Jeetje Danny.
Wat een emotioneel verhaal, ongelooflijk.
De tranen liepen over mijn gezicht, wat een mooi en tranentrekkend afscheid van Joost.
Een brok in me keel!!

Met recht het beste deel uit deze serie!!

Grappig dat ik de verhalen lees van 2 jaar terug, maar het leest zo heerlijk. Ik vreet je verhalen zo wat op. Dat herinnert mij er aan dat ik nog moet ontbijten...tja beetje laat!!

Brok in mijn keel.. Danny, hier past alleen een dikke 10. Wat kun jij zaken mooi beschrijven, het voelde alsof ik er bij was in de kamer. Chapeau en ga vooral door met deze serie. Kijk er reikhalzend naar uit.

Wow wat een geweldig verhaal had de tranen in mijn ogen een dikke 10

Nou toch maar een keer de serie opnieuw aan het lezen omdat Danny al vermelde dat hij de eerste 50 delen 'aangepast' had. Maar het leest lekker, je gaat personen herkennen. Mandy, Lotte😜...

Dankjewel.

Je doet het weer Dannyboy!! Ik had het gevoel of ik Joost ook kon en dat hij ook een deel van mijn leven was maar daar kwamen natuurlijk ook de tranen want dit is zo aangrijpend geschreven precies zoals jij het kan Danny! Dit wat jij schreef is geen fictie dit moet je meegemaakt hebben want je omschrijft het zo gedetailleerd en aangrijpend!! Ik heb het verhaal in stukken moet lezen want door de tranen en mijn gevoel ging het anders niet. En we kijken nu allemaal naar boven en zeggen 'Joost rust zacht we houden van je'. Liefs Ron

Danny, tja, wat kan je nu nog zeggen. Dit deel is zo levens echt, het laat je alles, maar dan ook echt alles tegelijk voelen 👍. Ja ik heb zitten te huilen 😥, zo een VRIEND te moeten verliezen 😟. Ik mag hopen, dat er nu echt snel iets uitgevonden wordt, een medicijn of een vervanging van het oog, of war dan ook. Zodat JOU en nog veel andere bespaart mag blijven. Over een cijfer geven wil ik het niet hebben, kan nooit hoog genoeg zijn. 👍 👍 👍 👍

Danny eerst gecontroleerd met het verlies van je vriend, heb met tranen in mijn ogen zitten lezen. Dit verhaal was zeer heftig, je mag je gelukkig prijzen met al je vrienden om je heen.Kijk uit naar het vervolg verhaal, dikke 10 +++++++

Hi Dannyboy,

Ik mag niet vloeken maar zou het bijna doen. Wat je nu hebt geschreven ging als een mes door mijn hart.
Ik voel de pijn en heb vele tranen gelaten. ik heb mijn vrouw moeten uitleggen waarom ik heb zitten huilen zoals ik deed toen mijn oma was overleden.

Mag ik alle lezers hierbij oproepen een donatie te doen uit naam van Joost en Danny, al maak je maar 5 euro over, elk bedrag is er een...
doe het via: https://ushersyndroom.nl/doneren/

Marc