Wat mij betreft komt Leen beter op voor zichzelf. Laat ze Kristof één kans geven te erkennen dat hij haar gewoon onthouden heeft wat ze nodig heeft: liefde. Dat is iets anders dan geen luxe geldzorgen. Als hij niet tot zelfkritiek kan komen, en haar niet vergeven kan dat ze zichzelf in Mexico moest terugvinden, dan is hij haar niet waard.

Kijk aan: je hebt het zo geloofwaardig verteld allemaal, dat ik me werkelijk kwaad maak op die werkverslaafde kluns.

Dat het tot een uitbarsting van Kristof zou komen was zeker meer dan te verwachten. En dat Leen de catastrofale gevolgen van haar gedrag nu ervaart is logisch. Zij weet nu dat een breuk met Kristof heel nabij is. En ondertussen weet ze dat haar leven geheel overhoop gehaald is. Het enige wat ze kan doen om haar relatie met Kristof nog een kleine kans te geven is onmiddellijk het vliegtuig nemen en naar huis vliegen. Ze weet wel dat ze niet met open armen zal ontvangen worden. Daar kan ze enkel heel eerlijk opbiechten wat ze gedaan heeft en vooral laten doen. Nu weet ze immers dat het leven meer is dan neuken en vrijen.Haar loverboy Ryan wil natuurlijk zo lang mogelijk van haar genieten. Wat de uiteindelijke uitkomst wordt is niet te voorspellen. Verrast ons dan ook met de uitkomst. Maar hoe je alles beschrijft is fenomenaal. We kunnen niet wachten tot we het volgende deel kunnen lezen.

Eindelijk klare taal. Nu wordt het tijd dat er gepraat wordt tussen Kristoff en Reyan. Of dat wenselijk is en iets uithaalt zouden wij niet weten. Maar erger als nu kan het niet worden. En dat Reyan vertelt wordt dat Leen direct naar huis moet komen, als er nog iets te redden valt. Want als dat niet gebeurd en Reyan knipt met de vingers ligt Leen weer plat. Inge moet ook maar eens met Leen praten en haar goed de waarheid zeggen, Flirten mag, maar niet verliefd worden, daar heeft zij Leen voor gewaarschuwd, maar ja als dit ook al direct zo moet. Weet niet wat het einde wordt goed of slecht, we laten ons verrassen.

Berouw komt na de zonde... Eigen schuld, dikke bult... Wie zijn gat verbrand moet op de blaren zitten... Spreekwoorden zat die de emotionele rollercoaster duiden waarin Leen terecht is gekomen. Haar emotionele instorting heb je hier echter zo krachtig en geloofwaardig neergezet, dat ik ondanks alles spontaan met haar meeleef. De mensheid heeft zichzelf door de eeuwen heen veroordeeld tot een monogaam bestaan als aanvaardbare maatstaf, maar als je het puur vanuit biologisch oogpunt bekijkt, dan is dat zo tegennatuurlijk als maar kan zijn... Ach, ik verlies mezelf in mijmeringen waar het hoofdpersonage niets aan heeft.
Achter de wolken schijnt altijd weer de zon, denk ik dan maar. Krachtig deel, op naar het volgende...!

Dit is sneller dan verwacht Leen maaris dit nu het einde van deze mooie serie? Mijn gevoel zegt van niet en ben dan ook ergbenieuwd naar het vervolg.

Hoi Leen, wat je in ieder geval bereikt hebt, is dat je tijd gekocht hebt. Dat heb je slim gedaan, want ik kan me voorstellen, dat je op een gegeven moment na al het
commentaar op deel 11, dacht ik, waarin eenieder op een enkele vent, met van die bedenkelijke quck...ideeën na, liet merken, dat je eens naar gerechtigheid toe moest schrijven.
Maar als je daardoor je hele verhaal moet gaan omgooien ...succes dan maar.

Je vertelt het zo menselijk en zo geloofwaardig, dat ik medelijden krijg met je hoofdpersonage. Trouw blijven aan je huwelijk is moeilijk als je gevoelens begint te krijgen. Niks zo wreed als liefde. Ocharme Leen.

WOW, wat een leuke commentaren, mercikes allemaal.
Goed nieuws: ik heb voorbije nacht het slot gedroomd en ik ben er zelf heel enthousiast over.
Het slechte nieuws: nog even geduld.
Dikke kus 😘 en laat die reacties maar komen...

Nou. Wederom apart. Leen is net een draaideur. Bryan knipt met de vingers en Leen ligt plat. Zij heeft wel steeds spijt, en draait wat eromheen, maar uiteindelijk gaat ze steeds voor de bijl, en ze vindt het nog goed en lekker ook, en denkt dan echt niet meer aan Kristoff. Kristoff wordt een beetje afschildert als een onnozelaar, als je denkt wat hij allemaal heeft meegekregen. Eerst Leen die al de eerste avond vreemd gaat, geen telefoons beantwoord en hem ook nog verwijt dat hij te weinig aandacht aan haar besteed. Maar dat je dan direct op de eerste avond van de vakantie vreemd moet gaan ???. Kristoff weet ook wat er speelt, namelijk dat zijn vrouw vreemd gaat en dat hij het nakijken heeft. Leen moet maar in Mexico blijven en niet meer teruggaan, want als zij weer bij Kristoff is en Bryan komt langs in Belgie, dan begint het weer van vooraf aan. Dus mijn mening dumpen die hap en alleen verder gaan, want het wordt nooit iets meer. Leen is een zeer bepalende grens over gestoken.

O, elke keer als ik een deel uit deze serie lees, weet ik weer waarom ik nooit wil trouwen. Arme hoofdpersoon Leen... Zulke verrukkelijke seks beleven met Ryan, en je dan acheraf schuldig moeten voelen... O, al dat heen-en-weer geslinger tussen gevoelens van lust en spijt. Elke keer zou ik het willen uitschreeuwen: luister toch naar je schoonzus Inge! Vergeet die stomme vent van je! Je bent op vakantie! Durf toch gewoon eens onbekommerd te genieten!
Tegen schrijfster Leen kan ik alleen maar zeggen: ga vooral door met dit prachtig geschreven verhaal! Ik hoop dat de hoofdpersoon uiteindelijk rust in haar hoofd vindt...