Hoi Roosje, Ze komen beide klaar, alleen op een aparte manier beschreven. De spanning bouwt op, gedragen, golvend. Geen explosie. Geen haast. Alleen die warme stroom die jullie allebei optilt en langzaam, vol, naar een hoogtepunt brengt dat meer voelt als thuiskomen dan als loslaten.

En dan…

laat je los.

Niet met woorden. Niet met geluid. Maar met alles wat je lichaam uitdrukt in dat moment van overgave. Een korte schok van adem. Een rilling. Je hand die haar zacht aanraakt, niet om te sturen, maar om te danken.

En waarom laat je je niet een keer gaan en maak je je fantasie werkelijkheid. Leef nu, niet in je fantasie maar maak een onvergetenlijke ervaring van...