Er is geen enkele reden om je te excuseren voor een verhaal van jou. Zelfs al zou er geen enkele seks in zijn, dan sleur je ons nog mee in een wereld vol herkenbaarheid en fantasie.
Heerlijk, gewoon!
Gewoon heerlijk!

Te ver?
Zeker weten…
Ongemakkelijk ver zelfs…
Het lag in de woorden die je in mijn hoofd zaaide en me stop deden roepen.

En dan toch ook weer niet te ver.
Want tegelijk deed je me met je personage kiezen voor het genot.
Waardoor het weer mooi werd.
Net als steeds in jouw verhalen.

Weer een prachtverhaal, Floortje!

Is Danny echt? Of is hij een engel die gezonden is om Madelyn naar het geluk te leiden?

Is Dannyboy echt? Of is hij een engelachtige AI?

Op een van beide vragen ken ik het antwoord. Het andere moet nog blijken.

Dat Zoë plots het initiatief neemt, is onverwacht. Of toch niet? Heeft Joon te lang gedraald?
Hoe dan ook, is het startschot gegeven voor het omzetten van het gevoelige verlangen in het beleven van een ontdekkende lichamelijkheid.
En dat alles in een heuse Zazie-woordenpracht.
Wat wil een lezer nog meer?

De onderdanigheid werkt erotiserend.
Net zoals de dominantie voor het sletje.
De wisselwerking is buitengewoon mooi.
Net als dit 29ste deel van deze indringende reeks!

De keuzes die Dan krijgt, worden steeds vergaander. Elke ja leidt tot een volgende.

Wat een cliffhanger. Hoe gaat San dit aan boord leggen???

Dat klinkt als een onvergetelijke belevenis!

Dit is zonder twijfel een Dannyverhaal. Een hoofdpersonage waar je mee kan meeleven, een portie drama, veel emotie en een cliffhanger.

Prachtig verhaal!

“Ik ben iemand die een beetje chronisch bijna te laat komt in lessen.”
Deze zin viel meteen op. Het ontlokte me een glimlach. Inhoudelijk en vormelijk verraadt het een groot schrijverschap. Zinnen moeten klinken. Personages moeten tot leven komen. En dat doet het.

Vanaf hier start de ontdekkingstocht van een jongen die de romantiek gaat exploreren. Open en onbevangen staat hij open voor de schoonheid in de ander.
Hoe mooi alweer!

Zazie, ook je verhalen openen de liefdespoort in mijn hersenen. Steeds weer.

Lust in zijn meest opwindend beschreven vorm.
Heerlijk!