou en. Dat was juist cool. En waar mijn lichaam zich deze zomer pas ontwikkelde waren hun er allebei al een jaartje eerder bij. Ook dat wekte wel enige bewondering bij me op. Zeker Keilah kon er al heel volwassen bijlopen. En dan doen alsof het niets is. Ook zij was cool.
-
Nu waren er wel een paar jongens in mijn leven. Sommige gewenst, anderen wat minder. Laten we beginnen met Rick. De jongen waar ik eigenlijk al een paar jaar verliefd op ben. Hij is ook erg populair en sportief en een absolute droom. Iedereen vond hem leuk en alle meiden hadden het ook altijd over hem. En hadden ze het niet over Rick dan wel over Danilo. Minsten zo populair en eigenlijk hetzelfde type. Maar een donkere jongen, en daar hield ik niet zo van. Niets persoonlijks. Ook Max, de vriend van Keilah, sprak wel erg tot de verbeelding. Hij was ouder en dat was gewoon aantrekkelijk. Maar het moest toch echt met Rick gebeuren. Soms fantaseerde ik al wat op de zaken vooruit en was het gewoon fantastisch. Met Rick moest het wel fantastisch zijn.
-
Er was wel een jongen die volgens mij heel graag met mij wilde. Zijn naam was Edwin. Ik vond hem niet leuk. Hij was echt een nerdje en helemaal niet knap of aantrekkelijk op een of andere manier. Ik had altijd het idee dat hij me stalkte. Hij woonde ook bij mij in de buurt, en gelukkig kon ik met mijn buurmeisje, die een klas lager zat, naar school fietsen, en kwam hij er nooit tussen. Wel fietste hij vaak achter ons. Ik had het idee dat hij geobsedeerd was door mij, en dat ook al jaren. En ik vond dat niet perse vleiend. Hij was het type jongen waar ik juist niet op zat te wachten. Ik was wel nieuwsgierig, maar ook weer niet zo nieuwsgierig.
-
Het was sowieso een goed jaar om eens goed op te letten. Ik wist altijd precies wat er speelde tussen mensen en keek ook graag naar anderen. Zeker als het op dit gebied aankwam. Ik wilde leren, ik was gewoon nieuwsgierig. En zo in het laatste jaar van het vwo bood mijn omgeving mij een perfecte omgeving om langzaam maar zeker bekend te raken met alles omtrent de seksualiteit.
-
Ik had niet alleen Keilah en Amberleigh om van te leren, of de jongens uit m’n klas om over te fantaseren, maar in het algemeen leek er wel een bepaalde sfeer te hangen die in mijn ogen te maken had met seksualiteit. Natuurlijk was dit nog maar de middelbare school maar voor mij moest het ook ergens beginnen. Er waren best wel wat meiden hier op school die zichzelf knap vonden en vaak ook knap gevonden werden. Jongens hingen dan de macho uit en zo ontstond er al een bepaalde lading. En ik was daar heel gevoelig voor. Ik voelde precies aan wanneer iets gebeurde op dat niveau en tussen wie. Zo had ik Rick al wel meerdere keren betrapt op kijken naar en flirten met andere meisjes. Ik kon het hem niet kwalijk nemen. Ik lette ook wel heel erg op hem…
-
We hadden dit jaar ook een leuke mentor, onze leraar Nederlands. We mochten hem bij zijn voornaam noemen: Peter. En hij was nog aan de jonge kant. Volgens mij net dertig. Een hele aantrekkelijke man om te zien en hij stond ook wel bekend als de leukste leraar op school. Hij was gewoon makkelijk en vriendelijk. Maar soms gaf die je ook zo’n blik dat je wel moest smelten. Ik had hem al sinds de vierde als leraar Nederlands en vond het zeker niet erg dat ik hem dit jaar nog meer zou zien. Niet dat hij oog voor mij kon hebben. Zeker niet met de nieuwe stagiaire Charlotte. Maar al tijdens de eerste les was dit een perfect voorbeeld van een spanningsboog die ik prima aanvoelde en kon daar ook erg van genieten. Charlotte was een hele mooi slanke blondine van net begin twintig, denk ik. En je merkte gewoon aan alles dat die twee liever een ander soort relatie zouden willen beginnen dan een werkrelatie, zal ik maar zeggen. Zoals alle meiden uit m’n klas naar Peter keken, keken alle jongens hun ogen uit toen ze Charlotte voor het eerst zagen. Een leuk en spannend jaar stond voor de boeg.
-
Toch leek mijn eerste ervaring zich niet op school af te spelen. Logisch, misschien ook wel. Ik, Keilah en Amberleigh waren de laatste jaren zo goed als onafscheidelijk. Maar sinds Keilah een vriendje had, was dat wel veranderd. Ook logisch. We zagen haar iets minder en als ik samen met Amberleigh was, was het toch net iets anders, dan als we met z’n drieën waren. En dus ging ik haar ook minder zien. En na een paar weken op school kwam ik erachter dat het gat tussen mij en Keilah en aan de andere kant Amberleigh alleen maar groeide. We hadden een meisje in de klas zitten die we helemaal niet zo aardig vonden. Aspen heette ze. Rare naam en ik vond het ook een vervelend meisje. Zij was zo’n ‘Instagram-hashtag-fit-girl’ type meisje en dat moest iedereen weten zodra je op socialmedia zat. In de klas was ze vrij stil, gewoon altijd met zichzelf bezig, zo leek het dan. Ze kwam wat arrogant over en leek in de echte wereld ook niet veel vriendinnen te hebben. Maar nu dus eentje. Blijkbaar sprak haar levensstijl Amberleigh meer aan na de zomer dan voor de zomer. Waar we voor de zomer nog zo lekker konden katten op haar, mochten we nu opeens niets meer zeggen. Zo’n zomer kon meer veranderen dan je zou denken. Maar dit dreef mij dichterbij Keilah. En zo ook bij Max, die ik vaker begon te zien en te spreken dan Amberleigh.
-
Ik en Keilah hadden op school al snel alleen elkaar. En voor al het huiswerk waren we ook op elkaar aangewezen. De ene keer bij haar, de andere keer bij mij. Liever bij haar. Haar ouders waren best wel rijk en zeker nu het nog zo lekker weer was, vond ik het heerlijk om bij haar in de tuin huiswerk te maken. Ze hadden een soort grote boerderij maar dan helemaal modern. De achtertuin grensde aan een watersportkanaaltje en je wilt niet weten hoe vaak we hier wel niet gezwommen hebben. Ook afgelopen zomer toen we Max leerden kennen en die vaak meezwom. Hij had ook leuke vrienden die zo nu en dan meekwamen en ik vond het altijd wel spannend. Keilah had al een keer laten vallen dat er wel een paar waren die mij zagen zitten, maar ik was te verlegen. En als ik heel eerlijk ben was Max ‘echt’ leuk, en waren die andere jongens ‘gewoon’ leuk.
-
Max was ook de perfecte jongen voor Keilah en ik was ook echt niet jaloers, of zo. Ze waren allebei rustig en lief en kwamen uit een zelfde soort milieu. Het was een mooi stel om te zien en ik snapte waarom ze voor elkaar gekozen hadden. Keilah was half-Indisch en ze had denk ik zo’n beetje alle goeie genen meegekregen van haar ouders. Mooi slank met al best wel wat, uhm, inhoud aan de voorkant. Ik snapte wel dat zij eerder een vriendje kreeg dan ik. En Max was sportief en lang en gewoon heel mooi gevormd. Keilah zou ook niet met minder genoegen moeten nemen, als je het mij vraagt. Als ik iemand alles gun, is het Keilah wel. Zeker nu die ander steeds minder in beeld is. En wist ik veel dat Keilah er misschien wel net zo over dacht als het op mij aankwam…
-
Het was op een zonnige middag dat we in de tuin van Keilah zaten aan ons huiswerk. De eerste overhoringen kwamen er al weer aan en we hadden zo’n beetje precies dezelfde vakken. Samen sloegen we ons er wel doorheen. Maar nadat ze me gezegd had dat Max straks ook nog even kwam kijken, was ik er al niet meer zo bij met m’n hoofd. Zeker niet nadat hij vroeg was en wij ons werk nog moesten afmaken. Om de tijd te doden, had hij besloten een duik te nemen in het water. We keken ernaar en dit was geen straf. Hij had een sixpack. Dat vond ik toch wel heel erg sexy. Zoals hij dan na een kwartiertje het water kwam uitgelopen met een natte zwembroek die tegen z’n benen plakte en hij Keilah een lekkere zoen gaf en daarna vroeg hoever we waren… Zuchtend keek ik toe. Ik wilde ook zoiets. Dat dacht ik elke keer. Alleen zuchtte ik deze keer hardop en keek ik dromerig naar ze. Zelfs toen ze dit zagen en mij wat gek begonnen aan te kijken. Ik voelde me rood worden en pakte m’n boek er maar weer snel bij.
,,We zijn bijna klaar.’’ zei Keilah dan lief alsof ze niets gezien had. En in m’n ooghoeken volgde ik het halfnaakte lichaam van Max wat weer naar het water toe liep.
-
,,Vind je Max leuk?’’ vroeg ze mij daarna plots, wat stil maar met een hoop intrige.
,,Wat?! Nee, natuurlijk niet.’’ reageerde ik meteen beledigd, en voelde me betrapt. Ze schoot in de lach.
,,Echt wel. Geeft niets hoor. Ik ook. En Amberleigh had het meteen al opgebiecht.’’ lachte ze rustig door alsof ze het helemaal niet erg vond. ,,Hij is toch ook leuk?’’ vroeg ze me daarna toch voor de zekerheid.
,,Ja, jawel. Voor jou wel. Ik bedoel. Voor jou is het een goeie, denk ik.’’ kwam ik wat onhandig uit m’n woorden. Ze had me helemaal van m’n stuk gebracht. En mijn reactie bewees natuurlijk al dat ik hem natuurlijk wel leuk vond.
,,Hij heeft al een paar keer gevraagd of hij je mocht koppelen aan een van zijn vrienden.’’ biechtte Keilah daarna stil op terwijl ze over de tuin keek naar haar knappe vriendje die met een salto in het water sprong.
,,Ik vind sommige wel knap. Maar niet echt leuk, of zo, snap je?’’ Ze knikte.
,,Niet als Max…’’ zuchtte ze nu zelf verliefd.
,,Ja…’’ deed ik haar na. Ze keek me daarna meteen weer aan, maar met een vriendelijke glimlach op haar gezicht.
-
,,Volgens mij vind hij jou ook leuk.’’ zei ze toen plots. Ik liep meteen weer rood aan. ,,Nee, geeft niet.’’ zei ze snel toen ze de schrik in m’n ogen zag. ,,Niet op zo’n manier. Maar ik weet het ook niet. Snap het wel, of zo.’’ kwam zei nu wat ongemakkelijker over.
,,Gaat het niet goed tussen jullie, ofzo?’’ vroeg ik meteen maar. Ze schudde snel haar hoofd.
,,Nee, dat is het niet. Ik moest gewoon denken aan wat je laatst zei. Dat had ik ook heel erg. En dat heb ik tegen Max gezegd, sorry.’’ Weer werd ik rood.
,,Heb je hem gezegd dat ik dat soort dingen wil?’’ Ze knikte heel voorzichtig. ,,Oh mijn god, Keilah!’’ liet ik iets te hard uit. Max keek meteen op maar bleef wel in het water. ,,Waarom doe je dat nou?!’’
-
Ik had Keilah verteld wat ik dit jaar allemaal wilde. Zoveel was het niet, maar wel dat het dit jaar moest gebeuren. En misschien kwam daar wel in naar voren dat ik misschien niet zozeer een vriendje wil, als wel seks. Of iets intiems in ieder geval. Ik had tot nu toe alleen nog maar wat gezoend. En er was me al wel eens meer aangeboden. Maar dat durfde ik nooit. En nu ik zelf wilde, leek het opeens niet meer zo makkelijk. Ook deze zorgen had ik met Keilah gedeeld, er van uitgaande dat zij dat natuurlijk niet zou door vertellen aan Max. Het bleek echter al snel dat in hun relatie het verhaal over mijn verlangens een eigen leven had gekregen.
-
,,Max wil wel je eerste zijn.’’ werd me daarna namelijk verteld. Toen wist ik niet eens meer hoe ik moest reageren. Heel veel meer roder kon ik al niet worden. M’n mond ging wel openstaan, maar vooral van verbazing. Hoe kwam ze erbij?! ,,Als je wilt. Ik vind het niet erg.’’ Hoe kon ze dat nou niet erg vinden?! ,,Of… Ja, ik weet niet.’’ probeerde ze de situatie nog te redden omdat ik maar niets uitbracht. ,,Kijken? Ik weet niet wat je precies in gedachten had.’’ zei ze me alsof ik hoe dan ook over mij en Max zat te fantaseren. Niet dat dat nooit is gebeurd, maar dat ze er zomaar vanuit ging vond ik toch wel heftig. ,,M’n ouders zijn voorlopig nog niet thuis. En we dachten…’’
,,Jullie dachten? Weet je dat zeker? Want het klinkt eerder of jullie helemaal niet hebben nagedacht.’’ liet ik me plots kwaad uit. Waarom ik zo kwaad was, wist ik niet zo goed. Misschien omdat m’n vertrouwen geschaad was, of wellicht wel omdat ik me op heterdaad betrapt voelde en door zo te doen ik er misschien nog wel goed uitkwam.
,,Nou, sorry hoor.’’ zei ze dan weer heel rustig. Keilah was niet zo snel van haar stuk te brengen. Niet zoals ik. ,,Dan niet.’’ zei ze dan ook gewoon en ze wilde verder gaan met de laatste paar vragen. Dat wilde ik niet. Ik wilde naar huis. En deed dat ook.
-
Natuurlijk had ze me wel geprobeerd tegen te houden en ook al meerdere keren haar excuses aangeboden. Die avond kwam ze er pas achter dat ze haar excuses niet had aan hoeven te bieden. We belden. Ik lag op m’n kamer en durfde het zo via de lijn wel toe te geven. Natuurlijk had ik Max ook meteen leuk gevonden. Maar dat wilde niet zeggen dat ik hun relatie niet respecteerde en ergens op uit was wat niet van mij was. Dat Max me aan z’n vrienden wilde koppelen zodat ik in de buurt bleef, vond ik heel erg vleiend. Maar het was ook een beetje gek. Bijna nog gekker dan Keilah die aanbood om het dan maar met Max te doen. De gedachten alleen al dreef me wel gek. Natuurlijk wilde ik zo’n perfecte jongen als Max als m’n eerste hebben. Maar wat als ik meer met hem wilde? Ik zou Keilah verliezen. Hier leek Keilah echter geen vrees voor te hebben. Ze was zo zeker van zichzelf. In ieder geval was het diezelfde avond alweer goed tussen ons. Maar tot mijn verbazing zei ze me nog wel dat het aanbod nog steeds stond. Weer wist ik niet hoe te reageren, maar zei haar maar snel het er morgen over te willen hebben. En ondertussen verzon ik rustig door over hoe dat dan zou moeten gaan. Ik deed niets liever dan dat.
-
Het moment volgde sneller dan verwacht, en viel alles behalve mee… Echt maar een paar dagen later zat ik verstopt op Keilahs kamer; In de hoek tussen de kast en het raam, achter de gordijnen, onder een hoopje kleding. Tot dit moment was het allemaal erg spannend geweest en ik had me er van alles bij voorgesteld. Ik had gezegd alleen te willen kijken. Niet omdat ik alleen wilde kijken, maar om het wellicht zo heel voorzichtig uit te bouwen. Maar stiekem hoopte ik natuurlijk dat Keilah op een moment tegen Max zou vertellen dat ze niet alleen waren. En dan zou mijn eerste keer ook komen. En lang wist ik niet of ze dat misschien wel van plan was. Maar ze kreeg er gewoon de tijd niet voor.
-
Haar ouders zouden een uurtje weg zijn, dus heel veel tijd was er ook niet. Wel meer dan vijf minuten, dacht ik. Want zo lang duurde het... Ik was eerder en zat dus verstopt, in spanning af te wachten op wat kon gaan komen. En toen ik de bel hoorde en Keilah opendeed, kwamen ze meteen naar boven gelopen met Max. Ze had haar best gedaan er extra mooi uit te zien. Dat vond ik zelfs. Maar eenmaal op de kamer ging het licht aan, gooide hij haar op bed, en ging het licht weer uit. Ik kon met moeite wat zien, maar niet heel veel. Het leek stoer en gepassioneerd, maar het was eerder gehaast. Ze namen amper de tijd om elkaar uit te kleden en van voorspel was al helemaal geen spraken. Ik vond het zelfs wat ongemakkelijk worden. Hij jaste haar broek uit en deed zelf alleen z’n gulp open. Ik kon hem niet eens zien. Vervolgens kroop hij over haar heen en was het aan hem om er ook weer net zo snel een einde aan te maken. Met een paar minuten was het gebeurd. Ik hoorde Keilah nog wel kreunen maar had me er zo iets anders bij voorgesteld…
-
En daarna ging hij ook gewoon weg. Voor zover de romantiek die ik me altijd bij hun relatie had voorgesteld. En toch was Keilah een soort van trots en opgelucht toen ze mij weer vergezelde. Ik was hartstikke rood en ook zij zocht nog wel even naar woorden. Natuurlijk wisten we beiden nog van niets, en zij vond dit al heel wat. Maar in mijn fantasieën ging het er toch heel anders aan toe. Als dit ook mij te wachten staat, zou ik dat heel erg teleurstellend vinden.
-
,,En? Wat vond je er van? Ja, sorry dat we niet meer konden doen. Heb hem ook niet verteld dat je er was…’’ Dat verklaarde al het een en ander.
,,Ik zag niet zo veel.’’ zei ik eerst maar beschamend. Weet ook niet of ik dat heel erg vond. ,,Was wel kort, toch?’’ liet ik me toen ook maar uit om van m’n twijfels af te komen.
,,Ja, vond je?’’ vroeg ze nog. Ja, ik vond van wel. ,,Hij is best groot, he?’’ ging ze gelijk verder, toch wel enthousiast en heel erg opzoek naar bevestiging, merkte ik nu.
,,Ik weet het niet. Kon het niet zien. Vond je het wel lekker?’’ vroeg ik haar toen maar. Hier leek ze van op te kijken.
,,Ja, hoezo?’’
,,Nee, zomaar.’’ Even viel het stil. ,,Had je het je zo voorgesteld?’’ vroeg ik iets voorzichtiger, maar juist daardoor gemener. ,,Ik had me echt iets heel anders voorgesteld.’’ gooide ik er nog bovenop. Dit vond ze niet leuk, en ze leek zelfs wel beledigd. Ze viel stil en in m’n ongemak zei ik haar maar te gaan. Dat leek me het beste. Makkelijk was het nog niet.
-
Ik zei het natuurlijk niet om te pesten. Dat legde ik Keilah de volgende dag nog voor het eerste uur uit. Meteen zei ze me er over nagedacht te hebben, en dat ze wellicht ook wel meer wilde of ten minste verwacht had, van te voren. Dat ze er ook nooit met iemand over heeft kunnen praten, en dat ook niet met Max durfde. Ook met mij had ze er nooit over gesproken. Logisch, dat deden we gewoon niet. We leken ons nog vooral te schamen voor onze seksualiteit. Toch leek dit me een uitgelezen kans om daar mee te beginnen.
,,Als je dat wilt, hoor.’’ bood ik lief aan. Ik was zelf ook gewoon heel nieuwsgierig. Ze keek me even bedachtzaam aan en knikte toen. Ik zag dat het opluchtte en ik gaf haar snel een knuffel. Alles aan gisterenavond was raar en moest gewoon vergeten worden, stelde ik.
-
We werden zo nog closer en het was voor iedereen duidelijk dat wij vriendinnen waren. Nu nog meer dan voorheen. Amberleigh deed er niet eens meer toe. Het begon tijdens het eerste uur latijn. Wij zaten vaak achterin. Ons hoorde je ook meestal niet. Het smoezen was begonnen. Zij schreef vragend in mijn schrift of ik er nu al over wilde praten. Dat wilde ik wel. Ik kon merken dat ze nieuwsgierig was en dat ik iets in haar had los gemaakt. Ze had wellicht nooit beter geweten, maar ik ook niet. Toch leek ze er van overtuigd dat er meer moest zijn. Dat was ik ook. Het ging over Max, over wie anders. Vrij besprak ze haar intimiteiten met hem met mij. Dat vond ik niet erg. Max was nog altijd leuk en een lekkere jongen om over na te denken als het op dit gebied aankomt. Fluisterend vroeg ik haar of het altijd zo ging, als dat ik gezien had. Ze schudde haar hoofd, en met een ondeugende glimlach keek ze me vervolgens even afwachtend aan. Ik vond niet dat ik door hoefde te vragen, zij kon gewoon meer uitleg geven. Maar dat deed ze niet. Ik twijfelde dan ook aan haar oprechtheid en kreeg juist het idee dat het wel altijd zo ging zoals gisteren.
-
,,Zoenen jullie soms ook gewoon alleen?’’ vroeg ik haar nog stiller. Niemand mocht het horen. We hielden onze omgeving ook goed in de gaten.
,,Soms.’’ zei ze stil. Ik bedoelde echt zoenen. Lekker ongegeneerd bekken zoals dat wel eens gebeurde tijdens het stappen. Maar dan samen. Dat leek me zoveel beter. Als warming-up. Voor mij was zoenen ook voorspel.
,,Zoent hij lekker?’’ wilde ik wel weten. Ze knikte. Gisteren deden ze ook wel zoenen, maar dat was wel heel erg kort.
,,Maar waarom vind je dat belangrijk?’’ vroeg ze me daarna wel. Seks en zoenen was voor haar misschien niet hetzelfde. Voor mij wel. Allebei intiem en niet iets wat je zomaar met iemand doet. En als je het doet, dan moet je het ook goed doen. Vond ik althans. Ik haalde dan ook m’n schouders op.
,,Vind je niet dat het veel meer is dan alleen…’’ en onder tafel stak ik een vinger in een gatje wat ik met m’n andere hand gemaakt had. Ze kon nog net haar lach inhouden.
,,Niet echt, toch?’’ liet ze zich verrassend uit.
,,Niet? Ik vind eigenlijk van wel.’’ gaf ik stil toe.
,,Hoe dan?’’ leek ze wel te willen weten.
-
Ik fluisterde vervolgens maar direct in haar oor. Dit viel wellicht meer op, maar ik kon zeker niet gehoord worden.
,,Zoenen, trekken, vingeren, pijpen, beffen… Doen jullie dat nooit?’’ vroeg ik haar brutaal met schaamrood op m’n wangen. Ook zij liep rood aan en keek me glimlachend aan. Ik voelde me betrapt. Het kwam er wel heel erg makkelijk uit. Ze schudde vervolgens alleen haar hoofd nog.
,,Jij wel?’’ vroeg ze mij daarna heel stil.
,,Met wie?’’ lachte ik er pijnlijk om. ,,Maar zou het wel willen, denk ik.’’
,,Wat dan?’’
,,Alles gewoon. Hoort er toch bij.’’ wilde ik mezelf uitleggen en voelde me kleiner worden. Keilah was lief voor me en zag ook wel dat ik het moeilijk vond toe te geven.
,,Hoor je wel vaker, toch?’’ zei ze dan. ,,Is misschien ook wel normaal. Max wilde gewoon heel graag en ik vind het niet vervelend. Dus waarom vragen om meer?’’ kwam zij met haar kant van het verhaal van. Klonk ergens ook wel logisch.
,,Maar wil je dan niet weten hoe het voelt?’’
,,Wat?’’ Ik kwam weer dichterbij, drukte m’n lippen nog even tegen elkaar die haar oor net niet raakten.
,,Bijvoorbeeld zijn tong tussen je benen.’’ fluisterde ik intiem in haar oor. Ik zag dat haar haren in haar nek overeind gingen staan en ze rilde ook even van m’n stem. Gek genoeg vond ik dit heel opwindend. Zeker toen ze me daarna wat ondeugend aankeek.
,,Natuurlijk wel…’’
-
Maar Max had dat dus nog nooit gedaan. Ook had zij hem nog nooit gepijpt, dus vond ze het niet erg. Zo stond het gelijk, vond ze. Ook pijpen was wel iets wat ik spannend vond. Daar kon ik me echt helemaal niets van voorstellen. Niet eens hoe zo’n ding aanvoelt, dus laat staan hoe het smaakt en of ik het wel zou kunnen en leuk vinden. Leuk leek het me wel. Spannend vooral. Waarom wist ik niet zo goed. Misschien omdat je je overgeeft, of zo. Of juist omdat je de regie in handen neemt. In je mond… Dubbel. Ik stond in principe wel voor dat soort dingen open. Ik hield wel van een beetje experimenteren, denk ik. Al mijn gedachtes waren nog maar hypothetische verzinselen totdat ik echt wist hoe het zou zijn. En alhoewel Keilah en Max nu al een kleine twee maanden hadden, gold dat grotendeels ook voor haar. Zij was gewoon eerder tevreden, denk ik. Als ik een vriendje zou hebben, zou ik misschien wel om meer vragen. Of meer geven. Ik dacht altijd dat jongens hartstikke graag gepijpt werden, dus dat was makkelijk. Beffen was een ander ding. Keilah zei me wel dat ze het er eens over gehad hadden en dat Max toen gezegd had dat hij het vies vond. Best wel heftig, als je het mij vraagt. Gênant vooral. Dan zou ik het ook niet meer durven vragen. En hem ook niet iets geven van gelijke aard. Toch nog lastig, zo’n relatie.
-
,,Keilah, Megan. Oplette graag.’’ werden we plots bij de les geroepen. We schrokken ons rot, en heel de klas kon zien hoe we aanliepen en knalrood werden. Er werd om gelachen. Alleen Amberleigh keek even serieus. Maar zo werd het er alleen maar spannender op.
-
Die middag kwam het pas weer ter spraken. Ik wilde er wel eerder over beginnen maar durfde niet meer zo op school. En Keilah volgens mij net zo. We waren bij haar in de tuin. Haar ouders waren thuis en Max zou niet komen deze keer. Hij had het wel gevraagd, en dat vond ik opvallend. Keilah had gezegd druk te zijn met huiswerk, terwijl dat helemaal niet zo was. Na een uurtje lagen we namelijk al in het water.
-
Aan de ene kant van het water lagen de achtertuinen van de mensen die net zo welvarend waren als de ouders van Keilah, en aan de andere kant lagen weilanden met zo nu en dan wat koeien. Ik kwam hier heel graag. Het was er rustig en stil. De ouders van Keilah hadden er een soort ministrandje van gemaakt met een steiger waar ook een oude roeiboot aanlag. Dikke wortels van bomen vormden een soort u-vorm en zo een soort kunstmatige baai. Maar dan allemaal in het klein. Het zag er natuurlijk uit, maar was het niet. Het water was kraakhelder en heerlijk verfrissend zo in de nazomer op een warme dag als deze. Ik en Keilah zochten aanvankelijk gewoon de verkoeling op, maar misschien ook wel meer dan dat. Je was hier afgelegen van de rest van de wereld. Bijna nooit kwam er iets voorbij gevaren of gezwommen. Motorbootjes waren zelfs verboden. En ook de ouders van Keilah kwamen er nooit bij liggen. Die konden ons vanaf de veranda niet eens meer zien. Misschien kwamen we wel voor de rust. Het samen alleen zijn. Want na een paar minuten al, kwamen we weer terug op dat spannende in ons leven wat nog steeds een groot mysterie was.
-
,,Mag ik wat vragen?’’ begon ze voorzichtig. We leunden wat achterover tegen zo’n dikke boomwortel aan en stonden nog net in een plekje zon wat tussen de takken doorscheen. Het water kwam tot net boven ons middel. Ik en Keilah waren ongeveer even lang. Ze was erg slank en had dus een goed gevulde witte bikini, waarbij mijn zwarte net iets minder goed gevuld was. Wel een heel stuk minder… Ik was soms best wel een beetje jaloers op haar schoonheid. Ze kreeg altijd net ietsjes meer aandacht, en duidelijk was waarom. En het was ook niet gek dat zij als eerste een vriendje had. Niet dat ik het haar niet gunde. En nu ik meer wist, wist ik ook dat er mooi uitzien ook geen goede basis was voor een fijne relatie. Daar ging haar vraag ook over.
-
,,Hoe zou jij het eigenlijk doen dan?’’ vroeg ze me stil.
,,Wat?’’ vroeg ik nog, omdat ik met m’n hoofd meer bij het prachtige weer en de rustige omgeving zat.
,,Je weet wel. Seks, en zo.’’ noemde ze het.
,,Seks, en zo?’’ lachte ik er nog om. Maar Keilah was heel serieus. ,,Oh, nou weet het niet. Ik heb nul ervaring, zoals je weet.’’ ging ik er gelijk maar net zo serieus op in.
,,Nee, okay. Maar je stelt het je wel voor, toch? Dat zei je.’’ Ik knikte. ,,Dus hoe dan?’’ wilde ze weten.
,,Hoe ik het me voorstel?’’ Nu knikte zij.
,,Met Rick zeker?’’ zei ze daarna lachend. De laatste tijd meet met Max, maar met Rick leek het me ook prima. Dus knikte ik maar weer. Maar vervolgens viel ik toch een beetje stil.
,,Kan toch niet zomaar zeggen.’’ opperde ik dan wat gegeneerd. Keilah hield haar schouders op.
,,Ik heb je laten zien hoe ik het doe, dus is wel het minste, toch?’’ plaagde ze me een beetje. Een punt had ze wel.
-
,,Ik zou graag willen weten hoe het voelt om daar gelikt te worden…’’ bracht ik meteen met een zucht uit. ,,Daar fantaseer ik vaak over. Dat Rick dat dan met me doet. Gewoon omdat hij het wilt…’’ verzon ik al levendig door. Keilah gniffelde erom.
,,Vinger je weleens?’’ vroeg ze daarna brutaal.
,,Nee!’’ zei ik meteen hard en ontwaakte uit m’n natte droom.
,,Jij wel dan?’’
,,Nee, ook niet. Nooit gedaan zelfs. Maar omdat je zo…’’ Die zin maakte ze niet af.
,,Nee, ik doe dat niet. Weet niet eens hoe.’’ lachte ik dan alweer. ,,Echt een kneus.’’ noemde ik mezelf dan maar.
,,Niet waar.’’ zei ze nog lief. Te lief. Ze was ook iets dichterbij komen staan.
-
,,Ik vind het spannend, zoals we de laatste tijd over dit soort dingen praten.’’ liet ze voorzichtig los.
,,Ik ook.’’ zei ik nog, onwetende.
,,Ik vraag me ook steeds vaker af hoe andere dingen zouden zijn, hoe ze zouden voelen.’’ ging ze stil door. ,,Jij ook, toch?’’ weer was ik het eens, en had ik nog niets door.
,,Denk je nooit dat het ook anders kan. Zonder jongens.’’ Meteen schrok ik iets op. De manier waarop ze naar me keek, zoals ze tegen me praatte, en wat ze allemaal van me wilde weten. Het viel opeens op z’n plek.
,,Bedoel je…’’
,,Ja, waarom niet. Gewoon om te proberen. Er is niemand die ik meer vertrouw dan jou.’’ ging ze gelijk een stap verder. Heel even dacht ik het ongemakkelijk te krijgen. Maar dat viel eigenlijk wel mee. Niet dat ik er ooit eerder aan had gedacht. Maar nu ik het wel deed, klonk het wel redelijk, of zo.
,,Zou je dat willen dan?’’ vroeg ik toen maar terug. Ze keek even weg en hield haar schouders op. Haar smalle schouders. Ik vond haar plots best wel aantrekkelijk. Ik heb haar nooit lelijk gevonden, maar ze is altijd m’n beste vriendin geweest. En natuurlijk niet meer dan dat. Dat wilde ik ook niet. Ik viel niet eens op meisjes en Keilah ook niet. Maar zo zag zij het niet.
,,Daar heeft het niets mee te maken.’’ zei ze me toen ik dat opbracht. ,,Gewoon een experiment. Ik heb het idee dat ik veel mis. En als ik niet weet wat, kan ik het nooit aan Max uitleggen.’’ maakte ze er toen van. Toen leek het weer eerder alsof ik gebruikt werd om hun relatie beter te maken.
,,Dat klinkt niet aardig.’’ zei ik haar alleen hierover. Maar zo bedoelde ze het natuurlijk niet.
-
Ik had m’n handen voor m’n lichaam en stelde me toch wat terughoudend op.
,,Heb je er echt nooit eerder aan gedacht?’’ vroeg ze me fluisterend stil. En het was ook heel stil verder. Voorzichtig pakte ze een van m’n handen en hield die stevig vast met de hare. ,,Jij weet gewoon meer. En ik wil weten wat. Ik wil weten hoe het moet.’’ zei ze me dan. Het klonk nu als een kreet om hulp. Ik slikte. Ik wist niets.
,,Nee, ik heb er nog nooit eerder aan gedacht.’’ zei ik haar eerst wel. ,,Maar misschien is het nog niet zo gek.’’ liet ik ook stil uit. Voorzichtig verscheen er een glimlach op haar knappe gezicht. Nu had ze opeens een knap gezicht. Dat had ze altijd al wel, maar nu viel het op. Heel even keek ik naar hoe ze erbij stond en mijn hand voor haar borst hield. Keilah was gewoon knap. Daar hoefde je niet voor op meisjes te vallen om dat te zien. Maar nu was ze opeens opvallend knap. Ik vond het best verwarrend.
,,We kunnen toch langzaam beginnen.’’ stelde ze voor. ,,Zoals jij over zoenen praat, dat wil ik ook.’’ zei ze me. Ik had wel eens gezoend, maar vaak had ik dan wat op en was het toch met een vreemde jongen, al ging dat nog zo tegen m’n principes in. Maar als ik dat deed, kon ik toch ook wel met m’n beste vriendin zoiets doen? Hoe erg was het nou? Ik had het idee dat in mijn generatie er überhaupt al niet zo veel nadruk meer werd gelegd op traditionele relaties dus wat zou een kus teweeg kunnen brengen tussen mij en m’n beste vriendin?
-
Nou… Meer dan ik ooit voormogelijk had gehouden.
-
Het was zij die aanzette, maar ik legde m’n vrije hand al snel in haar nek en trok haar naar me toe met dat ik haar zachte en warme lippen op die van mij voelde. Er ging van alles door me heen. Maar ik kon er niets van maken. Het gebeurde gewoon en het voelde ongelofelijk goed. Ze liet m’n hand los en ik legde die op haar heup. Haar handen kwam op die van mij te liggen en ze kwam voor me staan. Alhoewel ik degene was die wat achterover hing, was ik het die de regie meteen van haar over had genomen. Heel voorzichtig en heel onderzoekend kusten we elkaar. Ik had meteen m’n ogen gesloten en ik geloof zij ook. Toen ik ze opendeed, had zij ze nog gesloten. Ik stopte ons daarna en drukte behoedend m’n lippen op elkaar. Het voelde toch gek. Maar ook goed. Ze keek me aan. Alsof we ons even leken te beseffen dat we toch iets verkeerds deden. Maar dat was niet zo. Dat vertelde haar glimlach mij.
-
,,En?’’ vroeg ze me alleen. Ik schudde m’n hoofd en kuste haar nog een keer vlug op de mond. Die zag ze niet aankomen en ze wilde terug zoenen, maar ik was alweer op afstand. Ze wilde dit echt heel graag.
,,Ben je niet bang dat ze ons zien?’’ vroeg ik haar alleen. Ze schudde meteen haar hoofd. Ze pakte m’n hand en nam me mee naar iets dieper water naar de punt van de wortel die het water in reikte. Hier zaten we pas echt verscholen en we lieten ons ook verder onderwater zakken. Zodat alleen onze gezichten nog droog bleven. En daar mocht ik het weer overnemen. Nu was ik het die haar zoende en zij die terug zoende. De handen op elkaars lichaam, op veilige plekjes. Elkaar aanraken zonder elkaar echt aan te raken, of zoiets. Hoe dan ook voelde alles intiem aan. Zij voelde zo ontzettend intiem aan. En ik verloor me weer en sloot m’n ogen. Ik opende m’n mond en zocht bij haar een opening op en voor we het wisten, was het zoenen over gegaan op tongen. Zomaar. Omdat het kon. Omdat we dit blijkbaar wilden.
-
Het viel me op dat ze niet altijd meer even stil kon zijn. Dat ze bepaalde geluiden maakten die me uitnodigde hetzelfde te doen. Zachtjes zuchten of zelfs hier en daar een licht kreuntje. En het wond me enorm op. Ik realiseerde me toen pas dat ze dit deed omdat ze zelf ook erg opgewonden moest zijn. En dat wond me nog veel meer op.
-
In principe zat ze een soort van bij me op schoot, zeg maar. En ik legde m’n handen op haar onderrug en duwde haar nog iets dichter tegen me aan. Zelf had ze haar armen over m’n schouders liggen, en zoende ze mij net zo fanatiek terug dat er niet echt spraken meer was van iemand die de leiding nam. Dit deden we nu samen. We stopten ook niet. Ik opende soms wel m’n ogen en zag dan dat zij de hare nog gesloten had. En die ene keer dat ze me wel aankeek, lachten we enkel kort verliefd naar elkaar en gingen we gewoon door... Wacht! Lachten we ‘verliefd’ naar elkaar??
-
De zon was op een gegeven moment al een tijdje weg. En zo ook de warmte. Het was ook iets gaan waaien en de schemer kondigde zich al aan. Haar lippen waren al een keer afgedwaald naar m’n nek en bedachtzaam keek ik dan over haar heen. Het was bizar. Gisteren had ik dit nooit kunnen denken, en zie nu: Ik wilde niet dat dit ooit nog ging stoppen.
-
,,Hoe laat zou het zijn?’’ vroeg ik haar wel terwijl ze nog een laatste keer haar lippen op m’n schouder drukte. Ze keek me daarna wat beduusd aan.
,,Geen idee.’’ lachte ze. Ik keek even om me heen. Etenstijd, dacht ik.
,,Misschien moeten we zo maar stoppen.’’ opperde ik droogjes. Even leek ze dit te zien als een teken dat ik het niet meer leuk vond. ,,Jammer genoeg kunnen we niet doorgaan.’’ zei ik dan ook nog snel, maar gemeend.
,,Misschien…’’ zei ze dan alleen en ze kuste me weer. Deze Keilah had ik nog nooit gezien, zo rustig als ze altijd was, was ze nu toch niet bepaald. Haar ingetogenheid was nu ver te zoeken. Maar dat vond ik helemaal niet erg. Ik zoende dan ook weer terug en liet nog een laatste keer heel langzaam m’n tong haar mond in glijden. Dit was zo lekker.
-
Toen moesten we wel stoppen. Heel abrupt zelfs. Ze vloog van me af met een plons en niet veel later stond haar moeder daar opeens. Ze had haar horen aankomen, ik niet.
,,Ik ga er vanuit dat je blijft eten?’’ vroeg ze alleen. Ze had niets door, gelukkig. Ik knikte maar snel.
,,Ik bel wel even naar huis.’’ Ik was hier altijd welkom.
,,En letten jullie wel op. Het wordt al wat kouder.’’ zei ze ons nog. Opletten moesten we zeker.
-
Ik zat naast haar met het eten en er werd nooit heel erg veel besproken. Ik durfde ook bijna niets te zeggen en kreeg ook amper een hap naar binnen. Tegen het einde aan voelde ik opeens haar hand die de mijne pakte onder tafel. We keken elkaar aan. Alsof ze doorhad dat ik het moeilijk vond hier te zitten. Wat we gedaan hadden, bleek toch zo z’n consequenties te hebben en was zeker niet niets. Dit was m’n beste vriendin. Op school en buiten school, dus zo’n beetje de hele dag, bracht ik met haar door. En we konden toch moeilijk doen alsof er niets gebeurd was. Dit straalden mijn ogen allemaal uit en zij leek het te begrijpen. Rust straalden haar ogen uit. Ze keek me lief aan, onopvallend voor haar ouders, en na het eten hadden we het er nog even kort over. Dat moest natuurlijk wel. We zeiden tegen elkaar dat het heel fijn was. Dat was het ook echt. Ik zag echter voornamelijk lastigheden en Keilah eerder kansen. Wie weet wat er gebeurt zou zijn als we niet gestoord werden. En wie weet wat er gebeurt was als we betrapt waren. Volgens mij zijn haar ouders niet zo vrij van geest, en die van mij al helemaal niet. Niet als onze generatie. Ze knuffelde me zoals we dat wel vaker deden als een van ons het moeilijk had. Ze zei me dat het goed kwam. Daar was die rustige en kalme Keilah weer die ik zo goed kende. En dus geloofde ik haar ook.
-
Thuis lag ik die nacht voor het eerst met m’n hand in m’n slipje. Echt vingeren kon je het niet noemen, dat durfde ik gewoon niet. Maar ik was nog nooit zo nat geweest, nu ik een keertje dacht aan seks, en zo… Ik dacht aan Keilah en mij, en hoe het verder had moeten gaan. Wat wilde Keilah allemaal met mij ervaren, en ging dat er nog van komen? En waren de jongens dan nu opeens passé? Ik wist het niet. Passé waren ze niet. Sterker nog, ze kwamen nog voorbij met dat ik met Keilah bezig was. Mijn grenzen waren vandaag flink verruimd. En ik kon niet wachten op verdere verruiming.