Wow, wat prachtig geschreven, Leen! Heel gedetailleerd!

Het gesprek tussen twee personen was heel leuk om te volgen. Die Wouter is best aardig. en toch te bedenken dat hij straks klootzak is.

Ga zo door, Leen!

En dan is daar het vonnis en neemt de schrijfster ons mee naar een vorm van executie en mogen we lezen hoe Tine dit als eerste ervaart. Is het verlangen naar aandacht groot genoeg om deze straf met plezier te doorstaan. Want hoe je het ook bekijkt, een facial is een bijzondere mix van geven en nemen. De afweging tussen het krijgen van aandacht van een man die zijn pik staat af te trekken en zich verlekkert aan een vrouw die iets van haarzelf weggeeft. Gelukkig beschrijft Leen het zo dat Tine het steeds leuker en opwindender gaat ervaren als dan niet geholpen door een man die haar begeerlijk en aantrekkelijk vindt. In die mix vindt Tine alles goed, nou ja bij alles. Als ik heel eerlijk ben dan is er een vraag die ik voor mijzelf niet zou kunnen beantwoorden. Zou ik aan een bukkake mee kunnen doen?
dank je Leen voor deze beschrijving en ik hoop dat je ons meeneemt in een vervolg

De titel verhult niet veel of maakt eigenlijk al veel duidelijk. Drie queens worden aan ons voorgesteld en alle drie worstelen ze met hun leven. Gezien worden, erkenning krijgen, Aandacht dus, iets waar alle vrouwen naar verlangen. Toch hebben ook hier de mannen weer de controle, De producent verschuilt zich achter geheimzinnig taalgebruik en de queens durven niet door te vragen bang als ze zijn om afgewezen te worden. Een bijzonder begin waarvan de afloop, wat de titel betreft doet vermoeden dat de queens iets gaan beleven waarvan zij niet wisten dat het bestond.

Haha, Heerlijk hoe Carl Leen irriteerde. Ik vond amusant om te lezen.

En dan fuif. Die Els is gewoon gemeen trut en wilt Leen kapot maken. Dat is wel duidelijk.

Weer een prachtig geschreven. zoals altijd :)

Nou Leen wie had dit einde kunnen denken . Wat een pietzak die Carl . Laat het vervolg maar komen . Dit is geweldig geschreven en beschreven .

Een rollercoaster van uitgesproken zinnen, gevoelens, gedachten en als dan niet foute aannames.
Het resulteert in een daad vol passie. Of ze het wel had mogen doen, zal uit het (waarschijnlijk) even schitterend geschreven vervolg blijken!

@Kris : ik heb lang getwijfeld, maar vond dat dit neergeschreven moest. worden. Het heeft me enorm veel moeite gekost, niet alleen de geweldscene, maar ook het verwoorden van de initiële verliefdheid ( hoe dwaas ) en de charmes van die klootzak. Het gaat de lezer nog ongemakkelijke momenten bezorgen, maar erover zwijgen was geen optie.

Je weet de lezer op te zadelen met een ongemakkelijk gevoel. Die openingsscène is zo realistisch dat ik er van huiver. En dan dat vervolg... Ik wil het uitschreeuwen: ga niet met die man mee. Maar ik ben wss 10 (?) Jaar te laat.
Leen, zeg ons aub dat dit fictie is.

Puur kippenvel kreeg ik op het einde…
Super verhaal!

Welk genre je ook schrijft, het is schitterend. Je speelt met beelden en sfeer. Welke sfeer het ook is.
Ik voelde de angst in het begin, de afkeer van de braafheid, de aantrekkingskracht van de avontuurlijke durf.
Een stem in mij riep: doe het niet!

Ik ben bang voor wat gaat komen. Er is geen weg terug.