Het was de bedoeling om een luchtig seksverhaal te schrijven. Het gevoelsgedeelte is er vanzelf bijgekomen. Volgens sommigen is het verhaal daardoor te traag, voor anderen zou er meer diepgang mogen zijn. Feit is dat dit een sekssite is en dat de meeste lezers puur seks verwachten zonder al te veel blabla. Ik doe mijn best om iedereen een bevredigend gevoel te geven. 😉

Meestal ben ik degene die naar de dubbele lagen tussen de regels zoekt. Degene die dingen in vraag stelt.
Nu echter niet.
Bij de vorige verhalen heb je al een paar keer aangegeven dat dit fictie is. Toch wordt de ethiek van het personage Leen deftig onder de loep genomen.
Beschouw dit als een compliment. Het betekent dat je heel realistisch schrijft. Misschien was het ook de reden dat je even van vertelstandpunt wisselde?

Schitterend verhaal, Leen!

Het feit dat iedereen hier zo vol vuur reageert, bewijst hoe een prachtig schrijfster je bent.
Je verhaalreeks raakt ons allemaal.
Top 👍

#Marcel Overspel is vluchtig zolang het enkel gebaseerd is op lust en er geen risico is betrapt te worden. Vanaf het moment dat er gevoelens meespelen, dan ben je fucked up omdat je het gevoel krijgt dat er geen uitweg meer is. Je voelt je gevangen in een web van tegenstrijdige gedachten en ziet geen uitweg meer zonder dat het op een of andere manier fout loopt.

Ik kan me niet vinden in de vorige reacties, want wat is er mis .et vastigheid, romantiek en een doses realism in een voortreffelijk geschreven erotisch verhaal? Mij blijft deze plot enorm aanspreken en geen haar op mijn hoofd wat er aan denkt om schrijfster Leen proberen te beinvloeden wat haar boeiende verhalen betreft, integendeel. Ik heb weer enorm genoten kijk nu al reikhalzend uit naar het vervolg... wordt het alsnog een cum face? Ik ben benieuwd en in afwachting voor nu een dikke 10

Conclusie: iedereen heeft schuld aan de situatie.
En of het hoofdpersonage er zich makkelijk vanaf maakt? Sja als de uitgangspositie een huwelijk is waar de beide partners al dan niet noodgedwongen een eigen leven moeten leiden. Als het enige contact bestaat uit een "tot morgen, werk 'net te lang" voor het slapen gaan. Vanuit dit opzicht is het zich in de armen storten van de eerste de beste man, misschien een logische keuze.

De toekomst ( het volgend deel ) zal uitwijzen hoe alles evolueert

Persoonlijk vindt ik dat Leen er zich wel gemakkelijk vanaf maakt, zij 14 dagen suf gen--- worden en Kristoff mag het beslissen
of hij zijn zaak opgeeft waarvan zij een goed leven hebben, en zij met het geld op vakantie gaat. Inge is ook niet goed bezig daar zij de vrouw van haar broer zo laat gaan, en Bryan ik weet het niet. Als Kristoff niet naar Mexcico gaat en haar daar confronteert met wat zij aan het doen is, is hij in mijn ogen een watje, en leg de echtscheidingspapieren dan maar klaar.

Wat een reeks...
Het leest als een boek.
Enerzijds heb ik zoiets van "ga er voor", anderzijds zadelt je ons op met het schuldgevoel.
Blijft de vraag: wat wint er? Het verstand of het gevoel?
En wat met het praktisch aspect. Heeft een vakantieliefde, duizenden km van huis, toekomst?

@Marja : Ideeën genoeg, nu nog beslissen welke kant ik met dit verhaal uit gaat...

Zelf ben ik fan van open eindes, zodat de lezer er zelf zijn/haar invulling aan kan geven.
Alleen weet ik dat vele lezers daar niet blij mee zijn 😊
Aan jullie om me te overtuigen, lol.

Oei Oei Oei, die Kristoff is helemaal fout bezig. Een geschenk sturen? Dat werkt niet... Je moet er zelf heen gaan!

En wat gaat Leen doen. Terugtrekken of van het leven genieten?

Weer een prachtige deel.