In het eerste deel werd de doos van Pandora op een kiertje geopend. Langzaamaan begint er van alles te bruisen. Eerst in het hoofd, dan de lendenen, en nu ook in het gedrag.

Als steeds beschrijf je alles op zo’n manier dat je als lezer de film bij je woorden geprojecteerd ziet.
Wauw!

Genot heeft vele gezichten.
Als er maar genot is, gewenst en geliefd.
Meer doet er niet toe.

Weer een opwindend verhaal.

“Zoals zij lopen er nog velen rond.”
Cas bijvoorbeeld.

Alweer sleurde je me mee in een verhaal dat zwart, noch wit is en de grijze zone tussen beiden toont.
In tegenstelling tot bij Cas, waar ze elkaar “gebruiken”, wordt dit deel duidelijk donkerder.
Maar ook dit verwoord je weer treffend.

Prachtverhaal!

Alles lijkt gebaseerd op een leugen. Haar huwelijk. Haar onmogelijkheid om te genieten. En de intenties van Edwin?
De openlijke bedaardheid en zijn innerlijke gedachten staan in schril contrast met elkaar.

Prachtig verhaal. Benieuwd naar het vervolg nu Paul geen rem meer is…

Hoe prachtig dit ook weer geschreven is, er gaat een belangrijke vraag door mijn hoofd: gaat Richard al die vrouwen tevreden kunnen houden? Hij ontketent bij allen een wervelwind. Als hij niet oppast, komt hij in een typhoon terecht.

Voor wat hoort wat
Het (modellen)leven zoals het is
Een geval van me-too?
Ja
Maar niet zo zwart-wit
Want het leven is niet zwart-wit

Jij brengt er zoals steeds weer kleur in. Jij zorgt voor het beschreven genot. Gelukkig in dit geval.
Iets zegt me dat Lolita zal zegevieren… toch?

Liefde is het hoogste goed.
En jij slaagt er steeds weer in om die zo te verwoorden dat je het meevoelt met de personages. Daaraan herken je een Dannyverhaal.

Ik ga niet kiezen tussen doof of blind.

Niet verliefd?
Yeah right!
Ik herken de zorgvuldig verwoorde symptomen.
Edwin is een vogel voor de kat. Linda ook.
Heerlijk!

De grenzen vervagen, als ze er zelfs nog zijn.
Eén grens blijft sowieso, die van het liefdevolle verlangen.

Je creëert weer een mooie spanningsboog met ruime aandacht voor de gewaarwordingen van het lichaam. Op echte elitie is het nog even wachten. Maar dat kan uiteraard de bedoeling zijn.
Alweer een leuk verhaal!