Ik vind het leuk, dat je weer aan je "kerstverhalen-serie" bent begonnen. Vorig jaar was het al leuk en ik heb er hoge verwachtingen van. Dit is in ieder geval een prima begin. Ik kijk uit naar het volgende onderdeel.

Ik verdenk je ervan, dat je voor het einde van het kalenderjaar nog aflevering 250 geschreven wilt hebben. Het (=de produktie van afleveringen) gaat zo vlug, dat het voor de lezer bijna niet is bij te houden. Kortom schrijf je veertien dagen niet: gezeur, schrijf twee keer per week: ook gezeur. Je snapt dat het maar gekheid is!!! Ik ben blij met ELKE aflevering van MINI (of gastvrouwen). Je hebt er weer iets moois van weten te maken. Een missie die tot een goed (misschien onverwacht) einde is gebracht en Marion II (Suus) die weer op het goede pad is gezet. En niet te vergeten Alfred die even (langdurig) goed op zijn plaats wordt gewezen.
Ik hoop natuurlijk dat ik erg vroeg ben, maar ik wens je alvast heel fijne feestdagen toe!

Gisteren voor het eerst nummer 240 gelezen en nu staat 241 alweer voor mijn neus. Wat een verwennerij!!! En wat een verhaal met een Kees, die bepaald zich de kaas niet van het brood laat eten. En niet te vergeten ‘Suus’ die eigenlijk alleen maar zielig is en nu weer met beide benen op de grond staat. Maar je gooit er ook weer een mooie cliffhanger in: Wat gaat Alfred de Quaay voor smerige rol spelen. Fijne aflevering, mooi verhaal!

De week was dit keer veel korter, dan ik verwachtte. Na vier dagen had je Mini-240 al opgestuurd. En ik had nog niet gekeken… Sorry. Wat een aflevering met Kwade Kees weer op zijn best. Suus zit weer even in haar hoekje. Hopelijk dat ze daar voorlopig – in ieder geval een paar dagen – niet meer uit komt. Dat zal voor Kees en Fred een “fijne” tijd worden in Bosnië. Voorlopig lijken de BuZa-mensen niet echt goed gekwalificeerd voor hun taak en in feite alleen maar vreselijk over het paard getild. Ik heb me heerlijk kunnen ergeren, Keith. Niet aan jou, want je verhaal was weer uitstekend.

Ik vind het wel prettig, dat er duidelijk een beperking komt op het kwartetten met Charlotte en Margot. Het wordt tijd dat die meiden, sorry… dames zelf een partner vinden. Dat kunnen ze nu. En, je zou Keith niet zijn, als er niet een cliffhanger in het Bosnië-verhaal zat. Zal Kees weer eens ouderwets kwaad worden op de BuZa-dame? Of krijgt de arrogante BuZa-heer de wind van voren? Afwachten maar weer…wat kan zo’n week dan lang duren… Het was – zoals gewoonlijk – weer een prachtig verhaal.

Wat een mooi lopend verhaal heb je weer gemaakt! Het leest heel gemakkelijk weg. Mooi ook weer zoals je de seks van Mark en Sanne met Mieke in beeld brengt.
Verrassend dat Alfonso Alfredi nu al min of meer de leiding van de zaak aan Sanne overdraagt. In mijn verwachte verhaallijn was dat zo ongeveer het slot van het verhaal over Sanne. Maar ja, zoals eerder gezegd: wie schrijft, die bepaalt en dat gaat prima. Als de lezer alles van te voren kan raden is het niet goed.
Jij weet al hoe het verder gaat, maar ik ben heel benieuwd of er voor Mieke een plekje (en een partner) in Milaan is. Dat wordt weer afwachten. Dan is het weer een feest als er een aflevering van Westy is!!!

Je weet het verhaal steeds mooier en romantischer te maken. Leuk om te lezen.

Een goed verhaal met mogelijkheden voor een goed vervolg, misschien vervolgen

Eindelijk een aanloop naar gerechtigheid voor Margot, Charlotte en hun tante Nadia. Hoewel er duidelijk genoeg geld is bij de familie Bongers, is het zelfs voor hun nog een flinke aderlating.
Leuk, dat Greet zich zo op de kast laat zetten en die dominee die daar willens en wetens aan meewerkt. Tony zou over beiden zeggen: ‘het zijn echte mensen’.
Deze, toch weer omvangrijke, aflevering had je dit keer wel heel snel uit je mouw geschud. Ik zou willen, dat ik zo’n kledingstuk had. Geweldig, Keith!!!

Een aflevering, waarin veel gebeurt. Het normale leven wordt duidelijk weer opgepakt en Joline en Kees krijgen een tijdelijke promotie. Het is bijzonder zoals je die “normale dingen” weet te beschrijven. Het blijft boeiend en ten slotte als klapstuk de “weekafsluiting” met Margot en Charlotte. Maar niet te vergeten de bugelles van Greet met Hendrik en Wendy. Een prima aflevering, Keith.