Weer geweldig geschreven ik geniet altijd van jouw verhaal

goedemiddag,

ik heb al heel lang geen reactie meer gegeven maar ik blijf de delen geoon weg verslinden
wat een mooie verhalen toch weer, ik blijf ervan genieten.
dank om het met ons te delen.

Leuk de kennismaking met Anna en Peter van Wiers en ook leuk de serieuze voorbereiding voor het wel of niet opnemen van een toekomstige hulphond. Hoort wel bij sociale mensen als Kees en Joline en Lot en Mar.
En… Bas van leeuwen is ook een prachtig figuur, die overal vingers in de pap heeft.
Mooie, rustige aflevering deze keer.

Het blijft een boeiende story met veel variatie en sensatie. Ga zo door op naar de 350.

1.864.696 woorden = 1.864.696 letters, maar dan nog is en blijft het, het een dik boek en een prachtig stukje schrijfwerk ? ? ?. Kan niet wachten op deel 311.

Zo 05:00 uur, opstaan. Even op mijn telefoon kijken of er nog iets bijzonders is. Verhip deel 310 van de Mini ?. Gatver, moet naar mijn werk ?, kan ik pas vanmiddag lezen ?. Oké, 14:00 thuis, nu even snel lezen ?. Bas komt ten slotte langs, en dat geeft natuurlijk wel weer wat grote ???, want hoe kan hij dat nu ook al weten. En dan de hulphond, ik wist niet dat Kees/Joline die nu al nodig had ?. En dan op naar Tiel, info halen bij Gerbens Ma en Pa. En dan is het weer wachten op deel 311. Ik lees echt te snel. Keith weer een dikke 10+++. Oja, 2165 pagina's en 1864696 woorden tot nu toe, dus 310 delen en jou voor pagina. Man , dat is een echt dik boek. ? ?

keith weer een schitterend verhaal en ook leuk om zo wat te lezen over de hulphonden .
hoe kom e toch allemaal op deze info.maar ga vooral zo door een dikke tien

Wauw wat een heerlijke schrijver ben Keith, heel het verhaal beleef ik als of we erbij zijn. Dat is een uitzonderlijk talent en dat heb je zeker, dat je 310 delen kan vullen met verhalen die pakken!! Soms vraag ik me wel eens af wat voor werk je zelf doet in reallife? Keith hartelijk dank voor die prachtige verhaal!! En ik hoop dat ze ook een hulphond nemen. Groet Ron

Het blijft een mooie serie, maar toch krijg ik het gevoel dat het vuur er een beetje uit is. Duyvestijn ging wel heel makkelijk voor de bijl, ondanks het veel te luchthartig rondbazuinen van de situatie in Nijmegen bij familie en collega's. Kees trad zelf de veiligheidsmaatregelen met alle voeten, net als eerder al bij Bosnië.

Nu de dames-bijna-Boogman een stabiele, monogame relatie hebben, is de erotische spanning er een beetje uit. De onderdrukte aantrekkingskracht tussen Kees en vooral Lot, de incestueuze spanning tussen Kees en Mel, en in mindere mate Rob en Joline, het verdwijnt allemaal naar de achtergrond.

Er zou wat mogen gebeuren binnen de Fabulous Fourteen.
En anders is een 'en ze leefden nog lang en gelukkig' ook geen schande.

Ik vind het razend knap hoe je het nu al ruim driehonderd afleveringen boeiend hebt weten te houden.


.

Ook een keer rustig zijn is lekker ga zo door ?