Het Evangelie Van Jack

Het is 23:14 uur, de avond nadat ik Amina heb opgehaald. De andere drie komen pas over een paar dagen, dus het gebouw is nog bijna leeg. Alleen zij en ik. We hebben samen gegeten – haar eerste stamppot, haar ogen groot van verbazing over hoe koud het buiten al is in augustus. Nu zitten we op de bank in het penthouse, een glas rode wijn voor haar, water voor mij. Ze draagt nog dezelfde kleren als vanmiddag: een simpel geel T-shirt en een spijkerbroek. Haar blote voeten opgetrokken onder zich.

Ik heb haar de hele dag niets gevraagd. Geen druk. Geen hint. Maar ze kijkt me aan met die grote bruine ogen en zegt zacht: “Ik weet wat er in het contract staat, Jack. En ik wil het nu doen. Voordat de anderen komen. Alleen jij en ik.” Ik slik. Mijn hart bonkt. Ze staat op, pakt mijn hand en loopt zonder iets te zeggen naar mijn slaapkamer. Daar trekt ze haar T-shirt uit. Geen bh. Haar borsten zijn rond en stevig, haar tepels donker en al hard. Ze maakt haar broek los, laat hem zakken, stapt eruit. Een simpel wit slipje. Ze haakt haar duimen erin en kijkt me aan.

“Mag ik?” Ik knik. Mijn stem is weg. Ze laat het slipje zakken, stapt eruit en komt naar me toe. Ik zit nog op de rand van het bed, volledig aangekleed. Ze gaat op haar knieën tussen mijn benen, maakt mijn riem los, trekt mijn broek en boxer in één beweging omlaag. Mijn lul springt omhoog, kloppend hard.

Ze kijkt ernaar alsof het een wonder is. “Zo groot,” fluistert ze, en dan neemt ze me in haar mond. Langzaam, voorzichtig, bijna eerbiedig. Haar lippen glijden over mijn eikel, haar tong draait rondjes. Ze kijkt omhoog terwijl ze me dieper neemt, haar wangen hol, haar ogen groot. Ik leg mijn hand in haar korte kroeshaar, niet duwend, gewoon vasthoudend. Ze zuigt me tot ik bijna kom, dan trekt ze zich terug, likt één keer van mijn ballen tot mijn eikel en zegt: “Ik wil je in me voelen. Nu.”

Ze klimt op mijn schoot, leidt me met haar hand naar haar ingang – ze is drijfnat – en zakt langzaam. Ze kreunt luid als ik haar vul, haar armen om mijn nek. Ze beweegt niet meteen. Ze blijft gewoon even zitten, haar voorhoofd tegen het mijne.

“Dank je wel dat je me hebt gekozen,” fluistert ze. Dan begint ze te rijden. Eerst langzaam, dan harder. Haar borsten stuiteren tegen mijn borst, haar ademhaling wordt hijgen. Ik pak haar heupen, help haar, stoot omhoog. Ze komt klaar met een lange, diepe kreun, haar hele lichaam trilt. Ik volg een paar seconden later, diep in haar, mijn gezicht in haar nek. Daarna houdt ze me vast alsof ik haar anker ben.

Tussenin – Hoe dit allemaal begon

Het gebouw staat aan de Stadionkade in Amsterdam-Zuid: vijf verdiepingen, baksteen en glas, uitzicht op het Olympisch Stadion. Beneden mijn handelsbedrijfje – import van tropisch fruit, koffie, cacao, superfoods – nog klein, maar met deze meiden groeit het hard. Ze studeren aan de Hogeschool van Amsterdam of de UvA, wonen gratis, werken 24 uur per week voor een salaris dat thuis een fortuin is, en hebben één extra taak: mij gelukkig houden. Ze hebben het allemaal zelf gekozen. Amina omdat ze anders nooit kok zou worden. Thi omdat ze anders in een sweatshop zou zitten. Valentina omdat haar vader failliet is. Nia omdat haar moeder ziek is en zes jongere broertjes en zusjes heeft.

Ze zijn geen slachtoffers. Ze zijn winnaars. En ik ben degene die elke dag wakker wordt en zich afvraagt hoe ik zoiets heb verdiend.

Eind september, de eerste keer met z’n vieren

Het is vrijdagavond, 21:42 uur. We hebben net samen gegeten – Amina’s jollof rice met gegrilde vis – en de afwas is gedaan. De meisjes hebben een fles wijn opengetrokken en kijken me aan met een blik die ik inmiddels herken. Thi is de eerste die het zegt: “Jack… we hebben het rooster van volgende week al bekeken. Maar vanavond willen we allemaal.” Ik kijk van de een naar de ander. Vier paar ogen. Vier glimlachen. Geen twijfel.

We gaan naar boven. Naar mijn slaapkamer. Kleren gaan uit. Langzaam. Plagerig. Thi trekt mijn shirt uit en kust elke centimeter huid die vrijkomt. Valentina maakt mijn broek los terwijl ze me in mijn ogen kijkt en “Te deseo tanto” fluistert (“Ik wil je zo graag”). Amina en Nia kussen elkaar – voor het eerst, denk ik – en dan kussen ze mij, allebei tegelijk, lippen en tongen door elkaar.

Ik lig binnen een minuut naakt op bed, mijn lul hard en kloppend. Thi klimt als eerste boven op me, haar kleine lichaam zakt over me heen, haar strakke warmte slokt me helemaal op. Ze begint meteen te rijden – langzaam eerst, dan sneller, haar handen op mijn borst, haar lange zwarte haar valt over haar gezicht. Ik voel haar overal om me heen, hoe ze me knijpt, hoe nat ze is, hoe haar heupen draaien alsof ze precies weet wat ik lekker vind.

Valentina knielt naast mijn hoofd, haar knieën aan weerszijden van mijn gezicht. Ze laat zich langzaam zakken tot haar zachte, gladde lippen mijn mond raken. Ze ruikt naar kokos en opwinding. Ik begin meteen: mijn tong glijdt eerst plagend langs haar buitenste lippen, dan ertussen, vindt haar clit en draait er kleine, snelle rondjes omheen. Ze kreunt direct, haar dijen trillen al. Ik leg mijn handen op haar kont, spreid haar een beetje, duw mijn tong dieper, zuig zacht aan haar clit terwijl mijn vingers over haar billen kneden. Ze duwt zichzelf harder tegen mijn gezicht, haar adem stotend. Binnen een minuut komt ze voor de eerste keer – haar hele lichaam schokt, haar vocht loopt over mijn kin, haar handen grijpen in mijn haar. Ik stop niet. Ik houd hetzelfde ritme aan, wissel af tussen lange, trage likken van onder tot boven en snelle, felle zuigbewegingen op haar clit. Ze komt nog een keer, harder, haar benen knellen om mijn hoofd, haar gil vult de kamer.

Thi voelt alles mee door mijn heupen – elke keer dat Valentina klaarkomt, stoot ik harder omhoog, en Thi kreunt mee, haar eigen ritme versnellend. Amina en Nia liggen links en rechts, hun handen overal: over mijn ballen, over Thi’s borsten, over Valentina’s kont. Ze fluisteren dingen in drie verschillende talen die ik niet allemaal versta, maar waarvan de toon duidelijk is – geil, aanmoedigend, liefdevol. Thi neukt zichzelf op mijn dikke lul, haar hele lichaam schokt, ze gilt iets in het Vietnamees. Valentina volgt nog een derde keer op mijn tong, haar dijen trillen nu ongecontroleerd.

Dan wisselen ze. Nia neemt mijn lul in haar mond, zuigt me schoon van Thi, haar tong draait rond mijn eikel terwijl ze me diep in haar keel neemt. Amina gaat boven op mijn gezicht – haar volle, zachte lippen, haar geur zo vertrouwd – en ik begin opnieuw, precies zoals ik bij Valentina deed, maar nu nog langzamer, nog intenser. Ik kom klaar in Nia’s mond, diep in haar keel, terwijl Amina over mijn tong schokken bereikt en haar eigen orgasme kreunend over me uitstort.

Daarna is er alleen nog hijgen, lachen, kussen, en vier warme lichamen om me heen. Thi nestelt zich tegen mijn schouder… “Volgende september begint de nieuwe lichting, toch?” …en over een jaar of vijf, zes misschien wel twintig. Het is nog lang geen volgend jaar.

---

Opmerkingen en verzoek:

Er bestaan inmiddels 11 delen, maar we zijn er nog lang niet, ik publiceer nu vrij snel achter elkaar voor feedback. Wellicht dat het later in het verhaal wat langer zal duren (wekelijks?), zodat ik ook tijd heb om nieuwe delen te schrijven en een buffertje kan aanhouden. Voel je vrij om kritisch te zijn, graag zelfs.