Tante Dorien's Geheim - 1

Mijn moeder vroeg me of ik tante Dorien, haar jongste zus, kon helpen met haar computer. Die wou niet meer opstarten. Omdat ik in IT werk, wou ik wel eens een kijkje nemen.

Gewapend met enkele software-tools, sta ik dus een paar dagen later bij haar op de deurstoep en bel aan. Hoe lang was het geleden dat ik Tante Dorien had gezien ? Twee jaar moet het geweest zijn, op de begrafenis van oom Erik, haar man, gestorven aan de lelijke C-ziekte.

De deur gaat open en tante Dorien verwelkomt mij met een warme glimlach. "Hé, dag Rens," begroet ze me, "bedankt om te komen, kom binnen." We omhelzen elkaar met 2 kussen op de wang, en ik stap via het halletje de woonkamer binnen.

Nadat ze me iets te drinken heeft aangeboden - koffie, zwart - slaan we een babbeltje over alle familie-nieuwtjes : hoe gaat het met mijn moeder, en met mijn 2 zussen, is er ondertussen al iemand gehuwd, wie heeft er kindjes gekregen, etc. Tijdens de vlotte babbel vermijd ik omzichtig het onderwerp van haar overleden man, maar ik voel me een beetje laf, dus vraag ik haar, nadat een kleine stilte is gevallen : "En... hoe is het nu met u ?" Ik kijk haar aan, ze wendt het hoofd af, een frons verschijnt op haar voorhoofd, haar ogen staren in de verte... "Ik mis hem wel," zegt ze zacht, "je oom Erik..." Maar dan herpakt ze zich, en kijkt me weer met een warme glimlach aan. "Maar het leven gaat door", zegt ze monter, "en je oom heeft me hem laten beloven dat ik van elke dag zou genieten, en dat probeer ik dan maar ook te doen ! Carpe Diem, " lacht ze nog.

En inderdaad, voor mij zit helemaal geen verbitterde diepgevroren weduwe, maar een levenlustige dame van middelbare leeftijd, met stralende ogen en een speelse glimlach om de mond. Plots besef ik dat ze geeneens niet zo veel ouder is dan ik, pakweg 15 jaar. Jawel, er zijn een paar rimpeltjes rond haar ogen en mond bijgekomen, maar met haar halflange mahoniehoutenbruine haar, een trui en broek die haar vrouwelijke rondingen elegant accentueren, en een paar sneakers om de kleine voetjes, valt ze wat mij betreft vast en zeker in de hoogste MILF-categorie ! Verbaasd over mijn eigen schuldige gedachten, schud ik die met het hoofd weg. "Waar staat de computer ?" vraag ik droogweg, maar ik hoor dat mijn stem beeft.

Tante Dorien gaat me voor naar een kleine werkkamer en geeft me ondertussen wat uitleg, hoe ze enkele dagen geleden haar computer wou starten, maar dat niet meer lukte. Ik ga aan het bureau zitten, start de computer op, en inderdaad, nadat het startscherm even is verschenen, sluit die zichzelf weer af. Mijn eerste poging om de computer in "Safe Mode" op te starten lukt meteen. Tante Dorien is in de wolken, en denkt dat het probleem is opgelost. Maar ik leg haar uit dat ik moet onderzoeken waarom de computer niet in "Full Mode" opstart... Ze knikt half-begrijpend, gaat naar de deur en zegt "Tja, dan laat ik je maar... Roep me maar als je klaar bent.. Wil je nog koffie ?" Ik knik en richt me weer naar de computer. Ik kijk naar de harde schijf en ja hoor, die is overvol. Ik ga aan de slag om zoveel mogelijk onnodige bestanden te verwijderen. Tussendoor komt tante Dorien mij nog een koffie brengen, maar voor de rest ben ik helemaal geconcentreerd bezig met het opruimen van de harde schijf.

En dan valt mijn oog op een gecomprimeerd bestand, genaamd "Artwork". Het is een mega-groot bestand, meer dan 25 Gigabyte. Als ik de map wil openen, krijg ik de vraag om een wachtwoord. Mijn eerste opwelling is om het blauw-blauw te laten : met mappen die met wachtwoord zijn beveiligd, heb ik geen zaken... maar misschien bevat die map wel onnozele filmpjes of zo, die ik gerust weg kan kieperen ? Ik probeer dus een aantal gebruikelijke paswoorden : "admin", "abcd-1234", "qwerty-1234", met of zonder streepje, met of zonder hoofdletter, enzovoort... Dat lukt allemaal niet. Even denk ik eraan om tante Dorien het wachtwoord te vragen, maar ik veronderstel dat zij ook het niet weet, de computer was van haar man... Ik probeer nog even haar naam "Dorien" als wachtwoord, in alle mogelijke combinaties, maar ook dat lukt niet. Dan plots krijg ik een ingeving en tik ik eerst de naam van de folder zelf in : "Artwork", daarna de vertaling ervan : "Meesterwerk", en ten slotte gewoon "Meester"... En ja hoor, ditmaal is het raak ! Altijd een gevoel van triomf, als me zoiets lukt.

Ik verwacht een heleboel foto's en/of filmpjes te zien van kunstwerken, en eigenlijk krijg ik dat ook, maar wel van een heel verschillende aard ! Op het scherm verschijnt namelijk de ene foto na de andere van tante Dorien in heel luchtige of helemaal geen kledij, in allerlei sexy - nee, zeg maar pornografische poses. Op de ene foto houdt ze met beide handen haar borsten fier omhoog, frank en uitnodigend in de camera kijkend. Op een andere ligt ze helemaal naakt op een sofa, een been over de rugleuning geslagen, een hand onder het hoofd, met het andere zichzelf vingerend... Bij het bekijken van die enkele foto's word ik helemaal rood, mijn mond voelt kurkdroog en ik slik een paar keer om weer lucht door mijn dichtgesnoerde keel te krijgen. Snel overdenk ik de toestand. In "Safe Mode" kan ik geen copies naar een USB-stick maken, dus moet ik eerst verder de schijf opruimen. Met een hoofd vol chaotische gedachten lukt het me toch nog van mijn taak te kwijten en genoeg tijdelijke of onnodige bestanden weg te doen zodat de computer in gewone modus opstart.

Daarna kan ik verder de schijf opschonen door gewone bestanden (foto's, documenten) te verwijderen, maar niet niet zonder die eerst op een USB-stick te hebben gekopieerd. Dat doe ik ook met de map "Artwork". Even twijfel ik nog, ik weet dat het eigenlijk niet mag, maar de verleiding is te groot. Ik neem een andere USB-stick en kopieer het "Meesterwerk" ernaar toe. Die USB-stick stop ik gauw weg.

Met meer dan 60 Gigabyte opgeruimd, start de computer opnieuw zonder problemen op. Ik sta op, neem mijn spulletjes en ga de kamer uit. In de woonkamer zit tante Dorien doodgemoedereerd de "Libelle" te lezen. Ik hoop dat ik niet te rood word als ik haar aankijk. "Is het in orde ?" vraagt ze met een glimlach. Het is alsof ik door haar kleren heen kan kijken en haar helemaal naakt zie, de prachtige volle ronde borsten schommelend bij de minste beweging, de mooie vlezige benen gekruist, de bruinroze schaamlippen verbergend. Ik slik en kuch even.. "Ja hoor tante, alles is weer ok." Ik hou de "gewone" USB-stick in de hoogte. "Ik heb wel wat mappen en bestanden verwijderd, maar die heb ik hierop gekopieerd". "Oh, dank je," zegt ze en staat recht uit de zetel om het kleinood aan te nemen. Dan gaat ze naar de buffetkast, neemt een portemonne en opent die. Ze wil er een briefje uithalen, maar ik ben haar voor : "Nee, tante, dat hoeft niet... Ik ben blij dat ik je kon helpen, maar nu moet ik echt weg.." Zonder afscheid te nemen haast ik me naar buiten. "Doe de groeten aan je moeder !" roept ze me na. Ik knik hard, hou mijn hand omhoog en ren weg...

De namiddag schijnt eindeloos te duren, maar dan zit ik eindelijk 's avonds rechtop in mijn bed, de laptop naast mij. Ik stop de USB-stick in de socket, selecteer "Artwork" en typ het wachtwoord in. De map gaat open, en een lijst van foto's verschijnt. Ik bekijk ze één voor één. Sommige staan op zichzelf, zoals deze hierboven beschreven, andere maken deel uit van een serie. Zo is er een reeks, waarin tante Dorien uit de kleren gaat om daarna vastgebonden te worden op een stoel, een blinddoek om de ogen, een halsband rond de nek, de handen achter de stoel gesnoerd, een koord haar borsten omknellend (maar de grote bruine tepels gevrijwaard), de benen opengespreid, een balprop in de mond, tepelklemmen op de tepels geprangd, een dildo halfweg in haar kut gestopt.

Terwijl ik naar de geile foto's van mijn tante kijk, glijden mijn vingers over mijn stijve penis. Ik bedwing de aandrang om voluit te masturberen, en selecteer met trillende vingers een andere map, "BDSM" genaamd. Daarin staan enkele filmpjes. Ik open het eerste. De camera schommelt een beetje, het beeld is wiebelig, maar ik herken de woonkamer van tante Dorien. Ze komt via de keukendeur binnen, kijkt verwonderd naar de camera. Ik hoor de sonore stem van oom Erik : "Ik vraag de controle". Ze denkt even na, kijkt op haar uurwerk, glimlacht en zegt : "Okee, jij krijgt de controle". Oom Erik's stem beveelt : "Zit." Onmiddellijk gehoorzaamt tante Dorien en gaat op haar knieën zitten, het hoofd ietwat zijwaarts nederig gebogen, de handen vol schroom in haar schoot gevouwen. Het is een ware metamorfose. Daarnet was ze een levenlustige, zelfstandige, temperametvolle vrouw, nu is een volgzaam slavinnetje dat de bevelen van haar Meester nederig ondergaat. "Toon je tieten", beveelt oom Erik, die de camera bedient en daardoor uit beeld blijft. Alweer onmiddellijk trekt tante Dorien haar truitje en zwarte BH naar boven, maar niet uit. Haar zware ronde D-cup borsten vallen naar beneden en de grote bruine tepels wiebelen na. "Handen in de nek en laat ze schommelen". Tante Dorien doet wat haar opgedragen is, plaatst de handen in de nek, waardoor haar borsten nog hoger en boller komen. Ze schudt zachtjes met de schouders. De grote vleesbollen schommelen heerlijk heen en weer, het wiebelen van de grote bruine tepels heeft op mij een hypnotiserende werking, versterkt door de verleidelijk-verlegen blik die tante Dorien af en toe naar de camera werpt als om te vragen of de gelukkige kijker haar tieten mooi vindt. Het wordt me teveel, masturbeer voluit en spuit een eerste lading sperma in een papieren zakdoekje. Maar ik blijf gefascineerd naar het filmpje kijken. "Haal het speelgoed," beveelt oom Erik weer. Tante Dorien maakt aanstalten om recht te staan, maar hij houdt haar tegen : "Nee, niet opstaan". Ze gaat dan maar op handen en knieën naar de deur. Haar truitje en BH over haar borsten tot op haar schouders opgetrokken, hangen haar tieten als volle uiers te bengelen, heen en weer schommelend bij elke beweging die ze maakt. Ze verdwijnt uit beeld, maar komt even later terug, een kleine rugzak met zich meeslepend. "Daar," zien we een vinger wijzend, en Dorien hijst de rugzak op de aangegeven stoel. "Striptease," beveelt oom Erik nu. Tante Dorien vraagt : "Mag ik rechtstaan, Meester ?". Er komt geen antwoord, maar wellicht heeft oom Erik ja geknikt, want tante Dorien verheft zich inderdaad van de vloer. In plaats van haar trui en BH verder uit te trekken, begint ze op een ingebeeld traag ritme te dansen, sierlijk bewegend van het ene op het andere been. Ze draait zich daarbij traag een paar keren om, laat haar borsten vrij, en kijkt af en toe op om te controleren of de lustige kijker lekker aan 't geilen is. Dan schopt ze eerst haar sneakers uit, en danst op blote voeten verder. Even later knoopt ze haar broek langzaam open en laat die even zakken. Dan gaat ze zitten op een stoel en trekt haar broek volledig uit. Ze komt weer rechtstaan en danst verder, zich weer omdraaiend. Ik zie nu haar volle billen, het dunne stringetje loopt door de bilspleet. Ze blijft even met de rug naar de camera staan, steeds sensueel op het ritme bewegend, en trekt nu haar trui en BH over het hoofd. Nonchalant laat ze die naast haar vallen. Dan draait ze zich om, maar bedekt haar borsten met haar handen, wat me nog geiler maakt. Dat duurt echter maar even, met een genereus gebaar houdt ze haar handen open en biedt haar mooie tieten, de tepels fier vooruit, de kijker aan. ten slotte neemt ze de zijbandjes van haar string en stroopt dat traag en verleidelijk naar beneden. Het stukje stof blijft aan haar kutje even kleven, wellicht omdat het nat is van haar geil, maar komt dan fluks los. Ze stroopt het slipje helemaal uit, en gooit het in de richting van de camera. Ze blijft op het ingebeelde ritme bewegen, zich af en toe langzaam draaiend zodat de toeschouwer al de intieme details van haar goddelijke lijf kan bewonderen. Het hoeft geen betoog dat inmiddels een tweede zakdoekje van mijn zaadlozing slachtoffer is geworden. "Kom op mij zitten," gebiedt oom Erik's stem. Tante Dorien stopt met dansen en komt met wiegende heupen naar de camera toe, het is heerlijk hoe haar zware prammen bij elk stapje opwippen en naschommelen. De camera pant nu naar beneden, en ik zie oom Erik's stijve pik. Het is een kanjer, maar ik kan er toch mee wedijveren denk ik. Tante Dorien komt wijdbeens over de benen van oom Erik zitten, en laat zich zakken. De camera pant weer naar boven, tante Dorien sluit de ogen en slaakt een diepe zucht wanneer de pik haar penetreert. Nog even zien we een hand van oom Erik de tieten van tante Dorien strelen en kneden, maar dan is het filmpje gedaan.

Ik ontwaak als uit een droom. Met het laatste beeld in gedachten trek ik me nog eens af, opnieuw spuit ik, nog steeds even krachtig als de eerste keer, een lading heet zaad in een ongelukkig zakdoekje. Koortsachtig vraag ik me af of ik dit filmpje nog eens wil zien, of een volgend, maar ik besluit dat het voor vanavond genoeg is geweest. Plots overvalt me een schuldgevoel. Heb ik wel het recht naar deze beelden te kijken, ze zijn duidelijk voor privé-doeleinden gemaakt. Maar anderzijds is het bevreemdend hoe wellustig en ongegeneerd tante Dorien zich overgaf aan haar opdrachtjes, terwijl ze wist dat die opgenomen werden. Zouden oom Erik en zij misschien "swingers" zijn, of was oom Erik een Master die af en toe met andere Masters subjes uitwisselden ? Dat is allemaal mogelijk, natuurlijk...

Een beetje - nee, heel veel - tegen mijn zin, besluit ik dat eerlijk het langst duurt. Ik zal tante Dorien contacteren om met haar en "Artworks" in het reine te komen, alhoewel ik nog geen idee heb hoe dat aan te pakken. En natuurlijk wil ik eigenlijk dat ze me toestemming geeft om de andere filmpjes te bekijken.

Vooraleer ik de portable sluit, kijk ik nog even verder naar de lijst van de bestanden. Eéntje ervan trekt mijn aandacht. Het is een gewoon tekst-bestandje, met de naam "contract". Ik doe het open, en lees daarin de afspraken die gemaakt zijn tussen oom Erik en tante Dorien wat betreft hun BDSM-gedrag : wat mag en wat niet mag, wat van het subje en van de Meester verwacht wordt, wat de straffen kunnen zijn en wanneer ze worden toegepast, en ook belangrijk : wanneer een sessie begint en endigt. Blijkt dat de zin "Ik vraag de controle" een sessie initieert, maar dat die pas begint als dat door tante Dorien wordt bevestigd. Het subje heeft dus de controle, merk ik fijntjes bij mezelf op.

Ik heb het moeilijk om in slaap te vallen, ruk me nog eens af, en beleef een korte koortsachtige nacht.

De dag erna telefoneer ik naar tante Dorien. Mijn knieën knikken als ik haar nummer intik, en als ze opneemt, hap ik naar adem. "Hoi, tante Dorien," zeg ik overdreven opgewekt om mijn bibberende stem te maskeren, "euh..." "Hoi Rens, jongen, hoe gaat het ?" "Euh, heel goed, dank je"... ik verman me een beetje, "wat ik wou vragen, heb je de computer al geprobeerd, en werkt die weer ?" "Ja hoor," luidt haar opgewekte stem, "alles okee, nog eens hartstikke bedankt joch !" "Maar mag ik nog eens langskomen, ik zou toch voor alle zekerheid nog eens willen kijken.." flap ik er als een leugentje voor bestwil uit. "Oh... nou.. natuurlijk, als je dat nodig vindt, kom maar af ! De koffie zal klaarstaan !". Ze lacht en we spreken voor die namiddag af.

De uren glijden in een mistige vergetelheid voorbij, maar dan sta ik opniew op de deurstoep. Ik hoef zelfs niet te bellen, tante Dorien heeft me door het venster gezien en houdt de deur open. Weer 2 kussen ter begroeting. Ik stap de woonkamer binnen, de koffie staat inderdaad al klaar. "Ga zitten," nodigt tante Dorien me uit, "of wil je meteen aan de slag ?" "Neenee, ik heb nog wat tijd," zeg ik, en ik merk dat ik stilletjesaan mezelf onder controle krijg. We gaan tegenover elkaar zitten, ik op een stoel, zij in de sofa. Ik monster haar even. Deze keer heeft ze een kleedje aan, lichtblauw met pastelkleurige bloemen. Het staat haar beeldig, heel vrouwelijk. Daaronder draagt ze een panty, en gemakkelijke schoentjes met lage hakken. Ze merkt mijn hongerige blik op, bloost en werpt een blik op zichzelf om te zien of haar kledij wel in orde is.

Mijn voornemen is de koe bij de horens vast te nemen. "Ik zou je een vraag willen stellen," begin ik, en mijn toon wordt met elke lettergreep vaster. "Oh ja ?" vraagt ze verwonderd.

En dan, goed en wel voor ik het besef, komen uit mijn mond deze woorden : "Ik vraag de controle"...

Ze schrikt op, en over haar bevallige gezicht verschijnen dozijnen emoties : ongeloof, verwarring, verdriet, blijdschap, chaos, begeerte, schaamte...

Ik ga rechter zitten in de stoel, en herhaal, nu geheel vastberaden : "Ik vraag de controle".

Ze kijkt me recht aan, ik zie hoe ze op haar onderste lip bijt... is dat een glimlach die verschijnt, of wordt dit straks een schreeuw ?