In een paar dagen tijd van deel 1 naar 32.
Je neemt je tijd voor het verhaal. Je zet echt een verhaal neer en niet enkel seks scènes. Je weet mensen te creëren en niet zomaar namen die van alles beleven. Knap!

Ik leef met Maaike mee. Ze denkt niet zoals 'normale' mensen, iets wat haat leven ontzettend beïnvloedt.
Lars heeft zijn limiet bereikt en neemt de touwtjes in handen. Hij maakt de regels en geeft aan wanneer het genoeg is. Dat het gelijk klaar is nadat het uurtje iets uitliep vond ik wat heftig, maar hij heeft al veel te verduren gehad. Knap dat hij het toestaat, en ook knap dat hij ze nog een kans geeft.
Het viel me wel tegen dat Marck niks zei toen Lars haar meenam.

De masseur gijg te ver en naïef als ze is zegt ze niks. Of is het de borderline en haar verslaving die haar de mond snoeren.
Altijd eerlijk, behalve over de massage. Maar er zijn veel vrouwen die niks zouden durven te zeggen.
En in haar geval staat haar relatie al op glad ijs. Ik snap dat ze niks zegt. Ze heeft hem niet besprongen, ze is weggegaan.

Dat hoofdpersoon en auteur dezelfde naam hebben wil niet zeggen dat de auteur hetzelfde denkt als de Maaike in het verhaal.
De heftige reacties verbazen me dan ook, vooral als deze richting de auteur gaan.
Bevalt het niet? Kies een andere serie als je er niet van houdt.

Maaike, je hebt de serie heel goed geschreven! Mijn complimenten voor je schrijfstijl en vooral dat je je niet laat kisten door negatieve reacties. Ik ben benieuwd naar de verdere delen.

Stilletjes ben ik deze serie gaan lezen. Stilletjes, want gek genoeg kan ik geen woorden vinden voor een reactie.
Deze reactie gaat dan ook niet enkel over dit verhaal, maar ook alle voorgaande delen.

Allereerst mijn comimenten! Je schrijft ontzettend goed en neemt je tijd ervoor. En vrijwel foutloos, wat ontzettend fijn leest.

Eigenlijk zag ik bij Lars de Borderline. Stilletjes, teruggetrokken, geen zin in seks en dan opeens vrij ruig om de hoek komen. Vervolgens ging ik me afvragen of het niet om een grens ging.
Maar inmiddels begint het aardig duidelijk te worden.
Het is echt fascinerend te lezen hoe de personages zich ontwikkelen.

Toch zit me iets dwars, en gelukkig kwam Naomi om de hoek toen ze met Lars naar bed ging. Waarom zou Maaike wel mogen maar Lars niet?
Ze hebben geen afspraak, Maaike gaf hem geen keus. Ze zou met anderen naar bed gaan en hij zou dat maar moeten accepteren. Oh, en hij mag dat niet.
Ik was heel blij dat Lars voor zichzelf opkwam en vertrok uit Oostenrijk.

Je bent een fantastische schrijfster dat je dit verhaal weet neer te zetten. Door de titel ben ik het nooit gaan lezen, en toch ben ik het juist daarom nu wel gaan lezen.
Tot nu toe heeft elk voorgaand deel een 10 gekregen, want geniaal en goed geschreven is het.

In dit deel wordt het duidelijk hoe borderline zelfs in normale ontspannen situaties het denken beïnvloedt.

Mijn kennis terzake is niet groot, maar als deze reeks accuraat is, heb ik er in elk geval al veel over opgestoken dankzij jou, Maaike A.

In elk geval denk ik wel dat het voorval bij de massage losstaat van de borderline. Ik denk dat ook andere vrouwen zich verrast zou laten doen en misschien wel genieten, hoe fout deze masseur ook wel is.

Deze serie begon echt als eentje war ik echt super geil van werd.
Binnen no time was mijn stijve weg, dit is geen sexverhaal, dit is gewoon bijna een roman.

Maaike, je hebt dit echt geweldig geschreven en ik ben echt benieuwd welke richting dit verhaal op gaat.

Dit zat eraan te komen. De rol van Milou wordt hoe langer hoe belangrijker.
Het wordt nu ook duidelijk dat de "afspraak" een gevaarlijk spel is om te spelen gezien de borderline. Hoewel het helemaal geen spel is.

Of met andere woorden: ik blijf stevig onder de indruk van je verhalen. Dit is veel meer dan een verhaaltje over een overspelige en seksverslaafde vrouw met borderline.
Dit is een verhaal over misverstanden, over hoe slecht mensen soms met elkaar communiceren. Het toont dat het leven een grote zoektocht is. Een zoektocht naar geluk. Geluk voor onszelf en de mensen rondom ons.

Ik vind voor alle drie de vorige reacties wel wat te zeggen. Niettemin word ik, bij wijze van spreken een beetje zenuwachtig van het quasi liefhebbende gedoe van Maaike ten aanzien van haar Lars. Ze mag dat dan zelf misschien geloven, de ervaren lezer weet wel beter. En laten we eerlijk zijn, hoezeer die Marck ook een mispunt is, het is en blijft een voorbijganger. Evenals Lars eigenlijk, die ik overigens niet als cuckold zie, maar als mentaal enigszinds onnozel. Voor de rest een aardige gast, die druk bezig is zijn leven emotioneel te vergooien...Maaike is in de grond overigens ook niet echt slecht, maar stiekem toch onbetrouwbaar, zoals deze aflevering weer eens aantoont. Ze weet niet beter en daarom heet het verhaal ook terecht Borderline.
De afloop kan ik als niet-auteur natuurlijk niet beïinvloeden, maar een happy end lijkt mij niet mogelijk. Dat dacht ik overigens na de eerste aflevering al.
Desondanks fascineert het verhaal me nog steeds, ofschoon de sensatie in de eerste 10(?) afleveringen zat. Nu is het nog steeds onderhoudend. Waarvoor: petje af.

Het lijkt op het eerste gezicht alsof er binnen de grote verhaallijn niet veel gebeurt. Toch is dat volgens mij niet waar.
Maaike denkt de situatie onder controle te hebben. Toch verschijnen er minuscuul kleine barstjes: het uitlaten van het ondergoed en erover liegen, het drinken na de match, de verjaardagsplannen met Naomi die ook niet helemaal eerlijk verlopen.
De paralellen tussen Maaikes en Bibi’s verhaal zijn er ook. Zal Maaike ze zien?

Weer heel goed geschreven. Ik blijf geboeid wachten op het vervolg.

Oelewapper

Eigenlijk wilde ik met mijn reactie wachten tot na het laatste deel. (Ja, er komt een keer een eind aan.)
Maar na jouw bericht moet ik echt meteen reageren. Het heeft mij diep geraakt. Bedankt dus voor je ontroerende reactie. Ik kan het zeer waarderen.

Met het risico dat mijn reactie als standaard euforie van een fan wordt weggezet, wil ik toch mijn ongezouten mening geven.

Ja, ik ben fan van deze serie omdat ik die geweldig vindt. Ik ben niet vertrouwd met borderline. Als ik op de reacties van vorige delen mag afgaan, slaagt Maaike A. erin om dit correct te verwoorden in het neerzetten van het personage Maaike.
In combinatie met een seksverslaving creëert ze een vrouw die zo realistisch overkomt dat de verhalen soms heel uiteenlopende en vaak extreme reacties uitlokt. Dit bewijst voor mij dat Maaike A. een dijk van een schrijfster is.
Wat er ook van zei, het valt niet te ontkennen dat haar verhalen heel goed geschreven zijn op elk taalkundig gebied. Inhoudelijk kiest ze niet voor platgetreden paden en houdt ze haar verhaal goed in de hand. De evolutie die elk personage doormaakt, klopt ook met wat ze meemaken. Net als echte mensen groeien ze.

Doorheen de verhalen verbaasde het me dat er in sommige reacties erg op de man wordt gespeeld. Sommige lezers vergeten bij het lezen dat het om fictie gaat. Ze vereenzelvigen hierbij het personage Maaike met de auteur Maaike A., die bijna door het slijk wordt gehaald. Dat ze hier zelf niet op reageert en gewoon verder schrijft aan haar verhaal, siert haar. Mijn respect voor haar als schrijfster is enorm groot. Mijn bewondering voor haar als mens kan ik niet geven. Ik ken haar niet.

Voor de fun toch even een reactie op dr Love' s toelichting op Viagra. Als ik schrijf, dat er sinds kort zoiets als Viagra bestaat, dan is dat natuurlijk cynisch bedoeld. Eenieder weet wrsch wel dat het beroemde pilletje sedert 1998 in gebruik is.
Uit het verhaal van Maaike is niet duidelijk geworden of het probleem bij Lars gelegen is in gebrek aan libido of wellicht tussen de oren zit. Maar het enige, dat ik wil aangeven is, dat de echtgenoot misschien op een of andere wijze beter zijn best zou moeten doen, voor mijn part met hulpmiddelen.
Mogelijkerwijs is de toelichting van dr. Love echter voor menigeen toch een eyeopener.
Maar...het blijft toch Maaike's verhaal. Goed gedaan, meid.