Beste Maxine,
Ik lees net in de laatste reacties, dat je - gelukkig - nog wel van plan bent te gaan schrijven, maar dat je het druk hebt met andere zaken. Ook dat moet kunnen, maar ik denk dat je ook wel in de gaten hebt, dat je gemist wordt met vervolgen op Charlotte, De gezusters Santegoed en zoals in deze tijd van het jaar de negen dagen voor Nieuwjaar.
Zoals je zei: 'er zijn ook andere dingen in het leven dan schrijven', maar ik hoop toch weer wat van je horen/lezen. Prettige feestdagen en veel inspiratie

Als je zo doorgaat, wordt het verhaal nog eens 300 afleveringen groot. Dit (het verhaal van de gezusters Bongers) is toch weer – verhaaltechnisch - een heel leuk uitstapje à la de familie de Rooij. Kees en Joline laten zich van hun meest sociale kant zien en ook de erotiek komt weer even aan de orde. Je hebt toch een boeiende verteltrant. Geweldig. Ik vind het altijd heel prettig om te lezen.
Vader Bongers mag wat mij betreft Pa de Rooij gezelschap gaan houden. En dat bedrijf zal toch genoeg opleveren om de zussen en tante schadeloos te stellen. Maar... ik ben de schrijver niet… ik zou het niet kunnen!

Het lijkt er op dat het toch nog goed gaat komen met de gezusters Bongers. Tante even in de vernieling, maar die wordt wel weer opgelapt door Kees en Joline. En dan zal de beer los zijn, want het lijkt me geen tante, die over zich laat lopen. Vader Bongers kan zijn borst nat maken: smartegeld, schadevergoeding voor de zussen Margot en Charlotte en voor tante Nadia. En sleept moeder er nog iets uit? Op naar de volgende Keith…

Een mooie, helaas laatste, aflevering! Ik hoop dat je nog eens van deze serie een trilogie gaat maken met een vervolg over Tim, die naar Bella gaat of toch met Treza (en Sophie) wat opzet: hoogtestage – hoogtemeters – hoogtepunt.
Het was leuk en ik hoop snel weer iets van je te lezen!!!

Mooi verhaal! Als dit het slot is, begrijp ik dat wel (het onbereikbare is bereikt), maar vind dat wel jammer. Het was in ieder geval een boeiend en meeslepend geschreven verhaal. Ik heb er van genoten.
Hoop natuurlijk op meer Borrie70-verhalen…

Leuk dat veel eerdere namen uit de (militaire) verhalen van Kees hier in dit stuk terug komen. Weer een mooie beschrijving van de seremonie en wat daar bij hoort. Nooit geweten dat de sfeer bij defensie zo ontspannen kan zijn. De zussen Bongers zijn zeer snel op de goede weg. Nu vader Bongers nog scheren… Ben weer benieuwd naar de volgende aflevering.

Eerst het compliment: Eline89, je hebt een prachtig verhaal geschreven, steeds vanuit twee (of meer) personen bekeken. Een vlot verhaal met veel spanning en erotiek. Jammer dat het afgelopen is (aan alle goede dingen komt een eind), maar fijn, dat jij al aan het denken bent aan een volgende verhaal(serie).
Ik sluit me wel aan bij de opmerkingen van Oelewapper: Het slot had iets minder abrupt kunnen zijn en wat verdere uitdieping had ook geen kwaad gekund.
Neemt niet weg: verder een prima verhaal, dat "naar meer smaakt"

Fijn dat je in je verhaal - in de persoon van Gerhard - ook een andere kant van Jehova's Getuigen laat zien. Ook dat er mensen zijn zoals de families Boogers en Jonkman, die er wat voor over hebben om hun medemensen te helpen waar dat nodig is.
Ik hoop inderdaad, dat er (zie Xaviera) ruimte is om die twee meiden goed terecht te laten, al dan niet via DT.
Puik verhaal, meeslepend beschreven

Sprakeloos... wat een verhaal. Ik sluit me helemaal aan bij de reacties van Peter.
Nu eens niet erotisch, maar puur emotioneel. Ook dat heb je dus in je vingers!!!
Maar, wat een wantoestand... moderne slavernij in Nederland. Gelukkig is het fantasie??? Stiekem denk ik dat het in het echt ook nog in Nederland gebeurt. Zoals ik de vorige keer zei: geloof of ongeloof, alles kan, maar zodra het fanatiek wordt, vind ik het verderfelijk.
Bedankt weer Keith... enne ... ik schrok zojuist van de snelle opeenvolging van de verhalen. Ik zal proberen er niet aan te wennen.

Ik denk dat Tim nog een lange weg te gaan heeft, voordat hij in de gaten krijgt, dat hij meer van Bella houdt dan van al die scharrels. Hij beseft wel dat dit niet de manier is, maar weet het gevoel nog niet in goede banen te leiden. Het was weer een mooie aflevering, Zazie.