Lieve mensen, bedankt voor alle mooie reacties. Een vervolg was niet de bedoeling maar het gaat er toch van komen. Even geduld nog...

Goeie beloftevolle opener, pen. Dit smaakt naar meer

Voor zover het nog nodig was om Sarah's problemen uit het verleden te schetsen is dat na dit emotionele deel echt wel helemaal duidelijk. Bewondering voor de mannier waarop je het slechtste in een mens weet te verwoorden maar evengoed een groot respect voor de manier waarop je de reacties en emoties van Wouter neerzet. Prachtig schrijfwerk, Loesje. Los daarvan hoop ik dat het verhaal weldra een positieve wending krijgt en dat er op langere termijn een mooie toekomst wacht voor die twee lieve mensen die -bij wijze van spreken- mijn hart al lang hebben gestolen

De confrontatie met Sarah's verleden dreigt... Spannend

De open mond van Wouter aan het einde... die had ik ook bij de laatste woorden van Sarah. Dat ze over een gezonde dosis humor beschikt was al gebleken en nu blijkt dat ze zich steeds zelf zekerder begint te voelen. De 'test' met zus heeft ze wat mij betreft goed doorstaan én stomend afgerond met Wouter ook nog! Schitterend deel van een schitterend verhaal, alweer! 👍 👍 👍

Het is heerlijk vertoeven daar waar liefde en lust hand in hand gaan. Ik wens de beide dames een heerlijke tijd toe. Mooi verhaal Justy

Beetje kort maar wel een leuke opener. Ik ben benieuwd.

De reactie die ik hier had willen neerzetten is abusieflijk onder deel 3 terechtgekomen. Sorry daarvoor, Leen. Voor nu hou ik het bij: Buitengewoon goed verhaal!

Deel 62 had ik om een of andere reden gemist maar voor nu had ik dus wel het voordeel dat ik het uitzonderlijk 'dankavondje' wat de meiden organiseerden in één keer kon lezen. Je hebt in dit verhaal al heel wat erotische hoogstandjes de revue laten passeren, maar deze passage -vanaf de verleidelijke verwennerij, over het dubbele tietneuken, tot en met de eerste keer seks met Lotte- was van een uitzonderlijk hoog niveau, zowel naar originaliteit als naar opwinding gehalte. Prachtig schrijfwerk, Danny. Laat de bruiloft nu maar komen (alhoewel, liefst niet te snel)

Het is dat je zelf aangeeft dat dit alles fictie is. Anders zou ik dit nooit geloven. Alleen op huwelijksreis blijkt voor Leen niet bepaald een straf te zijn en haar twijfels, Verlangens en emoties weet jij echt wel levensecht en geloofwaardig te verwoorden.
Een genot om te lezen en tegelijk in gedachten zelf in het verre exotische Mexico te vertoeven.