Het derde en laatste deel. Zelden heb ik zo hongerig uitgekeken naar het derde deel. Hoe goed moeten we elkaar kennen om ons aan elkaar over te geven. Willem die worstelt met zijn verlangens en schaamte terwijl zijn hoofd barstens vol zit met poëtische lofuitingen die hij niet kwijt kan. Wanneer hem gevraagd wordt waaraan hij dacht toen hij naar haar keek kan hij alleen maar zinnen beginnen. Afmaken kan hij ze niet. De vraag hoe zij zich voelde wetend dat hij naar haar keek blijft onbeantwoord. Dan is daar ineens de allerbelangrijkste vraag, "Mag ik weten hoe je heet" Zonder dat hij een antwoord krijgt vind hij ineens de poëtische lofzang en de woorden om zijn gevoelens de vrije loop te laten. Het duwen en trekken aan elkaar, de afstand die er is maar ook niet is, de spanning die wordt opgebouwd. Eigenlijk zit je te wachten op een erotische ontlading die er niet komt maar ik ga ervan uit dat er tussen nu en 2046 veel mooie momenten zijn geweest. Het is goed zo. Dank Lotte en Willem!!

De missie die Lotte had lijkt mij buitengewoon geslaagd. Ik heb van de interactie tussen die 2 genoten! Een heel goed verhaal, helemaal 'Oele-waardig' ... en met een onwaarschijnlijk verrassend einde, maak je het helemaal af. Applaus en een dikke 10 voor de schrijver 👍 👍 👍

Als mannen naakt voor een raam staan, is dat openbare zedenschennis, als vrouwen dat doen eerder een buitenkans 😁

Oelewapper!!! Jij...

Het verhaal begon rustig. Langzamerhand steeg de spanning toe. De opwinding ook.
Toen Lotte zei dat Willem langs mocht komen, steeg de spanning naar de hoogste punt.
En toen... kwam die poetsvrouw die het licht aan deed. En dan een luide gil van de buurvrouw van Lotte.
Ik lag in bed toen ik dit verhaal las. Ik heb letterlijk hardop gelachen. Het zit niet mee met WIllem.

Maar... toen stopte het gewoon. Jij schoft😜
Dan kwam het ineens heel andere verhaal. Ik twijlfelde even of ik zin had om verder te lezen. Ik was n de weg even kwijt. Ik zat zo lekker in het verhaal. Verdorie.

Maar mijn complimenten, Oele. Het is een leuke en spannende korte serie geworden. Ik heb intens van genoten. Dank je wel, Oele. Ook voor Lotte van haar inspiratie :)

Een dikke 10!

Een genot om te lezen, die uitwisselingsverhalen.

IK heb net twee delen gelezen. De eerste deel was echt heel mooi geschreven. wat gebruik je mooi met de woorden.
hier kan ik echt van genieten.
Deel 2 was ook schitterend en heel spannend. Die Willem is wel lekker onhandig, haha.
En dan de einde! Ik ben heel benieuwd. Kom maar op, Oele!

Verleiding en teasen op afstand.Zij die helemaal opgaat in het dansen,het verleiden.Het idee dat ze bekeken wordt...een zalige gedachte.
Hij kan zichzelf niet meer bedwingen en geniet van haar spel.
Dit is pure verleiding,prachtig en heerlijk geschreven!

Gr Zara

Leuk om te zien dat veel lezers je de hoogste waardering geven en je weet zelf wat dit verhaal
met mij doet. (veel, heel veel!). Een andere schrijver Roberteros waar ik ook een goede band mee heb,
komt superlatieven tekort om jouw stijl te beschrijven en dat is een groot compliment.
Prijs mezelf gelukkig dat twee schrijvers van dit kaliber zich door mij laten inspireren. Dank!

xxx Lotte

Met-meer-dan-bovengemiddelde-spanning-en-opwinding-heb-ik-zitten-wachten-op-deel-twee. Hoe gaat dit verhaal verder en nu is daar deel twee met de subtitel tussen twee vuren. Al lezend word ik meegenomen in een herbeleving van Lotte en Amy. Schoorvoetend en vol schaamte vormen wordt de eerste avond nog een keer overgegaan met alle gevolgen van dien maar ook in de hoop dat de voyeur zijn aanwezigheid opnieuw verraad. Feitelijk zitten er drie personen tussen veel meer dan twee vuren en juist dat maakt het spannend en opwindend (en dan heb ik mijzelf nog niet eens meegerekend). Helemaal aan het eind lezen we kort dat Lotte de straat oversteekt. Ze had niet een missie staat er. Maar Lotte heeft een missie. Lotte willem!!!
Als voyeurisme al niet was uitgevonden dan had ik het graag gedaan en ik hoop zo dat wij poëtisch, vrij en vol opwinding wederom mogen gaan meegenieten van het vervolg.

Een loflied van verleiding, erotische poëzie van de bovenste plank, uit de kunst, Oelewapper. Emotie, romantiek, spanning en verlangen naar het (voorlopig) onbereikbare, dat alles overgoten met een heerlijk sausje van prachtige metaforen door een meester-verteller maken van jouw verhaal een bijzonder smakelijke leescoctail... Lotte heeft een missie? Ik ben benieuwd!