Zoals gewoonlijk stond ik verbaasd, een verhaal van Keith en wat voor 1 heerlijk er van genoten. Maar ik heb een soort van tik, bij het lezen van een ontspannend verhaal moet ik wat te knabbelen hebben, dus telefoon even weggelegd en in de vriezer een snee Bus brood ( van bakkerij het stoepje) heerlijk tarwe brood. Omdat ik een Gastric Bypass heb ( totaal 100kg afgevallen vanaf 2010) en dat brood zorgt dat ik een betere stoelgang heb 2-3 per week ga ik voor een grote boodschap en met wit brood was dat - 2 keer per week. Maar even over dat knabbelen een boterham met een beetje Boursin en 2 plakjes salami. Dus ff genieten van verhaal en brood. Maar Keith weer een super verhaal zeker een 10+++

Groet Ron

Hoe verzin je het allemaal bij elkaar? Weer zo’n mooi verhaal, waar je helemaal ingezogen wordt. Ik krijg de indruk, dat het tijd wordt dat Margot en Charlotte in Arkel kunnen gaan wonen. Dan krijgen Kees en Joline ook weer wat meer tijd voor hun twee. Ook toch wel belangrijk.
Hoe zit het trouwens met het afstuderen van de drie dames? Ik weet niet exact in welke tijd van het jaar het verhaal zich afspeelt, maar ik zou me kunnen voorstellen, dat de masterstudie bijna ten einde is. Misschien dat Kees en Joline wel toe zijn aan een volgende stap in hun relatie, net als de “rode draken”?

Ik ben het geheel met @beer2 eens weer een top verhaal en ook ik als ik het lees hoor en zie ik niets. Ik zit in het verhaal als of ik er bij ben. Nou toen Kees en Joliene uitwisseling van lichaamssappen waren aan het uitwisselen ben ik maar ff snel door de woorden door gespit totdat de die 'actie' weer over was. Ik heb geen hekel aan intimiteit maar dan wel samen met me meisje en dat ga ik niet gedetailleerd omschrijven wat we doen, in iedergeval werken aan uitbreiding van het 'geslacht' zij wil graag een meisje en ik een jongen ach het maakt niet uit als het maar gezond is.

Maar Keith weer als vanouds, wij wachten smachtend op een nieuw verhaal en als het er is..., duiken we er op en verslinden de woorden...laten het even bezinken en als we ff een rustig stukje tijd hebben dan reageren we. Dat is net zoals nu, ik weet dat ik omslachtig ben maar tja hoe ouder hoe gekker!! Hartelijk dank meer dan een 10 kunnen we niet geven. Groet Ron

Weer een schitterend verhaal KEITH, en zo heerlijk geschreven over gewone zaken, als of je er bij bent als je het leest.
Ga vooral zo door het was weer een 10 waard.helaas kan ik niet meer geven.
Op naar het volgende deel.

Keith, hij was weer helemaal te gek. ? Dikke 10+++

Leuk om eens wat meer van John te horen. Hij is – weliswaar kort – toch heel belangrijk voor Charlotte en Margot geweest.
Ook genoten van Kees, die uit zijn vel springt bij het ‘kale uiniform’. Ik begrijp dat wel, maar hij reageert niet, maar ontploft. Wat dat aangaat heeft hij een goede vrouw naast zich, die hem wat kan laten relativeren.
Ten slotte, An en Henri zullen ook opgenomen worden in het vriendengroepje van Tony. Top... Het wordt wel groot… Ik stel voor het om te dopen tot Tony’s Klasje. Als het te groot wordt kan het alsnog Tony’s Schooltje worden.
Fijne aflevering weer Keith!!!

Beste wensen voor 2024 Keith. En lezers.
Bedankt voor weer een mooie aflevering van mini.
Ben blij om te zien en lezen dat het eten in de genie kazerne in Vught nú wel te eten is. Want ik kan je uit eigen ervaring vertellen dat het 49 jaar geleden niet te vreten was! We leefden toen vooral op gevulde koeken en nood rantsoen want het eten wat de koks toen op tafel durfde te zetten was nog niet goed genoeg voor de varkens. Verschrikkelijk!

Allemaal de beste wensen voor 2024.

6 januari 2024 MiNi deel 292 en counting cijfer 9.8
Nou dat verhaal is weer een top streepje op je 'schrijfpaal' gelukkig word op die paal geen tatoeage gezet. Nou kan je de tatoeage op de normale manier zetten of op de Japanse manier met een soort van stok met een naald erin waar dan met een soort hamertje de inkt er onderhuids word ingebracht.
Keith hartelijk dank voor je prachtige verhaal weer.

Met vriendelijke groet Ron

Wat een fijn deel weer. Ik moet bekennen, dat ik altijd uitkijk naar weer een deel “mini”.
Mooi dat ook Angelique en Henry tot de hechte vriendengroep gaan toetreden, daar horen ze ook echt bij.
Mooi om te lezen, dat de emoties Kees aangrijpen bij een tekst in een taal die hij niet verstaat. Ik heb dat bij nummers van Ane Brun en dan met name het nummer “Du gråter så store tåra”. Vaak tranen in mijn ogen.
Natuurlijk weer een dikke 10, maar dat is eigenlijk al,standaard.

Kees heeft dit keer volkomen gelijk ?. Al deze eretekens, heeft de drager VERDIENT, door daar te zijn geweest of door iets gedaan te hebben. Dat moet erkend worden ?. En ja hij is een zandhaas ?, draagt dus een iets anders uniform. Maar dat het afwijkt is niet zijn schuld, had defensie maar één uniform uniform in moeten voeren ?. En zo als kees zelf al zei, burger gastspelers stop je toch ook niet in een uniform. En dat voorstel om van het dozijn een 14tal te maken, prima, doen. Ook die twee horen er bij. Nu alleen nog een pakkende bijnaam. eerst Afke' s 10tal, toen het dirty dozen. Wat kunnen we hier van maken??? Oja, een ditte 14++++++ ? ? ? ?