Door De-U-Meester
Mijn eerste keer is wel heel lang geleden. Opgegroeid in een leuk gezin als de jongste van drie broers. Ben op mijn zestiende gaan werken en was vanaf die tijd nog nooit met meisjes bezig geweest. Die tijd ging je nog naar een kroeg of een dancing om meisjes te ontmoeten, maar ik ging met mijn vrienden op de brommer weg of we voetbalden tot laat op het grote veld achter ons huizenblok.
Op een gegeven moment kwam ik, toen ik aan het boodschappen doen was in aanraking met een openstaande ruit van de vleesafdeling van de supermarkt in de buurt. Ik gleed uit en probeerde een stuk uit die ruit te happen wat resulteerde in een kin en mond met glas en een gebroken ruit. Ik naar het ziekenhuis dat toen nog een militair hospitaal was en daar op de eerste hulp beland. Een leuke verpleegster, wat mij toen nog niet opviel trouwens, verzorgde mijn gezicht, reed me naar de röntgenafdeling en bleef bij me tot de uitslag van de foto er was. Geen idee waarom ze dit deed maar ik was er wel blij mee.
Tijdens het hechten van de diverse sneetjes in mijn wang, lip en neus door een chirurg die maar vol bleef houden dat er geen nare littekens over zouden blijven hield ze mijn hand vast. Waarom ? Nog steeds geen idee. Zo bleu als ik was bedankte ik haar toen ik naar huis mocht en kreeg ik een afsprakenkaart mee voor de nacontrole.
Vier weken later, na diverse onderzoeken van een tandarts, ging ik weer terug naar het ziekenhuis en terwijl ik zat te wachten tot ik geroepen zou worden kwam er een verpleegster op me af lopen. Ze sprak me aan en bleek de verpleegster te wezen die me die bewuste dag geholpen had. Ik keek haar aan en bedankte haar nogmaals en vroeg toen of ik haar op een andere manier kon bedanken. Ik weet nog dat ze zei dat ze wel een keer wat wilde drinken met me. Natuurlijk kleurde ik tot diep in mijn haarvaten maar ik stemde toe. Mijn naam werd geroepen en ze zei tegen me dat ze me straks nog wel zou zien.
Na het onderzoek, waarbij alles gelukkig goed bleek te genezen, liep ik de deur van de onderzoekskamer uit en daar stond de verpleegster. Ze drukte een briefje in mijn hand en tot mijn verbazing gaf ze me een kus op mijn wang. Buiten keek ik op het briefje en daarop stond haar naam Lydia, haar adres en verder aanstaande vrijdag om acht uur. Ik keek achterom en zag haar staan lachen achter de ruit.
Met de opmerking van mijn moeder die zei “Ik zie wel hoe laat je thuis bent” liep ik weg. Ik zou toch wel voor elf uur thuis zijn dacht ik.
Ik belde aan bij het adres en een meisje in verpleegstersuniform deed open. Ik vroeg of Lydia er was en meteen lachte ze. Natuurlijk was ze er. Ze riep haar naam en Lydia kwam van de trap af. “Hallo Peter” zei ze en gaf me een kleine kus op mijn wang. “Ben jij die jongen die een ruit probeerde weg te happen?” vroeg het meisje dat Marion bleek te heten. Ik kleurde weer dieprood en knikte. Marion pakte mijn gezicht vast en keek naar de littekens. “Dat heeft Rob goed gedaan Lydia” zei ze “Hij is een wonder met naald en draad Peter” zei ze. “Veel plezier jullie.”
We liepen naar Kanaleneiland in Utrecht en kwamen bij een plek die “Ons Eiland” heette. Ik kwam er veel met mijn vrienden. Er stond nog een ouderwetse jukebox en het was er lekker donker in de avond. Ik weet nog toen we erheen liepen dat ik Lydia haar hand vastpakte en meteen weer terugtrok. Daarna pakte ze mijn hand en zei dat ik niet zo gek moest doen.
De hele avond spraken we over haar werk, mijn werk en over de dingen die we wel of niet leuk vonden. Nadat we een aantal non-alcoholische drankjes hadden genomen (we dronken allebei namelijk geen alcohol) liepen we weer terug naar haar huis. Het was een verpleegsterswoning waar ze woonde. Lydia vroeg waar ik woonde en ik zei dat ik nog thuis woonde samen met mijn ouders en broers. “Dan gaan we nog even naar mijn kamer Peter” zei ze toen. Ik vond het prima. Ik had nog wel zin in koffie en moest nog een stuk op mijn brommer terug.
“Het is niet veel maar ik ben hier ook niet zoveel. We werken meer dan we hier zijn” zei Lydia toen we in haar kamer kwamen. Het was klein maar het was wel knus. Mijn kamer was thuis net zo groot. Het stond vol met een bed, een boekenkast, een bureau en twee stoelen. Er lagen kleren op het bed en op de stoel. Boeken op het bureau, ondergoed hing aan het rek bij het raam. “Let niet op de rommel” zei ze lachend en haalde wat spullen van de stoel. Ik ging zitten op de stoel en toen Lydia vroeg of ik nog cola wilde zei ik ja.
Ze liep even weg en ik keek in de rondte. Ik keek naar haar ondergoed op het wasrek voor het raam. Gewone slipjes en bh maar ook een andere kleur bh en slipje. Okè, ik had zat boekjes gelezen, filmpjes op super acht gezien, de Wehkamp gelezen en die lingerie kende ik ook.
Lydia kwam binnen met de cola en sloot de deur. Haar collega’s waren erg nieuwsgierig zei ze lachend. Ze ging zelf op het bed zitten en zei dat ze het wel gezellig vond met mij. Ze kende niet veel mensen in de stad. Ze kwam zelf uit Sint Maartenszee. Ik kende dat plaatsje wel, dat lag in Noord Holland.
Nadat we nog even gepraat hadden vond ik het tijd om naar huis te gaan maar ik zou haar graag nog een keer willen ontmoeten. “Graag zelfs” zei Lydia. “Volgende vrijdag, zelfde tijd?”
Op mijn werk kon ik het niet stil houden. Ik vertelde tegen een van mijn vrienden daar wat er was gebeurd. Ze verklaarden me voor gek dat ik niet met haar naar bed was gegaan. “Ze vroeg er gewoon om man” werd er gezegd.
Die vrijdag stond ik voor de deur bij Lydia. Een van haar andere collega’s deed open en keek naar de bos bloemen die ik bij me had. Toen ik zei dat ik voor Lydia kwam zei ze dat Lydia met spoed naar huis was gegaan. Iets met haar ouders dacht ze. Teleurgesteld draaide ik me om, maar haar collega pakte me bij mijn schouders. Ik moest maar even binnenkomen. Ze vond het jammer voor me en wilde me een drankje aanbieden. Bovendien zou zij de bloemen wel aanpakken en op de kamer van Lydia neerzetten.
Ze stelde zich voor als Ans, sloot de deur achter me en ging me voor naar de gedeelde woonkamer. Ze had begrepen van Lydia dat ik cola dronk en dat ik een echte heer was geweest vrijdag, dus haalde ze een fles cola en twee glazen en schonk in.
We gingen zitten op de bank en eigenlijk zat ik niet op mijn gemak. Ans zat vlak naast me en legde haar hand op mijn knie. Ze vertelde nog een keer dat ze het jammer vond voor mij en voor Lydia, dat Lydia een lieve meid was uit de polder en één van haar betere collega’s. Ze waren allemaal blij geweest voor Lydia dat ik met haar uit was geweest want Lydia was ook nogal bleu. “Maar dat was of ben jij ook toch?” vroeg ze. Ik kleurde weer en knikte.
“Weet je Peter. Eigenlijk moeten we zorgen dat Lydia de eerste keer geen sof krijgt door iemand die niet weet waar hij mee bezig is.” Ans verschoof haar hand naar mijn dijbeen en kneep erin. Ik duwde haar hand weer weg. Ans vertelde me dat ze mij nog wel wat kon leren. “Ik wacht wel tot Lydia er weer is” zei ik en duwde haar hand weer weg. Ans vroeg ik of haar dan wel wilde kussen. Om te oefenen dan. Dat was voor mij genoeg. Ik stond op en liep naar de deur van de woonkamer. Ans riep dat ik geslaagd was. Ik keek haar aan en vroeg me af wat ze bedoelde.
Wat ze bedoelde was dat ik geslaagd was om de vriend van Lydia te worden. Ze riep luid de naam van Lydia, die meteen de deur opendeed en op me af liep. “Wat is dit?” Lydia zei dat dit een idee was van haar medebewoonsters. Ze bedankte Ans, greep de bloemen die ze heel erg mooi vond en trok me mee naar boven.
Haar kamer was opgeruimd, het bed was opengeslagen en nu pas zag ik dat ze een leuke jurk aanhad die echt alles liet zien als ze in het licht stond en vooral voor het raam. Ze had echt een lieverd gevonden in mij zei ze en ging op het bed zitten. Ze klopte op het plekje naast haar en ik ging daar zitten.
Lydia kuste me op mijn wang, vroeg of ik haar aan wilde kijken en kuste me meteen op mijn lippen. Haar tong drukte tegen mijn lippen en ik begon aan mijn eerste ongemakkelijke tongzoen. Lydia moest lachen en zei dat ik me niet zo druk moest maken. Zij was ook niet echt bedreven want veel vriendjes had ze ook niet gehad. Ze pakte mijn hand, legde hem op haar been en kuste me weer. Met haar hand duwde ze mijn hand verder omhoog terwijl we weer tongden.
Langzaam vielen we op het bed en duwde ze mijn hand onder haar jurk. Ik raakte haar slipje aan en ik begon te trillen. Ik moest even wachten. Lydia duwde me zachtjes weg, stond op van het bed en trok mij ook van het bed af. Ze begon me uit te kleden tot ik alleen mijn onderbroek aanhad, duwde me daarna weer op het bed en bleef even staan kijken. Toen draaide ze zich om en vroeg of ik haar jurk los wilde maken. Ik stond weer op, ritste haar jurk open en wilde hem naar beneden trekken maar Lydia hield me tegen. Eerst wilde ze zich omdraaien en daarna liet ze haar jurk los die zo van haar afgleed.
Ik keek naar haar, voelde mijn lichaam zijn nervositeit kwijtraken, pakte haar bh en reikte achter haar toen ze knikte. Met een beetje prutsen en nerveus giechelen lukte het me om hem los te krijgen en zag ik voor het eerst haar borsten. Ook Lydia bleek toch een beetje nerveus te zijn en beet op haar lip. Ik zei dat ik haar mooi vond en dat ik blij was dat ik haar had leren kennen.
Ze vroeg of ik haar slipje naar beneden wilde trekken. Ik deed het en zag het kleine plukje haar net boven haar kut. Lydia vroeg of ik het had bijgewerkt bij mijn pik. Ik schudde met mijn hoofd. Ze pakte mijn onderbroek vast en trok hem naar beneden. “Dat komt nog wel een keer” zei ze en legde haar hand op mijn pik. Ze kneep erin en ik moest me inhouden om niet meteen klaar te komen.
Dit was echt heerlijk toen ze er zachtjes in kneep en me daarna op het bed drukte. Lydia ging naast me liggen, pakte mijn hand en duwde hem op haar kut. Ik bewoog mijn vingers op en drukte langzaam één vinger in die hete warme plek.
Deze avond en nacht vertelde Lydia wat ik moest doen. Zo onschuldig was ze nu ook weer niet maar dat vond ik niet zo erg. Later leerde ik nog veel meer van haar en zij van mij. Ik kon bij haar alles doen wat ik in boekjes en super acht filmpjes had gezien en gelezen.
Op een gegeven moment kwam ik, toen ik aan het boodschappen doen was in aanraking met een openstaande ruit van de vleesafdeling van de supermarkt in de buurt. Ik gleed uit en probeerde een stuk uit die ruit te happen wat resulteerde in een kin en mond met glas en een gebroken ruit. Ik naar het ziekenhuis dat toen nog een militair hospitaal was en daar op de eerste hulp beland. Een leuke verpleegster, wat mij toen nog niet opviel trouwens, verzorgde mijn gezicht, reed me naar de röntgenafdeling en bleef bij me tot de uitslag van de foto er was. Geen idee waarom ze dit deed maar ik was er wel blij mee.
Tijdens het hechten van de diverse sneetjes in mijn wang, lip en neus door een chirurg die maar vol bleef houden dat er geen nare littekens over zouden blijven hield ze mijn hand vast. Waarom ? Nog steeds geen idee. Zo bleu als ik was bedankte ik haar toen ik naar huis mocht en kreeg ik een afsprakenkaart mee voor de nacontrole.
Vier weken later, na diverse onderzoeken van een tandarts, ging ik weer terug naar het ziekenhuis en terwijl ik zat te wachten tot ik geroepen zou worden kwam er een verpleegster op me af lopen. Ze sprak me aan en bleek de verpleegster te wezen die me die bewuste dag geholpen had. Ik keek haar aan en bedankte haar nogmaals en vroeg toen of ik haar op een andere manier kon bedanken. Ik weet nog dat ze zei dat ze wel een keer wat wilde drinken met me. Natuurlijk kleurde ik tot diep in mijn haarvaten maar ik stemde toe. Mijn naam werd geroepen en ze zei tegen me dat ze me straks nog wel zou zien.
Na het onderzoek, waarbij alles gelukkig goed bleek te genezen, liep ik de deur van de onderzoekskamer uit en daar stond de verpleegster. Ze drukte een briefje in mijn hand en tot mijn verbazing gaf ze me een kus op mijn wang. Buiten keek ik op het briefje en daarop stond haar naam Lydia, haar adres en verder aanstaande vrijdag om acht uur. Ik keek achterom en zag haar staan lachen achter de ruit.
Met de opmerking van mijn moeder die zei “Ik zie wel hoe laat je thuis bent” liep ik weg. Ik zou toch wel voor elf uur thuis zijn dacht ik.
Ik belde aan bij het adres en een meisje in verpleegstersuniform deed open. Ik vroeg of Lydia er was en meteen lachte ze. Natuurlijk was ze er. Ze riep haar naam en Lydia kwam van de trap af. “Hallo Peter” zei ze en gaf me een kleine kus op mijn wang. “Ben jij die jongen die een ruit probeerde weg te happen?” vroeg het meisje dat Marion bleek te heten. Ik kleurde weer dieprood en knikte. Marion pakte mijn gezicht vast en keek naar de littekens. “Dat heeft Rob goed gedaan Lydia” zei ze “Hij is een wonder met naald en draad Peter” zei ze. “Veel plezier jullie.”
We liepen naar Kanaleneiland in Utrecht en kwamen bij een plek die “Ons Eiland” heette. Ik kwam er veel met mijn vrienden. Er stond nog een ouderwetse jukebox en het was er lekker donker in de avond. Ik weet nog toen we erheen liepen dat ik Lydia haar hand vastpakte en meteen weer terugtrok. Daarna pakte ze mijn hand en zei dat ik niet zo gek moest doen.
De hele avond spraken we over haar werk, mijn werk en over de dingen die we wel of niet leuk vonden. Nadat we een aantal non-alcoholische drankjes hadden genomen (we dronken allebei namelijk geen alcohol) liepen we weer terug naar haar huis. Het was een verpleegsterswoning waar ze woonde. Lydia vroeg waar ik woonde en ik zei dat ik nog thuis woonde samen met mijn ouders en broers. “Dan gaan we nog even naar mijn kamer Peter” zei ze toen. Ik vond het prima. Ik had nog wel zin in koffie en moest nog een stuk op mijn brommer terug.
“Het is niet veel maar ik ben hier ook niet zoveel. We werken meer dan we hier zijn” zei Lydia toen we in haar kamer kwamen. Het was klein maar het was wel knus. Mijn kamer was thuis net zo groot. Het stond vol met een bed, een boekenkast, een bureau en twee stoelen. Er lagen kleren op het bed en op de stoel. Boeken op het bureau, ondergoed hing aan het rek bij het raam. “Let niet op de rommel” zei ze lachend en haalde wat spullen van de stoel. Ik ging zitten op de stoel en toen Lydia vroeg of ik nog cola wilde zei ik ja.
Ze liep even weg en ik keek in de rondte. Ik keek naar haar ondergoed op het wasrek voor het raam. Gewone slipjes en bh maar ook een andere kleur bh en slipje. Okè, ik had zat boekjes gelezen, filmpjes op super acht gezien, de Wehkamp gelezen en die lingerie kende ik ook.
Lydia kwam binnen met de cola en sloot de deur. Haar collega’s waren erg nieuwsgierig zei ze lachend. Ze ging zelf op het bed zitten en zei dat ze het wel gezellig vond met mij. Ze kende niet veel mensen in de stad. Ze kwam zelf uit Sint Maartenszee. Ik kende dat plaatsje wel, dat lag in Noord Holland.
Nadat we nog even gepraat hadden vond ik het tijd om naar huis te gaan maar ik zou haar graag nog een keer willen ontmoeten. “Graag zelfs” zei Lydia. “Volgende vrijdag, zelfde tijd?”
Op mijn werk kon ik het niet stil houden. Ik vertelde tegen een van mijn vrienden daar wat er was gebeurd. Ze verklaarden me voor gek dat ik niet met haar naar bed was gegaan. “Ze vroeg er gewoon om man” werd er gezegd.
Die vrijdag stond ik voor de deur bij Lydia. Een van haar andere collega’s deed open en keek naar de bos bloemen die ik bij me had. Toen ik zei dat ik voor Lydia kwam zei ze dat Lydia met spoed naar huis was gegaan. Iets met haar ouders dacht ze. Teleurgesteld draaide ik me om, maar haar collega pakte me bij mijn schouders. Ik moest maar even binnenkomen. Ze vond het jammer voor me en wilde me een drankje aanbieden. Bovendien zou zij de bloemen wel aanpakken en op de kamer van Lydia neerzetten.
Ze stelde zich voor als Ans, sloot de deur achter me en ging me voor naar de gedeelde woonkamer. Ze had begrepen van Lydia dat ik cola dronk en dat ik een echte heer was geweest vrijdag, dus haalde ze een fles cola en twee glazen en schonk in.
We gingen zitten op de bank en eigenlijk zat ik niet op mijn gemak. Ans zat vlak naast me en legde haar hand op mijn knie. Ze vertelde nog een keer dat ze het jammer vond voor mij en voor Lydia, dat Lydia een lieve meid was uit de polder en één van haar betere collega’s. Ze waren allemaal blij geweest voor Lydia dat ik met haar uit was geweest want Lydia was ook nogal bleu. “Maar dat was of ben jij ook toch?” vroeg ze. Ik kleurde weer en knikte.
“Weet je Peter. Eigenlijk moeten we zorgen dat Lydia de eerste keer geen sof krijgt door iemand die niet weet waar hij mee bezig is.” Ans verschoof haar hand naar mijn dijbeen en kneep erin. Ik duwde haar hand weer weg. Ans vertelde me dat ze mij nog wel wat kon leren. “Ik wacht wel tot Lydia er weer is” zei ik en duwde haar hand weer weg. Ans vroeg ik of haar dan wel wilde kussen. Om te oefenen dan. Dat was voor mij genoeg. Ik stond op en liep naar de deur van de woonkamer. Ans riep dat ik geslaagd was. Ik keek haar aan en vroeg me af wat ze bedoelde.
Wat ze bedoelde was dat ik geslaagd was om de vriend van Lydia te worden. Ze riep luid de naam van Lydia, die meteen de deur opendeed en op me af liep. “Wat is dit?” Lydia zei dat dit een idee was van haar medebewoonsters. Ze bedankte Ans, greep de bloemen die ze heel erg mooi vond en trok me mee naar boven.
Haar kamer was opgeruimd, het bed was opengeslagen en nu pas zag ik dat ze een leuke jurk aanhad die echt alles liet zien als ze in het licht stond en vooral voor het raam. Ze had echt een lieverd gevonden in mij zei ze en ging op het bed zitten. Ze klopte op het plekje naast haar en ik ging daar zitten.
Lydia kuste me op mijn wang, vroeg of ik haar aan wilde kijken en kuste me meteen op mijn lippen. Haar tong drukte tegen mijn lippen en ik begon aan mijn eerste ongemakkelijke tongzoen. Lydia moest lachen en zei dat ik me niet zo druk moest maken. Zij was ook niet echt bedreven want veel vriendjes had ze ook niet gehad. Ze pakte mijn hand, legde hem op haar been en kuste me weer. Met haar hand duwde ze mijn hand verder omhoog terwijl we weer tongden.
Langzaam vielen we op het bed en duwde ze mijn hand onder haar jurk. Ik raakte haar slipje aan en ik begon te trillen. Ik moest even wachten. Lydia duwde me zachtjes weg, stond op van het bed en trok mij ook van het bed af. Ze begon me uit te kleden tot ik alleen mijn onderbroek aanhad, duwde me daarna weer op het bed en bleef even staan kijken. Toen draaide ze zich om en vroeg of ik haar jurk los wilde maken. Ik stond weer op, ritste haar jurk open en wilde hem naar beneden trekken maar Lydia hield me tegen. Eerst wilde ze zich omdraaien en daarna liet ze haar jurk los die zo van haar afgleed.
Ik keek naar haar, voelde mijn lichaam zijn nervositeit kwijtraken, pakte haar bh en reikte achter haar toen ze knikte. Met een beetje prutsen en nerveus giechelen lukte het me om hem los te krijgen en zag ik voor het eerst haar borsten. Ook Lydia bleek toch een beetje nerveus te zijn en beet op haar lip. Ik zei dat ik haar mooi vond en dat ik blij was dat ik haar had leren kennen.
Ze vroeg of ik haar slipje naar beneden wilde trekken. Ik deed het en zag het kleine plukje haar net boven haar kut. Lydia vroeg of ik het had bijgewerkt bij mijn pik. Ik schudde met mijn hoofd. Ze pakte mijn onderbroek vast en trok hem naar beneden. “Dat komt nog wel een keer” zei ze en legde haar hand op mijn pik. Ze kneep erin en ik moest me inhouden om niet meteen klaar te komen.
Dit was echt heerlijk toen ze er zachtjes in kneep en me daarna op het bed drukte. Lydia ging naast me liggen, pakte mijn hand en duwde hem op haar kut. Ik bewoog mijn vingers op en drukte langzaam één vinger in die hete warme plek.
Deze avond en nacht vertelde Lydia wat ik moest doen. Zo onschuldig was ze nu ook weer niet maar dat vond ik niet zo erg. Later leerde ik nog veel meer van haar en zij van mij. Ik kon bij haar alles doen wat ik in boekjes en super acht filmpjes had gezien en gelezen.

👍+1
Wil jij reageren op deze ervaring?