Nul komma nul reactie? Hoe bestaat het? Dit is een keigoed verhaal en daarom ga ik snel door naar deel 2

Voor wie zou deze bruiloft aan het eind het meest heuglijk zijn geweest? Voor Renske, voor Johan... Of toch voor mij als lezer? Meestal zijn "ouwe bok neukt groen blaadje" aan mij niet besteed, maar dit is zo goed opgebouwd en zo compleet uitgewerkt dat hel leest als een lustige tierelier... Met andere woorden, ik heb van jouw verhaal genoten

Een nieuw huis en een nieuw huwelijk in het verschiet... en een gemeenschappelijk seks feestje in aantocht. Het mooie aan jouw schrijfprestatie is dat jij jouw verhaal ook na 75 delen nog steeds boeiend weet te houden. Knap werk alweer, Danny

Wow..! Als ik na deze 'nieuwe les' van jouw één ding geleerd heb, dan is het wel dat je nooit mag wanhopen... Van 2016 is het geleden dat jij ons nog eens iets te lezen aanbood , als ik het goed heb. Zo lang geleden, maar je bent het schrijven niet verleerd! Zo'n mooi en ingetogen, respectvol verhaal! Toegegeven, ik heb jou en jouw onderhoudende vertelstijl hier gemist en dus ben ik wat blij dat jij eindelijk weer eens een verhaal instuurde. Om dan gelijk weer te starten (hoop ik toch) met zo'n lekker verhaal, je moet het maar doen! Ik hoop alleen dat het deze keer niet weer 6 a 7 jaar gaat duren vooraleer dit verhaal een opvolger krijgt...

Ps; Ik mail je heel binnenkort ; 😏 😏 😏

Wow Westy,
ook dit nieuwe deel van jouw langlopende project was de moeite van het wachten meer dan waard.
Even wat langer in de kerstsfeer vertoeven was mede door jouw heerlijke verteltrant geen enkel probleem. Mooi hoe je ons via een aantal subtiele familieweetjes naar de bedscène met Sanne en Mark weet te leiden. Prachtig én beeldend verwoord overigens. Het huwelijk is hier op de site hoogst zelden het decor voor een rondje spannende erotiek, maar zoals jij liefde en lust hier hand in hand laat gaan, dat is er weinigen gegeven.
Je hebt het zo overtuigend gebracht dat ik (niet voor het eerst, dat geef ik) de liefde én het genot van Sanne als het ware 'aan den lijve' kon voelen, dus bij deze mijn welgemeende complimenten voor alweer een verbluffend goed verhaaldeel! Op naar deel 40 dus...

Heerlijk deel alweer. Met een gemotiveerde gangmaker als Anna. Gaat dat seksfeestje er zeker komen... Daar ga ik toch van uit ;)

Ik loop wat achterop moet lezen en dus is eigenlijk het belangrijkste al gezegd. Je fictie was/is geweldig om te lezen , maar de realiteit moet daar niet voor onder doen is mijn idee... al voel ik me wel een beetje 'gluurder' nu. Op naar de Carnaval-dare nu. ik kijk er echt naar uit om te lezen hoe je dat weer hebt aangepakt

Wat een bijzondere vriendendengroep, wat een bijzondere fantasieën, wat een bijzonder veelbelovende opening naar nog veel meer lekkers in deze serie! Goed gedaan, Danny, je rijkt ons zo heel veel aan om naar uit te kijken...

Dat jij 'het' niet van een vreemde hebt is voor je lezers al lang een open deur, maar dat je 'moeder-oogappel' ook niet ver van de boom gevallen is, dat is wel een nieuwigheid. Een heerlijk verhaal daarond brouwen, je moet het maar doen, maar het is jou gelukt zonder dat het ook maar ergens klef wordt. Jouw oma's levensverhaal is alvast vereeuwigd in een boeiende terugblik naar een tijd dat preutsheid kunstmatig in stand werden gehouden door... Ach dat benoem ik maar even niet, je begrijpt me zo ook vast wel. Prachtig verhaal en op naar de fotoshoot zou ik denken

Je vergissing met je foto was een leuk extraatje voor je nieuwsbrief lezers en lezeressen moet je maar denken ;) Zo erg vond ik het niet om zien hoor en ach, ik heb zelf ook twee van die 'dingen'. Zelf vond ik het wel 'aardig' om mezelf op die manier een beeld te kunnen vormen van een van mijn favoriete schrijfsters op Opw.net. Alleen... Bij het lezen van jouw verhaal hierboven, met name jullie lekkere vrijpartij in het bijzonder, zorgde de broeierige mix van woord en beeld voor een heel erg grote 'gun-factor' maar evengoed voor een 'goesting-opstoot' van jewelste! Hier, ergens in de Antwerpse Kempen, gaat er vanavond flink gewipt worden, zeker weten... En dus lieve Leen, jouw gelukte uitdaging én die beeldende uitschuiver heeft alvast op mij een soort van therapeutisch effect. Schaamte om wat per ongeluk mis ging is in die zin dus nergens voor nodig. Xxx