Heel origineel concept. Prachtig geschreven, met gevoel voor detail.
Benieuwd naar het vervolg.

Heel origineel concept. Prachtig geschreven, met gevoel voor detail.
Benieuwd naar het vervolg.

Geen mooiere liefdesbetuiging in dit geval dan de laatste twee zinnen.
Je strooit verschillende kruimeltjes op je verhaalpad. Benieuwd welke je allemaal zal volgen…

Het was weer een genoegen. 😊

In dit tweede deel onthul je ons de werking van de verleiding. Wat voelen we als het ons overmant? Wat doet het met ons? Waarom geven we er ons aan over?
Je biedt het ons aan als een ui waarvan je laagje per laagje afpelt. En in de kern wacht het ultieme genot.
Of zo voelt het toch…

Dit verhaal is een delicatesse van verfijning.

10 is onrechtvaardig, maar het enige dat kan.

Het vervolg stelt niet teleur. Integendeel! Ik genoot van de wisselwerking tussen de twee personages.
Nog!

Je hebt Leen een keuze laten maken. Of het de definitieve keuze is, zal blijken.
De wirwar aan emoties maakt van dit deel een menselijk verhaal. Een verhaal over schuld en onschuld, over geweten en wroeging, maar ook over de strijd tussen hoofd en hart.

Natuurlijk is het prachtig geschreven. Een 10 waard!

Alle superlatieven zijn terecht!
Ik heb er niets aan toe te voegen.
Sprakeloos… dat overkomt me niet vaak.

Een wereld zonder taboe
Gewoon genieten van elk genot
Jij beschrijft deze wereld met verve
Steeds weer

Dit deel was er één vol tegenstellingen.

Hoewel het verhaal gaat over het beantwoorden van vragen, creëer je er bij ons een aantal bij. Waarom mag Julia niet blijven slapen? Welke afspraak heeft ze met Omi? Wat is er vroeger gebeurd? ...

Het boeiendste was het gesprek tussen Rosalie en Julia over het blijven slapen. Waar de prinses en het heksje eerst met drogredenen rond elkaar draaien en een machtsspelletje met aantrekken en afstoten spelen, wordt snel duidelijk (net als in bdsm) dat open en eerlijke communicatie van het allergrootste belang is. Zo ontdekt het prinsesje immers dat haar gemaakte keuze, die haar dacht gelukkig te maken, toch niet de juiste keuze blijkt. De troost van de slapende Julia had er immers een van een wakkere Julia kunnen zijn. Zoveel beter!
Deze hele conversatie is een vernuftig pareltje van de psychologie van het menselijk denken.

Een 10. Wat anders?

Het eerste toneelstuk waar ik als 14-jarige in meespeelde, was Mariken van Nieumeghen, toen bewerkt voor de jeugdgroep waar ik in zat.
Later leerde ik het echte verhaal kennen en ontleedde het in de lessen Nederlands.
En nu is er deze versie in een modern jasje dat toch de kern van het verhaal raakt.

Hoe hoog kan mijn respect en bewondering voor jou nog stijgen? Dit is fantastisch!!!