Een Buitengewoon Huis - 1

Voor ik mijn verhaal begin even korte omschrijving van het hoofdpersonage Ik ben Thomas 20 jaar jong, blauwe ogen, donkerbruin haar, 1m83. Het meisje dat de hoofdrol in dit verhaal speelt is 18 jaar jong, blauwe ogen, blonde golvende haren, 1m65. Mijn verhaal zal een opbouw zijn dus als je direct spannende scenes verwacht kan je beter iets anders lezen. Veel leesplezier!

“Drie jaar. Drie lange jaren had ik ervoor moeten sparen. Daar stond ze dan, mijn nieuwe woonst. Een Van Hool TD925 Astromega, waar ik enkele minuten geleden de sleutels van kreeg. Ik had drie jaar lang het geld van mijn spel gespaard om eindelijk deze bus te kopen. Een jongensdroom die in vervulling ging toen ik vier jaar geleden een gezelschapsspel bedacht. Tijdens een project voor school ontwierp ik het spel, een uitgeverij wilde het maar wat graag publiceren. Elke maand kreeg ik een heel mooi bedrag aan auteursrechten omdat het spel zo goed verkocht.

Nee, ik mocht niet klagen. Tijdens mijn drie jaar lange studie tot kleutermeester had ik van mijn spel en studentenjobs een goed loon. Dat wist ik mooi op te sparen om nu deze bus te kopen. Maar nu moest ik nog beginnen werken om hiervan een camper te maken.
Ik heb nooit in een gewoon huis willen wonen, met deze bus kon ik vrij zijn om te gaan en staan waar ik wilde.

Maar nu begon het echte werk, verbouwingen.

Mijn opa hielp mij in de loods van zijn oude schrijnwerkerij. Eerst stripte ik de hele bus terwijl hij de motor oplapte. Alle stoelen gingen er uit. Vervolgens alle vloerbekleding. Na een week hard werken had ik 2 open ruimtes, boven en onder in de bus.

Mijn opa, kwam toen op een leuk idee. Als we nu van die stoelen zetels zouden maken? Er zouden vast wel mensen zijn die een originele zetel zouden willen hebben.

En ja hoor, de stoelen vlogen de deur uit en enkele tienduizenden euro’s werden verdeeld tussen mijn opa en mezelf. Hiermee kocht ik een goede keuken op maat, die enkele dagen later werd geleverd.

De keuken werd onderin achter de stuurcabine geplaatst. Bij de trap achterin vergrootte ik ondertussen de toiletruimte. Ik moest hiervoor wel de bagageruimte opofferen. Nu paste er een mooie badkamer in met een regendouche. Vervolgens begon opa aan de afwerking beneden. Hij was dan wel al jaren op pensioen, maar hij was nog steeds een meester met hout. Toen ik na een halve dag boven werken beneden kwam lag de parketvloer er net in.

Bovenin de bus had ik alles klaargemaakt. Voorin zou een leefruimte komen daarachter een bureau en helemaal achterin zou mijn slaapkamer komen. Ik had tussenwanden gemaakt om de ruimtes in te delen.

“Thomas,” zei opa toen hij mijn werk kwam bekijken, “Zou je niet nog ergens een logeerkamer kunnen maken? Stel dat oma en ik of iemand anders op bezoek komt.”

“Ja, maar waar dan?” bedacht ik me.

Opa keek rond, ik zag hem denken. “Ik weet het, je hebt twee trappen, we kunnen hier een volle muur zetten. Dan kan je met de voorste trap naar de woonkamer en je bureau gaan en met de achterste trap naar de slaapkamers.”

“Ja dat zou wel eens kunnen werken.”

Zo gezegd zo gedaan. Na zes harde werkweken was mijn bus eindelijk klaar voor de eerste proefrit.”

“Dank u wel Thomas, kleinzoon van William Drielens, voor deze getuigenis.” zei de priester. Schoorvoetend ging ik terug naar mijn plaats vooraan in de stampvolle kerk. “Dat waren mooie woorden.” Fluisterde oma, toen ik haar een knuffel gaf.

Daar lag hij dan, mijn grootvader, tweeënhalve meter voor ons in een gesloten kist. Dood. Vorige week kwamen we nog vrolijk terug van de proefrit. We waren euforisch, maar nog geen dag later kregen we telefoon van oma dat opa een hartaanval had gekregen in zijn slaap. Toen oma die ochtend wakker werd was het te laat.

De begrafenisondernemers tilde de kist op. Op hun schouders droegen ze hem naar buiten, naar de bus. Dat was een idee van oma geweest. Geen lijkwagen, nee, mijn bus, de bus waar opa en ik aan hadden gewerkt in de laatste dagen van zijn leven. Die moest hem naar zijn graf rijden.

Even later kroop ik met tranen achter het stuur. In een traag tempo reed ik achter de wagen van de begrafenisondernemer richting het kerkhof. Daar aangekomen las de priester nog een tekst voor waarna de kist in de aarde werd gelaten.

Nadien werd de kist begraven, bij iedere schep aarde die in de grond ging moest ik toeteren met de bus. Ik wist niet meer hoeveel keer ik op die claxon drukte, ik wist niet meer hoeveel tranen er over mijn wangen rolde. Ik wist enkel dat ik hem enorm ging missen.

Twee weken later

Ik opende de poort van mijn loods en reed de bus binnen. Ik zette de motor uit en haakte mijn bus aan de stroom en afvoer installaties. Ik keek rond me, deze loods ademde mijn opa uit. Ik was dan ook blij dat hij mij dit had nagelaten. Geen haar op mijn hoofd dat er aan dacht om dit te verkopen. De grote vakantie was begonnen en ik had nu even geen kinderen meer aan mijn hoofd.

Ze waren wel schatjes, zeker toen ik de dag na de begrafenis van opa terug op school kwam. Het boek met de tekeningen om mij te troosten lag nu op mijn bureau en de knuffels van de kinderen zaten in mijn hart.

Mijn gsm ging af. Ik sprak: “Hallo met Thomas Drielens, met wie spreek ik.” “Dag Thomas, ben je al vertrokken?” hoorde ik mijn moeder zeggen. “Nee, ik ben juist thuis van school, ik heb de klas helemaal opgeruimd vandaag ik heb al het speelgoed meegenomen en ik wilde juist beginnen met het hier in de loods te zetten. Ik vertrek morgenvroeg pas.” Vertelde ik haar. “Goed, kom ik dan best vanavond je reservesleutel halen?” “ja dat is perfect ik ging toch niet weg vanavond.” “Zo ga je nooit van straat geraken Thommieboy!” lachte ze. “pfff, de straat is misschien juist wat ik nodig heb!” grapte ik terug. “Kom maar af.”

Die avond kwam ze nog mijn sleutel halen, we dronken nog wat waarna ze mij een goede reis wenste. Snel daarna ging ik slapen, morgen zou vroeg worden.

De volgende morgen werd ik vroeg wakker klaar om de wereld in te trekken. Ik haakte de bus af en vertrok. Het eerste stuk ging gelukkig vlot, tot ik op de Antwerpse ring kwam. Rustig schoof ik achteraan aan. Nadat ik voorbij de Kennedytunnel was kon ik terug sneller rijden. Na een goede 3 uur rijden zat ik al in Boulogne-Sur-Mere. Daar besloot ik op zoek te gaan naar een slaapplaats. Ik parkeerde mijn bus en ging de eerste taverne binnen. “goedemiddag weet u ergens in de buurt een plaats waar ik met die bus daar mag staan en kamperen.” Zei ik in het Frans. De waard zei dat ik wel op de parkeerplaats achter zijn taverne mocht staan. Ik moest zelfs niets betalen zolang ik maar daar zou eten en drinken. Deze deal kon ik niet afslaan en zo had ik mijn eerste overnachting. Die middag ging ik het stadje verkennen. Ik kwam bij het Nausicaa Centre National de la Mer een groot aquarium met prachtige waterdieren. Ik was bezig met de tour toen ik een koppel ruzie hoorde maken, in het Nederlands. “Ach, met je jaloers gedoe altijd, soms zou ik willen dat ik je nooit had leren kennen!” sprak het meisje, “Ja? Prima zorg maar dat je thuis geraakt!” riep de jongen nijdig en stormde weg. Het meisje stond even beduusd te kijken en zakte toen huilend in elkaar. Ik liep naar haar toe. “He wat scheelt er?” Ze keek even gek, ze had duidelijk niet verwacht om iemand Nederlands te horen spreken. “Och, ik heb iets stom gedaan en nu geraak ik niet meer thuis.” Snikte ze. “Ik weet niet of ik je kan helpen, maar een luisterend oor kan ik altijd aanbieden.” Sprak ik zacht. “Ik ben Thomas, luisterend oor sinds 1999.” Ze glimlachte flauwtjes, “ik ben Julie, pineut sinds 5 minuten.”

Even later zaten we buiten op een bankje te kijken naar het Kanaal. Ze begon te vertellen. “Die jongen waar ik ruzie mee had, dat was mijn vriendje. Hij is altijd zo jaloers, ik mag zelfs niet naar een andere man kijken of hij vliegt al uit. Ik stond daar aan een aquarium toen een Franse jongen aanbood om een foto te maken omdat hij zag dat ik er niet in sloeg om een selfie te maken. Dus liet ik hem een foto maken. Maar toen kwam mijn vriend terug van toilet. De afloop heb je gezien.”

“Oké,” sprak ik aarzelend, “het goede is dat je van hem af bent, denk ik. Jullie waren hier op vakantie?” “Ja het was ons eerste reisje, maar nu heeft hij mij alleen gelaten.” Ze begon weer te snikken. “Wat zou je zelf willen dat er gebeurt?” vroeg ik vervolgens. “Ik weet het niet, ik weet zelfs niet waar ik nu zou moeten slapen. Mijn koffer steekt bij hem in de auto.” “Voor vanavond kan ik je misschien helpen, je mag bij mij slapen Julie.” Julie keek even vreemd naar mij. “Thomas, ik ken je nog amper een uur, ik ga toch niet vanavond op jou hotelkamer komen slapen.” Ik lachte, “Niet op een hotelkamer gekkie, in de logeerkamer.” Julie moest lachen, “Ah je woont hier, leuk, in dat geval neem ik je aanbod graag aan.” “Ja nu woon ik hier, kom maar mee.”

Samen wandelde we richting de taverne waar mijn bus stond. Toen ze de taverne zag zei ze, “Oh je hebt hier een eigen zaak?” “Nee, maar hier verblijf ik wel, kom maar achterom.” Ik bleef haar in de gaten houden nu we om de hoek kwamen en ze mijn bus zag. “heu?” Julie wist niet wat zeggen, dus sprak ik, “Dit is mijn huis, kom maar binnen.”

Julie stapte binnen in de bus en bewonderde elk hoekje. “Wow dat is hier mooi, en stijlvol.” “Dankjewel” zei ik trots, want ik wist dat elk compliment voor deze bus een compliment voor mijn opa was. “Kijk langs deze trap kom je boven bij de slaapkamers. Er is één kamer en die is van mij en de andere is een logeerkamer, daar mag jij slapen.” “Oh dat is leuk, handig dat je een logeerkamer hebt voorzien.” Sprak Julie enthousiast. “Ja met dank aan mijn opa, met hem heb ik deze bus omgebouwd.” Sprak ik trots. Julie lachte vrolijk “Je opa zal wel heel fier zijn op jou, hij heeft toch al mogen meerijden zeker!” Mijn gezicht verstarde en ik moest even slikken. Julie schrok, “Heb ik iets verkeerd gezegd?” “Mijn opa is overleden na de eerste proefrit.” Sprak ik moeilijk. Julie sprak direct haar deelneming uit en gaf me een troostende knuffel. Ik kon al snel weer glimlachen.

Die avond gingen Julie en ik eten in de taverne. De crêpes die ze serveerde gingen vlot binnen. Na de maaltijd rekende ik af en ging met Julie naar de bus. Ik sprak met Julie af dat ze mijn kleding mocht gebruiken en dat we morgen hiervoor een oplossing gingen voorzien.
De avond viel en ik sliep in.


“Thomas, hij gaat mij iets aandoen!” Ik schrok wakker, Jullie zat op mijn bed met tranen in de ogen. “Wat?” vroeg ik slaperig. “Jonas, hij stuurde dat hij mij zou doden.” Ik las het berichtje dat Jonas had gestuurd naar haar. “Kan hij van jou zien waar je bent?” Julie knikte. “En kan jij van hem zien waar hij is?” Julie knikte weer. “Laat zien!”

Ik keek op haar gsm en zag dat Jonas niet ver was. Ik schakelde direct Julie haar gsm uit. Ik stak geld in een enveloppe en stak het in de brievenbus van de taverne, ik schreef erbij dat ik wegens een noodgeval naar huis moest en dat ik wat geld gaf dat ik normaal zou hebben gespendeerd aan ontbijt. In de bus ging ik achter het stuur zitten en startte de bus. We reden weg.
Bij het wegrijden kwamen we juist een andere auto tegen. “Dat is hem!” gilde Julie. “Rustig Julie, hij zal vast denken dat jij in die taverne slaapt. Niemand komt er op om in een bus te gaan zoeken naar een verdwenen ex. Maar ik zal wel ver genoeg rijden zodanig dat hij ons spoor kwijt raakt. Jij moet ondertussen je gsm kapot maken, we kopen morgen wel een nieuwe.”

Heel de nacht reed ik door richting het westen naar Nantes. Op de eerste beste parking stopte ik de bus. Julie was inmiddels toch op de passagiersstoel naast mij in slaap gevallen. Voorzichtig tilde ik haar uit de stoel en droeg haar naar de logeerkamer. Julie opende haar ogen en humde. “sst,” fluisterde ik, slaap maar. Het zal je goed doen en als er iets is ik ben hiernaast.” Stil dekte ik het tere meisje toe. Waarna ik naar mijn bed ging, omkleden of onder de dekens kruipen zat er niet meer in. Met de laatste krachten liet ik me op mijn bed ploffen en viel als een blok in slaap.


De volgende morgen werd ik wakker van een meisjesstem die zachtjes mijn naam fluisterde. “Thomas, wakker worden.” Ik opende mijn ogen en zag Julie zitten in een t-shirt en onderbroekje. Ze glimlachte naar mij. “Goedemorgen mijn superheld, ik heb ontbijt voor je gemaakt.” “Oh dan moet ik vaker superheld spelen, krijg ik dan meer ontbijt?” Julie lachte, “Misschien wel.” Ze knipoogde naar me en gaf me een kus op mijn wang. “Deze is omdat je mij hebt gered.” En direct kreeg ik nog een kus op mijn neus, “en deze is omdat je zo’n lieverd bent.” Julie draaide zich om en ging vrolijk naar beneden. Niet veel later kwam ik ook beneden aan. Het rook al verrukkelijk. “Julie, heb jij voor mij ontbijt gemaakt?” Julie knikte. “Dat had je toch niet moeten doen, maar het wordt ten zeerste gewaardeerd.” Zei ik direct gevolgd door een knuffel en een kus op haar voorhoofd. “Heb je wat kunnen slapen?” Ze knikte, “ja, dankjewel voor je zorgen, ik weet niet wat ik zonder jou had gedaan.” “Dan was je nu ergens met zere voeten richting België aan het stappen.” grapte ik. Hier kon ze Julie wel om lachen. We aten het ontbijt op en deden vervolgens de afwas.

“Julie, wat ben je nu van plan? Hoe gaat het nu verder?” vroeg ik, toen we terug zaten. “Ik weet het niet, ik wil vooral weg van Jonas.” Antwoorde Julie zeker. “Goed, je mag met me mee, maar eerst moeten we je ouders op de hoogte stellen, dat iemand thuis weet dat je oke bent.” bedacht ik.

Die ochtend kochten we een nieuwe gsm voor Julie een baksteen die geen internet had. We kochten een abonnement en staken een sim-kaart in het toestel. Zodra de gsm was ingesteld belde Julie naar haar ouders. Ze legde de situatie uit. Dat ze ruzie had gehad met Jonas, Dat Jonas haar had alleen gelaten. Dat ze mij had ontmoet en dat ik haar een bed had aangeboden in mijn bus. Over de bedreiging van Jonas en de vlucht naar Nantes. Haar ouders schrokken hard maar waren vooral blij dat hun dochter veilig was. ten slotte vroegen ze mij aan de telefoon.

“Hallo u spreekt met Thomas.”

“Dag Thomas, dankuwel om onze dochter te redden.”

“Dat is geen probleem, ik ben blij dat ik haar van zo’n gevaarlijke kerel heb kunnen redden.”

“Ja die Jonas heeft nooit gedeugd, mijn man en ik hebben altijd al geweten dat er iets niet goed was met die jongen. Maar zeg eens Thomas hoe reizen jullie nu? Ik hoorde Julie spreken over een autobus.”

“Jazeker, ik was op reis met mijn autobus, ik heb die omgebouwd tot camper en ik woon daarin, ik was daarmee op reis vertrokken toen ik Julie tegen kwam.”

“Die bus willen wij dan wel eens bezien, maar alles op z’n tijd, zorg goed voor onze dochter, we zullen straks wat geld op haar rekening zetten zodat ze nieuwe kleren kan kopen.”

Ik ronde het telefoongesprek af en gaf de gsm terug aan Julie. “Kom we gaan shoppen.”

Een halve dag later hadden we al ontelbaar veel kledingwinkels bezocht, ondertussen had ik al 10 tassen kleding vast. “Julie, heb je al die kleding echt nodig?” vroeg ik. “He mister zeur.” Grapte Julie. We liepen verder over de winkelstraat. “Oh daar moet ik nog binnen gaan.” Julie wees naar een lingeriewinkel. “Euhm, ja ga maar, ik zal buiten wachten.” Sprak ik verlegen. Julie keek spottend naar mij. “Oh mijn held durft niet in een lingeriewinkel? Bang dat er een stel borsten je zal aanvallen?” Ik wist niet wat zeggen en kreeg een rode kleur. Julie had duidelijk geen zin in wachten en trok me resoluut de winkel in. We wandelde langs verschillende rekken. Julie bekeek verschillende setjes. “Wat vindt je van dit?” Julie toonde een zwarte kante bh met een bijpassend slipje. “Euhm mooi.” Zei ik met een rode kleur. “zeker? Dan zal ik het eens passen.” Nog voor ik iets kon zeggen draaide ze zich om naar de paskamers. Met nog 3 setjes onder de arm ging ze naar de kotjes achterin de winkel. Ik stapte mee en ging op een bankje zitten. “He, je moet wel meekomen je moet me helpen oordelen.” En weer trok ze me aan mijn arm mee. Voor een kotje liet ze mij op een zetel zitten. Zelf kroop ze achter het gordijn.

Ik voelde mezelf ongemakkelijk worden bij het idee dat een beetje verder een prachtig meisje zich stond om te kleden. Ik begon toch wel gevoelens te krijgen. Het gordijn schoof open, mijn mond viel open. “Deze lijkt me goedgekeurd, als ik je zo zie.” Giechelde Julie. Voor mij stond Julie in een donkerblauwe halve cup bh met een slipje dat waarvan de stof met ringen aan haar heupen vasthing. Het gordijn schoof dicht en niet veel later schoof het weer open. Dit keer stond ze in een wit kante setje met geborduurde hartjes. Weer vielen mijn ogen haast uit hun kassen. Julie moest er wel om lachen en beschouwde dit setje ook als goedgekeurd. Het gordijn sloot weer en ik wachtte af. In mijn broek voelde ik toch al wat knelling en ik werd rood. Nu duurde het langer. Even later kwam Julie aangekleed terug buiten. “Ja, jou oordeel is niet echt heel leerrijk, dus heb ik de laatste 2 maar snel zelf beoordeeld.” Zei Julie.

“Ja sorry, Jullie dit is allemaal nieuw voor mij. Zo met een meisje winkelen en al zeker in een lingeriewinkel.” Julie vroeg me of ik dan nog nooit een vriendin had gehad. Ik vertelde dat ik altijd met school en toekomst en werk bezig was geweest. Ook uitgaan is niet echt mijn ding. Julie luisterde geïnteresseerd. “Nu snap ik dat ineens een lingeriewinkel binnengaan dan een stap is. Maar ik ben blij dat je erbij was.” Julie gaf me een kus op mijn mond, ze draaide zich om en ging naar de kassa. Ik bleef een seconde of twee verbaasd staan. Ik voelde aan mijn lippen in de hoop daar te kunnen voelen of dat ze echt juist gekust waren. Julie stak haar hoofd terug de hoek om. “Kom je?” lachte ze.

Ik ontwaakte uit mijn verdoving en keek haar aan. Ik liep naar haar toe en nam haar vast. “Wil jij mijn…”nog voor ik mijn zin kon afmaken kuste Julie me op mijn mond. “Ja ik wil jou vriendin zijn.” sprak ze met de glimlach toen ze de kus verbrak.

Nadat we hadden afgerekend gingen we nog even eten kopen in de supermarkt. ’s Avonds kookte ik voor Julie en net zoals die ochtend deden we samen de afwas, maar dit keer werd er gekust, wanneer ik Julie iets gaf om af te drogen.

Na de afwas gingen ik me boven omkleden om te slapen terwijl Julie haar tanden ging poetsen. Ik sliep altijd in boxer dus nu deed ik dat ook. Ik kwam Julie tegen op het trapje waar ze even slikte toen ze me in ondergoed zag. “Wauw mag ik naast deze knul liggen straks?” Ik knikte en kuste haar waarna ik toch nog even mijn tanden ging poetsen. Toen ik boven kwam ging mijn mond open van verbazing.

Julie lag op bed in rode lingerie. “Hey Thomas, kom eens hier.” Traag stapte ik naar haar toe. “Ik wil je graag bedanken voor gisteren en vandaag. Je moet vandaag nog niets doen, gewoon liggen en genieten.” Julie kwam rechtzitten en draaide mij op mijn rug. Ze begon mij te kussen en onze kussen gingen over in tongen. Onze tongen speelde een romantisch spel met elkaar. In mijn mond, in haar mond. En toen gebeurde het. Julie maakte zich los van mijn mond en begon een kussende weg naar mijn oor. “Geniet…” fluisterde ze. Al deze spanning zorgde er natuurlijk voor dat ik een harde paal in mijn boxer had zitten. Kussend ging Julie lager en lager, over mijn borstkas, mijn buik, mijn navel, mijn liezen. Daar zat ze dan, tussen mijn benen, ik voelde haar adem op mijn boxer. Traag gleden nu haar handen van mijn schouders over mijn lichaam naar de randen van mijn boxer. Langzaam deed Julie mijn boxer uit. Mijn 15cm viel uit mijn boxer. Julie keek bedenkelijk. “Zou je het erg vinden als ik je hier even scheer?” vroeg ze lief. Ik schudde mijn hoofd, “Nee jij mag alles met mij doen.” Samen gingen we nu naar beneden.

In de badkamer begon Julie met het knippen van de haartjes. Vervolgens zeepte ze mij in. Telkens mijn lul dreigde slap te worden trok ze hem terug recht. Na 5 minuten zat ik met naakte ballen terug boven op bed. En nu ging Julie terug tussen mijn benen zitten. Ze keek naar mijn lul en begon zacht te likken.

Met het puntje van haar tong likte ze met trage bewegingen het puntje van mijn pik. Steeds langere halen en steeds meer pik werd nat van haar speeksel. Tot ze me diep aankeek en zonder aarzelen haar mond rond mijn piemel legde. Ik had nooit gedacht dat ik zoiets mocht meemaken. Ik werd gepijpt daar een prachtig meisje. Niet zomaar een prachtig meisje. Ik mocht nu trots zeggen dat Julie mijn vriendin was. Dat ze mijn vriendin was liet ze merken in haar pijpen. Ze slurpte en maakte mijn pik nat.

“OOOh God, Julie.” Kreunde ik uit. Ik sloot mijn ogen van genot en wierp mijn hoofd achteruit. Ik raakte in extase. Ik voelde dan ook snel iets borrelen. Mijn zaad begon op te komen. Snel waarschuwde ik Julie. “Kijk in mijn ogen, schat!” zei ze snel. Ik keek in haar ogen en zag hoe ze nu intensief mijn pik in haar mond nam en verder pijpte. Lang hield ik het niet vol en daar kwam het.

Met hevige schokken spoot ik enkele dikke stralen sperma vers in haar mondje. Direct voelde ik hoe Julie mijn eikel begon te likken in haar mond. Na een minuut waarin ik even van de kaart was keek ik nog steeds in de ogen van Julie die nu haar mond opende en mijn zaad liet zien. Ze sloot haar mond en slikte alles door. Ik trok haar omhoog en tongde haar. Ik dacht even mijn eigen zaad te proeven, maar dat kon me niet schelen. Dit lieve meisje, deze geile Julie had mij mijn eerste pijpbeurt van mijn leven gegeven en het was geweldig. Met mijn handen gleed ik nu over haar lichaam. Ik zakte af naar haar slipje. Ze hield mijn hand tegen. “Alles op zijn tijd Thommy, alles op zijn tijd.” Glimlachte ze waarna we in elkaar verstrengeld in slaap dommelde.

Dat was het eerste deel van dit verhaal. Het is mijn allereerste erotisch verhaal dus ik ben zeer benieuwd naar jullie feedback. Geef ook gerust suggesties voor deel twee.