Ook dit deel was weer het wachten meer dan waard. Je voelt de wederzijdse aantrekkingskracht in elke zin. Het creëert verlangen. Een verlangen naar een connectie op elk mogelijk niveau.
Prachtig!

Eigenlijk is dit een afschuwelijk verhaal! Het confronteert ons met hoe het zou kunnen zijn. Immer lief, steeds romantisch, vol gevoel en seksueel op elkaar ingespeeld.
Ergo: pure jaloezie!

Of met andere woorden: dit is een afschuwelijk goed verhaal. Ik ben gezond jaloers op zo’n schrijfkunst.
Blijf me maar jaloers maken! 😊

De gravin liet zich helen door de zonnekoning. De wonde was echter niet diep. Het genot van het harde misbruik was een guilty pleasure.

Hoe dan ook heb je gelijk, lieve Zazie, wat de personages uit al je verhalen en ook onszelf bindt, is de behoefte aan liefde, relaties en seks.
Het doet er niet toe in welke vorm deze drie voorkomen, maar we hebben ze broodnodig. Ze leiden immers allemaal tot genot.

Weer een prachtreeks schonk je ons.
Weer genot schonk je ons.
Dank je!

Sterk verhaal met een redelijk fout kantje.
Ook dat kan opwindend zijn.
Het is het.

Elke zin is genieten.
Elk woord een zegen.

Romantiek in zijn grootste perfectie!

Weer een mooi deel.
Stap voor stap.

Alle superlatieven zijn terecht.

Ik voel me wat als Obelix nadat hij als kind in de ketel met toverdrank is gevallen. Hij werd erin ondergedompeld zodat hij vol zit met de magische potion.
Emoties, wijze gedachten, levenswaarheden, ze stromen doir mijn aderen en toetsen die aan mijn leven af. Een stevige dosis reality check.
Geen overdosis.

Julia neemt de touwtjes weer in handen en is er voor Rosalie. De muur wordt doorbroken.
Het hele verhaal lang was ik Rosalie. Met mijn eigen twijfels en verdriet. Veel overeenkomsten. Ook een paar verschillen.
De woorden van Julia werken.
Ze doen nadenken.
Nu nog die helende handen.

Het belang van symboliek is niet te onderschatten.
Dat bewijs je keer op keer.
Ik sla me trouwens voor mijn hoofd. Ik was te koppig om Google te gebruiken. Die viooltjes? Geniaal!

De groep wordt groter.

Het tussenstukje bij het begin van het vorige deel deed vermoeden dat je verhaal verder gaat dan een fantasie na een wandeling. Echt of een literair truukje? Niet dat het uitmaakt. Deze reeks blijft me boeien.

Een misverstand
Een verkeerde reactie
Meer is het niet

Toch voel je hoe de verleiding als een diepe klif op Leen toesnelt.

Prachtig, Leen. Altijd!

Steeds staat het genot voorop.
Zo hoort het.